Նոր Աթոս

Նոր Աթոս
Քաղաք
	Նոր Աթոս
	աբխ.՝ Афон Ҿыц, վրաց.՝ ახალი ათონი, հունարեն՝ Νέος Άθως
Երկիր	Աբխազիայի Հանրապետություն/ Վրաստան
Երկրամաս	Աբխազիայի Ինքնավար Հանրապետություն
Շրջան	Գուդաութի շրջան/Գուդաութի մունիցիպալիտետ
Ղեկավար	Ֆելիքս Դաութիա
Հիմնադրված է	3-րդ դար թվականին
Առաջին հիշատակում	3-րդ դար
Այլ անվանումներ	Տրախեա, Պսիրցխա, Անակոպիա, Ախալի Աֆոնի
Բնակչություն	1․518 մարդ (2011)
Ազգային կազմ	աբխազներ, ռուսներ, հայեր, հույներ, վրացիներ
Կրոնական կազմ	քրիստոնյաներ
Ժամային գոտի	UTC+3
Հեռախոսային կոդ	+7 840 2458xxx
Փոստային ինդեքսներ	6900
Ավտոմոբիլային կոդ	ABH
	Նոր Աթոս (Աբխազիա)
	Նոր Աթոս (Աբխազիա)
	Նոր Աթոս (Վրաստան)
	Նոր Աթոս (Վրաստան)
	Նոր Աթոս Վիքիպահեստում

Նոր Աթոս (վրաց.՝ ახალი ათონი՝ Նոր Աթոն, աբխազերեն՝ Афон Ҿыц, հուն․՝ Νέος Άθως), քաղաք Աբխազիայի Գուդաութայի շրջանում, գտնվում է ռուսական սահմանից 80 կմ հեռավորության վրա։ Բնակչությունը՝ ▲1539 մարդ (2020)^[2]։

Նախկինում քաղաքը կոչվել է Տրախեա, Պսիրցխա, Անակոպիա, Ախալի Աթոնի։ Գտնվում է Սև ծովի ափին։

Պատմություն

Քաղաքն ունի հնադարյան պատմություն։ Առաջին հիշատակումները պատկանում են III դարին։ Այդ ժամանակ այն կոչվում էր Անակոպիա (Տրախեա) և եղել է խոշոր առևտրային կետ։ Հնագիտական պեղումները վկայում են Անակոպիայի բնակիչների նյութական մշակույթի բարձր մակարդակի մասին։ V դարում աբխազները Իվերիա լեռան վրա կառուցել են ամրոց, որն անվանել են Իվերիայի ամրոց^[3]։

VII դարի վերջում կառուցվել է ամրոցի պատերի արտաքին շերտը։

VIII դարի վերջում աբխազական իշխան Լևոն II-ը՝ օգտվելով Բյուզանդիայի ներքին անկարգություններից, իրեն հայտարարել է Աբխազիայի անկախ թագավորության թագավոր։ Նրա օրոք Անակոպիան դարձել է Աբխազիայի թագավորության մայրաքաղաքը և մնացել է մայրաքաղաք մինչև թագավորական նստավայրի Քութայիս տեղափոխվելը։

Տեսարժան վայրեր

Նոր Աթոսում գտնվում են բազմաթիվ տեսարժան վայրեր, բնական և պատմական հուշարձաններ։ Դրանցից են՝

Նոր Աթոսի վանք և վանքային համալիր
Պսիրցխա գետի կիրճում գտնվող Սիմոն Կանանացի առաքյալի տաճարը
Իվերիա լեռան վրա գտնվող հնադարյան տաճարի և Անակոպիական ամրոցի ավերակները
Իվերիա լեռան տակ և Նոր Աթոսի արվարձաններում գտնվում են մի շարք կարստային քարանձավեր^[4], այդ թվում նաև 1961 թվականին բացված Նոր Աթոսի քարանձավը
Պսիրցխա գետի ջրերով սնվող լճակների համակարգով մերձծովյան զբոսայգի (կարապներով հայտնի լիճը)
Ջրվեժ և էլեկտրակայան, կառուցված 1902 թվականին

Կլիմա

Կլիման խոնավ մերձարևադարձային է, տարեկան միջին ջերմաստիճանը 16,3 °C, ամռանը՝ +30 °C-ից +32 °C, ձմռանը՝ +9 °C-ից +11 °C: Ջուրը տաքանում է մինչև 26-28 °C:

Բնակչություն

1989 թվականի մարդահամարի տվյալներով բնակչության թիվը կազմել է 3235 մարդ^[5], որոնցից 44,0%-ը կազմում էին ռուսները, 23,1%-ը՝ աբխազները, 7,6%-ը՝ վրացիները։

2003 թվականի մարդահամարի տվյալներով քաղաքի բնակչության թիվը կազմել է 1308 մարդ^[6], 2011 թվականի մարդահամարի տվյալներով՝ 1518 բնակիչ, որոնցից 904-ը՝ աբխազներ (59,6 %), 365-ը՝ ռուսներ (24,0 %), 123-ը՝ հայեր (8,1 %), 24-ը՝ ուկրաինացիներ (1,6 %), 22-ը՝ հույներ (1,4 %), 18-ը՝ վրացիներ (1,2 %), 62-ը՝ այլ ազգի ներկայացուցիչներ (4,1 %)^[1]։