Կիչան
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Կիչան | ||
| Երկիր |  Արցախ | |
| Շրջան | Մարտակերտի | |
| ԲԾՄ | 935 մետր | |
| Պաշտոնական լեզու | հայերեն | |
| Բնակչություն | 168[1] մարդ (2005) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Տեղաբնականուն | կիչանցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| ||
Կիչան, գյուղ Արցախի Հանրապետության Մարտակերտի շրջանում`Խաչեն գետի ձախ ափին՝ 950 մետր բարձրության վրա։ Գտնվում է հանրապետության հյուսիս-արևելյան հատվածում, Մարտակերտ շրջկենտրոնից՝ 29 կմ հեռավորության վրա, իսկ մայրաքաղաք Ստեփանակերտից` 41 կմ հեռավորության վրա։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Համայնքը լեռնային է, ունի 680,15 հա տարածք, որից 282,36 հա գյուղատնտեսական նշանակության, 331,79 հա անտառային հողեր։ Կիչան համայնքի սահմանային գոտով հոսում է Խաչեն գետի վտակը։ Համայնքի տարածքում առկա են թվով 3 աղբյուրներ` «Անահիտի», «Գյուղի» և «Միրզին»։
Կիչանը Արցախյան պատերազմում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1990 թ.-ին Կիչանում կազմավորվել է կամավորական ջոկատ (հրամանատար՝ Կ. Առաքելյան), որը առանձին, իսկ 1992 թ.-ից Մարտակերտի պաշտպանական շրջանի ստորոբաժանումների կազմում մասնակցել է Կիչանի ինքնապաշտպանական, Մարտակերտի, Ասկերանի, Աղդամի և այլ շրջանների ազատագրական մարտերին։ 1991-93 թթ.-ին Կիչանը պարբերաբար ռմբակոծվել է, գրավվել (ավերվել են տները և շինությունները), ապա ազատագրվել։ Կիչանից զոհվել է 11 ազատամարտիկ[2]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կիչան համայնքի բնակչության թվաքանակը կազմում է 178 մարդ, կա 44 տնտեսություն։
Բնակավայրի ազգաբնակչության փոփոխությունը[3].
| Տարի | 2008 | 2009 | 2010 |
|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 182 | 169 | 171 |
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչությունը հիմնականում զբաղվում է գյուղատնտեսությամբ` անասնապահությամբ և հողագործությամբ։
Պատմամշակութային հուշարձաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղում պահպանվել է Սբ. Աստվածածին եկեղեցին, շրջակայքում՝ Կիչանի վանքը։ Կան պատմամշակութային հուշարձաններ` Սբ. Աստվածածին եկեղեցի (XIX դ.), Անապատ վանք (XII-XVIII դդ.), գերեզմանոց (XII-XVIII դդ.), մատուռ (XVIII դ.), խաչքար (XIII դ.), Անահիտի աղբյուր, հաշվառված են 78 հուշարձաններ։
Հասարարակական կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականին գործում էր գյուղապետարան, բուժկետ, միջնակարգ դպրոց, որտեղ սովորում էին 54 աշակերտներ[4]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Population of Nagorno-Karabakh Republic (2005)
- ↑ Ղարաբաղյան ազատագրական պատերազմ.1988-1994, Ե., ՀՀՀ, 2004, էջ 299։
- ↑ «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն. Բնակչություն ըստ համայնքների»։ Վերցված է 2021 Մայիսի 1
- ↑ Ղահրամանյան Հակոբ (2015)։ Տեղեկաատու Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության վարչատարածքային միավորների սոցիալ-տնտեսական բնութագրերի։ Երևան։ էջ 163
| |||||||||||||||||
