Ռուզան Քյուրքչյան

Ռուզան Քյուրքչյան;
	Ռուզան Քյուրքչյանը «Վերածնունդ» քանդակի մոտ
Ծնվել է	մարտի 11, 1930
Ծննդավայր	Կրասնոդար, Հյուսիսկովկասյան երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	դեկտեմբերի 6, 2002 (72 տարեկան)
Վախճանի վայրը	Երևան, Հայաստան
Կրթություն	Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ
Ստեղծագործություն(ներ)	Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոն, Երիտասարդական և Հուշարձան Երկրորդ աշխարհամարտում զոհված բժշկական ինստիտուտցիներին
Մասնագիտություն	քանդակագործ
Ամուսին	Ստեփան Քյուրքչյան
Անդամություն	ԽՍՀՄ նկարիչների միություն
	Ruzan Kyurkchyan Վիքիպահեստում

Ռուզան Գուրգենի Քյուրքչյան (օրիորդական ազգանունը` Մալխասյան, մարտի 11, 1930(1930-03-11), Կրասնոդար, Հյուսիսկովկասյան երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - դեկտեմբերի 6, 2002(2002-12-06), Երևան, Հայաստան), հայ քանդակագործ։ ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ։

ՀԽՍՀ վաստակավոր ճարտարապետ Ստեփան Քյուրքչյանի կինը։

Կենսագրություն

1955 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։ Սկզբնական շրջանում աշխատել է հաստոցային քանդակագործության բնագավառում։ 1960-ականներից Ռուզան Քյուրքչյանի գործերում ի հայտ են եկել քանդակագործության և ճարտարապետության տարրերի համադրումներ^[1]։

Ստեղծագործություններ

Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոնի գլխավոր հուշապատը, 1965 թվական, տուֆ
«Արևելք»
«Հասմիկ»
«Գևորգ Բաշինջաղյան»
«Կոմունար»
«20 թիվ»
«Կարբիդագործը»
«Առատություն»
«Դաշինք»
«Ընտանիք», 1968 թվական, բրոնզ
«Գարուն», 1968 թվական, բրոնզ
«Վերածնունդ», 1972 թվական, բրոնզ
«Վարպետ Օհանը», 1972 թվական, դիմաքանդակ, Հայաստանի ազգային պատկերասրահ, բրոնզ
«Կոմիտաս», դիմաքանդակ, բրոնզ
«1988», կոմպոզիցիա, 1988 թվական, բրոնզ

Մեջբերումներ Ռուզան Քյուրքչյանի մասին

Ռուզանի գործը կրում է մեծ Ատտիկայի ոգին։ Նա իսկական արձանագործ է, մեր հայ իրականության մեջ այն բացառիկներից, որ զգում է ֆորման իր կոսմիկական ամբողջության մեջ»^[2]

- Երվանդ Քոչար

«Եթե Քյուրքչյանի մյուս գործերը լավն են, այս մեկը կատարյալ է։ Նստած կնոջ միջոցով պատկերված Հայաստանը հառնում է կյանքով, հաստատակամությամբ, նաև կորովով»։

- Վահե Պողոսյան

Հիշատակ

2023 թվականին, Երևան քաղաքի ավագանու որոշմամբ, Երևանի Նորք-Մարաշ վարչական շրջանի Նորքի 15-րդ փողոցն անվանակոչվել է Ստեփան Քյուրքչյանի ու քանդակագործ Ռուզան Քյուրքչյանի անունով^[3]։