Հերմիպպե (արբանյակ)
Հերմիպպե (Յուպիտեր XXX) Hermippe | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Հայտնաբերվել է | 9 դեկտեմբեր 2001[1] թ. (Սքոթ Շեփարդի կողմից) |
Բացարձակ մեծություն (H) | 22,1[2] |
Հեռավորությունը Յուպիտեր | 21 131 000 կմ[2] |
Ուղեծրային տվյալներ | |
Էքսցենտրիսիտետ | 0,210[2] |
Սիդերիկ պարբերություն | 633,9 օր[2] |
Ուղեծրային արագություն | 2,43 կմ/վ |
Թեքվածություն | 151° (խավարածրի հարթության նկատմամբ) 149° (Յուպիտերի հասարակածի նկատմամբ)[2] |
Ֆիզիկական հատկանիշներ | |
Շառավիղ | ~2 կմ (ենթադրված) |
Զանգված | ~9×1013 կգ |
Միջին խտություն | 2,6 գ/սմ3 (ենթադրված) |
Ալբեդո | 0,04 (ենթադրություն) |
Մթնոլորտային տվյալներ |
Հերմիպպե (հուն․՝ Ἑρμίππη), Յուպիտերի անկանոն բնական արբանյակներից է, ունի հակադարձ շարժում։ Հայտնաբերվել է Սքոթ Շեփարդի ղեկավարած խմբի կողմից, հայտնաբերման մասին հայտարարվել է 2001 թվականին, սկզբում արբանյակը ստացել է S/2001 J 3 ժամանակավոր անվանումը[1][3]։
Հերմիպպեն ունի մոտ 4 կմ տրամագիծ, և պտտվում է Յուպիտերի շուրջ միջինում 21 131 000 միլիոն կմ հեռավորության վրա, 633,9 օրվա ընթացքում[1][2]։ Արբանյակի ուղեծրի թեքումը կազմում է 150,7° խավարածրի հարթության նկատմամբ (149° Յուպիտերի հասարակածի նկատմամբ), իսկ էքսցենտրիսիտետը 0,210 է[1][2]։
Հերմիպպեն պատկանում է Անանկեի խմբին, որի արբանյակները ունեն հակադարձ շարժում, հեռավորությունը մոլորակից ընկնում է 19,3 - 22,7 գիգամետր միջակայքում, իսկ ուղեծրի թեքումը մոտ 150° է[4]։
Արբանյակի անունը տրվել է 2003 թվականի օգոստոսին, այն անվանվել է Հունական դիցաբանության աստված Զևսի սիրուհի Հերմիպպեի անունով[5]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 IAUC 7900: Satellites of Jupiter(չաշխատող հղում) May 16, 2002 (discovery)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Scott S. Sheppard's Moons of Jupiter page on Carnegie Science website
- ↑ MPEC 2002-J54: Eleven New Satellites of Jupiter May 15, 2002 (discovery and ephemeris)
- ↑ Scott S. Sheppard, David C. Jewitt, Carolyn Porco; Jupiter's Outer Satellites and Trojans Արխիվացված 2007-06-14 Wayback Machine, in Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere, edited by Fran Bagenal, Timothy E. Dowling, William B. McKinnon, Cambridge Planetary Science, Vol. 1, Cambridge, UK: Cambridge University Press, 0-521-81808-7, 2004, pp. 263-280
- ↑ IAUC 8177: Satellites of Jupiter, Saturn, Uranus Արխիվացված 2008-07-09 Wayback Machine 2003 August (naming the moon)
|