Բայրոն Բլեյք

Բայրոն Բլեյք; Byron Black
Սեռ	արական
Քաղաքացիություն	Զիմբաբվե
Բնակվելու վայր	Հարարե
Ծննդյան ամսաթիվ	հոկտեմբերի 6, 1969 (54 տարեկան)
Ծննդավայր	Հարարե, Զիմբաբվե
Հասակ	175 սանտիմետր սմ
Քաշ	70 կիլոգրամ կգ
Կարիերայի սկիզբ	1991 թվական
Կարիերայի ավարտ	2002 թվական
Աշխատող ձեռք	աջ
Հարված ձախից	երկձեռքանի
Պարգևավճար, USD	5 159 775
Մենախաղ
Խաղեր Հ/Պ	257–246
Տիտղոսներ	2
Ամենաբարձր վարկանիշ	22 (1996 ապրիլի 22)
Մեծ Սաղավարտի մրցաշարեր
Ավստրալիա	4-րդ շրջան (1998)
Ֆրանսիա	3-րդ շրջան (1999)
Ուիմբլդոն	1/4 եզրափակիչ (2000)
ԱՄՆ	1/4 եզրափակիչ (1995)
Օլիմպիական խաղեր	2 շրջան (1996)
Զուգախաղ
Խաղեր Հ/Պ	328–201
Տիտղոսներ	22
Ամենաբարձր վարկանիշ	1 (1994 փետրվարի 14)
Մեծ Սաղավարտի մրցաշարեր
Ավստրալիա	Եզրափակիչ (1994, 2001)
Ֆրանսիա	Հաղթանակ (1994)
Ուիմբլդոն	Եզրափակիչ (1996)
ԱՄՆ	1/2 եզրափակիչ (1999)
	Ավարտել է կարիերան

Բայրոն Հեմիշ Բլեյք (անգլ.՝ Byron Hamish Black, ծնվել է 1969 թվականի հոկտեմբերի 6-ին, Հարարե, Զիմբաբվե), նախկին պրոֆեսիոնալ թենիսիստ Զիմբաբվեից։ Ուեյն և Կառա Բլեյքների ավագ եղբայրը։ 1994 թվականի Ֆրանսիայի բաց առաջնության հաղթող և աշխարհի նախկին թիվ 1 ռակետ զուգախաղում։ Կարիերային ընթացքում հաղթանակ է տարել ATP 24 մրցաշարերում, որոնցից 22-ը զուգախաղում։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բայրոնի հայրը՝ Դոն, եղել է սիրողական-թենիսիստ։ Ելույթ ունենալով Ռոդեզիայի դրոշի ներքո, նա երկու անգամ հասել է մինչև Ուիմբլդոնի մրցաշարի երրորդ շրջան։ Ընտանիքին պատկանող ավոկադոյի տնկադաշտում Դոնը երեխաների համար կառուցել էր խոտածածկով կորտեր։

Ամուսնացել է 1996 թվականին։ 2000 թվականին ծնվել է նրա որդին։ 2005 թվականին Բայրոն Բլեյքը հատարարել է, որ որդու թույլ առողջության պատճառով նա տեղափոխվում է ՀԱՀ^[3]։

Մարզական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարիերայի սկիզբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1985 թվականին Բայրոն Բլեյքը դարձել է թենիսի Աֆրիկայի պատանիների (մինչև 18 տարեկան) չեմպիոն^[4]։ Արդեն 1987 թվականին, 18 տարեկան հասակում, Բայրոնը Զիմբաբվեի հավաքականի կազմում մասնակցել է Դևիսի գավաթի խաղարկությանը։ Հավաքականում իր առաջին երկու տարիների ընթացքում նա հաղթել է 15-ից 13 խաղերում։

Հարավային Կալիֆոռնիայի համալսարանում ուսանելու տարիներին նա երեք անգամ ընտրվել է ԱՄՆ-ի խորհրդանշական ուսանողական (NCAA) մենախաղի հավաքականի կազմում և չորս անգամ զուգախաղի։ 1990 թվականին նա մարզական հաջողությունների համար արժանացել է Արտուր Էշի մրցանակի, իսկ 1991 թվականին համալսարանի հավաքականի հետ միասին հաղթել է ԱՄՆ ուսանողոկան առաջնությունում։ Նույն թվականից սկսել է ելույթները թենիսի պրոֆեսիոնալ մրցաշարերում և արդեն հուլիսին Ուինետկում (Իլինոյս, ԱՄՆ) հաղթել է իր առաջին «չելենջերը» մենախաղում և զուգախաղում (Սքոթ Մելվիլի հետ միասին)։

1992 թվականի ապրիլին Հոնկոնգում Բլեյքը յուրս է եկել կարիերայում իր առաջին եզրափակիչը ATP մրցաշարի զուգախաղում՝ Բայրոն Թալբոտի հետ միասին։ Նույն ամսին նա նորամուտել է զուգախաղի թենիսիստների վարկանիշային աղյուսակի առաջին հարյուրյակ։ Մենախաղում նա նմանատիպ հաջողության նա առաջին անգամ հասել է մեկ ամիս անց, սակայն էլիտայում երկար մնալ չի հաջողվել։ Դևիսի գավաթում նա հասել է 100 տոկոսանոց արդյունքի՝ հաղթելով բոլոր ինը խաղերում։ Մարոկկոյի հավաքականի հետ վերջին հանդիպման ժամանակ նրա հետ զույգով առաջին անգամ հանդես է եկել նրա եղբայր Ուեյնը։

1993-1996 թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1993 թվականին Բլեյքը հաղթանակ է տարել ATP վեց մրցաշարերում, որոնցից չորսը ամերիկացի Ջոնաթան Սթարկի հետ զույգով, իսկ բրիտանացի Ջերեմի Բեյթսի հետ միասին հասել է Ուիմբլդոնի մրցաշարի քառորդ եզրափակիչ։ Փարիզի «Մասթերս» շարքի մրցաշարում հաղթելուց հետո նա մտել է զուգախաղի աշխարհի 10 ուժեղագույնների թենիսիստների մեջ։ Մենախաղում նա 100 ուժեղագույնների շարք է վերադարձել Նյու Հեյվենի ATP մրցաշարում կիսաեզրափակիչ դուրս գալուց հետո։ Ավելի վաղ, նույն թվականին, նա իր առաջին հաղթանակն է տարել առաջին տասնյակի թենիսիստի նկատմամբ, Լոնդոնի մրցաշարում հաղթելով աշխարհի 7-րդ ռակետ Իվան Լենդլին։

1994 թվականին Բայրոնը առաջին անգամ դուրս է եկել Մեծ Սաղավարտի Ավստրալիայի բաց առաջնության զուգախաղի մրցաշարի եզրափակիչ, իսկ այնուհետև հաղթել է Ֆրանսիայի բաց առաջնությունում։ Այդ երկու հաջողություններին էլ նա հասել է Ջոնաթան Սթարկի հետ զույգով։ Ընդհանուր առմամբ, մրցաշարջանի ընթացքում նրանք հաղթել են զուգախաղի երեք մրցաշարերում և ևս վեց անգամ խաղացել են եզրափակիչներում։ Ֆրանսիայի բաց առաջնությունում հաղթանակից հետո Բլեյքը գլխավորել է ATP զուգախաղի թենիսիստների վարկանիշային աղյուսակը։ Տարվա վերջին Բլեյքը և Սթարկը քաղացել են ATP աշխարհի առաջնությունում, սակայն պարտվել են խմբային փուլի երկու հանդիպումներում և ավարտել են ելույթները։ Մենախաղում Բլեյքը պահպանել է դիրքը 100 ուժեղագույնների շարքում և հաջողությունների ցանկին ավելացրել է հաղթանակը աշխարհի 9-րդ ռակետ Թոդ Մարտինի նկատմամբ։

1995 թվականը Բլեյքի զուգախաղային կարիերայում դարձել է բավականին անցողիկ (երկու հաղթանակ մրցաշարերում և Ուիմբլդոնի մրցաշարի քառորդ եզրափակիչ), իսկ մենախաղում նա դուրս է եկել ԱՄՆ բաց առաջնության քառորդ եզրափակիչ, որի ընթացքում նա հաղթել է առաջին տասնյակի երկու թենիսիստների, և կարիերայում առաջին անգամ մտել է 50 ուժեղագույնների մեջ։

Բլեյքը իր հաջողությունները զարգացրել է 1996 թվականի սկզբին, կարիերայում առաջին անգամ հաղթելով ATP մենախաղի մրցաշարում և ևս երկուլ անգամ դուրս գալով եզրափակիչ։ Ապրիլի վերջին նա բարձրացել է մինչև վարկանիշային աղյուսակի 22-րդ հորիզոնական՝ բարձրագույնը իր մենախաղի կարիերայի ընթացքում։ Զուգախաղում նա տարվա ընթացքում հաղթել է չորս մրցաշարերում, որոնցից երեքը կանադացի Գրանտ Կոնելի հետ զույգով, և նրա հատ միասին դուրս է եկել Ուիմբլդոնի մրցաշարի եզրափակիչ՝ վերադառնալով զուգախաղի թենիսիստների լավագույն տասնյակ։ Հուլիսին Ատլանտայում նա մասնակցել է կարիերայում միակ Օլիմպիական խաղերին և հասել է երկրորդ շրջան ինչպես մենախաղում, այնպես էլ զուգախաղում, որտեղ նրա խաղընկերն է եղել կրտսեր եղբայրը, իսկ նրանց պարտության են մատնել մրցաշարի ապագա բրոնզե մեդալակիրներ Մարկ Քևին Գյոլները և Դավիդ Պրինոսիլը։ Տարվա վերջին ATP աշխարհի առաջնությունում Բլեյքը և Կոնելը հասել են մինչև կիսաեզրափակիչ, որտեղ զիջել են օլիմպիական չեմպիոններ Թոդ Վուդբրիջին և Մարկ Վուդֆորդին։

1997-1999 թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1997 թվականին Բլեյքը նշանակալից հաջողությունների չի հասել ոչ անհատական մակարդակում (որտեղ նրա հաշվին գրանցվել է միայն հաղթանակ աշխարհի 65-րդ ռակետ Մարսելո Ռիոսի նկատմամբ), ոչ էլ զուգախաղում (որտեղ նա մրցաշարջանի միջնամասում հրաժեշտ է տվել Կոնելին և ամբողջ տարվա ընթացքում միայն մեկ անգամ է հասել եզրափակիչ), սակայն օգնել է Զիմբաբվեի հավաքականին պատմության մեջ առաջին անգամ դուրս գալ Դևիսի գավաթի Համաշխարհային խումբ։ Հաջորդ տարին մենախաղում դասավորվել է առավել հաջող։ Երեք անգամ դուրս գալով մրցաշարերի եզրափակիչ, նա վերադարձել է աշխարհի 30 ուժեղագույն թենիսիստների շարքը։ Տարվա ընթացքում նա երեք անգամ առավելության է հասել առաջին տասնյակի թենիսիստների նկատմամբ, այդ թվում Ինդիանապոլիսում Մարեսլո Ռիոսի նկատմամբ՝ այդ պահին աշխարհի առաջին ռակետի։ Զուգախաղում նա այդպես չի կարողացել գտնել մշտական խաղընկեր և հաղթանակի է հասել ընդամենը ATP մեկ մրցաշարում։ Հավաքականի կազմում նա Ավստրալիայի հավաքականի նկատմամբ հաղթանակից հետո դուրս է եկել Դևիսի գավաթի Համաշխարհային խմբի քառորդ եզրափակիչ։ Այդ մրցակցության ընթացքում նա հաղթել է երկու մենախաղում՝ Պատրիկ Ռաֆտերի և Ջեյսոն Ստոլտենբերգի։ Սակայն քառորդ եզրափակիչում Զիմբաբվեն «չոր» հաշվով պարտվել է Իտալիային։

1999 թվականի առաջին կեսը Բլեյքը անց է կացրել հարավաֆրիկացի Ուեյն Ֆերեյրայի հետ զույգով։ Նրանք երեք անգամ խաղացել են եզրափակիչներոււմ և նրանցից մեկում հաղթանակ են տարել։ Մրցաշրջանի երկրորդ կեսում Բլեյքի հիմնական խաղընկերն է դարձել շվեդ Յոնաս Բյորկմանը, ում հետ միասինլ նրանք հաղթել են «Մասթերս» շարքտ երկու մրցաշարում և հասել են մինչև ԱՄՆ բաց առաջնության կիսաեզրափակիչ՝ Բլեյքի բարձրագույն նվաճումը այդ մրցաշարում։ Մենախաղում Բլեյքը հաղթել է կարիերայում ATP երկրորդ մրցաշարում և ևս մեկ անգամ դուրս է եկել եզրափակիչ։ Դևիսի գավաթում նրա հաղթանակները Մարեսլո Ռիոսի և Նիկոլաս Մասսուի նկատմամբ թույլ են տվել Զիմբաբվեի հավաքականին ևս մեկ տարով պահպանել տեղը Համաշխարհային խոմբում։

Վերջին տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2000 թվականը կրկին անցել է խաղընկեր գտնելու փնտրտուքի մեջ, քանի որ Բյորկմանի հետ Բլեյքին չի հաջողվել զարգացնել նախորդ տարվա հաջողությունները։ Այդ տարում միակ մրցաշարը նրան հաջողվել է հաղթել փետրվարին՝ այլ խաղընկերոջ հետ։ Մենախաղում նա երկու անգամ դուրս է եկել եզրափակիչ, հասել է մինչև Ուիմբլդոնի մրցաշարի քառորդ եզրափակիչ և հոկտեմբերին հերթական անգամ վերադարձել է աշխարհի 30 ուժեղագույն թենիսիստների շարքը։ Սակայն հաջորվ տարի նրա հաջողությունները եղել են առավել համեստ և Ուիմբլդոնի մրցաշարի երկրորդ շրջանում պարտությունից հետո նա լքել է վարկանիշային առաջին հարյուրյակը։ Զուգախաղում նա Մեծ Սաղավարտի մրցաշարերում վերջին անգամ դուրս է եկել եզրափակիչ (Ավստրալիայի բաց առաջնությունում, Դավիդ Պրինոսիլի հետ) և հաղթել է կարիերայում վերջին երկու ATP մրցաշարերում (այդ թվում կըարերայում միակ անգամ նա հաղթել է եղբոր՝ Ուեյն Բլեյքի հետ զույգով)։ 2002 թվականը դարձել է Բլեյքի կարերայում վերջինը։ Զուգախաղում իր վերջին հանդիպումը նա անց է կացրել Ուիմբլդոնի մրցաշարի երկրորդ շրջանում, իսկ վերջնականապես պրոֆեսիոնալ կարիերան ավարտել է Բելգիայի հավաքականի հետ Դևիսի գավաթի Համաշխարհային խմբի անցումային հանդիպումում կրած երկու պարտությունից հետո։

ATP վարկանիշը տարվա վերջին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թվական	Մենախաղի վարկանիշ	Զուգախաղի վարկանիշ
2002	317	106
2001	196	34
2000	35	53
1999	67	10
1998	28	70
1997	76	70
1996	44	4
1995	40	18
1994	66	6
1993	84	5
1992	142	90
1991	123	149
1990	453	381
1989		586

Մասնակցությունը Մեծ Սաղավարտի զուգախաղի մրցաշարերի եզրափակիչներում (4)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հաղթանակ (1)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թվական	Մրցաշար	Ծածկույթ	Խաղընկեր	Մրցակիցներ	Հաշիվ
1994	Ֆրանսիայի բաց առաջնություն	Գրունտ	Ջոնաթան Սթարկ	Յան Ապել Յոնաս Բյորկման	6–4, 7–6⁵

Պարտություններ (3)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թվական	Մրցաշար	Ծածկույթ	Խաղընկեր	Մրցակիցներ	Հաշիվ
1994	Ավստրալիայի բաց առաջնություն	Հարդ	Ջոնաթան Սթարկ	Պաուլ Հաարհյուս Յակո Էլթինգ	6–7, 6–3, 6–4, 6–3
1996	Ուիմբլդոնի մրցաշար	Խոտածածկ	Գրանտ Կոնել	Թոդ Վուդբրիջ Մարկ Վուդֆորդ	4–6, 6–1, 6–3, 6–2
2001	Ավստրալիայի բաց առաջնություն (2)	Հարդ	Դավիդ Պրինոսիլ	Յոնաս Բյորկման Թոդ Վուդբրիջ	6–1, 5–7, 6–4, 6–4

Մասնակցությունը ATP մրցաշարերի եզրափակիչներին (51)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատմություն
Մեծ Սաղավարտի մրցաշարեր (0+4)
ATP աշխարհի առաջնություն / Մասթերս գավաթ (0)
ATP Մասթերս 1000 (0+10)
АТР Championship Series (2+7)
ATP International (8+20)

Մենախաղ (10)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հաղթանակներ (2)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

№	Ամսաթիվ	Մրցաշար	Ծածկույթ	Մրցակից	Հաշիվ
1.	1996 ապրիլի 29	Սեուլ, Հարավային Կորեա	Հարդ	Մարտին Դամ	7–6³, 6–3
2.	1999 ապրիլի 12	Gold Flake Open, Չենայ, Հնդկաստան	Հարդ	Ռայներ Շուտլեր	6–4, 1–6, 6–3

Պարտություններ (8)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

№	Ամսաթիվ	Մրցաշար	Ծածկույթ	Մրցակից	Հաշիվ
1.	1996 հունվարի 8	Australian Men's Hardcourt Championships, Ադելաիդա, Ավստրալիա	Հարդ	Եվգենի Կաֆելնիկով	6–7⁰, 6–3, 1–6
2.	1996 ապրիլի 15	Gold Flake Open, Նյու Դելի, Հնդկաստան	Հարդ	Թոմաս Էնկվիստ	2–6, 6–7³
3.	1998 ապրիլի 13	Հոնգկոնգ	Հարդ	Քենետ Կարլսեն	2–6, 0–6
4.	1998 ապրիլի 20	Տոկիո, Ճապոնիա	Հարդ	Անդրեյ Պավել	3–6, 4–6
5.	1998 հունիսի 22	Նոթինգհեմ, Մեծ Բրիտանիա	Խոտածածկ	Յոնաս Բյորկման	3–6, 2–6
6.	1999 նոյեմբերի 15	Կրեմլի գավաթ, Մոսկվա, Ռուսաստան	Գորգ	Եվգենի Կաֆելնիկով	6–7², 4–6
7.	2000 փետրվարի 21	Kroger St. Jude International, Մեմֆիս, ԱՄՆ	Հարդ (i)	Մագնուս Լարսոն	2–6, 6–1, 3–6
8.	2000 հունիսի 26	Նոթինգհեմ, Մեծ Բրիտանիա (2)	Խոտածածկ	Սեբաստիան Գրոժան	6–7⁷, 3–6

Տղամարդկանց զուգախաղ (41)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հաղթանակներ (22)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

№	Ամսաթիվ	Մրցաշար	Ծածկույթ	Խաղընկեր	Մրցակիցներ	Հաշիվ
1.	1993 ապրիլի 5	Դուրբան, ՀԱՀ	Հարդ	Լեն Բեյլ	Յոհան դե Բեր Մարկոս Օնդրուսկա	7–6, 6–2
2.	1993 հուլիսի 26	Washington Open, Վաշինգտոն, ԱՄՆ	Հարդ	Ռիկ Լիչ	Պատրիկ Հելբրայթ Գրանտ Կոնել	6–4, 7–5
3.	1993 հոկտեմբերի 4	Swiss Indoors, Բազել, Շվեյցարիա	Հարդ (i)	Ջոնաթան Սթարկ	Բրեդ Պիրս Դեյվ Ռենդոլ	3–6, 7–5, 6–3
4.	1993 հոկտեմբերի 11	Թուլուզ, Ֆրանսիա	Հարդ (i)	Ջոնաթան Սթարկ	Դավիդ Պրինոսիլ Ուդո Ռիգլևսկի	7–5, 7–6
5.	1993 հոկտեմբերի 25	CA-Tennis Trophy, Վիեննա, Ավստրիա	Գորգ	Ջոնաթան Սթարկ	Մայք Բաուեր Դավիդ Պրինոսիլ	6–3, 7–6
6.	1993 նոյեմբերի 8	Paris Open, Փարիզ, Ֆրանսիա	Գորգ	Ջոնաթան Սթարկ	Թոմ Նեյսեն Ցիրիլ Սուկ	4–6, 7–5, 6–2
7.	1994 փետրվարի 14	Kroger St. Jude International, Մեմֆիս, ԱՄՆ	Հարդ (i)	Ջոնաթան Սթարկ	Ջիմ Գրաբ Ջարեդ Պալմեր	7–6, 6–4
8.	1994 հունիսի 6	Ֆրանսիայի բաց առաջնություն, Փարիզ, Ֆրանսիա	Գրունտ	Ջոնաթան Սթարկ	Յան Ապել Յոնաս Բյորկման	6–4, 7–6⁵
9.	1994 օգոստոսի 1	Տորոնտո, Կանադա	Հարդ	Ջոնաթան Սթարկ	Պատրիկ Մաքինրոյ Ջարեդ Պալմեր	6–4, 6–4
10.	1995 մայիսի 29	Բոլոնիա, Իտալիա	Գրունտ	Ջոնաթան Սթարկ	Լիբոր Պիմեկ Վինսենտ Սփեյդի	7–5, 6–3
11.	1995 նոյեմբերի 13	Kremlin Cup, Մոսկվա, Ռուսաստան	Գորգ	Ջոնաթան Սթարկ	Բրետ Սթիվեն Թոմի Հո	6–4, 3–6, 6–3
12.	1996 փետրվարի 19	Դուբայ, ԱՄԷ	Հարդ	Գրանտ Կոնել	Իրժի Նովակ Կարել Նովաչեկ	6–0, 6–1
13.	1996 մայիսի 20	Հռոմ, Իտալիա	Գրունտ	Ջոնաթան Սթարկ	Լիբոր Պիմեկ Բայրոն Թալբոտ	6–2, 6–3
14.	1996 հունիսի 24	Gerry Weber Open, Հալլե, Գերմանիա	Խոտածածկ	Գրանտ Կոնել	Դանիել Վացեկ Եվգենի Կաֆելնիկով	6–1, 7–5
15.	1996 օգոստոսի 19	Volvo International, Նյու Հեյվեն, ԱՄՆ	Հարդ	Գրանտ Կոնել	Յոնաս Բյորկման Նիկլաս Կուլտի	6–4, 6–4
16.	1998 ապրիլի 13	Հոնգկոնգ	Հարդ	Ալեքս Օ'Բրիեն	Նևիլ Գոդվին Տուոմաս Կետոլա	7–5, 6–1
17.	1999 օգոստոսի 2	Լոս Անջելես, ԱՄՆ	Հարդ	Ուեյն Ֆերեյրա	Գորան Իվանիշևիչ Բրայան Մակֆի	6–2, 7–6⁴
18.	1999 օգոստոսի 16	Great American Insurance, Ցինցինատի, ԱՄՆ	Հարդ	Յոնաս Բյորկման	Թոդ Վուդբրիջ Մարկ Վուդֆորդ	6–3, 7–6⁶
19.	1999 նոյեմբերի 1	Eurocard Open, Շտուտգարտ, Գերմանիա	Հարդ (i)	Յոնաս Բյորկման	Դևիդ Ադամս Ջոն Լաֆնի դե Յագեր	6–7, 7–6, 6–0
20.	2000 փետրվարի 28	Abierto Mexicano de Tenis Pegaso, Մեխիկո, Մեքսիկա	Գրունտ	Դոնալդ Ջոնսոն	Մարտին Ռոդրիգես Գաստոն Էտլիս	6–3, 7–5
21.	2001 հունվարի 8	Gold Flake Open, Չենայ, Հնդկաստան	Հարդ	Ուեյն Բլեյք	Բարի Կոուեն Մոսե Նավարա	6–4, 6–3
22.	2001 սեպտեմբերի 24	Շանհայ, Չինաստան	Հարդ	Թոմաս Սիմադա	Ջոն Լաֆնի դե Յագեր Ռոբի Կյոնիգ	6–2, 3–6, 7–5

Պարտություններ (19)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

№	Ամսաթիվ	Մրցաշար	Ծածկույթ	Խաղընկեր	Մրցակիցներ	Հաշիվ
1.	1992 ապրիլի 20	Հոնգկոնգ	Հարդ	Բայրոն Թալբոտ	Ջիմ Գրաբ Բրեդ Ջիլբերտ	6–2, 6–1
2.	1993 հուլիսի 12	Hall of Fame Championships, Նյուպորտ, ԱՄՆ	Խոտածածկ	Ջիմ Պյու	Կրիստո վան Ռենսբուրգ Խավիեր Ֆրանա	4–6, 6–1, 7–6
3.	1993 օգոստոսի 30	Սկենեկտադի, Նյու Յորք, ԱՄՆ	Հարդ	Բրետ Սթիվեն	Բերնդ Կարբահեր Անդրեյ Օլխովսկի	2–6, 7–6, 6–1
4.	1994 հունվարի 10	Australian Men's Hardcourt Championships, Ադելաիդա, Ավստրալիա	Հարդ	Դևիդ Ադամս	Մարկ Կրատցման Էնդրյու Կրատցման	6–4, 6–3
5.	1994 հունվարի 31	Ավստրալիայի բաց առաջնություն, Մելբուրն, Ավստրալիա	Հարդ	Ջոնաթան Սթարկ	Պաուլ Հաարհյուս Յակո Էլթինգ	6–7, 6–3, 6–4, 6–3
6.	1994 փետրվարի 7	San Jose Open, Սան Խոսե, ԱՄՆ	Հարդ (i)	Ջոնաթան Սթարկ	Ռիկ Լիչ Ջարեդ Պալմեր	4–6, 6–4, 6–4
7.	1994 փետրվարի 14	Newsweek Champions Cup, Ինդիան Ուելս, ԱՄՆ	Հարդ	Ջոնաթան Սթարկ	Պատրիկ Հելբրայթ Գրանտ Կոնել	7–5, 6–3
8.	1994 հոկտեմբերի 10	Australian Indoors, Սիդնեյ, Ավստրալիա	Հարդ (i)	Ջոնաթան Սթարկ	Պաուլ Հաարհյուս Յակո Էլթինգ	6–4, 7–6
9.	1994 հոկտեմբերի 17	Seiko Super Tennis, Տոկիո, Ճապոնիա	Հարդ	Ջոնաթան Սթարկ	Պատրիկ Հելբրայթ Գրանտ Կոնել	6–3, 3–6, 6–4
10.	1994 նոյեմբերի 7	Paris Open, Փարիզ, Ֆրանսիա	Գորգ	Ջոնաթան Սթարկ	Պաուլ Հաարհյուս Յակո Էլթինգ	3–6, 7–6, 7–5
11.	1995 հունվարի 9	Australian Men's Hardcourt Championships, Ադելաիդա, Ավստրալիա (2)	Հարդ	Գրանտ Կոնել	Ջիմ Կուրիե Պատրիկ Ռաֆտեր	7–6, 6–4
12.	1995 մայիսի 15	Համբուրգ, Գերմանիա	Գրունտ	Անդրեյ Օլխովսկի	Եվգենի Կաֆելնիկով Ուեյն Ֆերեյրա	6–1, 7–6
13.	1996 մարտի 4	Ֆիլադելֆիա, ԱՄՆ	Գորգ	Գրանտ Կոնել	Թոդ Վուդբրիջ Մարկ Վուդֆորդ	7–6, 6–2
14.	1996 ապրիլի 15	Gold Flake Open, Նյու Դելի, Հնդկաստան	Հարդ	Սենդոն Ստոլ	Յոնաս Բյորկման Նիկլաս Կուլտի	4–6, 6–4, 6–4
15.	1996 հուլիսի 8	Ուիմբլդոնի մրցաշար, Լոնդոն, Մեծ Բրիտանիա	Խոտածածկ	Գրանտ Կոնել	Թոդ Վուդբրիջ Մարկ Վուդֆորդ	4–6, 6–1, 6–3, 6–2
16.	1997 մայիսի 19	Հռոմ, Իտալիա	Գրունտ	Ալեքս Օ'Բրիեն	Դանիել Նեստոր Մարկ Նոուլս	6–3, 4–6, 7–5
17.	1999 մարտի 1	Guardian Direct Cup, Լոնդոն, Մեծ Բրիտանիա	Գորգ	Ուեյն Ֆերեյրա	Գրեգ Ռուսեդսկի Թիմ Հենմեն	6–3, 7–6⁶
18.	1999 օգոստոսի 9	du Maurier Open, Մոնրեալ, Կանադա	Հարդ	Ուեյն Ֆերեյրա	Յոնաս Բյորկան Պատրիկ Ռաֆտեր	7–6, 6–4
19.	2001 հունվարի 29	Ավստրալիայի բաց առաջնություն, Մելբուրն, Ավստրալիա (2)	Հարդ	Դավիդ Պրինոսիլ	Յոնաս Բյորկան Թոդ Վուդբրիջ	6–1, 5–7, 6–4, 6–4

Մրցաշարերի մասնակցության վիճակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Զուգախաղ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցաշար	1989	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	ՀՄ	Հ-Պ
Մեծ Սաղավարտ
Ավստրալիայի բաց առաջնություն	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	2 շրջան	1 շրջան	Ե	1 շրջան	2 շրջան	3 շրջան	1 շրջան	2 շրջան	2 շրջան	Ե	3 շրջան	0 / 11	18–11
Ֆրանսիայի բաց առաջնություն	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	1 շրջան	1 շրջան	Հ	2 շրջան	2 շրջան	1 շրջան	1 շրջան	2 շրջան	2 շրջան	1 շրջան	3 շրջան	1 / 11	12–10
Ուիմբլդոն	ՉՄ	ՉՄ	2 շրջան	1 շրջան	1/4	3 շրջան	3 շրջան	Ե	2 շրջան	1 շրջան	1 շրջան	3 շրջան	1 շրջան	2 շրջան	0 / 12	17–12
ԱՄՆ բաց առաջնություն	2 շրջան	ՉՄ	ՉՄ	1 շրջան	2 շրջան	3 շրջան	1/4	1 շրջան	1 շրջան	3 շրջան	1/2	1 շրջան	2 շրջան	ՉՄ	0 / 11	14–11
Մեծ Սաղավարտի ՀՄ	0 / 1	0 / 0	0 / 1	0 / 4	0 / 4	1 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 3	1 / 45	N/A
Ընդամենը Հ-Պ	1–1	0–0	1–1	1–4	4–4	15–3	6–4	7–4	3–4	2–4	6–4	4–4	6–4	5–3	N/A	61–44
ATP Մասթերս մրցաշարեր
Indian Wells Masters Ինդիան Ուելս	NME	2 շրջան	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	Ե	2 շրջան	1/2	2 շրջան	2 շրջան	1 շրջան	1 շրջան	1/4	ՉՄ	0 / 9	9–8
Miami Masters Մայամի	NME	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	1/2	1/2	1/2	1/2	1/4	3 շրջան	1 շրջան	1/4	2 շրջան	ՉՄ	0 / 9	17–9
Monte Carlo Masters Մոնտե Կարլո	NME	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	2 շրջան	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	0 / 1	0–1
Rome Masters Հռոմ	NME	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	1 շրջան	Հ	Ե	ՉՄ	ՉՄ	1/4	ՉՄ	ՉՄ	1 / 4	11–3
Hamburg Masters Համբուրգ	NME	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	Ե	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	2 շրջան	ՉՄ	ՉՄ	0 / 2	4–2
Canada Masters Տորոնտո	NME	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	2 շրջան	Հ	2 շրջան	1/4	1 շրջան	1 շրջան	Ե	ՉՄ	1 շրջան	ՉՄ	1 / 8	9–7
Cincinnati Masters Ցինցինատի	NME	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	1/4	1/2	1/4	1 շրջան	1 շրջան	Հ	ՉՄ	2 շրջան	ՉՄ	1 / 7	10–6
Eurocard Open Շտուտգարտ (Ստոկհոլմ)	NME	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	1/4	2 շրջան	ՉՄ	1 շրջան	Հ	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	1 / 4	5–3
Paris Masters Փարիզ	NME	ՉՄ	ՉՄ	ՉՄ	Հ	Ե	2 շրջան	1/2	1 շրջան	2 շրջան	2 շրջան	1 շրջան	ՉՄ	ՉՄ	1/ 8	11–7
Մասթերս շարքի ՀՄ	ՉՄ	0 / 1	0 / 0	0 / 0	1 / 3	1 / 5	0 / 9	1 / 7	0 / 6	0 / 6	2 / 6	0 / 5	0 / 4	0 / 0	5 / 52	ՉՄ
Ընդամենը Հ-Պ	ՉՄ	1–0	0–0	0–0	9–2	14–4	9–9	12–6	6–6	4–6	13–4	5–5	3–4	0–0	ՉՄ	76–46
Վարկանիշ տարվա վերջին	586	381	149	90	5	6	18	4	70	70	10	53	34	106	N/A

Հետաքրքիր փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բայրոն Բլեյքը պրոֆեսիոնալ մրցաշարերի մենախաղում երկու անգամ հանդիպել է կրտսր եղբայր Ուեյն Բլեյքի հետ։ 1995 թվականին Մումբայում հաղթել է, իսկ 1998 թվականին Տորոնտոյում՝ պարտվել^[5]։ Զուգախաղում նրանց միջև հաշիվը 6-2 է հօգուտ Բայրոնի, ընդ որում Ուեյնը հաղթել է վերջին երկու հանդիպումներում։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Collins B. The Bud Collins History of Tennis: An Authoritative Encyclopedia and Record Book — 2 — NYC: New Chapter Press, 2010. — P. 685. — ISBN 978-0-942257-70-0
↑ ^2,0 ^2,1 ATP վեբկայք
↑ Viriri, Fanuel (2005 թ․ հունիսի 26). «Byron Black explains relocation to South Africa». The Standard. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 9-ին.
↑ Viriri, Fanuel (2009 թ․ մարտի 21). «Ndimande — Tennis king in-waiting». The Standard. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 9-ին.
↑ Head to head: Byron Black vs. Wayne Black (անգլ.)

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[_b3f4bc28ef166b43-1] 1,0 ^1,1 Collins B. The Bud Collins History of Tennis: An Authoritative Encyclopedia and Record Book — 2 — NYC: New Chapter Press, 2010. — P. 685. — ISBN 978-0-942257-70-0

[_eea0e6842391f798-2] 2,0 ^2,1 ATP վեբկայք

[3] Viriri, Fanuel (2005 թ․ հունիսի 26). «Byron Black explains relocation to South Africa». The Standard. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 9-ին.

[4] Viriri, Fanuel (2009 թ․ մարտի 21). «Ndimande — Tennis king in-waiting». The Standard. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 9-ին.

[5] Head to head: Byron Black vs. Wayne Black (անգլ.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]