Jump to content

ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովը Բրյուսելում (2018)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովը Բրյուսելում (2018)

ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովը Բրյուսելում (անգլ.՝ 2018 Brussels summit), Հյուսիսատլանտյան դաշինքի անդամ երկրների պետությունների ղեկավարների և կառավարությունների ղեկավարների 29-րդ բարձր մակարդակի հանդիպում, որը տեղի է ունեցել 2018 թվականի հուլիսի 11-ից 12-ը Բրյուսելում՝ ՆԱՏՕ-ի նոր կենտրոնակայանում[1][2]։ Գագաթնաժողովը տեղի է ունեցել Հելսինկիում ռուս-ամերիկյան հանդիպումից մի քանի օր առաջ։

Գագաթնաժողովի առաջին օրը ուշադրության կենտրոնում է հայտնվել ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը։ Նա ոչ միայն Գերմանիային անվանել է Ռուսաստանից կախյալ երկիր՝ հրապարակավ հանդիմանելով Անգելա Մերկելին Հյուսիսային հոսք-2 գազատարի կառուցման հարցում (Գերմանիան միլիարդավոր դոլարներ է վճարում Ռուսաստանին տարվա ընթացքում, իսկ մենք այդ երկիրը պաշտպանում ենք Ռուսաստանից։ Դա բացարձակապես անընդունելի է»[3]), բայց նաև նոր նշաձող է սահմանել ամբողջ դաշինքին՝ կոչ անելով ՆԱՏՕ-ի երկրներին ավելացնել պաշտպանության տարեկան ծախսերը մինչև ՀՆԱ-ի 4 %-ը[4][5]։

Քննարկումների մեծամասնության ընթացքում շոշափվել է ռուսական թեման։ ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Յենս Սթոլթենբերգը հայտարարել Է Ռուսաստանի նկատմամբ մոտեցման անփոփոխության մասին, որն իր մեջ միավորում է Ռուսաստանին զսպելու քաղաքականությունը՝ միաժամանակ պահպանելով երկխոսությունը (Ռուսաստան-ՆԱՏՕ խորհրդի մակարդակով)[3]։

Գագաթնաժողովի առաջին օրվա արդյունքներով արված հայտարարության մեջ Ռուսաստանին մեղադրել են ՆԱՏՕ-ի սահմանների մոտ սադրիչ գործունեության մեջ, մասնավորապես, ՆԱՏՕ-ում այդպիսին են համարում Կալինինգրադի մարզում Իսկանդեր համալիրների տեղակայումը։ Գագաթնաժողովի արդյունքներից մեկը դարձել է այն որոշումը, որի համաձայն շարժունակության բարձրացման ռազմավարության շրջանակներում դաշինքը 2020 թվականից ռոտացիոն հիմունքներով կպահպանի առավելագույնը 30 օրվա ընթացքում 30 գումարտակ, 30 ավիահարվածներ և 30 նավ։ Բացի այդ, համաձայնեցվել է ԱՄՆ-ում և Գերմանիայում երկու նոր լոգիստիկ հրամանատարությունների ստեղծման մասին որոշումը (առաջին անգամ 2003 և 2011 թվականներին դաշինքի հրամանատարական կառուցվածքի մասշտաբային կրճատումներից հետո) (որոնց հիմնական խնդիրը կլինի եվրոպական հեռուստատեսությամբ զորքերի արագացված տեղափոխումն ապահովելը և պատերազմի դեպքում ԱՄՆ-ից Ատլանտիկայով ամրապնդելը[6]), ինչպես նաև կիբեռոբորոնի և հիբրիդային սպառնալիքների դեմ պայքարի ստորաբաժանումներ[3]։

Գագաթնաժողովի պաշտոնական ծրագրին զուգահեռ ՆԱՏՕ-ի կենտրոնակայանում անցկացվել է NATO Engages (ՆԱՏՕ-ն ներգրավում է) համաժողովը, որին մասնակցել են փորձագետներ և առաջատար քաղաքական գործիչներ։ Այստեղ էլ անընդհատ ռուսական թեմա է առաջացել։ Այսպես, Թուրքիայի ԱԳ նախարար Մևլութ Չավուշօղլուն պատմել է ռուսական Ս-400 զենիթահրթիռային համալիրների գնման մասին։ Կանադայի վարչապետ Ջասթին Թրյուդոն հայտարարել է, որ ՆԱՏՕ-ի ուժեղացման շնորհիվ Ղրիմում տեղի ունեցածի կրկնության սպառնալիքը վերացված է։ Իսկ Լիտվայի պաշտպանության նախարար Ռայմունդաս Կարոբլիսը Ռուսաստանին անվանում էր «միջազգային սպառնալիք» և գլոբալ կարգի խախտող՝ դաշնակիցներին կոչ անելով մեծ ուշադրություն դարձնել երրորդ պետությունների գործերին միջամտությանը, կիբերակտիվությանը և ֆեյքային տեղեկատվության տարածմանը։

Գագաթնաժողովի մասնակիցները համատեղ հայտարարության մեջ Ռուսաստանին կոչ են արել համագործակցել MH17 չվերթի կործանման հետաքննության հետ։ «Մենք լիովին աջակցում ենք ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի 2166 բանաձևին, որը վերաբերում է MH17 քաղաքացիական չվերթի կործանմանը։ Մենք կոչ ենք անում Ռուսաստանի Դաշնությանը ճանաչել իր պատասխանատվությունը և լիովին աջակցել ճշմարտության, արդարության հաստատման և մեղավորներին որոշելու ջանքերին»[7]։

Հունիսի 12-ին NATO Engages ֆորումի շրջանակներում տեղի է ունեցել Ուկրաինա-Վրաստան-ՆԱՏՕ ձևաչափով նիստ, որին մասնակցել են նախագահներ Պյոտր Պորոշենկոն և Գեորգի Մարգվելաշվիլին։ Ինչպես հետևում էր նրանց համատեղ ելույթից, Ուկրաինային և Վրաստանին ՆԱՏՕ ձգտելը ստիպում է Ռուսաստանի գործողությունները։ Ինչպես հայտարարել Է Պորոշենկոն, «ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի մշտական անդամներից մեկը ագրեսոր է։ Այս պայմաններում միակ մեխանիզմը, որն աշխատում է, ՆԱՏՕ-ն է»։ Պորոշենկոյի խոսքով՝ ՆԱՏՕ-ին անդամակցելը քաղաքակրթական ընտրություն է, որը միանշանակ աջակցում է Ուկրաինայի ժողովրդին․․․ Մենք ոչ մեկից թույլտվություն չենք խնդրելու՝ դառնալ ՆԱՏՕ-ի անդամ, թե ոչ»։ ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովի արդյունքներով հռչակագրում հայտարարվել է, որ Ուկրաինան իրավունք ունի «որոշելու իր ապագան և արտաքին քաղաքականության կուրսը, որն ազատ է արտաքին միջամտությունից»[8]։

Այնուամենայնիվ, ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Յենս Ստոլտենբերգը հայտարարել է, որ ՆԱՏՕ-ն առայժմ Ուկրաինային չի առաջարկի մասնակցել ընդլայնված հնարավորությունների ծրագրին (Enhanced Opportunity Program), որը բարեկամ երկրներին թույլ է տալիս փոխգործակցել համատեղ գործողությունների և վարժանքների շրջանակներում։ ՆԱՏՕ-ի կենտրոնակայանում հայտարարել են, որ Ուկրաինայի հետ փոխգործակցությունն ընթանում է Դոնբասի հակամարտության և անհապաղ բարեփոխումների անհրաժեշտության հետ կապված այլ ձևաչափերով. ՆԱՏՕ-ն Ուկրաինային աջակցություն է ցուցաբերում դաշինքի երկրներից խորհրդականներ տրամադրելու միջոցով, ինչպես նաև Ուկրաինայի ԶՈւ օգնության հավատարմագրային ֆոնդերի միջոցով[8]։

Գագաթնաժողովի երկրորդ օրը ԱՄՆ-ի նախագահի ճնշման ներքո վերջնական որոշում է ընդունվել ռազմական ոլորտի ֆինանսավորումը 33 մլրդ դոլարով ավելացնել՝ մինչև 2014 թվականի ՀՆԱ-ի 2 %-ի մակարդակ բարձրացնելով դաշինքի ընդհանուր բյուջե ՆԱՏՕ-ի անդամ պետությունների ներդրումները[9]։

Գագաթնաժողովում որոշում է կայացվել երկարացնել Աֆղանստանում Վճռական աջակցություն ոչ մարտական առաքելությունը մինչև 2024 թվականը։ Այդ կապակցությամբ ընդունված հռչակագրում նշվել է, որ քանի դեռ Աֆղանստանի կառավարությունը ուշադրություն է դարձնելու երկրում խաղաղության ապահովմանը, ՆԱՏՕ-ի անդամները կշարունակեն Քաբուլին աջակցություն ցուցաբերել աֆղանական անվտանգության ուժերին ֆինանսական ապահովման տրամադրման և անձնակազմի պակասի խնդրի լուծման ճանապարհով, հատկապես գերակա ոլորտներում։ Վճռական աջակցություն առաքելությունը մեկնարկել է 2015 թվականի հունվարի 1-ին։ Առաքելության շրջանակներում դաշինքը օգնում է աֆղանական ազգային բանակի ստորաբաժանումների պատրաստմանն ու սպառազինմանը[10]։

Մասնակից երկրներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բրյուսելի գագաթնաժողովը ՆԱՏՕ-ի առաջին գագաթնաժողովն էր Իտալիայի վարչապետ Ջուզեպպե Կոնտեի և Իսպանիայի վարչապետ Պեդրո Սանչեսի համար։

Հրավիրված պատվիրակությունների ղեկավարներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «NATO Secretary General announces dates for 2018 Brussels Summit». nato.int. 2017 թ․ հոկտեմբերի 20.
  2. «Trump Plans July Trip to Brussels for NATO Summit, Officials Say». bloomberg.com. 2018 թ․ հունիսի 6. Վերցված է 9 июля 2018-ին.
  3. 3,0 3,1 3,2 Дональд Трамп подался в раскольники. Участники саммита НАТО опасаются президента США почти так же, как Россию // Газета «Коммерсантъ» № 121 от 12.07.2018
  4. Что произошло в первый день саммита НАТО в Брюсселе // Газета.ru, 11 июля 2018 года
  5. Трамп убедил лидеров НАТО увеличить военные расходы до «немыслимого уровня»
  6. Далеко едущие планы НАТО։ Альянс озаботился мобильностью своих войск на Европейском театре // Газета «Коммерсантъ» № 208 от 09.11.2017
  7. Участники саммита НАТО призвали Россию помочь в расследовании крушения MH17
  8. 8,0 8,1 В гостях у сказки. Украину и Грузию приняли в штаб-квартиру НАТО // Газета «Коммерсантъ» № 122 от 13.07.2018
  9. Трамп добился своего: итоги второго дня саммита НАТО // телеканал новостей 24tv.ua, 12 июля 2018 года
  10. НАТО продлило деятельность миссии в Афганистане до 2024 года
  11. Брюссельская идиллия. Азербайджан и Армения возобновили диалог на саммите НАТО // Газета «Коммерсантъ» № 121 от 12.07.2018
  12. «Բրյուսելը ջերմ ընդունելության արժանացրեց Հայաստանի վարչապետին. ամփոփելով Փաշինյանի այցը Բելգիայի Թագավորություն». armenpress.am.
  13. «Presidentti Niinistö Naton huippukokoukseen heinäkuussa». Yle Uutiset. 2018 թ․ հունիսի 27. Վերցված է 9 июля 2018-ին.
  14. «Ukraine to Take Part in NATO Summit Despite Hungarian Objection». voanews.com. 2018 թ․ հուլիսի 4.