Աբովյան փողոց (Երևան)
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Աբովյան (այլ կիրառումներ)
Աբովյան փողոց | |
---|---|
Քաղաք | Երևան |
Համայնք(ներ) | Կենտրոն վարչական շրջան |
Երկարություն | 1600 մետր |
Լայնություն | 5 մետր |
Սկիզբ | Հանրապետության հրապարակ (Երևան) |
Ավարտ | Աբովյան պուրակ |
Անվանվել է ի պատիվ | Խաչատուր Աբովյան, Միխայիլ Աստաֆև և Երևանի բերդ |
Աբովյան փողոց, փողոց Երևանի Կենտրոն վարչական շրջանում[1]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Փողոցը կառուցվել է համաձայն 1856 թվականի Վ․ Նազարևի գլխավոր հատակագծի։ Սկիզբ է առել Երևանի բերդի հյուսիսային դարպասներից ու Ղանթարի շուկայի հրապարակից ուղղվել է դեպի հյուսիս-արևելք՝ Նորք տանող ճանապարհի սկիզբ։ Այդ պատճառով ստացել է Կրեպոստնայա (Ամրոցային) անունը[2]։
1869 թվականին ներկայումս Հանրապետության ու Շահումյան հրապարակների միջև ընկած այգուց կամ բուլվարից հյուսիս ընկած տարածքը անվանափոխվել է ի պատիվ Երևանի 1864-1869 թվականների նահանգապետ գեներալ-մայոր Միխայիլ Աստաֆևի՝ կոչվելով Աստաֆևսակայա կամ Աստաֆյան։ Հարավային մասը շարունակել է կոչվել Կրեպոստնայա։
1920 թվականի ամռանը Աստաֆյան փողոցն անվանակոչվել է հայ նոր գրականության, մանկավարժության հիմնադիր, գրող, ազգագրագետ, լուսավորիչ Խաչատուր Աբովյանի անվան, իսկ Կրեպոստնայա փողոցը՝ Խորհրդարանի փողոց։ Այս հատվածը 1921 թվականին կոչվել է Ստեփան Շահումյանի անվան։ Հետագայում նրան է կցվում նաև ներկայիս Գրիգոր Լուսավորիչ փողոցից հարավ՝ դեպի Հաղթանակի կամուրջ տանող հատվածը։ 1991 թվականին կրկին ստանում է Խորհրդարանի փողոց անունը[2], որն իր հերթին բաժանվում է երեք մասի․ հյուսիսային մասը Խորենացու փողոցից Հրապարակ կոչվում է Վազգեն Սարգսյանի փողոց, դրանից հարավ մինչև Գրիգոր Լուսավորիչ փողոց հատվածը կոչվում է Բեյրութի փողոց, իսկ դրանից հարավ մասը 2004 թվականին կոչվում է Արգիշտիի փողոց՝ ի պատիվ Էրեբունի ամրոցի հիմնադիր արքայի[3]։
Աստաֆյանը քաղաքի առաջին նախագծած փողոցներից էր։ Ըստ Ալեքսանդր Թամանյանի նախագծի՝ Աբովյան փողոցի վերին սահմանը մոտավոր ներկայիս Սայաթ-Նովայի պողոտայից երկարացվել է Շրջանային այգուց այն կողմ՝ դեպի այժմ Աբովյանի պուրակ անունը կրող տարածք, որտեղից սկսվում էին սարի լանջով դեպի Քանաքեռ գյուղ ու դեպի 1837 թվականին Երևանին միացված[4] Նորք թաղամաս տանող ճանապարհները։ Աբովյան փողոցի վերին սահմանը ժողովուրդը սկսել է կոչել Պլանի գլուխ։
Շենքեր և կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Փողոցի սկզբնամասի շենքի պատին Խաչատուր Աբովյանի բրոնզաձույլ հարթաքանդակն է փակցված։
1927 թվականին Աբովյան փողոցի միջնամասում կառուցվեց Ստանիսլավսկու անվան թատրոնը, իսկ 1932 թվականին դրա հարևանությամբ Օլիմպիական կոմիտեի շենքը։1928 թվականին Աբովյան փողոցում կառուցվեց Երևան հյուրանոցի շենքը։ Մոտակա տարիներին դրան կից շենքերը քանդվեցին ու հիմնադրվեց ներկայիս Շառլ Ազնավուրի հրապարակը։ Այստեղ 1933 թվականին բացվեց Խաչատուր Աբովյանի բրոնզաձույլ արձանը, որը դեռևս 1913 թվականին Փարիզում պատրաստել էր քանդակագործ Անդրեաս Տեր-Մարուքյանը։
Հրապարակի մի կողմում գտնվում էր քաղաքի ճարտարապետական հնագույն կոթողներից մեկը՝ Պողոս-Պետրոս եկեղեցին, իսկ ավելի վերև՝ Սայաթ-Նովա փողոցի անկյունում գտնվում էր Կաթողիկե եկեղեցին, որոնք դասվում էին Հայաստանի նյութական մշակույթի հնագույն հուշարձանների շարքին։ Պողոս-Պետրոսը հինգերորդ դարի, իսկ Կաթողիկեն տասներեքերորդ դարի կոթողներ էին։ 1931 թվականին քանդված Պողոս-Պետրոս եկեղեցու տեղում 1937 թվականին կառուցվեց Մոսկվա կինոթատրոնը, իսկ մյուս կողմում մինչ 1950-ականներ կանգուն մնաց Զալխանի մզկիթը, որի հիմքի վրա 1958 թվականին կառուցվեց Հայաստանի նկարիչների միության շենքը։
Փողոցի 27 շենքում է ՀՀ Էներգետիկայի և բնական պաշարների նախարարության ընդերքի տրամադրման գործակալությունը։ Դիմացը Երևանի մետրոպոլիտենի «Երիտասարդական» կայարանն է, Ավետիք Իսահակյանի հուշարձանը։ Փողոցի աստղադիտարանի առջև կանգնեցվել է աստղաֆիզիկոս Վիկտոր Համբարձումյանի հուշարձանը։ Այստեղ հուշաքար է տեղադրված «Ի հիշատակ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում Հայաստանում նահատակված հունգարական ռազմագերիների և Հունգարիայում զոհված հայ մարտիկների» (2004 թվականի օգոստոսի 28)։ Գեղագիտական դաստիարակության հանրապետական կենտրոնը, ֆիլհարմոնիան, Հայաստանի ազգային օլիմպիական կոմիտեն, սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարարությունը (թիվ 9 շենքը) նույնպես գտնվում են Աբովյան փողոցում։ Կ. Ստանիսլավսկու անվան պետական ռուսական դրամատիկական թատրոնը, «Երևան» հյուրանոցը, Վլադմիր Սպիվակովի անվան միջազգային բարեգործական հիմնադրամը, հյուրանոց «Ավիատրանս»-ը, Առնո Բաբաջանյանի անվան համերգասրահը։ Աբովյան փողոցի շենքերում (հյուրանոցներ) տարբեր ժամանակներում բնակվել և ամրացված են հուշաքարեր՝
- 1960-2003 թթ. - թիվ 39 շենքում ապրել է մշակույթի վաստակավոր գործիչ, պրոֆեսոր Կառլեն Միրզախանյանը։
- 1956-1971 թթ. - թիվ 39 շենքում ապրել է պրոֆեսոր Զաքարե Բաշինջաղյանը։
- 1954-1981 թթ. - թիվ 37 շենքում ապրել է գիտության վաստակավոր գործիչ Հենրի Գաբրիելյանը։
- 1951-1985 թթ. - թիվ 37 շենքում ապրել է ԽՍՀՄ հերոս, գնդապետ Գեդեոն Միքայելյանը։
- 1959-1971 թթ. - թիվ 31 շենքում ապրել է կինոռեժիսոր Ամասի Մարտիրոսյանը։
- 1936-1977 թթ. - թիվ 25 շենքում ապրել է կուսակցական, պրոֆմիութենական գործիչ, հին բոլշևիկ Պյոտր Կուզնեցովը (Դարբինյան)։
- 1936-2009 թթ. - թիվ 33 շենքում ապրել է վաստակավոր արտիստ, շվիահար Իլյա Մինասյանը։
- 1967-1996 թթ. - թիվ 31 շենքում ապրել է փիլիսոփա, լեզվաբան, ակադեմիկոս Էդվարդ Աթայանը։
- 1930-1940 թթ. - թիվ 42 շենքում ապրել է ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ Ստեփան Աղաջանյանը (1863-1940)։
- 1956-1984 թթ. - թիվ 42 շենքում ապրել է ԽՍՀՄ հերոս գեներալ-լեյտենանտ Սարգիս Մարտիրոսյանը։
- 1927-2003 թթ. - թիվ 23 շենքում ապրել է ճարտարապետ Հովհաննես Խեչանյանը։
- 1946-1982 թթ. - թիվ 22 շենքում ապրել է ականավոր պետական գործիչ, Հայաստանի կապի նախարար Թադևոս Մինասյանցը։
- 1954-2002 թթ. - թիվ 32 շենքում ապրել է ակադեմիկոս Վահան Ղազարյանը։
- 1934-1952 թթ. - թիվ 32 շենքում ապրել է պրոֆեսոր Աշոտ Տեր-Մկրտչյանը։
- 1934-1948 թթ. - թիվ 32 շենքում ապրել է պրոֆեսոր Համբարձում Քեչեկը։
- 1938-1987 թթ. - թիվ 32 շենքում ապրել է ժողովրդական նկարիչ Սեդրակ Առաքելյանը։
- 1936-1957 թթ. - թիվ 32 շենքում ապրել է լեզվաբան, ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս Գրիգոր Ղափանցյանը։
- 1935-2000 թթ. - թիվ 32 շենքում ապրել է երգահան Ծովակ Համբարձումյանը։
- 1936-1991 թթ. - թիվ 32 շենքում ապրել է արվեստաբան, Հայաստանի պատկերասրահի ստեղծող Ռուբեն Դրամբյանը։
- Թիվ 20 շենքում ապրել է Մետաքսյա Սիմոնյանը։
- Թիվ 3 շենքում եղել է Արտասահմանյան երկրների հետ բարեկամության, մշակութային կապի հայկական ընկերությունը (նախկին)։
- 1930-1936 թթ. - թիվ 8 շենքում ապրել է հայկոմկուսի ԿԿ առաջին քարտուղար Աղասի Խանջյանը։
- Թիվ 8 շենքում տեղավորված է Հենրիկ Իգիթյանի կազմակերպած Հայաստանի մանկական ստեղծագործական թանգարանը, «Աշխարհը երեխաների աչքերով» մանկական ցուցահանդեսը։ 1970 թվականին թիվ 13 շենքում բացված մանկական պատկերասրահը, առաջինն աշխարհում, այն 1976 թվականին վերածվեց մանկական ստեղծագործության թանգարանի, ապա՝ գեղագիտության ազգային կետնրոնի։
- 1897-1963 թթ. - թիվ 40 շենքում ապրել է Խեչումյանների ընտանիքը։
Տրանսպորտ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1906 թվականին Աբովյան փողոցով է անցել Երևանի ձիաքարշը, որը 1918 թվականին հասել է մինչև կայարան[2]։ 1933 թվականից քաղաքի առաջին տրամվայը։
Պատկերասրահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]-
Սուրբ Պողոս-Պետրոս եկեղեցին կանգուն է մնացել մինչև 1933 թվականը
-
19-րդ դարի կառույց Աբովյան փողոցում
-
Երևանի պետական համալսարանի՝ 19-րդ դարի կառույց Աբովյան 52 հասցեում, որտեղ տեղակայված Աստվածաբանության, Բանասիրության, Պատմության, Տնտեսագիտության և կառավարման ֆակուլտետները
-
«Ալեքսանդր» հյուրանոց
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Սերգեյ Ավագյան, Երևանի փողոցները, Երևան, «ՎՄՎ-ՊՐԻՆՏ», 2010 — 272, էջեր 272 — 272 էջ. — 300 հատ։
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Крепостная - Астафьевская улицы - Вазгена Саргсяна - Абовяна». iatp.am. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 3-ին.
- ↑ «Մայրաքաղաքի Խորհրդարանի փողոցը վերանվանվել է Արգիշտի արքայի անունով». armenpress.am. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 3-ին.
- ↑ Շահազիզ, Երվանդ (2003). Հին Երևանի. Երևան: Մուղնի. էջեր 180. ISBN 99941-33-01-2.
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Աբովյան փողոց (Երևան) կատեգորիայում։ |