Մեհմեդ II
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է՝ | մարտի 30, 1432 |
| Ծննդավայր | Ադրիանուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն |
| Մահացել է՝ | մայիսի 3, 1481[1][2] (49 տարեկանում) |
| Վախճանի վայր | Գեբզե, Կոջաելի, Թուրքիա |
| Ստամբուլ | |
| Քաղաքացիություն |
 Օսմանյան կայսրություն |
| Տոհմ | Օսմանյան |
| միապետ | |
| Հայր | Մուրադ II |
| Մայր | Հյումա Խաթուն |
| Երեխաներ | Բայազիդ II, Ջեմ Սուլթան և Gevherhan Sultan |
| Կրոնական հավատքներ | իսլամ |
| Ստորագրություն |
 |
Մուհամմեդ II Նվաճող (Ֆաթիհ) (օսման.՝ محمد ثانى, օսման.՝ محمد الفاتح, թուրք.՝ İkinci Mehmet, Fatih Sultan Mehmet), հայտնի է նաև Մեհմեդ էլ Ֆաթիհ, Մուհամմեդ, Մուհամմեդ Նվաճող (մարտի 30, 1432, Ադրիանուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն - մայիսի 3, 1481[1][2], Գեբզե, Կոջաելի, Թուրքիա), Օսմանյան կայսրության սուլթան, ով կառավարել է 1444 - 1446 և 1451- 1481 թվականներին։ Մուրադ II-ի որդին է։ Մեհմեդ II-ը Կոստանդնուպոլիսը դարձրեց կայսրության մայրաքաղաք: Վեց տարեկանից եղել է Մանիսայի կառավարիչ: 1453 թվականի մայիսին, օսմանյան զորքերը գրավել են Կոստանդնուպոլիսը: Բալկանյան պատերազմների ընթացքում Մեհմեդ II-ը գրավել է Սերբիան, Հերցեգովինան, Ալբանիան և այլն: 1467 թվականին գրավել է Ակկոյունլու և Մեմլյուք մամլուքյան տիրությունները: 1479 թվականին արշավանք է կազմակերպել դեպի Ալբանիա, որի մի մասը գտնվում էր վենետիկցիների իշխանության տակ: Մեհմեդ II-ը պաշարել է Շկոդերի և Կրույայի (Աքչահիսար) ամրոցները, որից հետո վենետիկցիները հաշտություն են խնդրել:
Բովանդակություն
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մեհմեդ II-ը ծնվել է 1432 թվականի մարտի 30-ին Էդիրնեում: Եղել է Մուրադ II սուլթանի և հարճ Հյումա հաթունի չորրորդ որդին: Ենթադրվում է, որ Հյուման ունեցել է հունական ծագումնաբանություն[3]:
Մանկություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երբ լրացել է Մեհմեդի վեց տարեկանը, երեխային ուղարկել են Մանիսայի նահանգ, որտեղ մնացել է մինչև 1444 թվականի օգոստոս ամիսը:
1444 թվականի հունիսի 22-ին լեհերը և սերբերը սկսել են ռազմական գործողություններ ընդդեմ Օսմանյան կայսրության: Մեհմեդ II-ը Վառնայի ճակատամարտում հաղթանակ է տարել միացյալ ուժերի նկատմամբ:
1446 թվականի գարնանը Մուրադ II-ը մի քանի հազար հոգանոց բանակի գլխավորությամբ անցել է Ռումելիայի սահմանը, ստացել Ջանդարլը Հալիլ փաշայի օգնությունը և կրկին զբաղեցրել օսմանյան գահը: Նույն տարեթվին տեղի է ունեցել նաև ենիչերների ապստամբություն, ովքեր պահանջում էին բարձրագույն դիվանից՝ զրկել երիտասարդ փադիշահին գահից:
Մեհմեդ II-ը ստիպված լքում է Էդիրնեն և իր համախոհների հետ միասին վերադառնում Մանիսա: Հետագա հինգ տարիների ընթացքում, որը փադիշահը անց է կացրել Մանիսայում, զբաղվել է ինքնակրթությամբ: Մեհմեդ II-ը սկսել է հետաքրքրվել մետաֆիզիկայով՝ ձգտելով բացահայտել աշխարհաստեղծման, կյանքի և մահվան գաղտնիքները:
Հոր՝ Մուրադ II-ի հրամանով, 1448- 1450 թվականներին մասնակցել է ալբանական արշավանքին: Մուրադի մահվանից 15 օր առաջ վերադարձել է Էդիրնե և երկրորդ անգամ նստել գահին:
1451 թվականի ընթացքում Մեհմեդը կարճաժամկետ պայմանագրեր է կնքել հունգարացիների և վենետիկցիների հետ: Սակայն որոշ ժամանակ անց, Վենետիկի և նրա դաշնակիցների ծովային միացյալ ուժերը մտել են Դարդանել:
Կոստանդնուպոլսի անկում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնական հոդված՝ Կոստանդնուպոլսի անկում
1452 թվականին ամռանը թուրքերը նախապատրաստվել են Կոստանդնուպոլսի գրավմանը։ Օսմանյան ուժերը մայրաքաղաքը շրջափակել են և ծովից, և ցամաքից։ Սուլթան Մեհմեդ II-ը Կոստանդնուպոլսի գրավման համար ունեցել է 200 000 զինվորից բաղկացած բանակ։ Օսմանյան բանակը Կոստանդնուպոլսի գրավման ժամանակ կիրառել է նաև հրետանի: Բյուզանդական բանակը ունեցել է ընդամենը 10 000 զինվոր: Օսմանյան բանակը 1453 թվականի մայիսի 29-ին գրավել է Կոստանդնուպոլիսը և երեք օր թալանել այն: Բյուզանդական կայսր Կոստանդին XI Պալեոլոգոսը սպանվել է ճակատամարտում: Մեհմեդ II Ֆաթիհը Կոստանդնուպոլիսը հռչակեց Օսմանյան կայսրության մայրաքաղաք: Կոստանդնուպոլսի անկումից հետո, թուրքերը գրավել են Պելոպոնեսը, իսկ 1461 թվականին՝ Տրապիզոնի կայսրությունը։ Բյուզանդական կայսրության կործանմանը նպաստեց նաև պապականության և արևմտաեվրոպական երկրների վարած քաղաքականությունը, որոնք Բյուզանդիային միայնակ թողեցին թուրքական զորաբանակի դեմ։
Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մեհմեդ II-ը արևելյան երկրորդ արշավանքը ձեռնարկելու նպատակով՝ Կոստանդնուպոլսից տեղափոխվել է Գեբզե: Տեղափոխման հիմնական նպատակը բանակի վերջնական ձևավորման հսկողությունն էր: Պալատականների շրջանում կարծիք էր շրջանառվում, որ այս արշավանքը ուղղված է լինելու Եգիպտոսի դեմ, սակայն Գեբզեում Մեհմեդ II-ը հիվանդացել է և մահացել: Որոշ տվյալների համաձայն, նրան թունավորել են: Որոշ աղբյուրներ էլ նշում են, որ Ֆաթիհը խրոնիկ հիվանդ է եղել: Մի շարք պատմիչներ էլ նշում են, որ սուլթանը մահացել է վատորակ սննդից[4]:
Սուլթանի մարմինը Ստամբուլ է տեղափոխել Քարամանի Ահմեդ փաշան: Մարմինը 20 օր դրված է եղել քաղաքի կենտրոնում: Բայազիդ II սուլթանի գահ բարձրանալուց հետո, Մեհմեդի մարմինը թաղվել է Ֆաթիհ մզկիթում կառուցված դամբարանում: Թաղումը տեղի է ունեցել 1481 թվականի մայիսի 1-ին:
Մեհմեդ II-ը արվեստում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օպերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Մաոմետտո II»` Ջոակինո Ռոսսինիի օպերան, 1820 թվական:
Կինո[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Իշխան Դրակուլա» (2000, ռեժիսոր՝ Ջո Չապպել), Մեհմեդ II-ի դերում հանդես է գալիս Կլաուդիո Բլոենցը:
«Նվաճում 1453» (2012), Մեհմեդ II-ի դերում հանդես է գալիս Դեվրիմ Էվինը[5]:- «Ֆաթիհ նվաճող» (2013), Մեհմեդ II-ի դերում հանդես է գալիս Մեհմեդ Աքըֆ Ալաքուրտը:
- «Օսմանյան ապտակ» (2013), Մեհմեդ II-ի դերում հանդես է գալիս Իսմայիլ Հաջիօղլուն:
- «Դրակուլա» (2014), Մեհմեդ II-ի դերում հանդես է գալիս Դոմինիկ Կուպերը:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 SNAC — 2010.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Find A Grave — 1995. — ed. size: 165000000
- ↑ Babinger F. Mehmed the Conqueror and His Time. — Princeton University Press, 1992. — 549 p. — ISBN 978-0-691-01078-6(անգլ.)
- ↑ «Մեհմեդ II-ի կենսագրությունը»
- ↑ «Первый турецкий исторический блокбастер вызвал волну протестов среди греков и немецких христиан.»։ Diletant։ 9 февраля 2012
| ||||||||||
| ||||||
