Կայարանը գործարկվել է 1981 թ. մարտի 7-ին Երևանի մետրոպոլիտենի թողարկման առաջին փուլում, «Բարեկամություն» - «Սասունցի Դավիթ» գծի բացման ժամանակ։ Ճարտարապետն է Ստեփան Քյուրքչյանը[1]։ Կոնստրուկտորն է Ի. Մանուչարյանը։ Ներքին հարդարանքը կատարված է բաց մոխրագույն մարմարով։ Սպասասրահի սյուները զարդարված են ուղղահայաց դեկորատիվ մետաղական ցանցերով, որոնք ծածկում են սյուների մեջ տեղադրված օդափոխության սարքերը։ Պատին քանդակագործ, ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ Ռուզան Քյուրքչյանի հեղինակած «Երիտասարդություն» խորաքանդակն է[1]։
Կայարանը ելք ունի Իսահակյան փողոց, որտեղից մոտիկ են Տերյան և Աբովյան փողոցները, Երևան քաղաքի Բարձրագույն ուսումնական հաստատություններից շատերը, Օղակաձև զբոսայգին։ Կայարանի երկար միջանցքը թեքվում է դեպի աջ և վերջանում եռաշարք շարժասանդուղքով։ Վերերկրյա շինությունը յուրահատուկ կառուցվածք ունի՝ շենքից անկյան տակ դուրս է գալիս լայն, դիմացից ապակեպատ խողովակ, որը կարծես շարժասանդուղքների շարունակությունը լինի։ Վերև բարձրացող ուղևորները տեսնում են արևի լույսը և երկինքը[2]։