Սիրելի
| Սիրելի | |
|---|---|
| Ժանր | բանաստեղծություն |
| Հեղինակ | Հովհաննես Թումանյան |
| Բնագիր լեզու | հայերեն |
| Գրվել է | 1899 |
| Վիքիդարան | Սիրելի |
«Սիրելի», Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններից՝ գրված 1899 թվականին[1]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հովհաննես Թումանյանն այս բանաստեղծությունը գրել է 1899 թվականին սեպտեմբերի 27-ին՝ Փ․ Վարդազյանի մի ոտանավորը կարդալուց հետո[1]։
Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարանի (№ 413) Թումանյանի ֆոնդում պահվում է 1899 թվականի սեպտեմբերի 27-ին Փ․ Վարդազյանին հղած նամակը և դրա մեջ ինքնագրիը[1]։
Նամակում Թումանյանը հետաքրքիր մտքեր է հայտնում թեմայի ու բանաստեղծական արվեստի հարաբերության մասին, իսկ իր դատողությունները վերջացրել է ներքոհիշյալ թևավոր խոսքերով. «Մի խոսքով միևնույն հողը, որից բրուտը կճուճ է շինում, աստված՝ մարդ»։ Նույն տեղում նա իր այս ու դրա նման բանաստեղծությունները համարում է գրչի խաղեր․ «Իհարկե, այս ոտանավորները, մեր մեջ այսպես ասենք, խաղալու համար են գրվում» (էջ 154)[1]։
Առաջին անգամ տպագրվել է 1940-1959 թվականներին Երևանում լույս տեսած Հովհաննես Թումանյանի երկերի ժողովածուի գիտական հրատարակության հինգերորդ հատորում (էջ 477)։
Հովհաննես Թումանյանի երկերի լիակատար ժողովածուի 1-ին հատորում արտատպվել է ինքնագրից[1]։
