Քրիստոս հարյավ... Ա՜խ, և այս հոծ...
| Քրիստոս հարյավ... Ա՜խ, և այս հոծ... | |
|---|---|
| Տեսակ | բանաստեղծություն |
| Ձև | բանաստեղծություն |
| Հեղինակ | Հովհաննես Թումանյան |
| Բնագիր լեզու | հայերեն |
| Գրվել է | մարտի 28, 1893 |
| Հրատարակվել է | 1901 |
| Վիքիդարան | Քրիստոս հարյավ... Ա՜խ, և այս հոծ... |
«Քրիստոս հարյավ... Ա՜խ, և այս հոծ...», Հովհաննես Թումանյանի ստեղծագործություններից[1], որը գրվել է 1893 թվականի մարտի 28-ին։
Օ. Գիրգիդյանի ալբոմը և դրա մեջ ինքնագիրը՝ թվագրված «1893 III/28, (Զատիկ)», պահվում են Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարանի Թումանյանի №3010 (260) ֆոնդում։ Եվս մեկ ինքնագիր՝ «Քրիստոս Հարյավ» վերնագրով, պահվում է Թումանյանի թանգարանի գլխավոր գույքմատյանում։ Արտագրված է Օ. Գիրգիդյանի ալբոմից։ Վերնագրից առաջ Թումանյանը գրել է. «Օսանի ալբոմից, գրած «1893 III/28, Զատկին, экспромонт»:
Առաջին անգամ տպագրվել է Տարազ շաբաթաթերթում՝ 1901 թվականին, այնուհետև՝ Երկերի լիակատար ժողովածուի առաջին հատորի 104-րդ էջում։
Արտատպվում է Տարազ շաբաթաթերթից։
Ստեղծման պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բանաստեղծությունը գրվել է 1893 թվականին, Սուրբ Հարության տոնի օրը։ Հիմնական գաղափարը Քրիստոսի հարությամբ նաև իր հոգու հարության մեջ է։
9-16-րդ տողերում Սուրբ Հարության խորհրդին համահունչ ի պատասխան նշվում է՝ ինչպես որ խաչված Քրիստոս հարյավ, այնպես էլ թող հառնեն իր խաչված ցնորքները։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Թումանյան, Հովհաննես (2018). Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1. Երևան: ՀՀ ԳԱԱ Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտ. էջ 642.
