Ծալկա

Քաղաք
Ծալկա
վրաց.՝ წალკა
Դրոշ Զինանշան
Երկիր	Վրաստան
Մխարե	Քվեմո ՔարթլիՔվեմո Քարթլի
Մունիսիպալիտետ	Ծալկայի
Համայնք	Ծալկայի մունիցիպալիտետ
Տվյալ կարգավիճակում	1984 թվականից
ԲԾՄ	1482 մետր
Բնակչություն	▲3467 մարդ (2023)
Ազգային կազմ	Հայեր, հույներ
Կրոնական կազմ	Հայ Առաքելական եկեղեցի,
Տեղաբնականուն	ծալկեցի
Ժամային գոտի	UTC+4
Հեռախոսային կոդ	+995-357
Փոստային դասիչ	3000-20
Պաշտոնական կայք	tsalka.gov.ge
Ծալկա (Վրաստան)
Ծալկա Վիքիպահեստում

Ծալկան (վրաց.՝ წალკა), քաղաք Վրաստանի հարավում, Քվեմո Քարթլի երկրամասում, Ծալկայի մունիցիպալիտետի վարչական կենտրոնը։ Բնակչությունը՝ ▲3467 մարդ (2023), հիմնականում հայեր և հույներ։ Ծալկան հիմնադրել են էրզրումի վիլայեթից գաղթած հայերը, 1829-1830 թվականներին կոչվել է Բարմաքսըզ, 1936 թվականին դարձել է շրջկենտրոն և վերանվանվել Ծալկա։

Ծալկա անունը պատմական Թռեղքի հետագա անվանումն է։

Բնակչությունը

2016 թվականի հունվարի 1–ի տվյալներով բնակչության քանակը 18,9 հազար էր, իսկ 2014 թվականի հունվարի 1–ի տվյալներով՝ 23,5 հազար։

Ըստ 2002 թվականի մարդահամարի, բնակչության քանակը կազմում էր 20 888 մարդ, իսկ 2008 թվականին՝ 21,7 հազար

Էթնիկ կազմը ըստ 2002 թվականի մարդահամարի

Հայեր	11484	54,98 %
Հույներ	4589	21,97 %
Վրացիներ	2510	12,02 %
Ադրբեջանցիներ	1992	9,54 %
Ռուսներ	125	0,60 %
Օսեր	18	0,09 %
Ուկրաինացիներ	3	0,01 %
Աբխազներ	2	0,01 %
Եզդիներ	2	0,01 %
Ընդհանուր	20888	100,00 %

Խոշոր բնակեցված վայրեր

Գյուղեր

• Աշխալա (հայկական)
• Ղզլքիլիսա (հայկական)
• Ղուշչի (հայկական)
• Դարագյուղ (հայկական)
• Նարդևան (հայկական)
• Բուռնաշեթ (հայկական)
• Օզնի (հայկական)
• Խաչգյուղ (հայկական)
• Այազմա (հայկական)
• Ղաբուռ (հայկական)
• Դաշբաշ (հայկական)
• Արվանլի (հունական)
• Բեշթաշ (հունական)

Քաղաք

• Ծալկա (հունական)

Քաղաք/գյուղ	Բնակչությունը 2002թվականին, մարդ	հայերը %	հույները %	վրացիները %	ադեր- բեջան- ցիները %
Քաղաք Ծալկա (վրաց.՝ წალკა)	1741
Քաղաքատիպ ավան Բեդիանի (վրաց.՝ ბედიანი)	344
Քաղաքատիպ ավան Տրիալետի (վրաց.՝ თრიალეთი)	326
Ավրանլո (վրաց.՝ ავრანლო)	717		81
Ակենդա (վրաց.՝ აქენდა)	0
Արջևան–Սարվանի (վրաց.՝ არჯევან-სარვანი)	794				99
Պոշտի (վրաց.՝ კოხტა) (նախկին Ախալիկի) (վրաց.՝ ახალიკი)	112	14	71
Աշկալա (վրաց.՝ აშკალა)	2043	99
Այազմի (վրաց.՝ აიაზმი)	595	99
Բարետի (վրաց.՝ ბარეთი) (նախկին Բաշկոյ) (վրաց.՝ ბაშქოი)	207		66	29
Բեշտաշենի (վրաց.՝ ბეშთაშენი)	373		87
Բուրնաշետի (վրաց.՝ ბურნაშეთი)	468	97
Գեդակլարի (վրաց.՝ გედექლარი)	73				100
Գումբատի (վրաց.՝ გუმბათი)	471			82
Գունիակալա (վրաց.՝ სამება)	236		72	18
Դարակոյ (վրաց.՝ დარაბოი)	814	98
Դաշբաշի (վրաց.՝ დაშბაში)	367	96
Ջինիսի (վրաց.՝ ჯინისი)	304		100
Սագդրիոնի (վրաց.՝ ესაყდრიონი) (նախկին Եդիկիլիսա) (վրաց.՝ ედიქილისა)	351		96
Իմերա (վրաց.՝ იმერა)	74		84
Կաբուրի (վրաց.՝ კაბური)	491	100
Սաբաչիսի (վրաց.՝ საბეჭისი) (նախկին Կարակոմի) (վրաց.՝ ყარაკომი)	177		19	73
Ախալշենի (վրաց.՝ ახალშენი) (бывш. Кариаки) (վրաց.՝ კაბური)	152		74	17
Կվեմո–Ղարաբա (Նեոն–Ղարաբա) (վրաց.՝ ქვემო ხარაბა)	303			91
Կիզիլ–Կիլիսա (վրաց.՝ ყიზილყილიშა)	1848	98
Կուշի (վրաց.՝ კუშჩი)	893	98
Լիվադ (վրաց.՝ ლივადი)	134		62		25
Մինսազկենդի (վրաց.՝ მინსაზყენდი)	0
Նարդեվանի (վրաց.՝ ნარდევანი)	1516	99
Օզնի (վրաց.՝ ოზნი)	754	99
Օլիանգի (վրաց.՝ ოლიანგი)	405		94
Ռեխա (վրաց.՝ რეხა)	525		20	79
Սանտա (վրաց.՝ სანთა)	84			83
Տազաղարաբա (վրաց.՝ თაზახარაბა)	137	99
Տարսոնի (վրաց.՝ ტარსონი)	9			22	78
Տեջիսի (վրաց.՝ თეჯისი)	607				100
Տիկիլիսա (վրաց.՝ თიქლისა)	167	17	77
Խանդո (վրաց.՝ ხანდო)	187			98
Խաչկոյի (վրաց.՝ ხაჩკოი)	863	98
Խրամգեսի (վրաց.՝ ხრამგესი)	118	39	34	20
Ցինցկարո (վրաց.՝ წინწყარო)	168	20	67		10
Կավտա (վրաց.՝ კავთა) (նախկին Չապաևկա) (վրաց.՝ ჩაპაევკა)	88			93
Չիկտկիլիսա (վրաց.՝ ჩივიქილისა)	468	99
Չոլմանի (վրաց.՝ ჩოლმანი)	295				99
Շիպիակի (վրաց.՝ შიპიაკი)	35		89
Սամադլո (վրաց.՝ სამადლო) (նախկին Շուա–Ղարաբա (վրաց.՝ შუა ხარაბა)	54		87

Ծանոթագրություններ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ծալկա» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 104)։

Վրաստան