«Տարոն (գավառ)»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ r2.7.3) (Ռոբոտ․ ru:Тарон փոփոխվել է ru:Тарон (гавар)ով |
|||
Տող 27. | Տող 27. | ||
[[Կատեգորիա:Տուրուբերան նահանգի գավառներ]] |
[[Կատեգորիա:Տուրուբերան նահանգի գավառներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Տարոն]] |
[[Կատեգորիա:Տարոն]] |
||
[[ca:Taron]] |
[[ca:Taron]] |
||
[[en:Taron (historic Armenia)]] |
[[en:Taron (historic Armenia)]] |
||
Տող 32. | Տող 33. | ||
[[it:Taron (Armenia storica)]] |
[[it:Taron (Armenia storica)]] |
||
[[pl:Taron]] |
[[pl:Taron]] |
||
[[ru:Тарон]] |
[[ru:Тарон (гавар)]] |
06:16, 11 փետրվարի 2013-ի տարբերակ
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Տարոն (այլ կիրառումներ)
Տարոն, գավառ Մեծ Հայքի Տուրուբերան նահանգի կազմում[1]:
Աշխարհագրություն
Այս բաժինը ավարտված չէ։ Դուք կարող եք մասնակցել նախագծին, լրացնելով և ուղղելով այն։ |
Պատմություն
Մթա IX-VI դդ Տարոնը եղել է Հայկական լեռնաշխարհում կազմավորված առաջին միասնական պետության՝ Ուրարտուի կարևոր ազգագավառներից մեկը, առաջնակարգ դեր խաղացել նրա տնտեսական, քաղաքական և հատկապես կրոնամշակութային կյանքում։ Կրոնական ավանդույթի ուժով, 301–ին քրիստոնեությունը պետական կրոն ճանաչած հայ ժողովուրդը մկրտվել է Տարոնի հնամենի սրբատեղիներում։ Տրդատ Գ թագավորի զորքերը տևական մարտերում ընկճել են Տարոնի ընդդիմադիր ուժերին, կործանել հեթանոսական սրբարանները և դրանց տեղում հիմնել եկեղեցիներ։ Արքունի հրովարտակով Վահունի քրմապետական տան տիրույթները տրվել են Գրիգոր Լուսավորչին հայրապետ տոհմին, իսկ Սլկունյաց տիրությունները՝ Մամիկոնյանների տոհմի սպարապետական ճյուղին։ V-VI դդ Տարոնը եղել է Սասանյան Պարսկաստանի դեմ հայ ազատագրական շարժման հզոր կենտրոն։ Այդ պայքարում Մամիկոնյան իշխանները հաճախ սատարել են Բյուզանդական կայսրությանը, և Տարոնը արյունալի պատերազմաբեմ է եղել։ VI-VIII դդ Մամիկոնյանները Տարոնին են միացրել մերձակա Խույթը, Սասունը և այլ գավառներ։ Հայաստանի 591–ի բաժանմամբ Տարոնը անցել է բյուզանդական գերիշխանության ներքո։ 639-ից վերամիավորվել է արաբական արշավանքների հետևանքով առժամանակ անկախությունը վերականգնված Հայաստանին։ 774-775–ին արաբական զորաբանակների դեմ ազատագրական մարտերում ծանր պարտություն կրելուց հետո, ուժասպառ Մամիկոնյանները Տարոնից գաղթել են Բյուզանդիա, մասամբ՝ Տայք։ Տարոնը այնուհետև անցել է արաբական խալիֆայության հետ ճկուն դիվանագիտություն վարող Բագրատունիներին։ XIII-XVI դդ Տարոնը ընկել է թաթար–մոնղոլական և թուրքմենական հրոսակ ցեղերի տիրապետության ներքո։ 1535–ին և 1639–ին կնքված թուրք–պարսկական պայմանագրերով Տարոնը զավթել է օսմանյան սուլթանությունը։
Տես նաև
Գրականություն
- Թ.Խ. Հակոբյան (1981). Հայաստանի պատմական աշխարհագրություն. Երևան: «Միտք»: