Սլուն
| Քաղաք | ||
|---|---|---|
| Սլուն | ||
| խորվ.՝ Slunj | ||
 | ||
| Երկիր |  Խորվաթիա | |
| Ժուպանություն | Կարլովաց | |
| Ղեկավար | Իվան Բոգովիչ | |
| Առաջին հիշատակում | XII դար | |
| Մակերես | 393,4 կմ², 5,1 կմ² | |
| ԲԾՄ | 258 մ | |
| Բնակչություն | 1 776 մարդ (2001) | |
| Ժամային գոտի | UTC+1, ամառը UTC+2 | |
| Հեռախոսային կոդ | 047 | |
| Փոստային դասիչ | 47240 | |
| Պաշտոնական կայք | slunj.hr | |
| ||
Սլուն (խորվ.՝ Slunj), քաղաք Խորվաթիայում։ Բնակչությունը կազմում է 1 776 մարդ։ Բնակչության 87 %-ը խորվաթներ են, 9,4 %-ը՝ սերբեր։
Ընդհանուր տեղեկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սլունը գտնվում է լեռնոտ տարածաշրջանում՝ Պլիտվի լիճ ազգային պարկից 30 կիլոմետր դեպի հյուսիս ու Բոսնիա և Հերցեգովինայից 15 կիլոմետր արևմուտք։ Քաղաքի միջով հոսում է Կորանա գետը։
Սլունի մոտակայքում մեծ թիվ են կազմում ջրվեժները։ Հայտնի է ավստրացի գրող Հայմիթո ֆոն Դոդերերի «Սլունի ջրվեժներ» (գերմ.՝ Die Wasserfälle von Slunj) վեպը, որը լույս է տեսել 1963 թվականին։ Բացի այդ հայտնի են տուրիստական գրավչությամբ քաղաքի հնագույն ջրի գործարանները, որոնցից շատերը կառուցվել են դեռևս 18-րդ դարում։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջին անգամ Սլունը հիշատակվել է 12-րդ դարում «Սլովին գրադ» (խորվ.՝ Slovin grad) անունով։ 15-րդ դարում այստեղ կառուցվել էր Ֆրանկոպանի ընտանիքի ամրոցը։ Կողքին միևնույն ժամանակ հիմնադրվել է ֆրանցիսկյան վանքը։ 17-րդ դարի վերջում Սլունը ամբողջովին վերակառուցվել է։
Խորվաթիայի պատերազմի ժամանակ (1991—1995) պատմական քաղաքի կենտրոնին էական վնաս է պատճառվել։ 1991 թվականին այստեղ հռչակվել է ինքնահռչակ Սերբական Կրաինան, որից հետո քաղաքից աքսորվել է խորվաթական բնակչության գրեթե ամբողջ մասը[1]։ Քաղաքը զգալիորեն տուժել է խորվաթական հարձակումների գործողությունների ընթացքում։ Սերբական բնակչությունը աքսորվել է խորվաթական բանակ (պատերազմի ավարտից հետո մի մասը վերադարձել է)։ Պատերազմի ավարտից հետո վերականգնողական աշխատանքները շարունակվել են մի քանի տարի։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սլուն» հոդվածին։ |
| ||||||
