Բնակչությունը զբաղվում է թեյի և բանջարանոցային մշակաբույսերի մշակությամբ, այգեգործությամբ։ Կա անտառատնտեսություն, փայտամշակում։ Գյուղն ուներ ութամյա դպրոց, գրադարան, ակումբ և բուժկայան։ 1881 թվականին գյուղն ուներ 49 տուն։
Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ, Գոյթխը Տուապսեի պաշտպանական գործողությունների ընթացքում, դարձել էր արյունահեղ մարտերի թատերաբեմ։ 1942 թվականի հոկտեմբերի 8-ին, գերմանական ավիացիան զանգվածային ռմբակոծման է ենթարկել գյուղն ու հարակից կայարանը, որտեղ գտնվում էին հոսպիտալ և 18-րդ բանակի կապի հանգույցը։ Զոհվել են բազմաթիվ մարդիկ։
Գոյթխ գյուղում են բնակվում նաև Քրիստափոր Պոյրոզյանի սերունդները, ով 1878 թվականին ընտանիքով հիմնել և հաստատվել էր ներկայումս լքյալ Պոյրոզյան գյուղում։
1925-1953 թվականներին մտել է Հյուսիս-Կովկասյան երկրամասի Հայկական ազգային շրջանի կազմի մեջ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։