Արտերկրում աշխարհի երկրների ռազմակայաններ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Աշխարհի երկրների արտերկրում գտնվող ռազմակայաններ, աշխարհի երկրների ռազմաբազաներ, որոնք գտնվում են այլ պետությունների տարածքում։ 

Սառը պատերազմի ժամանակ ամենաշատ թվով ռազմաբազաներ ունեցել են ԽՍՀՄ-ն և ԱՄՆ-ն։ Ներկայումս Ռուսաստանը ունի մի քանի ռազմաբազաներ այլ երկրների տարածքներում։ ԱՄՆ-ն՝ Սառը պատերազմից հետո կրճառել է արտասահմանյան ռազմաբազաների թիվը, այնուամենայնիվ ավելացրել է իր ռազմական ներկայության աշխարհագրությունը՝ ի հաշիվ գլոբալ տեղաշարժերի։ Բացի ԱՄՆ-ից և Ռուսաստանից այլ երկրների տարածքներում ռազմաբազաներ ունեն Եվրոպայի և Ասիայի որոշ երկրներ[1]։

Արտասահմանում Չինաստանի ռազմակայաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտասահմանում Մեծ Բրիտանիայի ռազմակայաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտասահմանում Մեծ Բրիտանիայի ռազմակայաններ

Բրիտանական ծովային տարածքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտասահմանում Հնդկաստանի ռազմակայաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտասահմանում Հնդկաստանի ռազմակայաններ

Արտասահմանում Պակիստանի ռազմակայաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտասահմանում Իտալիայի ռազմակայաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտերկրում Ռուսաստանի ռազմակայաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին պատկերներ
Российские военные объекты за рубежом в 2003 году (состав и размещение воинских частей и соединений)[8]

Արտերկրում ԽՍՀՄ ռազմակայաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտասահմանում ԱՄՆ ռազմաբազաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ավստրալիա
  • Ավստրիա
  • Ալբանիա
  • Աֆղանստան
  • Բահրեյն
  • Բուլղարիա
  • Բելգիա
  • Բրազիլիա
  • Մեծ Բրիտանիա (ՌՕՈւ մոտ 11 հզ. մասնագետներ, ովքեր աշխատում են 4 ավիաբազաներում, ռազմածովային բազա և Ատլանտիկայում ԱՄՆ ՌԾՈւ կառավարման շտաբ, ինչպես նաև կապի և սուզանավերի կառավարման կենտրոն)
  • Գերմանիա 2-րդ հեծելազորային գունդ, որը տեղակայված է Ֆիլզեկում, Ռամշտայն Միզենբախ քաղաքի համանուն ռազմաբազայում։ Բացի այդ, կան բազմաթիվ փոքր խմբեր, որտեղ ծառայում է ավելի քան 20 հզ մարդ։
  • Հունգարիա
  • Հոնդուրաս
  • Գրենլանդիա (Դանիա) - Տուլե ավիաբազա
  • Հունաստան
  • Դանիա
  • Ջիբութի
  • Իսրայել
  • Իրաք
  • Իրան
  • Իսլանդիա
  • Իսպաննիա
  • Իտալիա
  • Կատար
  • Կոսովո
  • Կուբա — Գուանտանամոյի ռազմաբազա
  • Քուվեյթ
  • Լատվիա
  • Լիտվա
  • Լիխտենշտեյն
  • Լյուքսեմբուրգ
  • Նիդեռլանդներ
  • Նորվեգիա
  • ԱՄԷ
  • Օման
  • Լեհաստան
  • Պորտուգալիա
  • Հարավային Կորեա[9]
  • Ռումինիա
  • Սաուդյան Արաբիա
  • Սինգապուր
  • Սլովակիա
  • Սլովենիա
  • Թուրքիա (ավիաբազներ Ադանայում և Իզմիրում)
  • Ֆինլանդիա
  • Խորվաթիա
  • Մոնտենեգրո
  • Չեխիա
  • Շվեդիա
  • Էստոնիա
  • Ճապոնիա (ռազմածովային և ավիացիոն բազաներ Օկինավայում, Կյուսյուում, Յամագուչիում, Տոկիոյում)

Արտասահմանում Թուրքիայի ռազմաբազաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հյուսիսային Կիպրոս (32000 մարդ)
  • Կատար (3000 մարդ)
  • Սոմալի (դեռևս անհայտ է)

Արտասահմանում Ֆրանսիայի ռազմաբազաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աֆրիկայում[11]՝

  • Կենտրոնաաֆրիկյան Հանրապետություն (240 մարդ)
  • Նիգեր (240 մարդ)
  • Ջիբութի (2800 մարդ)
  • Գաբոն (800 մարդ)
  • Սենեգալ (1110 մարդ)
  • Կոտ դ'Իվուար (1000 մարդ)
  • Չադ (1000 մարդ)

Համաձայն «Ֆրանսիայի պաշտպանության մասին սպիտակ գրքի»` 2008 թվականին նախատեսվում է Աֆրիկայում ռազմաբազաներ թողնել Ջիբութի արևելյան ափերին, Մայոտա և Ռեյունյոն կղզիներում, ինչպես նաև Գաբոնի մայրաքաղաք Լիբրեվիլում[12]։

Համաձայն «Ռազմական բալանս» տեղեկագրքի 2014 թվականին Ֆրանսիան Աֆրիկայում ունեցել է մշտապես պատրաստ ռազմական գործողությունների համար ռազմական տեխնիկա՝ 1 շտաբի և 2 հետևակային վաշտերի հաշվարկով (ևս մեկ Breguet Atlantic տիպի ինքնաթիռ հականավակային պայքարի համար և մեկ Transport Allianz C.160 Transall տիպի ռազմափոխադրիչ ինքնաթիռ) Սենեգալում, 2 800 զինվորականներ Մալիում, 950 զինվորականներ Չադում, որոնցից 150-ը գտնվում են մայրաքաղաք Նջամենայում և 350-ը Սուդանին սահմանակից Աբեշե քաղաքում, 1 900 զինվորականներ Ջիբութիում, 400 զինվորականներ Կենտրոնաաֆրիկյան Հանրապետությունում, 900 զինվորականներ Գաբոնում և 450 զինվորականներ Կոտ դ'Իվուարում (ընդհանուր 7 400 զինվորականներ)։ Բացի այդ, մշտական տեղակայված զորախումբ ունի Ռեյունյոն կղզում։

Արտասահմանում Գերմանիայի ռազմաբազաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտասահմանում Ճապոնիայի ռազմաբազաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ջիբութի (180 մարդ)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Независимая газета. В. Соловьёв. В. Иванов. Военно-базовая удавка
  2. «Confirmed: Construction Begins on China’s First Overseas Military Base in Djibouti». Дипломат[en]. February 29, 2016. Retrieved 10 July 2016
  3. «The Status and Location of the Military Installations of the Member States of the European Union» (PDF). Policy Department External Policies: 13-14. February 2009. Retrieved 21 October 2014.
  4. Construction begins on new base for the Royal Navy in Bahrain, www.gov.uk, 31 October 2015
  5. 5,0 5,1 «У Индии появилась вторая зарубежная военная база». cnews.ru. 2007 թ․ հուլիսի 27. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  6. «Making the water boil in Afghanistan». The Hindu. 2008 թ․ հուլիսի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հուլիսի 12-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 1-ին.
  7. «India to station MiG-29 fighter-bombers at Tajikistan base». The Tribune. 2006 թ․ ապրիլի 22. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 1-ին.
  8. Журнал "Коммерсантъ Власть", №18 (521), 12.05.2003 Карты
  9. «http://ria.ru/world/20160603/1442519896.html». {{cite web}}: External link in |title= (օգնություն)
  10. «ВОЕННАЯ БАЗА ФРАНЦИИ В ОРМУЗСКОМ ПРОЛИВЕ. ЗАРУБЕЖНОЕ ВОЕННОЕ ОБОЗРЕНИЕ № 3/2008, стр. 29-30. ВОЕННАЯ БАЗА ФРАНЦИИ В ОРМУЗСКОМ ПРОЛИВЕ. Полковник В. НЕСТЁРКИН». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 29-ին.
  11. «частный корреспондент. Прощай, Африка?». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 29-ին.
  12. Правда.ру Французская тень над Чёрным континентом

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]