Կարաչայ-բալկարերեն

Կարաչայ-բալկարերեն
Տեսակ	լեզու
Ենթադաս	Kypchak languages
Խոսողների քանակ	400 000 մարդ
Գրերի համակարգ	կիրիլիցա և լատինական այբուբեն
IETF	krc
ԳՕՍՏ 7.75–97	као 280
ISO 639-2	krc
ISO 639-3	krc

Կարաչայ-բալկարերեն, կարաչայների և բալկարների լեզուն։ Պատկանում է թուրքական լեզվաընտանիքի ղփչաղյան խմբի ղփչաղ-պոլովեցյան ենթախմբին։ Խոսվում է Կարաչայ-Չերքեզական ԻՄ-ում, Կաբարդինա-Բալկարական ԻՍՍՀ-ում, մասամբ նաև Ղազախական, Ուզբեկական, Կիրգիզական ՍՍՀ-ներում։ Խոսողների թիվը՝ կարաչայներ՝ 110, 9 հազար, բալկարներ՝ մոտ 58, 3 հազար։ Ներկայանում է կարաչայ-բասկանա-չեղեմյան և մալկարյան բարբառներով։ Ունի 8 ձայնավոր և 27 բաղաձայն հնչույթ (արտահայտվում են 25 տառով)։ Շեշտն ուժային (դինամիկ) է։ Կառուցվածքով կցական է։ Գոյականն ունի թվի, հոլովի, ստացական առման, բայը՝ եղանակի, ժամանակի, կերպի, սեռի և այլ կարգեր։ Այբուբենը մինչև 1924 թվականը՝ արաբագիր, մինչև 1937 թվականը՝ լատինագիր, ապա՝ ռուսագիր։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 302)։