Կարաչայ-բալկարերեն
Jump to navigation
Jump to search
 | |
|---|---|
| Տեսակ | լեզու[1] և կենդանի լեզու[2] |
| Ենթադաս | ղփչաղերեն |
| Երկրներ |  Ռուսաստան |
| Խոսողների քանակ | 305 364 մարդ (2010)[3] և 310 400 մարդ (2010)[1] |
| ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի լեզվի կարգավիճակ | խոցելի[4] |
| Գրերի համակարգ | կյուրեղագիր և լատինական այբուբեն |
| IETF | krc |
| ԳՕՍՏ 7.75–97 | као 280 |
| ISO 639-2 | krc |
| ISO 639-3 | krc |
Կարաչայ-բալկարերեն, կարաչայների և բալկարների լեզուն։ Պատկանում է թուրքական լեզվաընտանիքի ղփչաղյան խմբի ղփչաղ-պոլովեցյան ենթախմբին։ Խոսվում է Կարաչայ-Չերքեզական ԻՄ-ում, Կաբարդինա-Բալկարական ԻՍՍՀ-ում, մասամբ նաև Ղազախական, Ուզբեկական, Կիրգիզական ՍՍՀ-ներում։ Խոսողների թիվը՝ կարաչայներ՝ 110, 9 հազար, բալկարներ՝ մոտ 58, 3 հազար։ Ներկայանում է կարաչայ-բասկանա-չեղեմյան և մալկարյան բարբառներով։ Ունի 8 ձայնավոր և 27 բաղաձայն հնչույթ (արտահայտվում են 25 տառով)։ Շեշտն ուժային (դինամիկ) է։ Կառուցվածքով կցական է։ Գոյականն ունի թվի, հոլովի, ստացական առման, բայը՝ եղանակի, ժամանակի, կերպի, սեռի և այլ կարգեր։ Այբուբենը մինչև 1924 թվականը՝ արաբագիր, մինչև 1937 թվականը՝ լատինագիր, ապա՝ ռուսագիր։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Ethnologue — 19 — Dallas, Texas: SIL International, 2016.
- ↑ https://iso639-3.sil.org/code/krc
- ↑ 2010 census
- ↑ Atlas of the World's Languages in Danger
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 302)։ 
|
| ||||||||||||||||||
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |
