Վինսենթ վան Գոգի ինքնադիմանկար (1889)

Վինսենթ վան Գոգի ինքնադիմանկար;
տեսակ	գեղանկար
նկարիչ	Վինսենթ վան Գոգ
տարի	սեպտեմբեր 1889
բարձրություն	65 սանտիմետր
լայնություն	54,2 սանտիմետր
ստեղծման վայր	Monastery of Saint-Paul-de-Mausole?
ժանր	ինքնապատկեր
նյութ	յուղաներկ և կտավ
գտնվում է	Օրսե թանգարան
հավաքածու	Օրսե թանգարան
հիմնական թեմա	Վինսենթ վան Գոգ
	պատկերված են
	Ծանոթագրություններ;
	Self-portrait by Van Gogh (1889, Musée d'Orsay) Վիքիպահեստում

Հոլանդացի պոստիմպրեսիոնիստ Վինսենթ վան Գոգը այս ինքնադիմանկարը նկարել է յուղաներկով, կտավի վրա՝ 1889 թվականին։ Աշխատանքը, որը, հավանաբար, Վան Գոգի վերջին ինքնադիմանկարն է, նկարվել է Սեն Ռեմի դը Պրովանսը լքելուց ոչ շատ ուշ^[2]^[3]^[4]։ Կտավը գտնվում է Փարիզի Օրսե թանգարանում։

Նկարչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս ինքնադիմանկարը 10 տարիների ընթացքում ստեղծված նրա 30 ինքնադիմանկարներից է, և դրանք, որպես նկարիչ, նրա աշխատանքի կաևոր մի մասն էին^[2]^[3]․ նա ինքն իրեն էր նկարում, քանի որ հաճախ նրա գումարը չէր բավականացնում բնորդ վարձելու համար^[5]։ Նա այս կտավը իր հետ Օվեր սյուր Ուազ է տարել, որտեղ այն բժիշկ Պոլ Գաշեին է ցույց տվել, վերջինս էլ այն «բացարձակ մոլեռանդական» անվանեց^[3]^[6]։

Արվեստի պատմաբանները տարակարծիք են այն հարցում, թե արդյոք այս կտավը, թե «Ինքնադիմանկար առանց մորուքի»-ն է Վան Գոգի վերջին ինքնադիմանկարը։ Ինգո Ֆ․ Վալտերը և Ժան Հուլսկերը կարծում են, որ սա վերջին ինքնադիմանկարն է, Հուլսկերը նաև կարծում է, որ այն նկարվել է Առլում այն բանից հետո, երբ Վան Գոգը, ականջը վնասելուց հետո, հիվանդանոց է ընկեր, մինչդեռ Ռոնալդ Փինքվասը կարծում է, որ «Ինքնադիմանկար առանց մորուքի»-ն առավել ուշ է նկարվել^[3]^[7]։

Վան Գոգն այս նկարը ուղարկել է իր կրտսեր եղբորը՝ Թեոդորուս վան Գոգին․ ուղեկցող նամակում ասվում է՝ «Քեզ ժամանակ պետք կգա այն ուսումնասիրելու համար։ Հույս ունեմ, որ դու կնկատես, որ իմ դեմքի արտահայտությունն առավել հանգիստ է դարձել, չնայած աչքերս, ինչպես առաջ, նույն կերպ անապահով տեսք ունեն, կամ էլ ինձ է այդպես թվում»^[8]։

Արվեստի պատմաբաններ Վալտերն ու Մեցգերը կարծում են, որ «նկարը չունի գեղեցիկ կեցվածք, ոչ էլ իրատեսական է․․․ նա շատ վտանգներ և իրարանցում է տեսել, որպեսզի հնարավորություն ունենա զսպել իր անհանգստությունն ու դողը»^[9]։ Ըստ Բեքեթի, լուծիչ գույները և միևնույն ժամանակ փոթորկված նախշերը խորհրդանշում են լարվածության և ճնշման զգացողությունը՝ հղելով նկարչի հոգեվիճակը, որը գտնվում է հոգեկան, ֆիզիկական և հուզական ճնշման տակ^[10]։

1986 թվականից կտավը գտնվում է Փարիզի Օրսե թանգարանում^[11]^[2]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 JocondeLab — 2014.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 «Vincent Van Gogh: Self-portrait»։ Օրսե թանգարան։ Արխիվացված է օրիգինալից 13 October 2016-ին։ Վերցված է 23 February 2015
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Walther, 2000, էջ 74
↑ «Van Goghself-portrait»։ www.google.com
↑ «Vincent’s Self-Portraits»։ Վան Գոգի թանգարան։ Արխիվացված է օրիգինալից 23 February 2015-ին։ Վերցված է 23 February 2015
↑ Denvir, 1994, էջ 100
↑ Pickvance, 1986, էջ 130
↑ Walther, 2000, էջ 72
↑ Walther, Metzger, էջ 72
↑ Beckett (1994), էջ. 273
↑ «Vincent Van Gogh: Portrait de l'artiste»։ Օրսե թանգարան։ Վերցված է 23 February 2015

[_2ef88ef6eb6247c1-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 JocondeLab — 2014.

[MdO:_descr-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 «Vincent Van Gogh: Self-portrait»։ Օրսե թանգարան։ Արխիվացված է օրիգինալից 13 October 2016-ին։ Վերցված է 23 February 2015

[Walther—2000——74-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Walther, 2000, էջ 74

[4] «Van Goghself-portrait»։ www.google.com

[VGMus:_SPs-5] «Vincent’s Self-Portraits»։ Վան Գոգի թանգարան։ Արխիվացված է օրիգինալից 23 February 2015-ին։ Վերցված է 23 February 2015

[Denvir—1994——100-6] Denvir, 1994, էջ 100

[Pickvance—1986——130-7] Pickvance, 1986, էջ 130

[Walther—2000——72-8] Walther, 2000, էջ 72

[Walther—Metzger——72-9] Walther, Metzger, էջ 72

[FOOTNOTEBeckett1994273-10] Beckett (1994), էջ. 273

[MdO:_details-11] «Vincent Van Gogh: Portrait de l'artiste»։ Օրսե թանգարան։ Վերցված է 23 February 2015

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]