Քեիփի (խնջույք)

Քեիփի (վրաց.՝ ქეიფი ) կամ տոնական սուփրա, ավանդական ճաշկերույթ, խնջույք Վրաստանում^[1]^[2]:

Պատմություն

Հին Վրաստանում գարնանը քեիփի է անցկացվել ամբողջ գյուղի համար: Գյուղի կանայք հոգում էին, որ ուտելիքը անընդհատ լրացվի, թամադան կամ սեղանավարը կենաց ասելու ընթացքում։ Ավանդույթը թելադրում է, որ ոչ մի մասնակից չի կարող դիպչել իր գինու գավաթին, քանի դեռ կենացը չի ավարտվել^[3]:

Կանոններ և սովորություններ

Իր «Vintage. The Story of Wine» գրքում գինու էքսպերտ անգլիացի Հյու Ջոնսոնը նշել է, որ որոշ քեիփիի ժամանակ կարող են լինել 20 կամ ավելի կենացներ, որոնց միջև կան որոշ ընդմիջումներ՝ ապահովելու համար, որ ոչ ոք չափից դուրս հարբած չլինի, քանի որ ներխուժման մշտական սպառնալիքը պահանջում էր, որ գյուղում բոլորը բավական սթափ լինեն պայքարելու համար: Նաև նշել է, որ «Վրացական սովորություն է գինու ամանը ցամաքեցնելը, հետո վերջին կաթիլները դեն նետել. դրանք քո թշնամիների թվում են»^[4]:

Թամադան կենացների ընթացքում ժամանակ առ ժամանակ ընդմիջումներ է հայտարարում: Հատուկ կենացներ կան, ոնոնք ըստ ծեսի պետք է ուղեկցվեն երգով կամ արձակով։ Ուրախության ու տխրության, կռվի ու աշխատանքի պահերին երգերը մշտապես ուղեկցել են վրացիներին։ Հին վրացական խմելու երգերը մեղեդային են, բազմաձայն և բավականին բարդ։ Այդ երգերից որոշները երաժշտական ուղեկցության կարիք ամենևին չունեն. տղամարդկանց երգչախումբն է ստեղծում երաժշտական ֆոնը: Ժամանակակից խմելու երգերը սովորաբար կատարվում են կիթառի կամ դաշնամուրի նվագակցությամբ։ Խմելու հատուկ երգեր և հարսանեկան երգեր (եթե դա հարսանեկան խնջույք է), ինչպես նաև հումորով լի երգեր են երգում հյուրերը երեկույթում մրցույթի ընթացքում:

Եթե խնջույքին վայրում բավական տեղ կա, կարող են պարել ժողովրդական պարեր: Այս պարերում, ինչպես նաև սեղանի շուրջ նստած տղամարդիկ պետք է լինեն ջենթլմեններ և աշխատեն լինել շատ քաղաքավարի և հարգել տիկնանց նկատմամբ: Իհարկե, «քելեխիում» (հոգեհացի խնջույքներում) ոչ մի երգ ու պար չի ընդունվում:

Տես նաև

վրացական ավանդական տոն՝ Սուփրա
Վրացական հոգեհաց - Քելեխի

Ծանոթագրություններ

↑ Georgians at World Cultures
↑ Jones, Stephen (2013). Georgia: A Political History Since Independence. I.B. Tauris. էջ 19. Վերցված է 12 January 2019-ին – via Google Books.
↑ Goldstein, Darra (1999). The Georgian Feast: The Vibrant Culture and Savory Food of the Republic of Georgia (անգլերեն). University of California Press. ISBN 978-0-520-21929-8.
↑ Hugh Johnson, Vintage: The Story of Wine pg 15. Simon and Schuster 1989

Գրականություն

Darra Goldstein (1999), The Georgian Feast: The Vibrant Culture and Savory Food of the Republic of Georgia. University of California Press, 0-520-21929-5.

Արտաքին հղումներ

GEORGIA TRAVEL, Գինու խմելու ավանդույթ Վրաստանում
Վրաստան. հասարակություն, լեզու և մշակույթ Արխիվացված 2009-02-17 Wayback Machine-ում, Վրացական ավանդույթներ
Վրացական ճաշկերույթի 7 կանոն:

[1] Georgians at World Cultures

[StephenJones-2] Jones, Stephen (2013). Georgia: A Political History Since Independence. I.B. Tauris. էջ 19. Վերցված է 12 January 2019-ին – via Google Books.

[3] Goldstein, Darra (1999). The Georgian Feast: The Vibrant Culture and Savory Food of the Republic of Georgia (անգլերեն). University of California Press. ISBN 978-0-520-21929-8.

[4] Hugh Johnson, Vintage: The Story of Wine pg 15. Simon and Schuster 1989

[1]

[2]

[3]

[4]