Հովսեփ Բ Փարպեցի, Կարիճ (ծ. թ. անհայտ, գ. Փարպի, Արագածոտն գավառ – 806), Ամենայն հայոց կաթողիկոս 795 թվականից առ 806 թ.։ Հովսեփ Բ Փարպեցուն կաթողիկոսական գահին նախորդել է Գևորգ Ա Բյուրականցին, հաջորդել՝ Դավիթ Բ Կակաղեցին։ Ըստ ուսումնասիրողների, կաթողիկոսի «Կարիճ» մականունը գրչագրական սխալի հետևանք է, և բնագրում պետք է գրված լիներ «Կտրիճ»։ Հայրապետության տարիներին դիմադրել է կաթողիկոսական կալվածները բռնի յուրացնելու արաբական Խուզեյմա ոստիկանի փորձերին։ Այդ պատճառով ոստիկանը բանտարկել է Հովսեփ Բ Փարպեցուն։ Սակայն Հարուն ալ Ռաշիդ խալիֆը ազատ է արձակել նրան և վերադարձրել բռնագրավված կաթողիկոսական կալվածների մեծ մասը[2]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 579)։