Աղբյուրակ
| Քաղաք | |||
|---|---|---|---|
| Աղբյուրակ | |||
 Ս. Ստեփանոս վանքը | |||
| Երկիր |  Հայաստան | ||
| Մարզ | Կոտայքի | ||
| Այլ անվանումներ | Ախպարա, Ախփարա, Աղբարա, Աղբրակ, Աղպարա, Աղփարա | ||
| Մակերես | 21 կմ² | ||
| ԲԾՄ | 1760 մետր | ||
| Պաշտոնական լեզու | հայերեն | ||
| Ազգային կազմ | Հայեր | ||
| Կրոնական կազմ |  Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
| Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
| |||
Աղբյուրակ, գյուղ Հայաստանի Կոտայքի մարզում։ Նախկինում Ախպարա կամ Աղփարա անվանումով մտել է Երևանի նահանգի Նոր Բայազետի գավառի կազմում[1]։
Անվան ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անվանումը ստացել է սառնորակ աղբյուրների պատճառով։ Աղբյուրներից շատերը հիմա մնացել են Հրազդանի լճակի տակ։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակիչների նախնիները 1829 թվականին գաղթել են Մակուի գավառի Օղակ գյուղից։ Աղբյուրակը 1959 թվականին միացվել է Հրազդան քաղաքին և ստացել է Աղբյուրակ թաղամաս անվանումը։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XIX դարի վերջին ուներ 30 տուն, իսկ 1906 թվականին 775 հայ բնակիչ։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործությունն ու անասնապահությունն էր։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աղբյուրակում կա XIX դարում կառուցված ավերված եկեղեցի։ Գյուղից հյուսիս արևմուտք, 3-4 կմ հեռավորության վրա գտնվում էր սուրբ Ստեփանոս վանքը, որը X-XII դարերի կառույց է[2]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| |||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||