Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Թաթերեն , թաթերի և լեռնային հրեաների լեզվի անվանումը։ Պատկանում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի իրանյան խմբի հարավարևմտյան ենթախմբին։ Խոսվում է Ռուսաստանի Դաշնության Դաղստանի Հանրապետությունում , Ադրբեջանում և Իսրայելում ։ Դաղստանի պաշտոնական լեզուներից մեկն է։ Ադրբեջանում թաթերենը անհետացող լեզու է համարվում և դուրս է մղվում ադրբեջաներենի կողմից։ ՅՈՒՆԵՍԿՕ -ի «Աշխարհի վտանգված լեզուների ատլասի» չափանիշներով դիտվում է որպես «չափազանց վտանգված»[ 2] կիրիլիցա և լատինական գրեր ։ Ունի 5 ձայնավոր, 3 երկբարբառ, 26 բաղաձայն։
Մասնագետները հայերեն տարրեր են նկատել հայ-թաթերեն բարբառում[ 3] [ 4]
↑ Անհետացման եզրին գտնվող աշխարհի լեզուների ատլաս ↑ UNESCO Interactive Atlas of the World’s Languages in Danger ↑ Ս. Բ. Ղալթախչյան, Հայերենի տարրերը հայ-թաթերեն բարբառում/ Լրաբեր հասարակական գիտությունների, 1970, հ. 3, էջ, 72-77 ↑ Ս. Ղшլթախչյան, Համառոտակի Մադրասայի հայ-֊թաթերենի մասին, ՀՍՍՀ ԳԱ. ֊«Տեղեկագիր» (հաս. գիտ.), 1957, հ. 4, Էջ 85։
Հայկական սովետական հանրագիտարան, հ. 4, Երևան, 1978, էջ 120։
Մ. Բարխուդարյան, Աղուանից երկիր եւ դրացիք, Թիֆլիս, 1893։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 120 )։
Ռուսաստանի պետական լեզուներ Ռուսաստանի սուբյեկտների Պաշտոնական կարգավիճակ ունեցող լեզուներ
Ռուսաստան
Իսրայել
Ադրբեջան
Դաղստանի Հանրապետություն
