Հելիկե (արբանյակ)
![]() ![]() ![]() ![]() (Յուպիտեր XLV) Orthosie | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Հայտնաբերվել է | 6 փետրվար 2003[1] թ. (Սքոթ Շեփարդի կողմից) |
Բացարձակ մեծություն (H) | 22,6[2] |
Հեռավորությունը Յուպիտեր | 21 263 000 կմ[2] |
Ուղեծրային տվյալներ | |
Էքսցենտրիսիտետ | 0,156[2] |
Սիդերիկ պարբերություն | 634,8 օր[2] |
Թեքվածություն | 154,8° (խավարածրի հարթության նկատմամբ) 156° (Յուպիտերի հասարակածի նկատմամբ)[2] |
Ֆիզիկական հատկանիշներ | |
Շառավիղ | ~2 կմ (ենթադրված) |
Զանգված | ~9×1013 կգ |
Միջին խտություն | 2,6 գ/սմ3 (ենթադրված) |
Ալբեդո | 0,04 (ենթադրություն) |
Մթնոլորտային տվյալներ |
Հելիկե (հուն․՝ Ἑλίκη), կամ Յուպիտեր XLV, Յուպիտերի անկանոն բնական արբանյակներից է, ունի հակադարձ շարժում։ Հայտնաբերվել է Սքոթ Շեփարդի ղեկավարած խմբի կողմից, հայտնաբերման մասին հայտարարվել է 2003 թվականին, սկզբում արբանյակը ստացել է S/2003 J 6 ժամանակավոր անվանումը[1][3][4]։
Հելիկեն ունի մոտ 4 կմ տրամագիծ, և պտտվում է Յուպիտերի շուրջ միջինում 21 263 000 միլիոն կմ հեռավորության վրա, 634,8 օրվա ընթացքում[1][2]։ Արբանյակի ուղեծրի թեքումը կազմում է 154,8° խավարածրի հարթության նկատմամբ (156° Յուպիտերի հասարակածի նկատմամբ), իսկ էքսցենտրիսիտետը 0,156 է[1][2]։
Հելիկեն պատկանում է Անանկեի խմբին, որի արբանյակները ունեն հակադարձ շարժում, հեռավորությունը մոլորակից ընկնում է 19,3 - 22,7 գիգամետր միջակայքում, իսկ ուղեծրի թեքումը մոտ 150° է[5]։
Արբանյակի անունը տրվել է 2005 թվականի մարտին, այն անվանվել է Հունական դիցաբանության նիմփա Հելիկեի անունով, ով մեծացրել էր Զևսին[6]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Daniel W. E. Green (մարտի 4, 2003)։ «IAUC 8087: Satellites of Jupiter»։ International Astronomical Union
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Sheppard Scott S.։ «Jupiter's Moons»։ carnegiescience.edu։ sites.google.com։ Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 18
- ↑ Brian G. Marsden (մարտի 4, 2003)։ «MPEC 2003-E11 : S/2003 J 1, 2003 J 2, 2003 J 3, 2003 J 4, 2003 J 5, 2003 J 6, 2003 J 7»։ International Astronomical Union Minor Planet Center
- ↑ Brian G. Marsden (մարտի 7, 2003)։ «MPEC 2003-E29 : S/2003 J 9, 2003 J 10, 2003 J 11, 2003 J 12; S/2003 J 1, 2003 J 6»։ International Astronomical Union Minor Planet Center
- ↑ Scott S. Sheppard, David C. Jewitt, Carolyn Porco; Jupiter's Outer Satellites and Trojans Archived 2007-06-14 at the Wayback Machine., in Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere, edited by Fran Bagenal, Timothy E. Dowling, William B. McKinnon, Cambridge Planetary Science, Vol. 1, Cambridge, UK: Cambridge University Press, 0-521-81808-7, 2004, pp. 263-280
- ↑ Daniel W. E. Green (մարտի 30, 2005)։ «IAUC 8502: Satellites of Jupiter»։ International Astronomical Union
|