Ծմակահող
Գյուղ | ||
---|---|---|
Ծմակահող | ||
![]() Ծմակահողի Սբ. Ստեփանոս եկեղեցի | ||
Երկիր | ![]() | |
Շրջան | Մարտակերտի | |
ԲԾՄ | 1052 մետր | |
Պաշտոնական լեզու | հայերեն | |
Բնակչություն | 228[1] մարդ (2005) | |
Ազգային կազմ | Հայեր | |
Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
Տեղաբնականուն | ծմակահողցի | |
Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| ||
Ծմակահող, գյուղ Արցախի Հանրապետության Մարտակերտի շրջանում` Վաճառ գետի աջ ափին՝ 850 մետր բարձրության վրա։ Գտնվում է հանրապետության հյուսիսային հատվածում, Մարտակերտ շրջկենտրոնից՝ 53 կմ հեռավորության վրա, իսկ մայրաքաղաք Ստեփանակերտից` 45 կմ հեռավորության վրա։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Համայնքը լեռնային է, ունի 906,38 հա տարածք, որից 358,79 հա գյուղատնտեսական նշանակության, 500,29 հա անտառային հողեր։ Ծմակահողի սահմանային գոտով հոսում է Խաչեն գետի վտակը։ Համայնքի տարածքում առկա են թվով 5 աղբյուրներ` «Գագոյի», «Կույսի», «Լևոնի», «Նովեն ծորի» և «Նայունց կալի»։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արցախյան ազատամարտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1988-ին Ծմակահողում կազմակերպվել են հանրահավաքներ, ցույցեր. կազմավորվել է կամավորական ջոկատ, որը 1992-ից Խաչենի գումարտակի 2-րդ վաշտի կազմում մասնակցել է Կիչան-Ղազանչի, Կոճողոտ-Զարդախաչ-Ալիաղալի-Մարտակերտ-Մաղավուզ-Հակոբ Կամարի և այլ ուղղությունների ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։ Ծմակահողից հրամանատար է եղել Ա. Մանվելյանը։ Ծմակահողից զոհվել է 10 ազատամարտիկ[2]։
Պատմամշակութային հուշարձաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կան պատմամշակութային հուշարձաններ` կիսաքանդ Սբ. Ստեփանոս եկեղեցի (1229 թ.), գերեզմանոց (XII-XIII դդ.), Մամքան եկեղեցի (XIII դ.) հաշվառված է 83 հուշարձան։ Շրջակայքում գտնվում են Հարավա, Անկնունք եկեղեցիները, Վաճառ գյուղաքաղաքի ավերակաները։ Գյուղաքաղաքը որպես վաճառաշահ կենտրոն զարգացել է Հասան-Ջալալյանների օրոք (XIII դար)։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականին Ծմակահողի բնակչության թվաքանակը կազմում է 261 մարդ, կա 70 տնտեսություն։
Բնակավայրի ազգաբնակչության փոփոխությունը[3].
Տարի | 2008 | 2009 | 2010 |
---|---|---|---|
Բնակիչ | 215 | 231 | 238 |
Համայնքային կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականի դրությամբ գործում են գյուղապետարան, բուժկետ, հիմնական դպրոց, որտեղ սովորում են 26 աշակերտներ[4]։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչությունը հիմնականում զբաղվում է գյուղատնտեսությամբ` անասնապահությամբ և հողագործությամբ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Population of Nagorno-Karabakh Republic (2005)»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-03-02-ին։ Վերցված է 2012-10-03
- ↑ Ղարաբաղյան ազատագրական պատերազմ.1988-1994, Ե., ՀՀՀ, 2004, էջ 275։
- ↑ «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն. Բնակչություն ըստ համայնքների»։ Վերցված է 2021 Մայիսի 1
- ↑ Ղահրամանյան Հակոբ (2015)։ Տեղեկաատու Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության վարչատարածքային միավորների սոցիալ-տնտեսական բնութագրերի։ Երևան։ էջ 161
|