Սերգիև Պոսադ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բնակավայր
ռուս.՝ Сергиев Посад
Դրոշ Զինանշան

ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
Հիմնադրված է1337 թ.
Մակերես50 կմ²
ԲԾՄ210 մետր
Բնակչություն101 967 մարդ (2019)[1]
Ժամային գոտիUTC+3
Հեռախոսային կոդ496 54 և 496 55
Փոստային դասիչ141300–141315
Պաշտոնական կայքsergiev-posad.net(ռուս.)
Սերգիև Պոսադ (Ռուսաստան)##
Սերգիև Պոսադ (Ռուսաստան)

Սերգիև Պոսադ (ռուս.՝ Сергиев Посад), քաղաք Ռուսաստանի Դաշնությունում՝ Մոսկվայի մարզում։ Սերգիևո-Պոսադսկի շրջանի վարչական կենտրոնն է։ Գտնվում է Մոսկվա քաղաքի կենտրոնից շուրջ 70 կիլոմետր դեպի հյուսիս-արևելք, Յարոսլավլից մոտավորապես 200 կիլոմետր դեպի հարավ-արևմուտք։ 2015 թվականի հունվարի 1-ի տվյալներով բնակչության թվաքանակը եղել է 106.007[2]: Քաղաքը զբոսաշրջային կարևոր կենտրոն է, ընդգրկված է Ռուսաստանի պատմական քաղաքներով անցնող «Ոսկե օղակ» երթուղում, ճանաչված է առաջին հերթին Սուրբ Երրորդության վանքով, որը ներառված է ՅՈՒՆԵՍԿՕՀամաշխարհային ժառանգության հուշարձանների ցանկում[3]։ Այդ վանքը համարվում է Ռուսաստանի ուղղափառ քրիստոնեական կարևորագույն սրբավայրը, իսկ Սերգիև Պոսադ քաղաքն էլ՝ Ռուսաստանի հոգևոր մայրաքաղաքը։ Այդտեղ է գործում Մոսկովյան հոգևոր ակադեմիան։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ներկայիս Սերգիև Պոսադ քաղաքը կազմավորել է միջնադարում Սուրբ Երրորդության վանքի շուրջը եղած բնակավայրերի միավորմամբ։ Սուրբ Սերգեյ Ռադոնեժսկու վարքը (կենսագրությունը) վկայում է, որ 1340-ական թվականներին Բարդուղիմեոս (ավազանի անունով՝ Սերգեյ) և Ստեֆան եղբայրները այստեղ մի փոքր եկեղեցի են կառուցել, որի շուրջը հետագայում կազմավորվել են վանքն ու կից բնակավայրը։ 1380 թվականին իշխան Դմիտրի Իվանովիչ Դոնսկոյն իր զորքով եկել է վանք՝ Կուլիկովոյի ճակատամարտից առաջ օրհնություն ստանալու։ Վանական Սերգեյը 1392 թվականին վախճանվել է, իր մահից 30 տարի անց (1422 թ.) դասվել սրբերի կարգը, և նրա շիրմի վրա կառուցվել է Սուրբ Երրորդության ճերմակաքար տաճարը։

1608-1610 թվականներին լեհ-լիտվական զորքերը շուրջ 16 ամիս պաշարել են վանքը։ Ռուսաստանի նշանավոր արքաներից Պետրոս Առաջինը հաճախ է այցելել այդ վանքը, իսկ Մոսկվայում ստրելեցների բարձրացրած ապստամբության ժամանակաշրջանում (1698 թ.) նաև թաքնվել է այդտեղ։ 1744 թվականին կայսրուհի Ելիզավետա Առաջինի հրամանով վանքին դափնեպսակակրի՝ լավրայի տիտղոս է շնորհվել։

Մինչև 1919 թվականը քաղաքը կրել է Սերգիև Պոսադ անվանումը, խորհրդային կառավարության որոշմամբ, աթեիստական նկատառումներով, նախ անվանվել Սերգիևսկ, այնուհետև՝ 1930 թվականին՝ ռուս հեղափոխական Զագորսկու պատվին՝ Զագորսկ։ 1991 թվականին վերականգնվել է պատմական անվանումը՝ Սերգիև Պոսադ։

Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քաղաքի գլխավոր արդյունաբերական ձեռնարկությունները երկուսն են՝

  • ԶԼԿԶ (ЗЛКЗ - Загорский лакокрасочный завод) - ներկեր արտադրող կարևոր գործարան՝ հիմնադրված 1955 թ. [1]
  • ЭМЗ Звезда (Էլեկտրամեխանիկական գործարան «Զվեզդա» - Электомеханический завод Звезда) - 1941 թվականին հիմնադրված ռազմական գործարան, որը մասնագիտացել է տեղեկատվական համակարգերի արտադրության բնագավառում [2] Archived 2007-09-04 at the Wayback Machine.

Անվանի անձինք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գործընկեր քաղաքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուշագրավ փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2002 թվականին Էվելին Բուլանժեն ստեղծել է տղամարդկանց համար նախատեսված օծանելիք, որն անվանել է «Զագորսկ»։

Տեսարժան վայրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Պաշտամունքային 7 կառույց՝ ներառյալ Սուրբ Երրորդության տաճարը
  • Մոսկովյան հոգևոր ակադեմիան
  • Խաղալիքների թանգարանը
  • Պատմա-գեղարվեստական թանգարան-պահուստարանը
  • «Եկեղեցա-հնագիտական կաբինետ» անվանումը կրող թանգարանը

Սերգիև Պոսադը լուսանկարներում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Токарева Т. Ю. Приходские Церкви Сергиева Посада — Сергиев Посад, 1997.
  • Филимонов К. А. Черниговский скит: история архитектурного ансамбля.
  • Балдин В. И. Загорск. — М., 1958.
  • статьи: Нестеров Михаил Васильевич, Пришвин Михаил Михайлович, Сергий Радонежский, Розанов Василий Васильевич, Фаворский Владимир Андреевич, Флоренский Павел Александрович, Загорск. — БСЭ
  • Мясников А. Л. Золотое кольцо. История городов. Подарочное издание. Александр ПРИНТ, 2000.
  • Четырина Н. А. Сергиевский посад в конце XVIII — начале XIX вв.. — АИРО-XXI, Дмитрий Буланин, 2006.
  • Егорова Л. А. Окрестности Москвы. — ОЛМА-ПРЕСС Образование, 2006.
  • Глушкова В. Путешествие из Москвы в Ярославль. Москва — Сергиев Посад — Переславль-Залесский — Ростов Великий — Ярославль. М.: Вече, 2007.
  • Сергиев Посад (музей-заповедник). Альбом. Авторы: О. И. Зарицкая, Т. Н. Манушина. С. В. Николаева. — М.: Изд-во «АРТ-РОДНИК», 1997.
  • Шпанькова Т. Н. Прогулки по родоному городу. Сергиев Посад. Красюковка. — Сергиев Посад, 2007.
  • «Возвращение к вере. Храмы Радонежского края». Фотоальбом. — Сергиев Посад: Ремарко, 2007. — 256 с., илл. Твердый прошитый переплет. Матовая ламинация обложки. Выборочный лак. Бумага мелованная матовая. Тираж 5000 экз.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]