1857-1863 թվականներին սովորել է Պետերբուրգի Գեղարվեստի ակադեմիայում։ 1863 թվականին մասնակցել է «տասնչորսի խռովությանը»։ Ստեղծել է ռուս գրողների, գիտնականների, նկարիչների և հասարակական գործիչներիդիմանկարների շարք, դրանցում շեշտել բնորդի հոգեբանության խորությունը, քաղաքացիական ակտիվությունը, բարոյական անաղարտությունը («Լև Տոլստոյ», 1873 թ., «Մ. Ե. Սալտիկով-Շչեդրին», 1879 թ.)։ Դիմանկարի և թեմատիկ նկարի սահմանագծում են «Անծանոթուհին» (1883 թ.), «Անսփոփ վիշտ» (1884 թ.) գործերը (բոլորն էլ՝ Տրետյակովյան պատկերասրահում)։ Իվան Կրամսկոյի դեմոկրատական հայացքները ցայտունորեն են դրսևորվել գյուղացիների դիմանկարներում («Անտառապահ», 1874 թ., Տրետյակովյան պատկերասրահ, «Մինա Մոիսեև», 1882 թ., Ռուսական թանգարան, Լենինգրադ)։ Իվան Կրամսկոյի առանցքային ստեղծագործությունը «Քրիստոսը անապատում» (1872 թ., Տրետյակովյան պատկերասրահ) նկարն է, ուր արծարծված են հասարակական հրատապ խնդիրներ, աշխարհի մասին ժամանակակիցների մտորումներ, հերոսական ինքնազոհաբերման գաղափարը։ Նկարչի ստեղծագործությունը, քննադատական հոդվածները մեծապես ազդել են 19-րդ դարի վերջի Ռուսաստանի դեմոկրատական արվեստի և գեղարվեստական մտածողության վրա։ Իվան Կրամսկոյի «Քրիստոսի գլուխը» (1880-ական թվականներ) և «Ծովակալ Ս. Ա. Գրեյգի դիմանկարը» (1883 թ.) գտնվում են Հայաստանի ազգային պատկերասրահում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 674)։