Բուղաշեն

Բուղաշեն
Գյուղ
	Բուղաշեն
	վրաց.՝ ბუღაშენი
Երկիր	Վրաստան
Մարզ	Սամցխե-Ջավախք
Շրջան	Ախալքալաքի
ԲԾՄ	1720 մ
Բնակչություն	460 մարդ (2014)
Ազգային կազմ	Հայեր 98,7 %
Ժամային գոտի	UTC+4
	Բուղաշեն (Վրաստան)
	Բուղաշեն (Սամցխե-Ջավախեթի մարզ)

Բուղաշեն (վրաց.՝ ბუღაშენი), հայաբնակ գյուղ Ջավախքում` Վրաստանի Սամցխե-Ջավախք մարզի Ախալքալաքի շրջանում, շրջանի վարչական կենտրոն Ախալքալաք քաղաքից 12 կմ հյուսիս։ Տեղադրությունը ծովի մակերևույթից 1690-1720 մ է^[1]։

Բնակչությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բուղաշենի բնակիչների նախնիները 1830 թվականին փոխադրվել են Կարնո գավառի Տանձուտ և Բռնակապան գյուղերից^[1]

Բնակչության թվաքանակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստորև ներկայացված է Բուղաշեն գյուղի բնակչության թվաքանակն ըստ տարիների՝

Հաշվառման տարեթիվը	Բնակիչների թվաքանակը
1840^[1]	101 (հայեր)
1887^[1]	411 (հայեր)
1900^[1]	507 (հայեր)
1914^[1]	651 (հայեր) այլ տվյալներով՝ 750 (հայեր)^[2]
1921^[1]	390 (հայեր)
1987^[1]	890 (հայեր)
2002^[3]	744 (հայեր)
2014^[4]	460 (հայեր)

Հուշարձաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բուղաշեն գյուղի տարածքում առկա են բազմաթիվ հուշարձաններ։ Այստեղ է գտնվում 1830-ական թվականներին կառուցված Սուրբ Հարություն եկեղեցին^[1]^[5], հին հայկական գերեզմանոց և այլ պատմամշակութային հուշարձաններ^[1]։

2019 թվականի հունվարի 20-ին գյուղում բացվեց Արցախյան պատերազմում զոհված ազատամարտիկ Միքայել Ավագյանի կիսանդրին^[6]։ Հուշարձանի բացման կապակցությամբ Ադրբեջանի Հանրապետության դեսպանը Վրաստանում բողոքի նոտա է հանձնել Վրաստանի Արտաքին գործերի նախարարությանը, իսկ Ադրբեջանում Վրաստանի դեսպանը կանչվել է Ադրբեջանի Արտաքին գործերի նախարարություն^[7]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող կազմակերպություն, Սամվել Կարապետյան, «Ջավախք» Արխիվացված 2020-09-29 Wayback Machine, Երևան 2006 թվական։
↑ “Кавказский календарь на 1915 г.”, Тифлис, 1914, ст. 102
↑ «საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ սեպտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 5-ին.
↑ «მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014». საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური. ნოემბერი 2014. Վերցված է 16 აგვისტო 2016-ին.
↑ «Արձագանք», 1885, N 3, էջ 43։
↑ «Ախալքալաքի շրջանի Բուղաշեն գյուղում բացվեց ազատամարտիկ Միքայել Ավագյանի կիսանդրին» (արխիվացված)։
↑ «Ինչո՞ւ Ադրբեջանը կարող է Թիֆլիսի սրտում Հ. Ալիևի անվան հրապարակ բացել, իսկ ջավախքցին իր հերոսի կիսանդրին չի կարող վերաբացել» (արխիվացված)։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 606)։

[Ջավախք_ՀՃՈՒԿ-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող կազմակերպություն, Սամվել Կարապետյան, «Ջավախք» Արխիվացված 2020-09-29 Wayback Machine, Երևան 2006 թվական։

[2] “Кавказский календарь на 1915 г.”, Тифлис, 1914, ст. 102

[აღწერა_2002-3] «საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ սեպտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 5-ին.

[აღწერა_2014-4] «მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014». საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური. ნოემბერი 2014. Վերցված է 16 აგვისტო 2016-ին.

[5] «Արձագանք», 1885, N 3, էջ 43։

[6] «Ախալքալաքի շրջանի Բուղաշեն գյուղում բացվեց ազատամարտիկ Միքայել Ավագյանի կիսանդրին» (արխիվացված)։

[zdfg-7] «Ինչո՞ւ Ադրբեջանը կարող է Թիֆլիսի սրտում Հ. Ալիևի անվան հրապարակ բացել, իսկ ջավախքցին իր հերոսի կիսանդրին չի կարող վերաբացել» (արխիվացված)։

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]