Jump to content

Լեոնարդո Բոնուչի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լեոնարդո Բոնուչի
իտալ.՝ Leonardo Bonucci
Անձնական տվյալներ
Ամբողջական անուն Լեոնարդո Բոնուչի[1]
Քաղաքացիությունը Իտալիա Իտալիա
Ծննդյան ամսաթիվ մայիսի 1, 1987(1987-05-01)[3][4][5] (38 տարեկան)
Ծննդավայր Վիտերբո, Լացիո, Իտալիա
Հասակ 191 սմ[2]
Քաշ 82 կգ
Դիրք պաշտպան
Ակումբային տեղեկություններ
Ներկա ակումբ Իտալիա Միլան
Համար 19
Պատանեկան կարիերա
2004-2005 Իտալիա Վիտերբեզե
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (գոլ)
2005-2006 Իտալիա Վիտերբեզե 0 (0)
2005-2006 →  Իտալիա Ինտերնացիոնալե 1 (0)
2006-2007 Իտալիա Ինտերնացիոնալե 0 (0)
2007-2008 Իտալիա Տրևիզո 27 (2)
2008-2009 Իտալիա Ինտերնացիոնալե 0 (0)
2008-2009 →  Իտալիա Տրևիզո 13 (2)
2009 →  Իտալիա Պիզա 18 (1)
2009 Իտալիա Ջենոա 0 (0)
2009-2010 Իտալիա Բարի 38 (1)
2010-2017 Իտալիա Յուվենտուս 227 (13)
2017-ներկա Իտալիա Միլան 18 (1)
Ազգային հավաքական‡
2010-ներկա Իտալիա Իտալիա 75 (5)

* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը 
ըստ հունվարի 6-ի, 2018:

‡ Ազգային հավաքականի խաղերն ու գոլերը ըստ նոյեմբերի 13-ի, 2017

Լեոնարդո Բոնուչի (իտալ.` Leonardo Bonucci, մայիսի 1, 1987(1987-05-01)[3][4][5], Վիտերբո, Լացիո, Իտալիա), իտալացի պաշտպան, որը հանդես է գալիս իտալական «Յուվենտուսում» և Իտալիայի ազգային հավաքականում։

Ակումբային կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ինտեր»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բոնուչին սկսել է կարիերան ծննդավայրի «Վիտերբեզե» ակումբում, բայց 2005 թ-ին վարձավճարով տեղափոխվել է Միլանի «Ինտեր»[6]։ 2006 թվականի մայիսի 14-ին Բոնուչին իր դեբյուտն է նշել իտալական ակումբի կազմում` «Կալյարիի» դեմ խաղում[7][8]։

«Տրևիզո»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականի հունվարին «Տրևիզոն» գնել է Բոնուչիի տրանսֆերի 50%-ը, Դանիել Մաա Բումսոնգի՝ «Պրիմավերայում» իր թիմակցի իրավունքների 50%-ի հետ միասին։ Բոնուչին մնաց Ինտերում մինչև 2007 թ-ի հունիսի 30-ը։ Բոնուչին «Ինտերի» մինչև 20 տարեկանների թիմի հետ հաղթել է իտալական «Պրիմավերա» երիտասարդական առաջնությունում։

2007 թ-ի հուլիսի 1-ին Բոնուչին և Մաա Բումսոնգը պաշտոնապես դարձան «Տրևիզոյի» խաղացողներ։ «Տրևիզոյում» Բոնուչին խաղացել է Սերիա Բ-ի 27 խաղերից 20-ում որպես հիմնական կազմի խաղացող[9]։

2008 թ-ի հունիսին Բոնուչին միակ ֆուտբոլիստը դարձավ, ում «Ինտերը» ետ գնեց «Տրևիզոյից», բայց նա վարձավճարով մնաց «Տրևիզոյում»։ Բոնուչին այդ ժամանակ գնահատվում էր 700 հազար եվրո։

Բոնուչին «Տրևիզոյում» խաղացել է Սերիա Բ-ի 13 խաղերում նախքան Սերիա Բ-ի մեկ այլ թիմ՝ «Պիզա Կալչիո» վարձավճարով տեղափոխվելը[10]։

«Ջենովա» և «Բարի»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2009 թվականի հունիսի 8-ին Բոնուչին տեղափոխվել է «Ջենովա»[11]։ Հուլիսի 1-ին «Ինտերը» պաշտոնապես հայտարարեց, որ Բոնուչին՝ Ռոբերտ Աքուաֆրեզկայի, Ֆրանչեսկո Բոլզոնիի և Ռիկարդո Մեգիորնիի հետ տեղափոխվում են «Ջենովա», և որպես գործարքի մաս Տիագո Մոտտան և Դիեգո Միլիտոն տեղափոխվեցին «Ինտեր»։ Բոնուչիի տրանսֆերն այդ ժամանակ գնահատվում էր 3 մլն եվրո։

Բայց 2009 թվականի հուլիսի 2-ին Բոնուչին տեղափոխվել է իտալական «Բարի», համասեփականության իրավունքով, 1.75 մլն եվրոյի դիմաց։ Թիմի կազմում իր դեբյուտը նշել է «Ինտերի» դեմ խաղում, որտեղ գրանցվել է 1։1 հաշիվը։

«Բարի»-ում՝ մարզիչ Ջիամպերո Վենտուրայի գլխավորությամբ, նա դարձավ հիմնական կենտրոնական պաշտպանը, ցուցադրելով ուժեղ և արդյունավետ պաշտպանողական ոճ։ Նա ամուր համագործակցություն սկսեց Անդրեա Ռանոկիայի հետ, որն այնքան արդյունավետ էր, որ 2009-2010 թթ մրցաշրջանի միջնամասում «Բարին» դարձավ Սերիա Ա-ի ամենալավ պաշտպանողական արդյունք ցուցաբերող 2-րդ թիմը։ Ամուր համագործակցությունն ավարտվեց, երբ Ռանոկիան վնասվածք ստացավ և մրցաշրջանի հետագա խաղերից դուրս մնաց։

Յուվենտուս

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2010 թվականի հունիսի 28-ին Բոնուչին 15.5 միլիոն եվրոյի դիմաց տեղափոխվել է թուրինյան «Յուվենտուս»։ Նա ստացավ 19 համարի մարզաշապիկը։

Խաղալով ազգային հավաքականում իր թիմակից Ջորջիո Կիելլինիի հետ միասին, Բոնուչին միանգամից դարձավ հիմնական կազմի խաղացող։ Անտոնիո Կոնտեի գլխավորությամբ «Յուվենտուսը» սկսեց խաղալ 3 պաշտպաններով. Կիելլինի, Բոնուչի և Անդրեա Բարձալի։ Իրենց արդյունավետ համագործակցության շնորհիվ երեք-հոգանոց պաշտպանությունը ձեռք բերեց ''BBC'' մականունը։ 2012 թ-ի ապրիլի 2-ին «Յուվենտուսը» հայտարարեց, որ Բոնուչիի հետ նոր՝ 5-ամյա պայմանագիր է ստորագրել, որն ուժի մեջ կմտնի 2012 թ-ի հուլիսի 1-ից։ Բոնուչին իր առաջին խոշոր տիտղոսը՝ Իտալիայի Սկուդետտոն նվաճեց 2012 թ-ին։ Այդ մրցաշրջանում նրա լավ մարզավիճակն ապահովեց Եվրո-2012-ում ազգային հավաքականում իր տեղը։

Թուրինյան ակումբի կազմում իր դեբյուտը նշել է հուլիսի 29-ին՝ Եվրոպայի լիգայի խաղարկության շրջանակներում կայացած «Շեմրոկ Ռովերսի» դեմ խաղում։ Իր առաջին գոլը խփել է սեպտեմբերի 13-ին «Ուդինեզեի» դեմ խաղում[12]։ 2012 թվականի հոկտեմբերի 2-ին իր առաջին գոլն է խփել եվրոգավաթներում՝ «Շախտյորի» դեմ խաղում։

Հաջորդ բոլոր մրցաշրջաններում Բոնուչին «Յուվենտուսի» հետ նվաճել է Սերիա Ա-ի չեմպիոնի տիտղոսը և ապահովել է Չեմպիոնների Լիգայում իր տեղը։

2014-2015 թթ մրցաշրջանում Բոնուչին «Յուվենտուսում» անցակցրեց իր 200-րդ խաղը։ 2015 թ-ի հունիսի 6-ին Բոնուչին խաղացել է ՈւԵՖԱ-ի Չեմպիոնների Լիգայի եզրափակչում, որտեղ Ծեր Սինյորան 3-1 հաշվով պարտվեց «Բարսելոնային» Բեռլինի Օլիմպիաստադիոնում։ 2015-թի նոյեմբերի 24-ին Բոնուչին առաջադրվել է որպես 2015 թ-ի ՈւԵՖԱ-ի տարվա թիմի անդամ։ 2016 թ-ի մարտի 2-ին, Իտալիայի գավաթի կիսաեզրափակչում՝ «Ինտերի» դեմ խաղում, Բոնուչին՝ Բուֆֆոնի և Կիելլինիի բացակայությամբ, կրում էր «Յուվենտուսի» ավագի թևկապը։ Այդ խաղում «Յուվենտուսը» հետխաղյա 11 մետրանոցների շնորհիվ դուրս եկավ եզրափակիչ, սակայն Բոնուչին, այդ խաղում ստանալով դեղին քարտ, բաց թողեց հաղթական եզրափակիչը «Միլանի» դեմ։

2016-2017 թվականներին ՉԼ-ի եզրափակիչը կարելի է ասել վերջինն էր Բոնուչիի համար Յուվենտուսի կազմում։ Թիմը պարտվեց Մադրիդի Ռեալին 4-1 հաշվով, ինչը հանդերձարանում կոնֆլիկտ է առաջացել Բոնուչիի ու Ալեգրիի միջև։

Միլան

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2017 թվականի ամառային տրանսֆերային շուկայի ժամանակ անսպասելի նորություններից մեկը դարձավ այն, որ Բոնուչիի գործակալը հայտարարեց, որ Յուվենտուսը պատրաստվում է վաճառել ֆուտբոլիստին։ Սկսեցին հետաքրքրվել ընդամենը երեք թիմ, Ինտերը, Չելսին և Միլանը։ Մրցապայքարում հաջողության հասավ Միլանը, առաջարկելով Յուվենտուսին 40 մլն + 2 մլն եվրո բոնուսներ ու Բոնուչիին տարեկան 6.5 մլն եվրո + բոնուսներ աշխատավարձ` 5 տարվա պայմանագիր կնքելով (մինչև 2022 թվականը)։

Վիճակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2017 թվականի նոյեմբերի 4-ի տվյալներով

Ելույթներ Լիգա Գավաթ[13] Եվրագավաթ Այլ[14] Ընդհանուր
Ակումբ Լիգա Մրցաշրջան Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր
Իտալիա Ինտերնացիոնալե Սերիա Ա 2005-2006 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
2006-2007 0 0 3 0 0 0 0 0 3 0
Ընդհանուր 1 0 3 0 0 0 0 0 4 0
Իտալիա Տրեվիզո Սերիա Բ 2007-2008 27 2 0 0 0 0 0 0 27 2
2008-2009 13 2 1 0 0 0 0 0 14 2
Ընդհանուր 40 4 1 0 0 0 0 0 41 4
Իտալիա Պիզա →  Սերիա Բ 2008-2009 18 1 0 0 0 0 0 0 18 1
Ընդհանուր 18 1 0 0 0 0 0 0 18 1
Իտալիա Բարի Սերիա Ա 2009-2010 38 1 1 0 0 0 0 0 39 1
Ընդհանուր 38 1 1 0 0 0 0 0 39 1
Իտալիա Յուվենտուս Սերիա Ա 2010-2011 34 2 2 0 8 1 0 0 44 3
2011-2012 32 2 5 0 0 0 0 0 37 2
2012-2013 33 0 4 0 10 1 1 0 48 1
2013-2014 29 2 1 0 13 1 1 0 44 3
2014-2015 34 3 4 1 13 0 1 0 52 4
2015-2016 36 3 4 0 8 0 1 0 49 3
2016-2017 29 3 5 1 11 1 0 0 45 5
Ընդհանուր 227 15 25 2 63 4 4 0 319 21
Իտալիա Միլան Սերիա Ա 2017-2018 9 0 0 0 6 0 0 0 15 0
Ընդհանուր 9 0 0 0 6 0 0 0 15 0
Ամբողջ կարիերա 333 21 30 2 69 4 4 0 436 27

Ազգային հավաքական

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բոնուչին ազգային հավաքականի կազմում

2010 թվականի մարտի 3-ի Բոնուչին իր դեբյուտն է նշել Իտալիայի հավաքականի կազմում մրցելով Կամերունի հավաքականի դեմ[15]։ 2010 թվականի մայիսին Բոնուչին ընդգրկվել է Աշխարհի առաջնության Իտալիայի հավաքականի նախնական հայտացուցակում։ Այդ առաջնությունում Բոնուչին մնաց պահեստայինների նստարանին Իտալիայի բոլոր 3 խաղերում, քանի որ հավաքականը չկարողացավ հաղթահարել խմբային փուլի արգելը՝ չհաղթելով ոչ մի խաղում։

2011-2012 թթ. մրցաշրջանում Բոնուչին կրկին հրավիրվեց ազգային հավաքական՝ Եվրո-2012-ին մասնակցելու համար, որտեղ Իտալիայի հավաքականը, Չեզարե Պրանդելիի գլխավորությամբ, հասավ մինչև եզրափակիչ, որտեղ 4:0 հաշվով պարտվեց Իսպանիայի հավաքականին։

2014 թ-ի Բրազիլիայում կայանալիք աշխարհի առաջնությունում Բոնուչին կրկին հավաքական հրավիրվեց Չեզար Պրանդելիի կողմից, չնայած այդ առաջնությունում ևս Իտալիան չհաղթահարեց խմբային փուլի արգելքը և Բոնուչին կրկին մնաց պահեստայինների նստարանին։

2014 թ-ի սեպտեմբերի 4-ին, նոր գլխավոր մարզչի՝ Անտոնիո Կոնտեի գլխավորությամբ, Բոնուչին առաջին անգամ կրեց Իտալիայի հավաքականի ավագի թևկապը՝ Հոլանդիայի հավաքականի դեմ ընկերական խաղում (2-0) Դանիելե դե Ռոսսիի փոխարինումից հետո։

2016 թ-ի մայիսի 31-ին Բոնուչին հրավիրվեց Կոնտեի գլխավորած Իտալիայի հավաքական՝ Եվրո-2016-ին մասնակցելու համար[16]։ Իտալիայի հավաքականը հասավ մինչև քառորդ եզրափակիչ, որտեղ հետխաղյա 11 մետրանոցներով Գերմանիայի հավաքականին պարտվելով (6-5) դուրս մնաց հետագա պայքարից։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թ-ի հունիսին Բոնուչին ամուսնացավ իր ընկերուհի, նախկին մոդել Մարտինա Մակարիի հետ։ Նրանք ունեն 2 որդի, Լորենցոն (ծնվ. 2012 թ. հուլիսին) և Մատեոն (ծնվ. 2014 թ-ի մայիսին)։

2012 թ-ի հոկտեմբերին Բոնուչին, իր կինը և 5-ամսական որդին հարձակման են ենթարկվել զինված ավազակի կողմից, ով պահանջել է պաշտպանվողից իր ժամացույցը։ Երբ ավազակը մեկնել է ձեռքը ժամացույցը վերցնելու համար, Բոնուչին, լուրերի համաձայն, հարվածել է նրան և հետապնդել է փողոցով։ Գողը մոտոցիկլետով փախել է իր հանցակցի հետ։

Խաղաոճ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բոնուչին նախկինում եղել է կիսապաշտպան, ով այժմ սակայն սովորաբար խաղում է երեք-հոգանոց պաշտպանության կենտրոնում (չնայած նա կարողանում է խաղալ նաև չորս հոգուց կազմված պաշտպանությունում)։ Բոնուչին հիմնականում հայտնի է իր տեխնիկայով, անցումներով և ետևից գրոհը երկար փոխանցումներով սկսելով։ Բարձրահասակ և ուժեղ պաշտպան է, օժտված լավ տվյալներով, ամուր նպատակասլացությամբ և խաղը կարդալու ունակությամբ։ Չնայած երիտասարդ տարիքում նրան քննադատում էին անկայունություն, սխալներ և թերություններ ունենալու համար, 2014-2015 թթ. մրցաշրջանում նա նշանակալի կերպով բարելավեց և հաստատեց իր՝ աշխարհի լավագույն պաշտպաններից մեկը լինելու փաստը։ Անգամ մարզիչ Պեպ Գվարդիոլան Բոնուչիին ներկայացրել է որպես իր «ամենասիրելի ֆուտբոլիստներից մեկը»։ Իր յուրահատուկ խաղաոճը թույլ է տվել Ջիովաննի Գալիին համեմատել իրեն նախկին պաշտպան Գաետանո Սչիրեայի հետ։

2012 թ-ին «The Guardian» օրաթերթի աշխարհի լավագույն ֆուտբոլիստների ցուցակում Բոնուչին եղել է 88-րդը։ 2016 թ-ի իր պաշտպանողական հատկանիշները, ինչպես նաև իր մաքուր անցումները, գնդակով խաղալու որակները հնարավորություն են տվել «La Repubblica»-ին տալ իրեն «Բեկերբոնուչի» կեղծանունը, հիշատակելով գերմանացի նախկին պաշտպան Ֆրանց Բեկենբաուերին։

Ձեռքբերումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ինտեր»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Իտալիայի չեմպիոն - 2007
  • Իտալիայի գավաթակիր - 2006[17]

«Յուվենտուս»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Իտալիայի չեմպիոն - 2012, 2013, 2014, 2015
  • Իտալիայի գավաթակիր - 2015
  • Իտալիայի սուպերգավաթակիր - 2012, 2013
  • ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների լիգայի եզրափակչի մասնակից - 2015

Իտալիայի հավաքական

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Եվրոպայի փոխչեմպիոն - 2012
  • Կոնֆեդերացիաների գավաթի բրոնզե մեդալակիր - 2013

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ «FIFA World Cup South Africa 2010 – List of Players» (PDF). Fédération Internationale de Football Association (FIFA). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2010 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 5-ին.
  2. ↑ «Leonardo Bonucci». gsports.live. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 17-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 18-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  4. ↑ 4,0 4,1 Արգենտինական ֆուտբոլի տվյալների շտեմարան (իսպ.)
  5. ↑ 5,0 5,1 As (իսպ.) — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
  6. ↑ «INTER'S SUMMER TRANSFERS: 62 DEALS DONE». inter.it. F.C. Internazionale Milano. 2005 թ․ օգոստոսի 31. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 3-ին.
  7. ↑ «Inter hold Cagliari to draw». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 9-ին.
  8. ↑ «Germinale, Aloe & Bonucci on debuts». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հուլիսի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 9-ին.
  9. ↑ «Giocatori» [2007–08 Profile]. La Gazzetta dello Sport (Italian). RCS MediaGroup. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 15-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  10. ↑ «Academy ins and outs». inter.it. F.C. Internazionale Milano. 2009 թ․ փետրվարի 2. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 28-ին.
  11. ↑ Bonucci: «Il Genoa? grande occasione»
  12. ↑ ««Интер» и «Ювентус» добились успеха, «Рома» не удержала победу». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 9-ին.
  13. ↑ В графу «Кубки» входят игры и голы в национальных кубках, кубках лиги и суперкубках.
  14. ↑ Остальные официальные матчи
  15. ↑ Buon esordio di Bonucci
  16. ↑ «OFFICIAL: Italy squad for Euro 2016». Football Italia. 2016 թ․ մայիսի 31. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 31-ին.
  17. ↑ «Inter beat Milan to lift primavera cup». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 9-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լեոնարդո Բոնուչի» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Միլան ՖԱ – ներկա կազմ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լեոնարդո_Բոնուչի&oldid=10139731» էջից