Երասխահուն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գյուղ
Երասխահուն
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՄարզԱրմավիրի
Գյուղ Մեծամոր համայնք[1]
Վարչական շրջանի ղեկավարՄեսրոպ Թումանյան[2]
(2022 թվականի դրությամբ)
Մակերես7.8 կմ²
ԲԾՄ840 մ
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն1834[3] մարդ (2011)
Ազգային կազմՀայեր
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի Հայ Առաքելական եկեղեցի
Տեղաբնականուներասխահունցի
Ժամային գոտիUTC+4
Հեռախոսային կոդ+374 (237)[4]
Փոստային ինդեքս0924[5]
Երասխահուն (Հայաստան)##
Երասխահուն (Հայաստան)

Error: Must specify an image in the first line.

Երասխահուն (նախկինում՝ Արազիկ, Ղուռի Արազ), գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Արմավիրի մարզի Արմավիրի տարածաշրջանում, Արմավիրից 14 կմ հարավ-արևելք։ Գտնվում է ծովի մակերևույթից 840 մ բարձրության վրա գտնվող հարթավայրում։ Գյուղը հիմնադրվել է 1920 թ., վերանվանվել Երասխահուն` 1950 թ. ապրիլի 19-ին[6]։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների՝ Երասխահունի մշտական բնակչությունը կազմել է 1834, առկա բնակչությունը՝ 1802 մարդ[3], բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում` ստորև[7].

Տարի 1926 1939 1959 1970 1979 1989 2001 2004 2011
Բնակիչ 390 373 525 816 1013 1276[8] 1461 1679 1834[3]

Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակչությունը զբաղվում է այգեգործությամբ, պտղաբուծությամբ, թռչնաբուծությամբ, հացահատիկի և խորդենու մշակությամբ։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Տեղեկություններ Մեծամոր համայնքի մասին Արմավիրի մարզպետարանի կայքում, (արխիվացված 09․11․2023 թվական)։
  2. Մեծամոր համայնքի աշխատակազմի մասին տեղեկություններ mecamorcity.am կայքում, (արխիվացված 26․11․2022թ․։)
  3. 3,0 3,1 3,2 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները
  4. ՀՀ մարզերի կոդեր(չաշխատող հղում)
  5. Code database of Armenia, Արմավիր
  6. «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 2, էջ 212
  7. «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 74» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2015 Մարտի 27-ին.
  8. «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ. 5, էջ 664

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Գևորգ Խաչատրյան, Նամակներ՝ մեկնաբանություններով, «Հայաստանի աշխատավորուհի», 1980, № 1, էջ 15-16։

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]