Մոխրաթաղ
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Մոխրաթաղ | ||
| Երկիր |  Արցախ | |
| Շրջան | Մարտակերտի | |
| ԲԾՄ | 760 մետր | |
| Պաշտոնական լեզու | հայերեն | |
| Բնակչություն | 345[1] մարդ (2005) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Տեղաբնականուն | մոխրաթաղցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| ||
Մոխրաթաղ, գյուղ Արցախի Հանրապետության Մարտակերտի շրջանում՝ Թարթառ գետի միջին հոսանքում՝ 540 մետր բարձրության վրա։ Գտնվում է հանրապետության հյուսիսարևելյան հատվածում, Մարտակերտ շրջկենտրոնից 8 կմ հեռավորության վրա, իսկ մայրաքաղաք Ստեփանակերտից` 62 կմ հեռավորության վրա։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Համայնքը լեռնային է, ունի 2856,80 հա տարածք, որից 1350,59 հա գյուղատնտեսական նշանակության, 1369,05 հա անտառային հողեր։ Համայնքի տարածքում առկա են թվով 6 աղբյուրներ` «Բլեղանց», «Քիթի-մարեն», «Ինը մասեն», «Քյահրիզ», «Պնջիր-փիշին» և «Տզզալուն»։
Մոխրաթաղը Արցախյան պատերազմում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1989-ին Մախրաթաղում կազմավորվել է կամավորական ջոկատ (հրամանատար՝ Վ. Բալայան, Գ. Պողոսյան), որը մասնակցել է գյուղի, Մարտակերտի (Չայլու, Կիչան, Մարաղա, Վաղուհաս և այլն), Շահումյանի (Բուզլուխ, Մանաշիդ, Կարաչինար, Էրքեջ և այլն), Հադրութի (Տող, Ծամձոր և այլն) շրքանների ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։ Մոխրաթաղից ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի շքանշանով պարգևատրվել է Վ. Բալայանը (հետմահու)։ Մոխրաթաղից զոհվել է 11 ազատամարտիկ[2]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականին Մոխրաթաղ համայնքի բնակչության թվաքանակը կազմում է 341 մարդ, կա 102 տնտեսություն։
Բնակավայրի ազգաբնակչության փոփոխությունը[3].
| Տարի | 2008 | 2009 | 2010 |
|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 367 | 367 | 329 |
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչությունը հիմնականում զբաղվում է գյուղատնտեսությամբ`անասնապահությամբ և հողագործությամբ։
Պատմամշակութային հուշարձաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կան պատմամշակութային հուշարձաններ` եկեղեցի «Ինը մաս» (XII դ. վերակառուցվել է 1881 թ.), Սբ. Աստվածածին եկեղեցի (1883 թ.), գերեզմանոց (միջնադար), Մելիք-Իսրայելյանների ապարանք (1771 թ.), «Սահար օրիորդ» մատուռ, հաշվառված է 14 հուշարձան։
Հասարարակական կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականի դրությամբ համայնքում գործում էր գյուղապետարան, մշակույթի տուն, բուժկետ, միջնակարգ դպրոց, որտեղ սովորում թին 28 աշակերտներ[4]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Population of Nagorno-Karabakh Republic (2005)»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-03-02-ին։ Վերցված է 2012-10-05
- ↑ Ղարաբաղյան ազատագրական պատերազմ.1988-1994, Ե., ՀՀՀ, 2004, էջ 498։
- ↑ «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն. Բնակչություն ըստ համայնքների»։ Վերցված է 2021 Մայիսի 1
- ↑ Ղահրամանյան Հակոբ (2015)։ Տեղեկաատու Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության վարչատարածքային միավորների սոցիալ-տնտեսական բնութագրերի։ Երևան։ էջ 182
| |||||||||||||
