«Տոսպ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 21. Տող 21.


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==
Տուշպա /Տոսպ/ քաղաքը (ՈՒրարտ. աստվածուհի Տուշպուենա /հայերենում պահպանվել է Թամարա ձևով/ անվանումից) իրեն շրջակա տարածքներով կոչվել է արքունի-վայր՝ Ամուրն-Ավան, կրճատ Ավան /ունեցել է միջնադարյան արքունի վայր՝ Ոստան իմաստը/ (տես՝ ՀՍՍՀ ԳԱ <<ՀՍՀ>> հոդ. Վան), որը նաև պարզապես անվանվել է Վան /արարատյան հայերեն՝ ուրարտերեն սեպագիր ընթերցանությամբ՝ Բ(Վ)իայնա/, հետագայում ամբողջ Վանա լճի արևելյան Հայոց աշխարհը կոչվել է Վանատոսպական  աշխարհ /Վան քաղաքի Վանտոսպ անվանումից, տես՝ ՀՍՍՀ ԳԱ <<ՀՍՀ>> հոդ. Վան/, այստեղից էլ առաջացել է ներկայիս Վասպուրական անվանումը:
{{Ծանցանկ}}

Ա.Ե. Մխիթարյան <<Հաբեթի սերունդները>>  Եր.-2002թ.{{Ծանցանկ}}


{{Մեծ Հայքի վարչական բաժանում}}
{{Մեծ Հայքի վարչական բաժանում}}

01:20, 9 Ապրիլի 2019-ի տարբերակ

Տոսպ

Տոսպ, գավառ Մեծ Հայքի Վասպուրական նահանգի կազմում[1]։

Աշխարհագրություն

Տարածվում էր Վան քաղաքի շրջակայքում՝ համապատասխանելով ուրարտական Բիայնա երկրի կենտրոնական շրջանին։

Պատմություն

Ուներ արգավանդ հողեր, որոնք ոռոգվում էին Վանի թագավոր Մենուա Ա-ի կողմից կառուցված ջրանցքով (հայկական ավանդությունները ջրանցքի կառուցումը վերագրում են Շամիրամին)։ Գավառի պատմական վայրերից են՝ Վան քաղաքը, Առեստ ավանը, Վարագա վանքը։

Տոսպ անունն առաջացել է ուրարտական Տուշպա մայրաքաղակի անունից: Տոսպը տարածվում էր Վանա լճի Հարավ-արևելյան առափնյա շրջաններում: Նա պարզապես իր մեջ ընդգրկում էր Վան քաղաքի շրջակայքը, որը հնագույն շրջանում հանդիսանում էր ուրարտական Բիայնա երկրի կենտրոնական մասը:

Տես նաև

Գրականություն

  • Թ.Խ. Հակոբյան (1981). Հայաստանի պատմական աշխարհագրություն. Երևան։ «Միտք»։

Արտաքին հղումներ

Ծանոթագրություններ

Տուշպա /Տոսպ/ քաղաքը (ՈՒրարտ. աստվածուհի Տուշպուենա /հայերենում պահպանվել է Թամարա ձևով/ անվանումից) իրեն շրջակա տարածքներով կոչվել է արքունի-վայր՝ Ամուրն-Ավան, կրճատ Ավան /ունեցել է միջնադարյան արքունի վայր՝ Ոստան իմաստը/ (տես՝ ՀՍՍՀ ԳԱ <<ՀՍՀ>> հոդ. Վան), որը նաև պարզապես անվանվել է Վան /արարատյան հայերեն՝ ուրարտերեն սեպագիր ընթերցանությամբ՝ Բ(Վ)իայնա/, հետագայում ամբողջ Վանա լճի արևելյան Հայոց աշխարհը կոչվել է Վանատոսպական  աշխարհ /Վան քաղաքի Վանտոսպ անվանումից, տես՝ ՀՍՍՀ ԳԱ <<ՀՍՀ>> հոդ. Վան/, այստեղից էլ առաջացել է ներկայիս Վասպուրական անվանումը:

Ա.Ե. Մխիթարյան <<Հաբեթի սերունդները>>  Եր.-2002թ.