Ալիա Բհատ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալիա Բհատ
հինդի՝ आलिया भट्ट
Ծնվել էմարտի 15, 1993(1993-03-15)[1] (30 տարեկան)
ԾննդավայրԼոնդոն, Միացյալ Թագավորություն
ԿրթությունՋամնաբաի Նարսի դպրոց
Քաղաքացիություն Հնդկաստան
Կրոնհինդուիզմ
Մասնագիտությունկինոդերասանուհի, երգչուհի և մոդել
Ծնողներհայր՝ Մահեշ Բհատ, մայր՝ Սոնի Ռազդան
Ամուսին(ներ)Ռանբիր Կապուր
Պարգևներ և մրցանակներ

Ալիա Բհատ (անգլ.՝ Alia Bhatt; ծնված 1993 թվականի մարտի 15-ին), հնդկական ծագումով բրիտանացի դերասանուհի, որը հիմնականում նկարահանվում է հնդկական ֆիլմերում[2][3]։ Նա ստացել է տարբեր մրցանակներ, այդ թվում՝ 4 Filmfare Awards մրցանակ։ Նա Հնդկաստանի ամենաբարձր վարձատրվող դերասանուհիներից մեկն է, 2014 թվականին հայտնվել է Ֆորբսի հնդկական հրատարակության 100 հայտնիների ցուցակում, իսկ 2022 թվականին ստացել է TIME100 Impact Award մրցանակը։

Ծնվել է Բհատների ընտանիքում, կինոռեժիսոր Մահեշ Բհատի և դերասանուհի Սոնի Ռազդանի դուստրն է։ 1999 թվականին «Պայքար» թրիլլերում իր դերասանական դեբյուտը կատարելուց հետո, նա խաղացել է իր առաջին գլխավոր դերը Կարան Ջոհարի «Տարվա ուսանող» պատանեկան ֆիլմում (2012)։ «Մայրուղի» (2014) ֆիլմում առավանգված զոհի դերը մարմնավորելու համար Ալիան արժանացել է Filmfare մրցանակաբաշխության քննադատների կողմից տրվող «Լավագույն դերասանուհի» մրցանակին, որից հետո շարունակել է կայանալ՝ խաղալով Ջոհարի «Dharma Productions» ստուդիայի մի շարք ռոմանտիկ ֆիլմերում, ինչպես նաև «Թանկագին կյանք» (2016) հասունացման մասին դրամայում։

Բհատը արժանացել է Filmfare Awards-ի «Լավագույն դերասանուհի» անվանակարգի 3 մրցանակի՝ «Udta Punjab» (2016) քրեական ֆիլմում թմրանյութերի չարաշահման զոհի դերակատարման, «Raazi» (2018) թրիլլերում գաղտնի լրտեսի դերակատարման և «Gully Boy» (2019) երաժշտական դրամայում խանդոտ զուգընկերուհու դերակատարման համար։ Քիչ արձագանք գրանցած երկու ֆիլմերից հետո, նա արժանացել է գովասանքի՝ «Gangubai Kathiawadi» կենսագրական ֆիլմում համանուն դերի համար, փոքրիկ դեր է կատարել «RRR» պատմական ֆիլմում և նկարահանվել է «Brahmāstra: Part One – Shiva» ֆանտաստիկ ժանրի ֆիլմում, որոնք բոլորն էլ դասվում են 2022 թվականի ամենաբարձր եկամուտ ունեցող հնդկական ֆիլմերի շարքին[4]։

Դերասանությունից բացի, Բհատը նաև թողարկել է հագուստի իր ապրանքանիշը և էկոլոգիական նախաձեռնություն։ Նա աջակցում է տարբեր բարեգործական կազմակերպություններին, ինչպես նաև ներդրող է և ապրանքանիշների հայտնի դեմք։ Նա երգել է իր խաղացած ֆիլմերի երգացանկից 7 երգ, այդ թվում՝ 2014 թվականին թողարկված «Samjhawan Unplugged» երգը։ Բհատը ամուսնացած է դերասան Ռանբիր Կապուրի հետ, որի հետ միասին ունեն մեկ դուստր։

Վաղ կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալիա Բհատը ծնվել է 1993 թվականի մարտի 15-ին[5][6] Բհատների ընտանիքում։ Նրա հայրը հնդկական ֆիլմերի ռեժիսոր Մահեշ Բհատն է, իսկ մայրը դերասանուհի Սոնի Ռազդան է։ Նրա հայրը արմատներով Գուջարաթից է[7][8], իսկ մայրը ծագումով Քաշմիրցի պանդիտ է և բրիտանա-գերմանացի[9][10][11][12]։ Նա ունի Մեծ Բրիտանիայի քաղաքացիություն[2]։ Նա ունի մեկ ավագ քույր՝ Շահինը[13], մեկ խորթ քույր՝ Պուջան, և մեկ խորթ եղբայր՝ Ռահուլ Բհատը։ Դերասան Էմրան Հաշմին և ռեժիսոր Մոհիտ Սուրին նրա զարմիկներն են հայրական կողմից, իսկ պրոդյուսեր Մուկեշ Բհատը նրա հորեղբայրն է[14]։ Բհատը կրթությունը ստացել է Jamnabai Narsee School դպրոցում, սակայն 12-րդ դասարանից դուրս է եկել՝ իր դերասանական կարիերայի վրա կենտրոնանալու համար[15][16][17]։

Իր մանկությունը նկարագրելիս Բհատն ասել է․ «Ես համեստ կյանքով եմ ապրել։ Ես չեմ վայելել այն հաճույքները, որ ենթադրաբար կստանայի՝ լինելով Մահեշ Բհատի դուստրը»[18]։ Նա սերտ հարաբերություններ չի ունեցել իր հոր հետ․ Ռազդանն ասել է, որ ինքը հիմնականում միայնակ է մեծացրել երեխաներին, քանզի իր ամուսինը այդքան էլ հետաքրքրված չի եղել նրանց կյանքով[19]։ Բհատն ասել է, որ մանուկ հասակում «այդքան էլ չեմ կարոտել նրան, քանզի նա ներկա չի եղել իմ կյանքում», ավելացնելով, որ իրենց հարաբերություններն ավելի սերտացան, միայն, երբ նա դարձավ դերասանուհի[20]։

Բհատը ձգտել է խաղալ դեռ վաղ տարիքից, և դա գիտակցել է մանկապարտեզում երգչախմբի համար փորձի ընթացքում[21][22]։ Շուտով նա սկսել է պարի դասընթացներ անցնել Շիամակ Դավարի հաստատությունում[21]։ Նա իր առաջին դերը խաղացել է 5 տարեկանում՝ հոր պրոդյուսերական «Sangharsh» (1999) ֆիլմում, որում նա մարմնավորել է Պրիտի Զինտայի հերոսուհու վաղ տարիքում[23]։ Իր տվյալ փորձի մասին խոսելիս Բհատն ավելի ուշ նշել է․ «Ես լավ չեմ հիշում նկարահանումները։ Ես միայն ուտելու համար էի գնում նկարահանման հրապարակ»[21]։ 9 տարեկանում, նա մասնակցել է քասթինգի՝ Սանջայ Լիլա Բհանսալիի «Սև» (2005) ֆիլմում դերի համար, սակայն չի ընտրվել[24]։ 3 տարի անց, Բհանսալին ընտրել է 12-ամյա Բհատին և 20-ամյա Ռանբիր Կապուրին՝ «Հարսիկը» ֆիլմում իրենց դեբյուտը կատարելու համար, սակայն ֆիլմը չեղարկվել է[25]։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վաղ աշխատանքներ (2012–2015)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բհատը՝ «Տարվա Ուսանող» (2012) ֆիլմի առթիվ միջոցառմանը

Բհատն իր առաջին գլխավոր դերն է խաղացել Կարան Ջոհարի՝ 2012 թվականին թողարկված «Տարվա ուսանող» պատանեկան ֆիլմում` նորեկներ Սիդհարթ Մալհոտրայի և Վարուն Դհավանի հետ միասին[26]։ Նա մասնակցել է քասթինգին 500 աղջիկների հետ միասին և ընտրվել է 16 կգ նիհարելուց հետո[22]։ Նա խաղացել է մի բարդ պատանի աղջնակի դեր, որը սիրային եռանկյունու մեջ էր։ «Hindustan Times»-ի Անուպամա Չոպրան նշել է Բհատի կերպարի և Ջոհարի «Եվ տխրություն, և ուրախություն» (2001) ֆիլմում Կարինա Կապուրի մարմնավորած կերպարի միջև նմանությունները, բայց նշել է, որ Բհատի խաղը զուրկ էր «շլացուցիչ կեցվածքից»[27]։ The Hollywood Reporter-ի Լիզա Ցերինգը նրան համարել է «ձախողում։ Նա ոչ միայն զուրկ է էլեգանտությունից պարային համարներում, այլ նաև նրա դեմքի արտահայտություններն սահմանափակ են, իսկ ողջ ֆիլմի ընթացքում նրա դեմքի թվային մշակումներն շեղում են»[28]։ «Տարվա Ուսանող» ֆիլմը գրանցել է կոմերցիոն հաջողություն[29]։

Վհատված «Տարվա ուսանող» ֆիլմի քննադատական արձագանքից, Բհատը մտադիր էր ավելի լավ դեր խաղալ։ Նրան հաջողվեց դա անել Իմթիազ Ալիի «Մայրուղի» (2014) ճանապարհային ֆիլմում, որում նա մարմնավորել է միայնակ դեռահաս աղջնակի, որի մոտ առևանգվելուց հետո զարգանում է Ստոկհոլմի համախտանիշ[21]։ Նա առոգանության դասեր է ստացել, որպեսզի բարելավվի իր հնդկերենը, ինչպես նաև հանդիպել է բարդությունների՝ իր դերի ֆիզիկական և հոգևոր պահանջների պատճառով[30]։ Ալին ֆիլմը նկարահանել է հաջորդաբար, և որոշ տեսարաններ իմպրովիզացվել են նկարահանման հրապարակում՝ Բհատի արձագանքների հիման վրա[31]։ Նա ասել է, որ իր կերպարի անցած ճանապարհի որոշակի ասպեկտներ արտացոլում էին իր սեփականը, քանզի նա առաջին անգամ էր ապրում այնպիսի իրավիճակներ, որոնք տարբերվում էին իր ստացած արտոնյալ կյանքից[21]։ Variety-ի Ռոննի Շիբը ընդգծել է նրա «եռանդուն և խանդավառ խաղը» և գովել է նրան՝ իր դերին «թաքնված տրտմություն և խոհուն իմաստություն» հաղորդելու համար[32]։ Ֆիլմը հաջողություն չի գրանցել տոմսարկղերում[33], չնայած Բհատը արժանացել է Filmfare մրցանակաբաշխության քննադատների կողմից տրվող «Լավագույն դերասանուհի» մրցանակին, ինչպես նաև նոմինացվել է տվյալ մրցանակաբաշխության «Լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում[34]։ Հաջորդիվ նա նկարահանվել է Վիկաս Բահլի «Going Home» վերնագրով կանանց անվտանգության մասին կարճամետրաժ ֆիլմում[35]։

Շարունակելով Ջոհարի Dharma Productions կազմակերպության հետ համագործակցությունը, Բհատը նկարահանվել է «2 States» և «Humpty Sharma Ki Dulhania» ֆիլմերում (երկուսն էլ 2014 թվականին)։ Առաջինը Չետան Բհագատի համանուն պատմվածքի ադապտացիան էր, որը կառավարման բաժնի 2 ուսանողների մասին է, որոնց ծնողները դեմ են զույգի հարաբերություններին։ Իր դերի համար՝ որպես համառ թամիլցի աղջնակ, նա ուսուցչի օգնությամբ սովորել է խոսել իր տողերը թամիլերենով[36]։ The Indian Express-ի Շուբհրա Գուպտան բարձր է գնահատել Բհատին, անվանելով նրան «անակնկալ» ու «հեշտ, նոր և բնական»[37]։ Ռեժիսոր Շաշանկ Խայիտանի և Կարան Ջոհարի «Humpty Sharma Ki Dulhania» ֆիլմում, որը բնութագրվել է որպես հարգանքի տուրք Ադիտյա Չոպրայի «Չփախցրած հարսնացուն» ֆիլմին[38], Ալիան մարմնավորել է փենջաբցի աղջնակի, որն իր ամուսնությունից առաջ սիրավեպ է ունենում Ռակեշ անունով փենջաբցի տղայի հետ[38]։ India Today-ի համար իր հոդվածում, Ռոհիտ Խիլնանին արտահայտել է իր կարծիքն այն մասին, որ Բհատն ցուցադրել է դեռևս «իր լավագույն խաղը», չնայած Mint-ի Նանդինի Ռամնաթը նրա խաղում նրբության պակաս էր նկատել, գրելով, որ Ալիայի համար ավելի հարմար էր արտահայտել իր զգացմունքներն երկխոսությունների և գործողությունների միջոցով[39][40]։ Երկու ֆիլմերն էլ կոմերցիոն հաջողության են հասել, յուրաքանչյուրը վաստակելով ավելի քան 1 միլիարդ ռուփի (≈ 5 միլիարդ դրամ) ամբողջ աշխարհում[29]։ 2014 թվականին հասած հաջողությունների շնորհիվ նրա կարիերան ամրապնդվեց[41][42][43]։

Բհատը վերամիավորվում է ռեժիսոր Վիկաս Բահլի հետ «Shaandaar» ռոմանտիկ կատակերգության համար։ 2015 թվականին թողարկված այս ֆիլմում Շահիդ Կապուրը և Բհատը մարմնավորել են անքնությամբ տառապող մարդկանց, որոնք սիրահարվում են հարսանիքի ժամանակ[44]։ Mumbai Mirror-ի Կունալ Գուհան քննադատել է ֆիլմը և գրել, որ Բհատը «կյանքով է լցնում իր կերպարը, սակայն ձախողում է որևէ շունչ հաղորդել ֆիլմին»[45]։ «Shaandaar»-ը կոմերցիոն առումով մեծ հաջողությունների չի հասնում[46]։

Կարիերայի առաջխաղացում (2016–2021)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բհատը՝ «Udta Punjab» (2016) ֆիլմի առթիվ միջոցառմանը

Բհատը սկսել է 2016 թվականը երկրորդական դեր խաղալով Սիդհարթ Մալհոտրայի և Ֆավադ Խանի գլխավորությամբ Շակուն Բատրայի «Կապուրը և որդիները» անսամբլային ֆիլմում, որը քննադատական և կոմերցիոն հաջողություն է գրանցել[47][48]։ Հաջորդիվ նա խաղացել է աղքատ բիհարցի գաղթականի դեր՝ գրող-ռեժիսոր Աբիշեկ Չոբեյի «Udta Punjab» (2016) թմրանյութերի չարաշահման մասին քրեական ֆիլմում։ Այս ծանր դերը նշմարել է Ալիայի շեղումը նախկինում խաղացած թեթև դերերից, ինչպես նաև նախապատրաստվելիս նա դիտել է թմրանյութերի չարաշահման մասին վավերագրական ֆիլմեր և սովորել է խոսել Բիհարի բարբառով[49]։ Ֆիլմը հակասություններ է առաջացրել, երբ «Ֆիլմերի վկայագրության կենտրոնական խորհուրդը» համարել է, որ ֆիլմը բացասաբար է ներկայացնում Փենջաբը, և պահանջել, որ այն ենթարկվի լայնածավալ գրաքննության մինչ թողարկումը[50]։ Մումբայի Բարձր դատարանը հետագայում թույլատրել է ֆիլմի ցուցադրությունը ընդամենը մեկ տեսարանի հեռացմամբ[51]։ Բհատի խաղը արժանացել է քննադատների հավանությանը[52]։ Rediff.com-ի Ռաջա Սենը գրել է, որ Ալիան «հավատարիմ է իր առոգանությանը և գործ ունի ֆիլմի ամենատհաճ հատվածի հետ, ինչպես նաև հիանալի է իր սադրիչ խոսքի ընթացքում, որն ամբողջ ֆիլմը բարձրացնում է մեկ այլ մակարդակի վրա»[53]։ Բհատը հաջորդիվ խաղացել է Գաուրի Շինդեի «Թանկագին կյանք» (2016)[54] ֆիլմում երիտասարդ անհանգիստ կնոջ դեր, որը խորհրդակցում է թերապևտի հետ (մարմնավորել է Շահրուխ Խանը)։ IndieWire-ի համար հոդվածում Անիշա Ջհավերին գովաբանել է Բհատին՝ միլլենիալների տագնապները եռաչափությամբ ներկայացնելու համար[55]։ «Udta Punjab» և«Թանկագին կյանք» ֆիլմերը Բհատին մրցանակներ են պարգևել․ առաջինի համար նա արժանացել է Screen Award-ի և Filmfare Awards-ի լավագույն դերասանուհի մրցանակներին, իսկ վերջինի համար նա ստացել է լրացուցիչ անվանակարգ Filmfare-ում[56][57][58]։

Հաջողակ ֆիլմերի շարքին է ավելացել Բհատի հաջորդ նախագիծը` «Բադրինաթի հարսնացուն» (2017) ռոմանտիկ կատակերգությունը, որը վերամիավորել է նրան Խաիթանի և Դհավանի հետ[59]։ Ֆիլմը պատմում է մի անկախ երիտասարդ կնոջ (Բհատ) մասին, որը հրաժարվում է ենթարկվել իր փեսացուի (Դհավան) հայրիշխանական սպասելիքներին։ «Նյու Յորք Թայմս»-ի Ռեյչլ Սալցը, հաշվի առնելով գենդերային հավասարության մասին ֆիլմի ուղերձը, գրել է․ «Երբևէ չդառնալով բոլիվուդյան դյուրաբորբոք հերոսուհու կլիշեների զոհ, Բհատը հեշտորեն հիանալի կերպով մարմնավորում է ժամանակակից կնոջ կերպարը»[60]։ Նա արժանանում է ևս մեկ անվանակարգի Filmfare մրցանակաբաշխության «Լավագույն դերասանուհու» համար[61]։ Մեգնա Գուլզարի «Raazi» (2018) լրտեսական թրիլլերում Բհատը խաղում է Սեհմաթ Խանի դերը, որը կաշմիրցի լրտես էր՝ ամուսնացած Պակիստանի բանակի սպայի հետ։ ֆիլմը Հարինդեր Սիկայի «Calling Sehmat» պատմվածքի ադապտացիան է, որը ներկայացնում է 1971 թվականի Պակիստանա-հնդկական պատերազմի ընթացքը[62][63]։ Firstpost-ի Աննա Մ․ Մ․ Վետիքադը Բհատին իր դերում «հիասքանչ» է համարել, հավելելով, որ երիտասարդ աստղը ևս մեկ անգամ ցուցադրել է վետերանին հատուկ հասունություն և վստահություն տեսախցիկի առջև[64]։ «Raazi»-ն դառնում է իգական սեռի ներկայացուցչի գլխավոր դերակատարմամբ ամենաբարձր եկամուտ գրանցած ֆիլմերից մեկը, և վերջինիս հաջողությունը հանգեցնում է նրան, որ Box Office India-ն ճանաչում է Բհատին՝ որպես հնդկական կինեմատոգրաֆիայի ամենահաջողակ ժամանակակից դերասանուհի[65][66]։ Ալիան ևս մեկ անգամ հաղթում է Filmfare մրցանակաբաշխության «Լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում[67]։

2019 թվականի սկզբին Բհատը ստեղծել է «Eternal Sunshine Productions» անվամբ իր սեփական պրոդյուսերական ընկերությունը[68]։ Այդ տարի Ալիայի առաջին դերը Ռանվիր Սինգի հետ էր՝ Զոյա Ախթարի «Gully Boy» մյուզիքլում, որը ոգեշնչված է Divine և Naezy փողոցային ռեփերների կյանքերով[69]։ Նա հաճախել է դերասանական սեմինարների՝ գետտոյի բարբառը սովորելու համար, որպեսզի կարողանա իմպրովիզներ անել նկարահանման ընթացքում[70]։ Ֆիլմի պրեմիերան կայացել է Բեռլինի 69-րդ միջազգային կինոփառատոնին[71]։ Screen International-ի համար հոդվածում Լի Մարշալը կարծիք է հայտնել, որ «Հենց Բհատի ուժեղ խաղն է հաջողությամբ փոխանցում «Gully Boy»-ում առկա հեգնական հումորի, ռոմանտիկայի և սոցիալական ուղերձի խառնուրդը»[72]։ Միջազգային մակարդակով ₹2.37 միլիարդ (≈ 12 միլիարդ դրամ) շահույթ վաստակելով, ֆիլմը դառնում է Բհատի տվյալ պահի դրությամբ ամենաշահութաբեր նախագիծը[73]։ «Gully Boy»-ը արժանացել է ռեկորդային 13 Filmfare մրցանակի, իսկ Բհատը արժանացել է իր կարիերայի երրորդ «Լավագույն դերասանուհի» մրցանակին[74]։

«Kalank» (2019) անսամբլային պատմական դրաման դառնում է Բհատի ամենաշահութաբեր ֆիլմը տվյալ պահի դրությամբ[75]։ Ընկած 1940-ական թվականներին՝ մինչ Հնդկաստանի բաժանումը, այն ներկայացնում է Դհավանին և Բհատին որպես դժբախտ սիրահարներ։ Բհատը դիտել է «Mughal-e-Azam» (1960) և «Umrao Jaan» (1981) ֆիլմերը, որպեսզի սովորի այդ ժամանակաշրջանի կանանց վարքագիծը, իսկ ուրդու լեզվի իր խոսակցական ունակությունները զարգացնելու համար նա դիտել է «Zindagi Gulzar Hai» պակիստանյան հեռուստասերիալը[76]։ Շուբհրա Գուպտան իր կարծիքն է հայտնել առ այն, որ Բհատը «դիտելի էր, թեև գնալով ավելի ու ավելի հարազատ»[77]։ Ֆիլմն այդքան էլ շահութաբեր չի լինում[78]։ Հաջորդիվ Բհատը նկարահանվել է իր հոր «Sadak» (1991) քրեական ֆիլմի շարունակություն հանդիսացող «Sadak 2»-ում (2020), որը Քովիդ-19-ի համավարակի պատճառով չէր կարող թողարկվել Հնդկաստանի կինոթատրոններում և փոխարենը հեռարձակվել էր Disney+ Hotstar-ում[79]։ Սուշանտ Սինգ Ռաջպուտի մահվանից հետո բանավեճ է առաջանում հնդկական կինոարտադրության ոլորտում նեպոտիզմի առկայության մասին․ նրա երկրպագուները մեղադրում են Բհատին նեպոտիզմից օգուտ քաղելու և Ջոհարի՝ «Koffee with Karan» հաղորդման ժամանակ Ռաջպուտի մասին արհամարհանքով խոսելու համար[80]։ Արդյունքում ֆիլմի թրեյլերը դառնում է Youtube-ում երկրորդ ամենաշատ բացասական գնահատանք ստացած թրեյլերը[81][82]։ Ֆիլմը ստացել է բացասական արձագանքներ, իսկ The Times of India-ի Փալաբի Դեյ Փուրկայասթան քննադատել է Բհատի խաղը «իր իսկ բարձր ստանդարտների համաձայն» «խիստ միջին»[83][84]։

Բհատը՝ 2022 թվականին Gangubai Kathiawadi-ի փրոմո շրջանակներում

Դերասանուհու կայացումը (2022–ներկա)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2022 թվականը կարևոր էր Բհատի համար[4]։ Սանջայ Լիլա Բհանսալիի «Gangubai Kathiawadi» (2022) կենսագրական ֆիլմում, որի պրեմիերան կայացել է Բեռլինի 72-րդ միջազգային կինոփառատոնին[85], Բհատը մարմնավորել է հանրաճանաչ մարմնավաճառի։ Նախապատրաստվելիս, նա ուսումնասիրել է դերասանուհի Մինա Կումարիի աշխատանքը, ինչպես նաև դիտել է մարմնավաճառության մասին այնպիսի ֆիլմեր, ինչպիսիք են «Mandi»-ն (1983) և «Գեյշայի հուշերը» (2005)[86]։ Մեկնաբանելով մամուլի ենթադրություններն առ այն, որ նման հաստատակամ դերի համար Բհատի ընտրությունը սխալ էր, Նյու Դելիի հեռուստատեսության Սաիբալ Չատերջին հայտնել է կարծիք, որ «դերասանուհին բոլոր կասկածներն մի կողմ է դնում իր հիասքանչ և աշխույժ խաղով»[87]։ Իսկ The Quint-ի Ստութի Գոշը գովաբանել է նրան, իր դերը «անմեղության և ատամներն իրար սեղմելու չափ բարկության եզակի խառնուրդով» խաղալու համար[88]։ Այն դառնում է Բհատի երրորդ ֆիլմը, որի շահույթը գերազանցում է ₹2 միլիարդ ռուփին (≈ 10 միլիարդ դրամ) ամբողջ աշխարհում[73]։ The Guardian-ը ներկայացրել է նրան բոլոր ժամանակների մեծ էկրանի լավագույն կատարումների ցուցակում[89]։

Նույն տարում, Բհատը փոքրիկ դեր է ունեցել տելուգու լեզվով «RRR» պատմական ֆիլմում, որի գլխավոր դերերում էին Ն․Տ․ Ռամա Ռաո Կտրսերը և Ռամ Չարանը։ Թեև նա սովորել էր խոսել իր տողերը տելուգու լեզվով, այնուամենայնիվ նրա տողերը արտասանել է կրկնօրինակող արտիստը[90]։ Այն դարձել է բոլոր ժամանակների չորրորդ ամենաշահութաբեր հնդկական ֆիլմը[91]։ Հաջորդիվ նա մարմնավորել է ընտանեկան բռնության զոհի կերպար Նեթֆլիքսի «Darlings» սև հումորային ֆիլմում, որը դրոշմել է նրա առաջին պրոդյուսերական աշխատանքը իր Eternal Sunshine Productions ընկերության ներքո[92]։ Ըստ Նամրատա Ջոշիի, նա «կատարյալ բնական էր մումբայցի հասարակ աղջնակի դերում»[93]։ Ֆիլմն իր թողարկման շաբաթում դարձել է Նեթֆլիքսում ամենաշատ դիտված հնդկական ֆիլմը միջազգայնորեն[94]։ 2022 թվականի իր վերջին նախագծում Բհատը նկարահանվել է Ռանբիր Կապուրի հետ՝ Այան Մուքհերջիի Brahmāstra: Part One – Shiva ֆանտաստիկ ժանրի ֆիլմում։ Նախատեսված եռապատման առաջին մասի նկարահանումները տևել են 5 տարի[95]։ Արտադրության և շուկայավարման շուրջ 4 միլիարդ ռուփի (≈ 19 միլիարդ դրամ) բյուջեով նկարահանված ֆիլմը հնդկական կինոարտադրության ամենաթանկ ֆիլմերից մեկն է[95][96]։ TheWrap-ի Սիմոն Աբրամսը դժգոհել է, որ Բհատը վատ գրված սցենարի զոհ է դարձել, ինչպես նաև նա չի հավանել Բհատի՝ Կապուրի հետ ունեցած քիմիան[97]։ Ֆիլմը վաստակել է 4.31 միլիարդ ռուփի (≈ 20 միլիարդ դրամ)՝ դառնալով 2022 թվականին ամենաշահութաբեր հնդկական ֆիլմը[98][99]։

Բհատը հաջորդիվ կվերամիավորվի Ջոհարի հետ վերջինիս ռեժիսորական՝ «Rocky Aur Rani Ki Prem Kahani» ռոմանտիկ կատակերգությունում Ռանվիր Սինգի հետ միասին[100]։ Բհատի հղիության պատճառով նկարահանումը և թողարկումը հետաձգվել են մի քանի ամսով[101]։ Բհատը նաև հանդես կգա Գալ Գադոտի և Ջեյմի Դորնանի հետ միասին Նեթֆլիքսի «Քարե սիրտ» լրտեսական ֆիլմում, որը կդրոշմի նրա առաջին Հոլիվուդյան ֆիլմի թողարկումը[102]։

Այլ աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բհատը երգել է «Մայրուղի» (2014) ֆիլմի «Sooha Saaha» երգը։ Ֆիլմի կոմպոզիտոր Ալլահ Ռահմանը հրավիրել է նրան իր երաժշտական դպրոց՝ վերապատրաստում անցնելու[103]։ 2014 թվականին, նա երգել է «Humpty Sharma Ki Dulhania» ֆիլմի «Samjhawan» երգի կենդանի տարբերակը կոմպոզիտորներ Շարիբի և Տոշիի համար[104]։ 2016 թվականին, իր կոլեգա Դոսանջի հետ միասին նա երգել է «Udta Punjab» ֆիլմի «Ikk Kudi» սաունդթրեքի ալտերնատիվ տարբերակը[105]։

Բհատը ելույթ է ունեցել Filmfare-ի, Screen-ի և Stardust մրցանակաբաշխությունների բեմում, ինչպես նաև Վարուն Դհավանի և Սիդհարթ Մալհոտրայի հետ միասին մասնակցել է Հոնկոնգում կայացած բեմական շոուին[106]։ 2013 թվականին Դհավանի, Մալհոտրայի, Ադիտյա Ռոյ Կապուրի, Շրադհա Կապուրի և Հումա Քուրեշի հետ միասին նա ելույթ է ունեցել բարեգործական միջոցառմանը՝ Ուտարակհանդում տեղի ունեցած ջրհեղեղից տուժածներին դրամական աջակցություն ցուցաբերելու համար[107]։ 2016 թվականի օգոստոսին Ջոհարի, դերասաններ Դհավանի, Մալհոտրայի, Ռոյ Կապուրի, Կատրինա Կայֆի, Պարինիթի Չոպրայի և երգիչ Բադշահի հետ ելույթ է ունեցել Ամերիկայի տարբեր քաղաքներում «Dream Team 2016» շրջագայության շրջանակներում[108]։

Բհատն աջակցում է տարբեր նպատակների և բարեգործական կազմակերպություններին։ 2013 թվականին նա մասնակցել է PETA-ի արշավին՝ անտուն կենդանիների մասին իրազեկվածությունը բարձրացնելու նպատակով[109]։ 2015 թվականին նա միացել է Cuddles Foundation-ի կողմից կազմակերպված քաղցկեղով հիվանդ երեխաների համար բարեգործական դրամահավաքին, իսկ 2017 թվականին նա բարձրացել է զառիվայրը՝ աջակցելու միջոցառման նպատակին[110][111]։ 2017-ին նա նաև ձեռնարկել է CoExist անունով էկոլոգիական նախաձեռնությունը՝ փողոցային կենդանիների բարօրության մասին իրազեկվածությունը բարձրացնելու նպատակով[112]։ Այդ տարի նախաձեռնությունը նաև մեկնարկել է ջինսե հագուստի նվիրատվության ակցիա՝ դեն նետված ջինսերից շան օձիքներ պատրաստելու նպատակով[113]։ Հաջորդ տարի, Բհատը համագործակցել է Ֆեյսբուքի հետ՝ «Find Your Green» անվամբ արշավի համար՝ ուղղված բնապահպանության քարոզչությանը[114]։ 2018 թվականին նա նախաձեռնել է «Mi Wardrobe is Su Wardrobe» անունով նախաձեռնությունը, որի միջոցով նա աճուրդի է հանել իր անձնական զգեստապահարանի հագուստները՝ Կառնատակայի գյուղերից մեկում էլեկտրաէներգիա ապահովելու համար[115]։ 2021 թվականին Բհատը համագործակցել է ActionAid ՀԿ-ի հնդկական ճյուղի հետ՝ COVID-19 համավարակի հետևանքով տուժած անապահով համայնքներին անհրաժեշտ պարագաներ տրամադրելու համար[116]։ 2022 թվականին նա դարձել է առաջին հնդիկ դերասանուհին, որը համագործակցել է Mandarin Oriental Hotel Group-ի հետ վերջինիս "I'm a Fan" արշավի շրջանակներում, որի միջոցով նա միջոցներ է հավաքել անապահով դեռահասներին աջակցող Salaam Bombay հիմնադրամի համար[117]։

2014 թվականին Բհատը նախագծել է կանանց հագուստի իր սեփական շարքը՝ Jabong.com առցանց նորաձևության հարթակի համար, իսկ 2018 թվականին նա թողարկել է պայուսակների իր շարքը VIP Industries-ի համար[118][119][120]։ Նա նաև ներդրող է Nykaa գեղեցկության ընկերությունում և հնդկական կենսանյութերի առաջին ստարտափում՝ Phool.co-ում[121]։ 2022 թվականին նա թողարկել է հղիների և մանկական հագուստի իր հաջողակ ապրանքանիշը, որը կոչվում է «Ed-a-Mamma»[122][123]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բհատը և նրա ամուսին Ռանբիր Կապուրը՝ լուսանկարված 2021 թվականին

Բհատը հաճախ է պայքարել բացասական ուշադրության դեմ, ներառյալ առցանց հրահրումները՝ հնդկական կինոարտադրության մեջ նեպոտիզմից օգուտ քաղելու համար։ Երբ նրան հարցրել են, թե ինչպես է վերաբերվում դրան, նա ասել է. «Իհարկե, ես ինձ վատ էի զգում։ Բայց վատ զգալը չնչին գին է այն աշխատանքի դիմաց, որի համար քեզ հարգում և սիրում են»[124]։ 2014 թվականին «Koffee with Karan» զրույց-հանդեսում հյուրընկալվելիս Բհատը Պրիտվիրաջ Չաուհանին սխալմամբ անվանել է Հնդկաստանի նախագահ։ Արդյունքում Բհատի IQ-ն համատարած ծաղրում էին, ինչը լրագրող Մալավիկա Սանգղվին նկարագրել է՝ որպես հիմար շիկահերի կարծրատիպի ընդլայնում[21][125]։ Բհատը հակադարձել է ծաղրին՝ նկարահանվելով «All India Bakchod»-ի համար «Ալիա Բհատ՝ Տարվա հանճար» անվամբ ՅուԹյուբյան երգիծական տեսահոլովակում[126]։ Սանգղվին նշել է, որ ինքն իրեն ծաղրելով՝ Բհատը «կարողացել է հակադարձել իր բոլոր քննադատներին և, փաստորեն, սիրվել նրանց կողմից»[125]։

Իր կարիերայի սկզբում Բհատը չէր ցանկանում քննարկել իր անձնական կյանքը՝ հայտարարելով, որ երբեք հրապարակավ չի խոսի իր հարաբերությունների մասին[127]։ Չնայած ԶԼՄ-ների շահարկումներին, նա չի խոսել դերասան Սիդհարթ Մալհոտրայի հետ սիրավեպի մասին, բայց իրենց բաժանումից հետո՝ 2019 թվականին ջերմությամբ է խոսել իրենց կապի մասին[128]։ 2018 թվականին Ռանբիր Կապուրը՝ Brahmāstra-ի նրա գործընկերը, հայտարարել է, որ Բհատն ու ինքը հանդիպում են[129]։ Նրանք ամուսնացել են 2022 թվականի ապրիլի 14-ին Մումբայի իրենց բնակարանում՝ հինդուիստական ավանդական արարողությամբ[130]։ Նույն տարվա նոյեմբերին ծնվել է նրանց դուստրը՝ Ռահան[131][132]։ 2022 թվականի դրությամբ Բհատն հիմնականում ապրում է Մումբայում, բայց նաև ունի տուն Լոնդոնում[133]։

Մեդիայի անդրադարձը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրող Սուչարիտա Տյագին նկարագրել է Բհատի բնավորությունը՝ որպես «զվարճալի, սիրալիր, թեթև և համառ»[134]։ 2022 թվականին Լրագրող Ռաջա Սենը նկարագրել է Բհատին՝ որպես «իր ժամանակակիցների համեմատ փոքրամարմին» և գրել է, որ «նա ընդունում է իր կանացիությունը և փոքրիկ մարմինը, որովհետև սիրում է զարմացնել նրանց, որոնք նկարագրում են իրեն՝ որպես չափից դուրս երիտասարդ որոշակի դեր խաղալու համար կամ շատ փոքր է՝ էկրանը գրավելու համար»[135]։ India Today-ի Սուհանի Սինգը ասել է, որ չնայած իր փոքրիկ մարմնին, նա «կարող է իրական կյանքից ավելի խոշոր երևալ էկրանին»[136]։

Բհատը՝ 2021 թվականին

Time ամսագրի Լաուրա Զորնոսան հավատում է, որ Բհատը մասնագիտանում է «ուժեղ և համառ գլխավոր դերեր» խաղալու մեջ[137], մինչդեռ CNN-ի Լիզ Կանը ընդգծել է «եռանդուն, տարբերվող կին կերպարներին մտահոգիչ իրավիճակներում» պատկերող թեմատիկան[138]։ Rediff.com-ի Ռանջիտա Գանեսան իր կարծիքն է հայտնել առ այն, որ Ալիան «հայտնի է հուսահատության իր հուզիչ պատկերմամբ»[139]։ Բհատը իր խաղում հենվում է իր բնազդի և ինքնաբերականության վրա[124]։ Ռեժիսորներ Մեղնա Գուլզարը և Շակուն Բատրան հավատում են, որ նա լրջորեն է պատրաստվում իր դերին, սակայն ըստ Գուլզարի, նա ընկալում է կերպարը և վերջիվերջո «խաղում է ըստ իր ներքին զգացողության»[121]։ Բհատն ասել է, որ նա չի վերլուծում իր աշխատանքը, քանզի հավատում է, որ «մարդ լինելու փոխարեն կվերածվեի մեքենայի»[139]։ Վերլուծելով Բհաթի կարիերայի աճը, Գանեսանը կարծում էր, որ ի տարբերություն իր ժամանակակիցների, նա արագորեն վերածվեց շահութաբեր աստղի[139]։ Լրագրող Ջոգինդեր Տուտեջան հաշվարկել է, որ 2022-ին, նրա «15 ֆիլմերից 13-ը հիթային էին»[140]։ 2023 թվականին լրագրող Ռաջիվ Մասանդը անվանել է նրան հնդկական կինոարտադրության բոլոր ժամանակների լավագույն դերասանուհիներից մեկը[141]։

Forbes Asia-ն ներառել է Բհատին 2017 թվականի իրենց 30 Under 30 ցանկում, ինչպես նաև 2020 թվականի 100 թվային աստղերի ցանկում[142][143]։ 2014 թվականից ի վեր նա հայտնվել է Forbes India-ի 100 աստղերի ցանկում՝ 2019 թվականին հայտնվելով տվյալ ցանկի 8-րդ հորիզոնականում[144][145] Նույն տարում, ամսագիրը գնահատել է նրա տարեկան եկամուտը ₹592 միլիոն ռուփի (≈ 3 միլիարդ դրամ) և դասել նրան որպես երկրի ամենաբարձր վարձատրվող դերասանուհի[146]։ 2018 և 2019 թվականներին, GQ ամսագրի Հնդկական հրատարակությունը ներկայացրել է նրան ազգի 50 ամենաազդեցիկ երիտասարդների ցանկում և հիշատակել նրան «բարձր բյուջեի, աստղերով լի և սյուժեի վրա հիմնված ֆիլմերի միջև բալանսի պահպանման համար»[147][148]։ Բհատը հայտնվել է The Times of India-ի «50 ամենացանկալի կանանց» 2018 թվականի ցուցակի առաջին հորիզոնականում, ինչպես նաև 2019 թվականին «Eastern Eye» բրիտանական ամսագրի կողմից ստացել է «Ամենագրավիչ ասիացի կին» կոչումը[149][150]։ Նաև 2018 թվականին շուկայի ուսումնասիրությամբ զբաղվող YouGov ձեռնարկությունը անվանել է նրան Հնդկաստանի 9-րդ ամենաազդեցիկ աստղ[151]։ Femina ամսագիրը ներկայացրել է նրան հաջողակ կանանց 2019 և 2021 թվականների ցուցակում[152][153]։ 2022 թվականին նա հայտնվել է The Indian Express-ի ամենահզոր հնդիկների ցուցակի 97-րդ հորիզոնականում[154]։ Նույն տարի, Time ամսագիրը արժանացրել է նրան TIME100 Impact Award մրցանակին[137]։

Բհատը նաև հանդիսանում է Կոկա Կոլա, Garnier, Maybelline և մի շարք այլ ապրանքանիշների և արտադրանքների հովանավոր[155][156][157]։ 2019 թվականին Duff & Phelps-ը գնահատել է Բհատի ապրանքանշային արժեքը ≈ 14 միլիարդ դրամ՝ դարձնելով նրան 8-րդ ամենաբարձր արժեք ունեցող հնդիկ աստղը[158]։ Հաջորդ երկու տարիների ընթացքում նա զբաղեցրել է համապատասխանաբար 7-րդ և 6-րդ հորիզոնականները, իսկ 2022 թվականին նա բարձրացել է 4-րդ հորիզոնական՝ ≈ 26 միլիարդ դրամ բրենդային արժեքով[159][160][161]։

Աշխատանքներ և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Մայրուղի» (2014) ֆիլմում իր դերի համար Բհատը ստացել է Filmfare մրցանակաբաշխության քննադատների կողմից տրվող «Լավագույն դերասանուհի» մրցանակ։ Նա նաև ստացել է Filmfare մրցանակաբաշխության «Լավագույն դերասանուհի» մրցանակներ «Udta Punjab» (2016), «Raazi» (2018) և «Gully Boy» (2019) ֆիլմերում իր խաղացած դերերի համար[162][163]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  2. ↑ 2,0 2,1 Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ BritishCitizen անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  3. ↑ Sharma Muskan (29 April 2019)։ «Akshay, Alia, Jacqueline: Bollywood's 'Foreign' Voters»։ TheQuint (անգլերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 23 December 2021-ին։ Վերցված է 27 March 2021 
  4. ↑ 4,0 4,1 Ramachandran Naman (6 December 2022)։ Alia Bhatt on Going Outside Her Comfort Zone for Oscar and BAFTA Contender ‘Gangubai Kathiawadi,’ How Motherhood Has Changed Her։ Variety։ Վերցված է 7 December 2022 
  5. ↑ Sharma Sarika (15 March 2014)։ «Alia Bhatt celebrates birthday shooting for 'Humpty Sharma Ki Dulhania'»։ The Indian Express։ Արխիվացված է օրիգինալից 15 March 2014-ին։ Վերցված է 15 March 2014 
  6. ↑ Saxena Kashika (11 October 2013)։ «I am sometimes retarded, sometimes composed: Alia Bhatt»։ The Times of India։ Արխիվացված է օրիգինալից 12 January 2018-ին։ Վերցված է 15 March 2014 
  7. ↑ Gupta Priya (14 January 2013)։ «I have great reverence for women: Mahesh Bhatt»։ The Times of India։ Արխիվացված է օրիգինալից 22 January 2016-ին։ Վերցված է 8 March 2014 
  8. ↑ Varma Lipika (13 April 2014) (13 April 2014)։ «State of affairs: Arjun Kapoor and Alia Bhatt»։ Deccan Chronicle։ Արխիվացված է օրիգինալից 15 April 2014-ին։ Վերցված է 16 April 2014 
  9. ↑ Soni_Razdan (23 November 2013)։ «@PoojaB1972 @MaheshNBhatt @AdrianMLevy I'm half Kashmiri Pandit and Half German..also an atheist and have not imposed any faith on my kids» (Թվիթ)։ Վերցված է 18 January 2014 
  10. ↑ Shedde Meenakshi (17 February 2014)։ «Berlin diary: Alia Bhatt's family connection to the German city»։ Firstpost։ Արխիվացված է օրիգինալից 21 February 2014-ին։ Վերցված է 8 March 2014 
  11. ↑ Dubey Bharati (12 February 2014) (12 February 2014)։ «Alia Bhatt's German roots»։ Mid-Day։ Արխիվացված է օրիգինալից 5 March 2014-ին։ Վերցված է 8 March 2014 
  12. ↑ Dutta Pradeep (30 January 2001)։ «I'll voice the worries of Kashmiri Pandits'»։ The Indian Express։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 October 2013-ին։ Վերցված է 8 March 2014 
  13. ↑ Sharma Neha (2 May 2010)։ «Another Bhatt on the block»։ Hindustan Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 17 March 2014-ին։ Վերցված է 29 March 2014 
  14. ↑ Anubha Sawhney (18 January 2003)։ «The Saraansh of Mahesh Bhatt's life»։ The Times of India։ Արխիվացված է օրիգինալից 26 October 2012-ին։ Վերցված է 1 August 2012 
  15. ↑ «Alia bhatt lesser Known facts»։ The Times of India։ Արխիվացված է օրիգինալից 17 March 2017-ին 
  16. ↑ Goswami Parismita (7 June 2020)։ «School topper Anushka to brilliant Shraddha: Bollywood actresses' 10th, 12th board exam results»։ IB Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 December 2021-ին։ Վերցված է 30 March 2022 
  17. ↑ Marwah Navdeep Kaur (22 February 2014)։ «I will never get back to studies: Alia Bhatt»։ Hindustan Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 30 March 2022-ին։ Վերցված է 30 March 2022 
  18. ↑ Tandan Raedita (8 August 2013)։ «Arjun's confidence blew me away- Alia Bhatt»։ Filmfare։ Արխիվացված է օրիգինալից 12 March 2016-ին։ Վերցված է 16 May 2020 
  19. ↑ Unny Divya (9 July 2014)։ «That sassy girl»։ Open։ Արխիվացված է օրիգինալից 11 October 2020-ին։ Վերցված է 16 May 2020 
  20. ↑ Goyal Divya (20 February 2019)։ «Alia Bhatt's 'Real Friendship' With Dad Mahesh Began After She Became An Actress»։ NDTV։ Վերցված է 19 January 2023 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 Upadhyay Karishma (18 December 2014)։ «Alia Bhatt: The little old star»։ Forbes։ Արխիվացված է օրիգինալից 2 December 2019-ին։ Վերցված է 16 May 2020 
  22. ↑ 22,0 22,1 Khilnani Rohit (17 September 2012)։ «Alia Bhatt's silver screen debut»։ Rediff.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 23 November 2017-ին։ Վերցված է 16 May 2020 
  23. ↑ Joshi Sonali, Varma Lipika (28 May 2012)։ «Alia Bhatt's silver screen debut»։ India Today։ New Delhi։ Արխիվացված է օրիգինալից 4 August 2012-ին։ Վերցված է 1 August 2012 
  24. ↑ «Alia Bhatt auditioned for Black when she was 9 years old, recalls Sanjay Leela Bhansali saw 'fire in her eyes'»։ Hindustan Times։ 21 February 2021։ Վերցված է 19 January 2023 
  25. ↑ Janani K (15 March 2022)։ «Alia Bhatt, Ranbir Kapoor were supposed to debut with Sanjay Leela Bhansali's Balika Vadhu. On Tuesday Trivia»։ India Today։ Վերցված է 19 January 2023 
  26. ↑ «The new stars of Bollywood»։ Hindustan Times։ 31 December 2010։ Արխիվացված է օրիգինալից 5 October 2012-ին։ Վերցված է 27 September 2012 
  27. ↑ Chopra Anupama (19 October 2012)։ «Anupama Chopra's review: Student of the Year»։ Hindustan Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 20 October 2012-ին 
  28. ↑ Tsering Lisa (29 November 2012)։ «Student of the Year: Film Review»։ Hindustan Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 18 October 2017-ին։ Վերցված է 15 May 2020 
  29. ↑ 29,0 29,1 «Top Worldwide Grossers All Time»։ Box Office India։ Արխիվացված է օրիգինալից 19 September 2015-ին։ Վերցված է 23 July 2015 
  30. ↑ Kanabar Ankita (1 March 2014)։ «Alia Bhatt: 'Highway' to success»։ The Indian Express։ Արխիվացված է օրիգինալից 21 February 2018-ին։ Վերցված է 16 May 2020 
  31. ↑ Jamkhandikar Shilpa (8 August 2013)։ «Imtiaz Ali and the art of last-minute filmmaking»։ Reuters։ Արխիվացված է օրիգինալից 11 October 2020-ին։ Վերցված է 16 May 2020 
  32. ↑ Scheib Ronnie (20 February 2014)։ «Film Review: 'Highway'»։ Variety։ Արխիվացված է օրիգինալից 21 May 2017-ին։ Վերցված է 16 May 2020 
  33. ↑ «Box Office: Highway fares below average»։ Rediff.com։ 24 February 2014։ Արխիվացված է օրիգինալից 25 February 2014-ին։ Վերցված է 24 February 2014 
  34. ↑ «60th Britannia Filmfare Awards 2014: Complete nomination list»։ The Times of India։ 20 January 2015։ Արխիվացված է օրիգինալից 20 January 2016-ին։ Վերցված է 20 January 2015 
  35. ↑ «Going Home: Vikas Bahl visualises a utopia for women with Alia Bhatt»։ India Today։ 18 October 2014։ Արխիվացված է օրիգինալից 5 July 2015-ին։ Վերցված է 13 April 2015 
  36. ↑ Kanabar Ankita R. (20 February 2014)։ «Alia Bhatt plays a Punjabi girl in Humpty Sharma....»։ The Indian Express։ Արխիվացված է օրիգինալից 21 February 2014-ին։ Վերցված է 22 February 2014 
  37. ↑ Gupta Shubhra (18 April 2014)։ «2 States movie review : Alia Bhatt is easy, fresh and natural»։ The Indian Express։ Արխիվացված է օրիգինալից 19 April 2014-ին։ Վերցված է 21 April 2014 
  38. ↑ 38,0 38,1 «Karan Johar pays tribute to 'Dilwale Dulhania Le Jayenge' through 'Humpty Sharma Ki Dulhaniya'»։ The Indian Express։ 26 May 2014։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 July 2014-ին։ Վերցված է 11 July 2014 
  39. ↑ Khilnani Rohit (11 July 2014)։ «Movie Review: Humpty Sharma Ki Dulhania is a refreshing film»։ India Today։ Արխիվացված է օրիգինալից 13 July 2014-ին։ Վերցված է 11 July 2014 
  40. ↑ Ramnath Nandini (11 July 2014)։ «Film Review: Humpty Sharma Ki Dulhania»։ Mint։ Արխիվացված է օրիգինալից 11 July 2014-ին։ Վերցված է 11 July 2014 
  41. ↑ «Top Actor Actress Director Producer Studio 2014»։ Box Office India։ 1 January 2015։ Արխիվացված է օրիգինալից 4 January 2015-ին։ Վերցված է 1 January 2015 
  42. ↑ Madhukalya Amrita (20 July 2014)։ «In the highway to success- Alia Bhatt»։ Daily News and Analysis։ Արխիվացված է օրիգինալից 20 July 2014-ին։ Վերցված է 21 July 2014 
  43. ↑ Singh Prashant (27 December 2014)։ «I still feel like a newcomer: Alia Bhatt»։ Hindustan Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 29 December 2014-ին։ Վերցված է 1 January 2015 
  44. ↑ «Shahid and Alia to come together in Shandaar»։ India Today։ 30 June 2014։ Արխիվացված է օրիգինալից 28 July 2014-ին։ Վերցված է 21 July 2014 
  45. ↑ Guha Kunal (23 October 2015)։ «Film Review: Shaandaar»։ Mumbai Mirror։ Արխիվացված է օրիգինալից 8 April 2016-ին։ Վերցված է 24 February 2016 
  46. ↑ «Did 'Pyaar ka Punchnama 2' prove detrimental to 'Shaandaar' and 'Main Aur Charles'?»։ Daily News and Analysis։ 31 October 2015։ Արխիվացված է օրիգինալից 2 November 2015-ին։ Վերցված է 3 November 2015 
  47. ↑ Mehta Ankita (28 March 2016)։ «Box office collection: Now 'Kapoor & Sons' to cross Rs 100 crore mark in India; 'Neerja' earns Rs 75 crore»։ International Business Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 2 April 2016-ին։ Վերցված է 28 March 2016 
  48. ↑ Sarkar Suparno (18 March 2016)։ «'Kapoor & Sons' review round-up: Here is what critics have to say about the rom-com»։ International Business Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 23 March 2016-ին։ Վերցված է 28 March 2016 
  49. ↑ Mukherjee Madhureeta (16 June 2016)։ «Alia Bhatt: If everybody likes you, it means you are boring»։ The Times of India։ Արխիվացված է օրիգինալից 17 June 2016-ին։ Վերցված է 17 June 2016 
  50. ↑ Parussini Gabriele (9 June 2016)։ «How the Movie Udta Punjab Sparked a Debate About Drug Use in India»։ The Wall Street Journal։ Արխիվացված է օրիգինալից 19 June 2016-ին։ Վերցված է 15 June 2016 
  51. ↑ «Udta Punjab row: Bombay HC clears film with just one cut, tells CBFC not to act like grandmother»։ The Indian Express։ 13 June 2016։ Արխիվացված է օրիգինալից 27 June 2016-ին։ Վերցված է 15 June 2016 
  52. ↑ Roy Priyanka (24 June 2016)։ «Doff that hat to Alia»։ The Telegraph։ Արխիվացված է օրիգինալից 27 June 2016-ին։ Վերցված է 27 June 2016 
  53. ↑ Sen Raja (17 June 2016)։ «Review: Udta Punjab is a stunning film»։ Rediff.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 19 June 2016-ին։ Վերցված է 17 June 2016 
  54. ↑ Goswami Parismita (25 November 2016)։ «Dear Zindagi review round-up: Here's what critics say about Shah Rukh Khan and Alia Bhatt film»։ International Business Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 3 December 2016-ին։ Վերցված է 12 January 2017 
  55. ↑ Jhaveri Anisha (25 November 2016)։ «'Dear Zindagi' Review: Second Film From 'English Vinglish' Director Doesn't Disappoint»։ Indiewire։ Արխիվացված է օրիգինալից 13 December 2016-ին։ Վերցված է 13 January 2017 
  56. ↑ «62nd Jio Filmfare Awards 2017 Nominations»։ Filmfare։ 9 January 2017։ Արխիվացված է օրիգինալից 10 January 2017-ին։ Վերցված է 13 January 2017 
  57. ↑ «Star Screen Awards 2016 winners list: Pink wins big, Big B-Alia get best actor and actress award»։ India Today։ 5 December 2016։ Արխիվացված է օրիգինալից 5 December 2016-ին։ Վերցված է 13 January 2017 
  58. ↑ «62nd Filmfare Awards 2017: Winners' list»։ The Times of India։ 15 January 2017։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 January 2017-ին։ Վերցված է 15 January 2017 
  59. ↑ Adarsh Taran (13 March 2017)։ «Business Talk: 'Badrinath Ki Dulhania' hits the bull's eye, consolidates Varun and Alia's status in Bollywood»։ Bollywood Hungama։ Արխիվացված է օրիգինալից 13 March 2017-ին։ Վերցված է 13 March 2017 
  60. ↑ Saltz Rachel (12 March 2017)։ «Review: In 'Badrinath Ki Dulhania,' Boy Meets Girl (and Learns to Respect Her)»։ The New York Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 13 March 2017-ին։ Վերցված է 13 March 2017 
  61. ↑ «Nominations for the 63rd Jio Filmfare Awards 2018»։ Filmfare։ 18 January 2018։ Արխիվացված է օրիգինալից 19 January 2018-ին։ Վերցված է 18 January 2018 
  62. ↑ Lohana Avinash (23 June 2017)։ «Alia Bhatt kicks off Meghna Gulzar's upcoming espionage thriller, Raazi, in July»։ Mumbai Mirror։ Արխիվացված է օրիգինալից 25 June 2017-ին։ Վերցված է 27 June 2017 
  63. ↑ «This week in cinema: Alia Bhatt, Vicky Kaushal start shooting for 'Raazi'; a sequel to 'Baby Driver'»։ The Hindu։ 8 July 2017։ Արխիվացված է օրիգինալից 8 February 2018-ին։ Վերցված է 12 July 2017 
  64. ↑ Vetticad Anna M. M. (11 May 2018)։ «Raazi movie review: Alia Bhatt is stupendous in Meghna Gulzar's heart-stopping, heartbreaking espionage drama»։ Firstpost։ Արխիվացված է օրիգինալից 11 May 2018-ին։ Վերցված է 11 May 2018 
  65. ↑ «Top Fifteen Films Driven By Female Leads»։ Box Office India։ 23 May 2018։ Արխիվացված է օրիգինալից 23 May 2018-ին։ Վերցված է 23 May 2018 
  66. ↑ «Alia Bhatt Topples Deepika Padukone To Be Number One»։ Box Office India։ 17 May 2018։ Արխիվացված է օրիգինալից 19 May 2018-ին։ Վերցված է 19 May 2018 
  67. ↑ «Winners of the 64th Vimal Filmfare Awards 2019»։ Filmfare։ 23 March 2019։ Արխիվացված է օրիգինալից 23 March 2019-ին։ Վերցված է 23 March 2019 
  68. ↑ «Alia Bhatt says her new house is no love nest, reveals film production plans»։ Hindustan Times։ 5 March 2019։ Արխիվացված է օրիգինալից 20 March 2019-ին։ Վերցված է 30 March 2019 
  69. ↑ «Real Gully Boys Divine and Naezy praise Ranveer Singh: He soaked in our body language, our attitude»։ Hindustan Times։ 6 February 2019։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 February 2019-ին։ Վերցված է 14 February 2019 
  70. ↑ Sharma, Priyanka (11 February 2019)։ «My DNA is Simmba, not Gully Boy: Ranveer Singh»։ The Indian Express։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 February 2019-ին։ Վերցված է 14 February 2019 
  71. ↑ Ramachandran, Naman (13 February 2019)։ «Indian Hip-Hop Gets Big Screen Time in Berlin Festival Pic 'Gully Boy'»։ Variety։ Արխիվացված է օրիգինալից 13 February 2019-ին։ Վերցված է 14 February 2019 
  72. ↑ Marshall, Lee (10 February 2019)։ «'Gully Boy': Berlin Review»։ Screen International։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 February 2019-ին։ Վերցված է 14 February 2019 
  73. ↑ 73,0 73,1 «Bollywood Top Grossers Worldwide»։ Bollywood Hungama։ 11 March 2019։ Արխիվացված է օրիգինալից 30 March 2019-ին։ Վերցված է 11 March 2019 
  74. ↑ «Filmfare Awards 2020 full list of winners: Gully Boy's 13 wins make history, Alia Bhatt and Ranveer Singh take top awards»։ Hindustan Times։ 16 February 2020։ Արխիվացված է օրիգինալից 16 February 2020-ին։ Վերցված է 17 February 2020 
  75. ↑ «Kalank Actress Alia Bhatt: Films Are A Part Of My Life, Loved Ones My Priority»։ NDTV։ 17 April 2019։ Արխիվացված է օրիգինալից 17 April 2019-ին։ Վերցված է 17 April 2019 
  76. ↑ «Lessons from the classics: Alia Bhatt watched 'Mughal-E-Azam', 'Umrao Jaan' to prepare for 'Kalank'»։ The Economic Times։ 9 April 2019։ Արխիվացված է օրիգինալից 11 April 2019-ին։ Վերցված է 17 April 2019 
  77. ↑ Gupta Shubhra (20 April 2019)։ «Kalank movie review: All show and no go»։ The Indian Express։ Արխիվացված է օրիգինալից 6 May 2019-ին։ Վերցված է 15 May 2020 
  78. ↑ Cornelious Deborah (24 April 2019)։ «Karan Johar's period opus flops»։ The Hindu։ Արխիվացված է օրիգինալից 22 August 2020-ին։ Վերցված է 2 May 2019 
  79. ↑ «Alia Bhatt announces Sadak 2 premiere on August 28 on Disney+ Hotstar»։ Bollywood Hungama։ 6 August 2020։ Արխիվացված է օրիգինալից 9 August 2020-ին։ Վերցված է 6 August 2020 
  80. ↑ Roy Gitanjali (13 August 2020)։ «Why The Internet Is Hitting 'Dislike' On Alia Bhatt's Sadak 2 Trailer»։ NDTV։ Արխիվացված է օրիգինալից 12 August 2020-ին։ Վերցված է 16 August 2020 
  81. ↑ «Alia Bhatt's Sadak 2 the most disliked trailer on YouTube amid nepotism debate, fans demand justice for Sushant Singh Rajput»։ Hindustan Times։ 13 August 2020։ Արխիվացված է օրիգինալից 13 August 2020-ին։ Վերցված է 19 August 2020 
  82. ↑ «'Sadak-2' by Mahesh Bhatt is Now the Second Most Disliked Video in the World, Beats Justin Bieber»։ News18։ 19 August 2020։ Արխիվացված է օրիգինալից 20 August 2020-ին։ Վերցված է 19 August 2020 
  83. ↑ «Alia Bhatt and Mahesh Bhatt's Sadak 2 Becomes Lowest-rated Film of All Time on IMDb With 1.1 Score»։ News18։ 29 August 2020։ Արխիվացված է օրիգինալից 29 August 2020-ին։ Վերցված է 29 August 2020 
  84. ↑ Dey Purkayastha Pallabi (28 August 2020)։ «Sadak 2 Movie Review : Not worth taking a trip down this sadak»։ The Times of India։ Արխիվացված է օրիգինալից 29 August 2020-ին։ Վերցված է 28 August 2020 
  85. ↑ «Sanjay Leela Bhansali and Pen Studios to present Alia Bhatt starrer Gangubai Kathiawadi at the 72nd Berlin International Film festival»։ Bollywood Hungama։ 15 December 2021։ Արխիվացված է օրիգինալից 15 December 2021-ին։ Վերցված է 16 December 2021 
  86. ↑ «Meena Kumari films and homemade food: How Alia Bhatt prepared for 'Gangubai Kathiawadi'»։ The Week։ 11 February 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 8 March 2022-ին։ Վերցված է 8 March 2022 
  87. ↑ «Gangubai Kathiawadi Review: Alia Bhatt Puts Doubts To Rest With Marvellously Lively Performance»։ NDTV։ 25 February 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 7 March 2022-ին։ Վերցված է 8 March 2022 
  88. ↑ «'Gangubai Kathiawadi' Review: Alia Bhatt in One of Her Finest Performances»։ The Quint։ 25 February 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 2 March 2022-ին։ Վերցված է 8 March 2022 
  89. ↑ «Darling, you were dreadful! The best (and worst) big-screen performances of all time»։ The Guardian։ 23 September 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 12 October 2022-ին։ Վերցված է 14 October 2022 
  90. ↑ Jha Subhash K (9 March 2022)։ «Alia Bhatt won’t be speaking her own Telugu lines in RRR»։ Bollywood Hungama։ Վերցված է 24 January 2023 
  91. ↑ «'RRR' box office update: S S Rajamouli's film beats 'Bajrangi Bhaijaan' to become third highest-grossing Indian movie»։ Deccan Herald։ 9 April 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 April 2022-ին։ Վերցված է 15 April 2022 
  92. ↑ «Alia Bhatt's maiden production 'Darlings' to premiere on Netflix in August»։ The Economic Times։ Press Trust of India։ 5 July 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 5 July 2022-ին։ Վերցված է 5 July 2022 
  93. ↑ «'Darlings' Review: A darkly funny journey to self-realisation and a road to salvation»։ The National Herald։ 5 August 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 5 August 2022-ին։ Վերցված է 5 August 2022 
  94. ↑ «Alia Bhatt's Darlings amasses over 10 million viewing hours in three days»։ Firstpost։ 11 August 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 12 August 2022-ին։ Վերցված է 14 August 2022 
  95. ↑ 95,0 95,1 «Brahmastra made at a cost of Rs 410 crore, most expensive Hindi film ever: report»։ The Indian Express (անգլերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2 September 2022-ին։ Վերցված է 2 September 2022։ «As per Bollywood Hungama, Brahmastra's Rs 410 crore budget excludes publicity expenses.» 
  96. ↑ «Brahmastra Comes Through All The Negativity»։ Box Office India։ 18 September 2022։ Վերցված է 31 October 2022 
  97. ↑ «Brahmastra Part One Shiva Review: Underwhelming Superhero Extravaganza»։ 9 September 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 24 September 2022-ին։ Վերցված է 25 September 2022 
  98. ↑ «Brahmastra collects Rs 425 in 25 days, becomes no.1 Hindi movie worldwide»։ The Economic Times։ 4 October 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 October 2022-ին։ Վերցված է 4 October 2022 
  99. ↑ «Brahmastra Final Box Office Collections: India - Overseas - Worldwide»։ Box Office India։ 17 November 2022։ Վերցված է 12 December 2022 
  100. ↑ «Rocky Aur Rani Ki Prem Kahani: Ranveer Singh-Alia Bhatt collaborate for Karan Johar's directorial»։ The Live Mirror (en-US)։ 6 July 2021։ Արխիվացված է օրիգինալից 9 July 2021-ին։ Վերցված է 6 July 2021 
  101. ↑ «Karan Johar’s Alia Bhatt – Ranveer Singh starrer Rocky Aur Rani Ki Prem Kahani to not release on February 10, 2023; release rescheduled due to Alia’s pregnancy»։ Bollywood Hungama։ 16 July 2022։ Վերցված է 16 July 2022 
  102. ↑ Kroll Justin (7 March 2022)։ «Alia Bhatt Joins Gal Gadot in Netflix And Skydance's 'Heart Of Stone'»։ Deadline Hollywood։ Արխիվացված է օրիգինալից 6 July 2022-ին։ Վերցված է 8 March 2022 
  103. ↑ Joshi Pitale, Sonali (27 February 2014)։ «I am politically ignorant, says A R Rahman»։ Mid Day։ Արխիվացված է օրիգինալից 2 March 2014-ին։ Վերցված է 27 February 2014 
  104. ↑ «Alia Bhatt to sing 'Samjhawan Unplugged' for Humpty Sharma Ki Dulhania»։ The Indian Express։ 28 June 2014։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 July 2014-ին։ Վերցված է 12 July 2014 
  105. ↑ «Alia Bhatt Feels 'Honoured' to Sing Her Second Song With Diljit Dosanjh»։ NDTV։ 17 June 2016։ Արխիվացված է օրիգինալից 17 June 2016-ին։ Վերցված է 18 June 2016 
  106. ↑ Parikh Urvi (24 September 2013)։ «Karan Johar's 'students' Sidharth Malhotra, Alia Bhatt and Varun Dhawan perform at Hong Kong»։ MSN։ Արխիվացված է օրիգինալից 1 July 2014-ին։ Վերցված է 18 October 2013 
  107. ↑ «Varun Dhawan, Alia Bhatt and Siddharth Malhotra unite for a cause – Entertainment – DNA»։ Daily News and Analysis։ 10 August 2013։ Արխիվացված է օրիգինալից 19 October 2013-ին 
  108. ↑ «Bollywood Dream Team 2016: Katrina, Alia, Sidharth, Varun, Parineeti, Aditya Roy Kapur US tour in August»։ India Bulletin։ 10 August 2016։ Արխիվացված է օրիգինալից 26 September 2016-ին։ Վերցված է 24 September 2016 
  109. ↑ «Alia Bhatt roped in for PETA campaign»։ The Times of India։ 25 October 2013։ Արխիվացված է օրիգինալից 1 November 2013-ին։ Վերցված է 30 October 2013 
  110. ↑ «Alia Bhatt joins charity fundraiser»։ The Indian Express։ 6 February 2015։ Վերցված է 19 January 2023 
  111. ↑ «Amitabh Bachchan, Varun Dhawan and Alia Bhatt walk the ramp for charity»։ Hindustan Times։ 23 March 2017։ Վերցված է 19 January 2023 
  112. ↑ «Alia Bhatt champions the welfare of street cats and dogs»։ The Times of India։ 25 July 2017։ Արխիվացված է օրիգինալից 8 February 2018-ին։ Վերցված է 7 February 2018 
  113. ↑ Singh Prashant (6 September 2017)։ «I have always wanted to mix fashion with a good cause, says Alia Bhatt»։ Hindustan Times։ Վերցված է 19 January 2023 
  114. ↑ Rakshit Nayandeep (7 February 2018)։ «Alia Bhatt on her initiative CoExist: I'm not a preacher or an activist»։ Daily News and Analysis։ Արխիվացված է օրիգինալից 8 February 2018-ին։ Վերցված է 7 February 2018 
  115. ↑ «Alia Bhatt’s social initiative used to help light up homes of 40 families in Karnataka»։ The Times of India։ 13 July 2018։ Վերցված է 19 January 2023 
  116. ↑ «Alia Bhatt Teams Up With NGO to Provide Groceries to Communities Hit By Covid-19»։ News18։ 25 May 2021։ Վերցված է 19 January 2023 
  117. ↑ Mehra Pallavi (4 November 2022)։ «Celebrity philanthropists: Deepika Padukone, Alia Bhatt and other stars’ notable charity work»։ Vogue։ Վերցված է 19 January 2023 
  118. ↑ «I want to style Parineeti: Alia Bhatt»։ Mid Day։ 30 September 2014։ Արխիվացված է օրիգինալից 2 October 2014-ին։ Վերցված է 30 September 2014 
  119. ↑ «Alia Bhatt launches her own range of handbags»։ The Times of India։ 19 August 2018։ Արխիվացված է օրիգինալից 20 August 2018-ին։ Վերցված է 23 August 2018 
  120. ↑ «Alia Bhatt launches first clothing line on online retailer Jabong»։ The Financial Express։ 30 September 2014։ Արխիվացված է օրիգինալից 2 January 2019-ին։ Վերցված է 1 January 2019 
  121. ↑ 121,0 121,1 Purandare Kunal (9 January 2023)։ «Alia Bhatt: The evolution of a star»։ Forbes։ Վերցված է 19 January 2023 
  122. ↑ «Alia Bhatt gives sneak peek into her maternity wear brand's photoshoot»։ The Times of India։ 1 October 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 8 October 2022-ին։ Վերցված է 14 October 2022 
  123. ↑ Sharma Karuna (3 August 2022)։ «Alia Bhatt-owned Ed-a-Mamma has made sustainable fashion affordable, others can too, says company’s biz head»։ Business Insider։ Վերցված է 19 January 2023 
  124. ↑ 124,0 124,1 Shekhar Mayank (21 January 2023)։ «Aila, Alia!»։ Mid Day։ Վերցված է 20 August 2022 
  125. ↑ 125,0 125,1 Sangghvi Malavika (30 August 2014)։ «A new approach to spin»։ Business Standard։ Վերցված է 21 January 2023 
  126. ↑ «Alia Bhatt takes potshot at herself»։ The Hindu։ 25 August 2014։ Վերցված է 21 January 2023 
  127. ↑ Deshmukh Ashwini (14 August 2015)։ «Age of innocence»։ Filmfare։ Վերցված է 21 January 2023 
  128. ↑ Rakshit Nayandeep (15 February 2019)։ «No bad blood there! Alia Bhatt on relationship with ex flame Sidharth Malhotra: 'There's too much history'»։ Daily News and Analysis։ Վերցված է 21 January 2023 
  129. ↑ «A Timeline Of Alia Bhatt And Ranbir Kapoor's Romance»։ NDTV։ 11 April 2022։ Վերցված է 21 January 2023 
  130. ↑ Holland Oscar (15 April 2022)։ «Bollywood mega-stars Alia Bhatt and Ranbir Kapoor wed in intimate Mumbai ceremony»։ CNN։ Վերցված է 22 January 2023 
  131. ↑ «Alia Bhatt and Ranbir Kapoor welcome their 1st child, a baby girl»։ India Today։ Վերցված է 2022-11-06 
  132. ↑ «Alia Bhatt, Ranbir Kapoor’s daughter named Raha. See what it means»։ 24 November 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 24 November 2022-ին։ Վերցված է 24 November 2022 
  133. ↑ Dhaliwal Nirpal (4 September 2022)։ «Alia Bhatt: meet the most famous Briton you’ve never heard of»։ The Times։ Վերցված է 19 January 2023 
  134. ↑ Tyagi Sucharita (22 June 2018)։ «There's Something About Alia Bhatt»։ Verve։ Վերցված է 21 January 2023 
  135. ↑ Sen Raja (20 August 2022)։ «Alia Bhatt: Last actor standing»։ Mint։ Վերցված է 21 January 2023 
  136. ↑ Singh Suhani (11 April 2022)։ «The allure of Alia Bhatt»։ India Today։ Վերցված է 21 January 2023 
  137. ↑ 137,0 137,1 Zornosa Laura (25 September 2022)։ Alia Bhatt Acts Like a Modern Woman—Flaws and All։ Time։ Արխիվացված է օրիգինալից 9 October 2022-ին։ Վերցված է 14 October 2022 
  138. ↑ Kang Liz (11 August 2022)։ «Bollywood star Alia Bhatt tackles domestic violence in Netflix's 'Darlings'»։ CNN։ Վերցված է 21 January 2023 
  139. ↑ 139,0 139,1 139,2 Ganesan Ranjita (8 May 2017)։ «How Alia Bhatt became a bankable star»։ Rediff.com։ Վերցված է 24 January 2023 
  140. ↑ Tuteja Joginder (14 September 2022)։ «Alia Breaks A Record With Brahmastra»։ Rediff.com։ Վերցված է 24 January 2023 
  141. ↑ Masand Rajeev։ «The eyes have it: Hindi cinema’s best actresses»։ India Today։ Վերցված է 13 January 2012 
  142. ↑ «30 Under 30 Asia 2017: Entertainment & Sports»։ Forbes Asia։ Արխիվացված է օրիգինալից 17 April 2017-ին։ Վերցված է 17 April 2017 
  143. ↑ «Asia's Digital 100»։ Forbes Asia։ 7 December 2020։ Արխիվացված է օրիգինալից 8 December 2020-ին։ Վերցված է 31 March 2021 
  144. ↑ «Alia Bhatt»։ Forbes։ Արխիվացված է օրիգինալից 12 June 2017-ին։ Վերցված է 7 February 2018 
  145. ↑ «2019 Celebrity 100»։ Forbes India։ Արխիվացված է օրիգինալից 19 December 2019-ին։ Վերցված է 20 December 2018 
  146. ↑ Shah Ruchika (19 December 2018)։ «2019 Celebrity 100: What the money says»։ Forbes India։ Արխիվացված է օրիգինալից 19 December 2019-ին։ Վերցված է 20 December 2018 
  147. ↑ «GQ's 50 Most Influential Young Indians of 2018»։ GQ։ 5 December 2018։ Արխիվացված է օրիգինալից 5 December 2018-ին։ Վերցված է 5 December 2018 
  148. ↑ Sethi Shikha (12 December 2019)։ «Here's the full list of GQ's 50 most influential young Indians of 2019»։ GQ։ Արխիվացված է օրիգինալից 27 December 2019-ին։ Վերցված է 16 January 2020 
  149. ↑ Mukherjee, Madhureeta (24 May 2019)։ «Alia Bhatt is the Times Most Desirable Woman of 2018»։ The Times of India։ Արխիվացված է օրիգինալից 26 May 2019-ին։ Վերցված է 21 June 2019 
  150. ↑ «Alia Bhatt voted sexiest Asian female of the year, Deepika Padukone sexiest of decade in UK poll»։ The Indian Express։ 11 December 2019։ Վերցված է 19 January 2023 
  151. ↑ «Alia joins the league»։ The Tribune։ 22 March 2018։ Արխիվացված է օրիգինալից 31 March 2022-ին։ Վերցված է 31 March 2022 
  152. ↑ «Femina's Power List 2019: Women Who Changed The Game»։ Femina։ 25 December 2019։ Արխիվացված է օրիգինալից 14 October 2022-ին։ Վերցված է 31 March 2022 
  153. ↑ «Femina Fab 40: Alia Bhatt Is More Than Just A Millennial Actor»։ Femina։ 29 September 2019։ Արխիվացված է օրիգինալից 31 March 2022-ին։ Վերցված է 31 March 2022 
  154. ↑ «IE100: The most powerful Indians in 2022»։ The Indian Express։ 31 March 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 31 March 2022-ին։ Վերցված է 31 March 2022 
  155. ↑ «Alia Bhatt's kitty full with endorsement deals»։ India Today։ Արխիվացված է օրիգինալից 1 October 2013-ին։ Վերցված է 9 September 2013 
  156. ↑ «Alia Bhatt to endorse Garnier? | Hindi Movies News»։ Bollywood Hungama։ 23 January 2013։ Արխիվացված է օրիգինալից 20 October 2014-ին 
  157. ↑ «Akshay Kumar, Alia Bhatt overtake SRK, Salman Khan in celeb endorsements»։ Business Today։ 28 May 2019։ Արխիվացված է օրիգինալից 28 January 2020-ին։ Վերցված է 26 January 2020 
  158. ↑ Laghate Gaurav (10 January 2019)։ «Virat Kohli tops powerful celebrity brands list with a brand value of $170.9 million»։ The Economic Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 18 January 2020-ին։ Վերցված է 26 January 2020 
  159. ↑ «Virat Kohli holds highest brand value among Indian celebrities, MS Dhoni on ninth position»։ The Indian Express։ 6 February 2020։ Արխիվացված է օրիգինալից 31 March 2022-ին։ Վերցված է 31 March 2022 
  160. ↑ «Virat Kohli continues to be India's most valuable celeb; here's a list of top 10 most valuable celebrities in India»։ Money Control։ 4 February 2021։ Արխիվացված է օրիգինալից 31 March 2022-ին։ Վերցված է 31 March 2022 
  161. ↑ «Ranveer Singh, Akshay Kumar and Alia Bhatt Among Top 5 Celebrities with Maximum Brand Value»։ News18։ 31 March 2022։ Արխիվացված է օրիգինալից 31 March 2022-ին։ Վերցված է 31 March 2022 
  162. ↑ «60th Britannia Filmfare Awards 2014: Complete list of winners»։ The Times of India։ 31 January 2015։ Արխիվացված է օրիգինալից 3 February 2015-ին։ Վերցված է 31 January 2015 
  163. ↑ «Winners of 65th Amazon Filmfare Awards 2020»։ filmfare.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 23 March 2021-ին։ Վերցված է 14 October 2020 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Չափորոշչային վերահսկողություն
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ալիա_Բհատ&oldid=8647393» էջից