Կլաուդիո Պիսառո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կլաուդիո Պիսառո
Անձնական տվյալներ
Ամբողջական անուն Կլաուդիո Միգել Պիսառո Բոսիո
Ազգությունը Պերու Պերու
Քաղաքացիությունը

Պերու Պերու

Իտալիա Իտալիա[1]
Մականուն Պիցցա (իսպ.՝ Pizza)[2], Ռմբարկուն Անդերից (իսպ.՝ El Bombardero de los Andes)[3]
Ծննդյան ամսաթիվ հոկտեմբերի 3, 1978 (45 տարեկան)
Ծննդավայր Կալյաո, Պերու
Հասակ 186 սմ
Քաշ 84 կգ
Դիրք հարձակվող
Ակումբային տեղեկություններ
Ներկա ակումբ Գերմանիա Վերդեր
Համար 14
Պատանեկան կարիերա
1991-1995 Պերու Ակադեմիա Դեպորտիվա Կանտոլաո
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (Գոլ)
1996-1997 Պերու Դեպորտիվո Պեսկերո 41 (11)
1998-1999 Պերու Ալյանսա Լիմա 44 (25)
1999-2001 Գերմանիա Վերդեր 56 (29)
2001-2007 Գերմանիա Բավարիա 174 (71)
2007-2009 Անգլիա Չելսի 21 (2)
2008-2009 → Գերմանիա Վերդեր 26 (17)
2009-2012 Գերմանիա Վերդեր 77 (43)
2012-2015 Գերմանիա Բավարիա 50 (16)
2015-մ.հ. Գերմանիա Վերդեր 28 (14)
Ազգային հավաքական‡
Պերու Պերու (մինչև 17) ? (?)
2000 Պերու Պերու (մինչև 23) 4 (5)
1999-մ.հ. Պերու Պերու 85 (20)

* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը 
ըստ 2016 թվականի մայիսի 16-ի:

‡ Ազգային հավաքականի խաղերն ու գոլերը ըստ 2015 թվականի հունիսի 28-ի

Կլաուդիո Միգել Պիսառո Բոսիո (իսպ.՝ Claudio Miguel Pizarro Bosio, հոկտեմբերի 3, 1978(1978-10-03)[4][5], Callao, Կալյաո, Պերու), պերուացի ֆուտբոլիստ, գերմանական «Վերդեր» ֆուտբոլային ակումբի և Պերուի ազգային հավաքականի հարձակվող։ Նախկինում խաղացել է «Դեպորտիվո Պեսկերո», «Ալյանսա Լիմա», Լոնդոնի «Չելսի», Բրեմենի «Վերդեր» (նախկինում ևս) և Մյունխենի «Բավարիա» ակումբներում։ 1999, 2004, 2007 և 2015 թվականների Ֆուտբոլի Ամերիկայի գավաթների մրցության մասնակից։

«Բավարիայի» կազմում Պիսառոն դարձել է Գերմանիայի եռակի չեմպիոն, Գերմանիայի գավաթի մրցության եռակի հաղթող և Գերմանական լիգայի գավաթի ու Միջմայրցամաքային գավաթի մրցության դափնեկիր։ Նրա ձեռքբերումներ թվում է նաև «Վերդերում» խաղալու տարիներին նվաճած ևս մեկ Գերմանիայի գավաթ։

Համարվում է գերմանական բունդեսլիգայի պատմության լավագույն օտարազգի ռմբարկուն[6]. 411 պաշտոնական հանդիպումներում հեղինակել է 190 գոլ[7]։ Հանդիսանում է նաև 2009-10 թվականների ՈւԵՖԱ Եվրոպայի լիգայի լավագույն ռմբարկուն։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կլաուդիո Պիսառոն ծնվել է 1978 թվականի հոկտեմբերի 3-ին՝ առավոտյան ժամը 8:33-ին, Պերուի Կալյաո քաղաքի ծովային բժշկական կենտրոնում։ Նա ծովային սպա Կլաուդիո Պիսառո Դավիլիի և Պատրիսիա Բոսիոյի որդին է։ Կլաուդիոն նրանց առաջին երեխան է։ Նա ունի մեկ քույր (Պատրիսիա) և եղբայր (Դիեգո), որը նույնպես ֆուտբոլիստ է։ Կլաուդիոն իր մանկությունն անցկացրել է Լիմայի արվարձանային Սանտյագո դե Սուրկո թաղամասում։ Նա առաջին անգամ սկսում է «շփվել» գնդակի հետ վեց տարեկան հասակում։ Մի անգամ, դպրոցից տուն գալով, Կլաուդիոն արագ ճաշում է և պատուհանով դուրս փախչում փողոց, որպեսզի ֆուտբոլ խաղա իր ընկերների հետ[8]։

Ծովակալ Գուիսեի ռազմածովային դպրոցում երիտասարդ Կլաուդիոն գրանցվում է սպորտային խմբակներում։ Այնտեղ նա բացի ֆուտբոլի խմբակից հաճախում էր նաև վազքի և հեռացատկի խմբակների։ Կլաուդիոյի հայրը ձգտում էր, որ նա մանկական տարիքից «նվիրվի» սպորտին։ Շնորհիվ իր հոր՝ փոքրիկ Պիսառոն մասնակցում է Պերույի ֆուտբոլի մանկական ֆեդերացիայի կողմից կազմակերպված մի շարք առաջնությունների։ Ապագա ֆուտբոլիստը մանկական տարիքից սկսած ցույց էր տալիս իր սերը դեպի խաղադաշտը, ձգտումը դեպի հաղթանակ և գնդակի հետ աշխատելու կարողությունները։ Պերուացու առաջին մարզիչներից մեկը՝ պրոֆեսոր Կառլոս Իրաոլան, դեռևս այն ժամանակ խոսում էր Կլաուդիոյի՝ խաղադաշտում ցուցադրած վստահ գործողությունների մասին[9]։ Կլաուդիոն, բացի նրանից, որ սիրում էր ֆուտբոլ խաղալ, նաև հավաքում էր իր սիրելի ֆուտբոլիստների և ֆուտբոլային ակումբների նկարերով ալբոմներ, պաստառներ և ամսագրեր։ Նա միշտ սպասում էր հանգստյան օրերին, որ հոր հետ գնար «Ալյանսայի» խաղին հետևելու։ Համարյա ամեն կիրակի Կլաուդիոն ֆուտբոլ էր խաղում[8]։

11 տարեկան հասակում Կլաուդիոն ընտանիքի հետ տեղափոխվում է Պերուի հյուսիսում գտնվող Պայտա քաղաք։ Արդեն այդ տարիքում Կլաուդիոն աչքի էր ընկնում իր բացառիկ ատլետիկ տվյալներով։ Պիսառոն ֆուտբոլում կատարելագործվելու նպատակով իր ֆուտբոլային կարիերան համատեղում էր սպորտի այլ տեսակների հետ։ Նա հաղթանակներ էր տանում բասկետբոլի և վազքի տեղական մրցույթներում[9]։ Կլաուդիոն զբաղվում էր նաև թենիսով և սկվոշով[8]։

Ապրելով Պերուի հյուսիսում՝ մի քաղաքում, որտեղ չկար ոչ մի հարմարություն, Կլաուդիոն սովորում էր հաղթահարել կյանքի տարատեսակ դժվարություններ։ Կլաուդիոն առանց խնդիրների կարող էր խաղալ և՛ բնահողի, և՛ գազոնի վրա։ Նրա կյանքում ամենակարևորը հենց ֆուտբոլ խաղալու հնարավորությունն էր[9]։

1991 թվականին 13 տարեկան հասակում Կլաուդիոն ընդունվում է Կանտոլաոյի սպորտային ակադեմիա[2] և հենց այդտեղ էլ բացահայտում է իր տաղանդը։ Խուան Խոսե Տանայի տնօրինության տակ Կլաուդիոն ակադեմիայում հանդես գալու տարիներին դառնում է Միջազգային մանկական ֆուտբոլային միության կողմից կազմակերպված մանկական առաջնության չեմպիոն։ Հենց այս առաջնությունից հետո Կլաուդիոյի մասին մամուլում սկսում են խոսել այնպես, ինչպես կխոսեին Պերուի ամենահեռանկարային ֆուտբոլիստներից մեկի մասին[9]։

Ակումբային կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Դեպորտիվո Պեսկերո»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

17 տարեկան հասակում Կլաուդիոն Պերուի առաջնության բարձրագույն դիվիզիոնում հանդես եկող «Դեպորտիվո Պեսկերոյի» հետ կնքում է իր կարիերայի առաջին պրոֆեսիոնալ պայմանագիրը։ 1996 թվականի մարտի 26-ին Պերուի առաջնության շրջանակներում անցկացվող «Ալյանսա Լիմայի» դեմ խաղում Կլաուդիոն նշում է իր նորամուտը մեծ ֆուտբոլում։ Խաղն ավարտվում է «Դեպորտիվոյի» պարտությամբ (0-2)[10]։ Երկու շաբաթ անց «Ատլետիկո Տորինոյի» դեմ խաղում դուբլ ձևակերպելով՝ Պիսառոն հեղինակում է իր պրոֆեսիոնալ կարիերայի առաջին գոլերը։ Ընդհանուր արդյունքներով Կլաուդիոն իր առաջին մրցաշրջանում մասնակցում է 16 հանդիպման և դառնում է 3 գոլի հեղինակ։ Հաջորդ մրցաշրջանում երիտասարդ հարձակվողը մասնակցում է 25 հանդիպման և դառնում է արդեն 8 գոլի հեղինակ։ Այդ գոլերից մեկը նա խփում է մայրաքաղաքային «Ալյանսայի» դարպասը՝ կատարելով տուգանային հրաշալի հարված։ Այդ գոլով նա գրավում է հարվածից «տուժած» ակումբի տնօրինության ուշադրությունը[11]։ 1998-99 թվականների մրցաշրջանի սկզբում Կլաուդիոն 60 հազար եվրոյի դիմաց վաճառվում է հենց այդ «Ալյանսա» ակումբին[1]։

«Ալյանսա Լիմա»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նոր ակումբի կազմում իր առաջին մրցաշրջանում Ռոբերտո Սիլվայի[11] հետ ռմբարկուական զույգ կազմած Կլաուդիոն առաջնությունում մասնակցում է 22 հանդիպման և դառնում է 7 գոլի հեղինակ։ Այդ մրցաշրջանում նա նաև իր նորամուտն է նշում Լիբերտադորեսի և Մերկոնորտեի գավաթների մրցություններում։ Մերկոնորտեի գավաթի խաղարկությունում Կլաուդիոն անգամ աչքի է ընկնում բոլիվիական «Սթրոնգեստի» դարպասը հեղինակած երկու գոլով։ 1998 թվականի նոյեմբերի 15-ին «Ալյանսա Ատլետիկոյի» դեմ խաղում Կլաուդիոն ձևակերպում է իր պրոֆեսիոնալ կարիերայի առաջին հեթ-տրիկը[12]։ 1999 թվականի հունիսի 13-ին Կալուդիոն կրկին աչքի է ընկնում խփած հեթ-տրիկով. այս անգամ նրա «զոհն» էր «Դեպորտիվո Մունիսիպալը»[13]։ Օգոստոսի 8-ին Կլաուդիոն «Ունիոն Մինասի» դարպասը 5 գոլ է խփում[13]։ 1999 թվականի ընթացքում «Ալյանսայի» կազմում անցկացրած իր 22 խաղերում Կլաուդիոն դառնում է 18 գոլի հեղինակ։ Այս արդյունքի շնորհիվ «Ալյանսան» առաջնության առաջին կեսում զբաղեցնում է մրցաշարային աղյուսակի երկրորդ հորիզոնականը, իսկ հարձակվողով սկսում է հետաքրքրվել գերմանական «Վերդերը»։ Օգոստոսի 13-ին Պիսառոն անցկացնում է «Ալյանսայի» կազմում իր վերջին խաղը, որում նրանք 1:2 հաշվով պարտվում են «Սպորտ Բոյսին»։ Այնուամենայնիվ մայրաքաղաքային ակումբի միակ գոլի հեղինակը դառնում է հենց Կլաուդիոն[13]։ Արդեն հաջորդ օրը հարձակվողը 1,7 միլիոն դոլարի դիմաց համալրում է «Վեդերի» կազմը[14]։

Երբ նա խաղադաշտում չէր, մրցակիցն ստանում էր շատ մեծ առավելություն։ Այդ պատճառով էի ես ասել, թե երբ նա գնաց Գերմանիա, մենք կորցրինք մեր հարձակվողական հնարավորությունների շուրջ 50 %-ը. հիմա մեզ համար զգալիորեն ավելի դժվար է չեմպիոնության համար պայքարելը։
- Էդգար Օսպինա, «Ալյանսայի» գլխավոր մարզիչ, 1999 թվական[15]

«Վերդեր»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

10 համարի մարզաշապիկն ստացած երիտասարդ հարձակվողը նոր ակումբում իր նորամուտը նշում է 1999 թվականի օգոստոսի 28-ին՝ Գերմանիայի առաջնության երրորդ տուրի՝ բեռլինյան «Հերտայի» դեմ խաղում՝ հանդիպման 59-րդ րոպեին փոխարինելով Դիրկ Ֆլոկին։ Խաղն ավարտվում է 1:1 հաշվով[16]։ Արդեն երկու շաբաթ հետո՝ սեպտեմբերի 12-ին, Կլաուդիոն առաջնության չորրորդ տուրի՝ «Կայզերսլաուտերնի» դեմ խաղում բացում է Եվրոպայում իր գոլերի հաշիվը։ Այդ խաղում «Վերդերը» 5:0 հաշվով ջախջախիչ հաղթանակ է տանում[17], իսկ Պիսառոն, բացի գոլ հեղինակելուց, նաև աչքի է ընկնում Մարկո Բոդեին կատարած իր արդյունավետ փոխանցմամբ։ Իսկ արդեն մեկ շաբաթից՝ սեպտեմբերի 19-ին, հարձակվողն առաջնության 5-րդ տուրի՝ «Վոլֆսբուրգի» դեմ խաղում աչքի է ընկնում իր նոր թիմում հեղինակած առաջին հեթ-տրիկով։ Վերդերը հաղթանակ է տանում 7:2 հաշվով։ Հետաքրքիր է, որ երեք գոլ խփելու համար Կլաուդիոյին անհրաժեշտ եղավ ընդամենը 37 րոպե[18]։ Դեկտեմբերի 1-ին Կլաուդիոն «Ուլմ 1846» ակումբի դարպասը երկու գոլ է խփում և այդպիսով օգնում է բրեմենցիներին դուրս գալ Գերմանիայի գավաթի մրցության քառորդ եզրափակիչ[19]։ Այդ մրցաշրջանում «Վերդերը» հասնում է մինչև Գերմանիայի գավաթի խաղարկության եզրափակիչ, սակայն եզրափակչում 0:3 հաշվով պարտվում է Մյունխենի «Բավարիային»[20]։ Իր առաջին մրցաշրջանում Կլաուդիոն նաև նշում է իր նորամուտը եվրագավաթային մրցություններում։ Նրա նորամուտային խաղը ՈւԵՖԱ Գավաթի մրցության առաջին փուլի նորվեգական «Բուդյո-Հլիմտի» դեմ արտագնա հանդիպումն էր։ Խաղն ավարտվում է «Վերդերի» վստահ՝ 5:0 հաշվով հաղթանակով[21], իսկ պերուացին այդ խաղում խփում է թիմի առաջին և վերջին գոլերը։ ՈՒԵՖԱ Գավաթի այդ տարվա խաղարկությունում բրեմենցիները հասնում են մինչև մրցության քառորդ եզրափակիչ, որտեղ պարտվում են «լոնդոնյան զինանոցին»։ Ընդհանուր հաշվարկով Պիսառոն իր նոր թիմում անցկացրած առաջին մրցաշրջանում մասնակցում է 39 խաղի և դառնում 15 գոլի հեղինակ։

Նրա տեղափոխությունը մեր ակումբ հավանաբար լավագույնն էր, որ կարող էր լինել։ Մրցակցությունը շատ հզոր էր, սակայն այսպիսի ֆուտբոլիստ չէ, որ պետք է վախենար դրանից։ Ես ամբողջությամբ վստահ եմ նրա վրա, անգամ չնայած այն բանին, որ նա երբեմն չէր հասնում իր նպատակին։ Ես գիտեմ, որ նրանով հետաքրքրված են որոշ իտալական ակումբներ, սակայն ես ուզում եմ, որ նա մնա մեր թիմում։
- Թոմաս Շաաֆ, «Վերդերի» գլխավոր մարզիչ, 2000 թվական[15]

Հաջորդ մրցաշրջանը Կլաուդիոն սկսում է առաջնության առաջին տուրի «Էներգիի» դեմ խաղում գոլ հեղինակելով։ Այդ խաղը կայանում է 2000 թվականի օգոստոսի 12-ին[22]։ Չնայած հաջող մեկնարկի՝ Կլաուդիոն հաջորդ երկու ամիսներում չի կարողանում որևէ գոլով աչքի ընկնել։ Այդ շրջանում ակումբը հասցնում է տուգանել հարձակվողին 10 հազար մարկայով՝ Աիլտոնի հետ գիշերային ակումբ հաճախելու համար[23]։ Իր հաջորդ գոլը հարձակվողը խփում է նոյեմբերի 4-ին՝ բեռլինյան «Հերտայի» դարպասը[24]։ Հինգ օրից՝ նոյեմբերի 9-ին, ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի խաղարկության երկրորդ փուլի բելգիական «Գենկի» դեմ խաղում[25] Կլաուդիոն 19 րոպեների ընթացքում հեթ-տրիկ է ձևակերպում և դառնում է ֆուտբոլի պատմության մեջ երկրորդ պերուացին (Տեոֆիլո Կուբիլյասից հետո), որը կարողանում է հեթ-տրիկ ձևակերպել եվրոգավաթային խաղում[26]։ Առաջնության վերջում Կլաուդիոյին հաջողվում է 8 խաղ և 8 գոլ գրաֆիկով կազմված հրաշալի սերիա ձևակերպել։ Առաջնության վերջին՝ 34-րդ տուրի Ռոստոկի «Գանզայի» դեմ խաղում[27] Պիսառոն արդեն հանդիպման 34-րդ րոպեին ստանում է այդ խաղում իր երկրորդ դեղին քարտը՝ ինչի արդյունքում հեռացվում է խաղադաշտից։ Այս հեռացումը դառնում է նրա եվրոպական կարիերայում առաջինը։ Գերմանիայի առաջնության 2000-01 մրցաշրջանում Կլաուդիոն մասնակցելով 31 խաղի՝ հեղինակում է 19 գոլ և այդպիսով հետ է մնում Սերգեյ Բարբարեզից և Էբբե Սանդից ընդամենը երեք գոլով։ Այդ մրցաշրջանում «Kicker» ամսագիրը Պիսառոյին ճանաչում է առաջնության երկրորդ շրջանի լավագույն հարձակվող[28]։ Պերուացու հաշվին կար նաև ՈՒԵՖԱ գավաթի 5 խաղերում խփած 4 գոլ։ Այս մրցաշրջանից հետո Պիսառոյի համար սկսում են պայքար ծավալել Մյունխենի «Բավարիան», Դորտմունդի «Բորուսիան», Մադրիդի «Ռեալը», «Բարսելոնան» և Միլանի «Ինտերը»[29]։ Արդյունքում «կռվում» հաղթում է մյունխենյան սուպերակումբը, որը պերուացու համար ըստ տարբեր տվյալների վճարում է 6,5[30] միլիոն դոլլարից 8[31] միլիոն դոլլար։

«Բավարիա»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

14 համարի մարզաշապիկը ստացած Պիսառոն իր նոր ակումբի հետ կնքում է 4 տարի ժամկետով պայմանագիր[31]։ Հարձակվողը նորամուտը նոր թիմում նշում է 2001 թվականի օգոստոսի 4-ին՝ Գերմանիայի առաջնության առաջին տուրի «Շալկե 04-ի» դեմ խաղում։ Պիսառոն դուրս էր եկել խաղադաշտ թիմի հիմնական կազմում և արդեն հանդիպման 6-րդ րոպեին խփել այդ խաղում թիմի և նոր թիմում իր առաջին գոլը։ Խաղն ավարտվում է «Բավարիայի» վստահ հաղթանակով (3-0), իսկ ինքը՝ Կլաուդիոն փոխարինվում է հանդիպման 85-րդ րոպեին[32]։ Օգոստոսի վերջին Կլաուդիոն մասնակցում է ՈՒԵՖԱ-ի սուպերգավաթի խաղարկության եզրափակչին, որտեղ «Բավարիան» 2:3 հաշվով զիջում է անգլիական «Լիվերպուլին»։ Պերուացին մասնակցում է խաղին՝ սկսած հանդիպման առաջին րոպեներից և փոխարինվում 66-րդ րոպեին[33]։ Շուտով Կլաուդիոն Պրահայի «Սպարտայի» դեմ խաղում, 65-րդ րոպեին փոխարինելով Ջովանե Էլբերային, նշում է իր նորամուտը Չեմպիոնների Լիգայում[34]։ Հոկտեմբերի 17-ին Չեմպիոնների լիգայի շրջանակներում կայացած մոսկովյան «Սպարտակի» դեմ խաղում Կլաուդիոն դուբլ է ձևակերպում։ Այդ գոլերը, որոնք դառնում են Լիգայում նրա «առաջինները», նա նվիրում է իր որդուն, որն այդ օրը դարձել էր երկու տարեկան[35]։ Նոյեմբերին «Բավարիան», հանդիպմանն ավելացված ժամանակում 1:0 հաշվով հաղթելով «Բոկա Ջունիորսին», դառնում է Միջմայրցամաքային գավաթի խաղարկության չեմպիոն։ Այս տիտղոսը դառնում է պերուացու կարիերայում առաջինը[36]։ Այդ մրցաշրջանում «Բավարիան» առաջնությունում զբաղեցնում է երրորդ հորիզոնականը, Գերմանիայի գավաթի մրցությունում հասնում է մինչև կիսաեզրափակիչ, իսկ Չեմպիոնների Լիգայում՝ մինչև քառորդ եզրափակիչ։ «Բավարիայի» կազմում անցկացրած իր առաջին մրցաշրջանում պերուացին մասնակցում է 50 հանդիպման և դառնում է 19 գոլի հեղինակ։

Իր հաջորդ մրցաշրջանը Կլաուդիոն սկսում է հաջող խաղով. առաջնության առաջին չորս խաղերում նա դառնում է չորս գոլի հեղինակ։ 2002 թվականի նոյեմբերի 30-ին Պիսառոն Բունդեսլիգայում իր խաղացած հանդիպումներիթիվը հասցնում է 100-ի։ Բեռլինյան «Հերտայի» դեմ խաղը դառնում է հոբելյանական, որում Բավարիան տանում է 2:0 հաշվով հաղթանակ, իսկ Կլաուդիոն դուրս է գալիս խաղադաշտ միայն հանդիպման 72-րդ րոպեին[37]։ Այդ շրջանում նա որոշ ժամանակով կորցնում է իր տեղը թիմի հիմնական կազմում։ Դա պայմանավորված էր ծնկի վնասվածքով, որը Կլաուդիոն ավելի է վնասում «Շալկե 04-ի» դեմ գավաթային խաղում[38]։ Դեկտեմբերի սկզբին վիրահատվում է Պիսառոյի հիվանդ ոտքը, ինչի պատճառով նա բաց է թողնում վեց շաբաթ[39]։ Պերուացի հարձակվողը խաղադաշտ վերադառնում է միայն 2003 թվականի հունվարի 26-ին Մյոնխենգլադբախի «Բորուսիայի» դեմ խաղի ժամանակ։ Այդ խաղն ավարտվում է «Բավարիայի» 3:0 հաշվով տարած վստահ հաղթանակով[40]։ Այս առաջնությունը «Բավարիան», մոտակա հետապնդող «Շտուտգարտին» շուրջ 16 միավորով գերազանցելով՝ ավարտում է առաջին հորիզոնականում և դառնում է երկրի չեմպիոնը։ Գերմանիայի գավաթի խաղարկություն նույնպես մյունխենյան ակումբը եզրափակչում 3:1 հաշվով հաղթելով «Կայզերսլաուտերնին»՝ չեմպիոն է դառնում։ Այդ խաղում պերուացին հեղինակում է թիմի երրորդ գոլը[41]։ Չնայած ներքին հարթակում «ոսկե դուբլ» տեսքով «Բավարիայի» հաջողությանը, Չեմպիոնների Լիգայում ակումբը հանդես եկավ ծայրահեղ անհաջող. նրանք իրենց խմբում զբաղեցրին վերջին հորիզոնականը, ինչը թույլ չտվեց նրանց անգամ շարունակել ելույթները ՈՒԵՖԱ գավաթի խաղարկությունում։ Մրցաշրջանի ավարտին Կլաուդիոյով սկսել էր հետաքրքրվել ֆրանսիական «Լիոնը», սակայն անհամաձայնությունների պատճառով Կլաուդիոյի տեղափոխությունը չիրականացավ[42]։

Հաջորդ մրցաշրջանի մեկնարկում Պիսառոյին հաջողվում է գոլային հիանալի շարք ձևակերպել. չորս խաղ անընդմեջ Կլաուդիոն առաջնությունում գոլի հեղինակ էր դառնում։ Սակայն հետո նրա խաղում անկում է գրանցվում։ 2003 թվականի սեպտեմբերի 30-ին Չեմպիոնների Լիգայի շրջանակներում անցկացվող բելգիական «Անդերլեխտի» դեմ խաղում Կլաուդիոն դեռևս հանդիպման 36-րդ րոպեին ստանում է այդ խաղում իր երկրորդ զգուշացումը դեղին քարտի տեսքով և լքում է խաղադաշտը[43]։ Իսկ նոյեմբերին պերուացին կրկին կորցնում է իր տեղը թիմի հիմնական կազմում։ Դեկտեմբերի 16-ին Պիսառոն առաջնության 17-րդ տուրի՝ «Ֆրայբուրգի» դեմ խաղում դառնում է գոլի և գոլային փոխանցման հեղինակ։ Խաղն ավարտվում է 6:0 ջախջախիչ հաշվով[44]։ Այս հանդիպումից հետո Կլաուդիոյի մոտ սկսում է իսկական գոլային երաշտ. նա չի կարողանում գրավել մրցակիցների դարպասը շուրջ չորս ամիս։ Երկար դադարից հետո իր առաջին գոլը, Կլաուդիոն խփում է 2004 թվականի մայիսի 1-ին՝ առաջնության 31-րդ տուրի «Քյոլնի» դեմ խաղում[45]։ Այդ մրցաշրջանում «Բավարիան» դառնում է առաջնությունում երկրորդը, դուրս է թռչում Չեմպիոնների Լիգայի 1/8 եզրափակչից, իսկ Գերմանիայի գավաթի խաղարկության մեկ քաrորդ եզրափակչում պարտություն է կրում Բունդեսլիգայի երկրորդ դիվիզիոնում հանդես եկող «Ալեմանիայից»։ Փետրվարին Կլաուդիոյի հայրը տեղեկացնում է, որ նրա որդին պատրաստվում է հեռանալ մյունխենյան ակումբից և տեղափոխվել կամ Իսպանիա կամ Իտալիա այն պատճառով, որ մոտակա ապագայում ակումբը չունի Չեմպիոնների Լիգայի չեմպիոն դառնալու հնարավորություններ[46]։ Չնայած այս հայտարարությանը, արդեն մայիսին Կլաուդիո Պիսառոն երկարաձգում է ակումբի հետ ունեցած իր պայմանագրի ժամկետը մինչև 2007 թվականի կեսերը[47]։

Հաջորդ մրցաշրջանը «Բավարիան» սկսում է Գերմանիայի լիգայի գավաթի խաղարկությունում հաղթանակ տանելով, սակայն անձամբ Կլաուդիոն գավաթի համար ընթացող խաղերին մասնակցություն չի ունենում։ 2004 թվականի հոկտեմբերի 26-ին Կլաուդիոն «Վոլֆսբուրգի» դեմ խաղում հաղթական դուբլ է ձևակերպում։ Այդ խաղում ցուցադրած իր խաղի համար Կլաուդիոն «Kicker» ամսագրի կողմից ստանում է հնարավոր ամենաբարձր գնահատականը[48]։ Նոյեմբերի 27-ին կայացած «Մայնցի»[49] դեմ խաղը Կլաուդիոյի համար դառնում է Բունդեսլիգայի շրջանակներում «Բավարիայի» կազմում անցկացրած 100-րդ հոբելյանական հանդիպումը։ Գերմանիայի գավաթի խաղարկության քառորդ եզրափակչի՝ «Ֆրայբուրգի» դեմ խաղում, Կլաուդիոն արդեն 60-րդ րոպեին «պոկեր» է ձևակերպում[50]։ Այս մրցաշրջանում Բավարիան կրկին «ոսկե դուբլ» է ձևակերպում, սակայն Չեմպիոնների Լիգայում դուրս է մնում պայքարից՝ դեռևս քառորդ եզրափակչից։ Պիսառոն այս մրցաշրջանում անց է կացնում 35 հանդիպում և չնայած խաղերի համեմատաբար սակավ թվի՝ դառնում է 21 գոլի հեղինակ, ինչի շնորհիվ էլ թարմացնում է մյունխենյան ակումբում գտնվելու ժամանակահատվածում իր մրցաշրջանային գոլերի ռեկորդը (նախորդը՝ 19 գոլ 50 հանդիպումներում)։

Պիսառոն «Բավարիայի» կազմում 2006 թվականի ապրիլի 15-ին, «Արմինիայի» դեմ հանդիպման ժամանակ (2:0)

2005-2006 մրցաշրջանը Կլաուդիոն անհաջող է մեկնարկում, նա հազվադեպ էր դուրս գալիս խաղադաշտ, իսկ նոր ֆուտբոլային տարում իր առաջին գոլը խփում է միայն առաջնության 10-րդ տուրի՝ «Դույսբուրգի» դեմ խաղում[51]։ Այուամենայնիվ, Կլաուդիոն աշխատում է իր մարզավիճակի վրա և նոյեմբերյան երեք խաղերում աչքի է ընկնում 5 գոլով։ Սրանից հետո Պիսառոն հաղթանակ է բերում իր թիմին Գերմանիայի գավաթի մրցությունում։ Սկզբում նա քառորդ եզրափակչի «Մայնցի» դեմ խաղում նախ մեկ գոլ է հեղինակում հիմնական ժամանակի ընթացքում (ինչի շնորհիվ խաղը տեղափոխվում է ավելացված ժամանակ), ապա ևս մեկ գոլ էլ արդեն խփում է ավելացված ժամանակում, ինչն էլ թիմին հաղթանակ է բերում և դուրս է բերում կիսաեզրափակիչ[52]։ Կիսաեզրափակչում Կլաուդիոն կրկին դուբլի հեղինակ է դառնում. այս անգամ «Սանկտ-Պաուլիի» դեմ խաղում Կլաուդիոյի խփած գոլերը 3-0 հաշվով հաղթանակ են բերում թիմին՝ արդեն խաղի հիմնական ժամանակում[53]։ Հաջորդիվ Պիսառոն աչքի է ընկնում ֆրանկֆուրտյան «Այնտրախտի» դեմ հաղթական եզրափակչում խփված միակ գոլով[54]։ Բացի գավաթային խաղարկությունում տարած հաղթանակի, «Բավարիան» հաղթանակ է տանում նաև Գերմանիայի առաջնություն և այս արդյունքի շնորհիվ ակումբը դառնում է Գերմանիայի ֆուտբոլի պատմության մեջ առաջին թիմը, որը կարողանում է ձևակերպել երկու «ոսկե դուբլ» անընդմեջ։ Բայց և այնպես, չնայած ներքին առաջնությունում իրենց բացառիկ հաջողության, բավարիացիները Չեմպիոնների Լիգայում չեն կարողանում հաղթահարել 1/8 եզրափակիչը։ Այս անգամ նրանց «նեղացնողն» է դառնում իտալական «Միլանը»։

Հաջորդ մրցաշրջանը Պիսառոն սկսում է հայտարարությամբ. նա ասում է, որ պատրաստ է լքել մյունխենյան ակումբը, եթե իրեն չառաջարկվի նոր «տեղավորեցնող» պայմանագիր։ Ակումբը լքելու դեպքում նա կարող էր համալրել կամ Միլանի «Ինտերի», կամ լոնդոնյան «Արսենալի», կամ էլ կատալոնական «Բարսելոնայի» կազմը[55]։ Հարձակվողը պահանջում էր տարեկան 4 մլն եվրոյից ոչ պակաս արժեքով աշխատավարձ[56]։ Մյունխենյան ակումբի փոխնախագահ Կարլ-Հայնց Ռումենիգեն նրա պահանջին այսպիսի պատասխան է տալիս.

Եթե ինչ-որ մեկը ցանկանում է վաստակել Անդրեյ Շևչենկոյի չափ, ապա այդ ինչ-որ մեկը պարտավոր է խաղալ ինչպես Շևչենկոն[57]

Չնայած այս հայտարարության, Պիսառոն շարունակում է հանդես գալ և գոլեր խփել «Բավարիայի» կազմում։ 2006 թվականի սեպտեմբերի 16-ին կայացած «Արմինիայի» դեմ՝ 1-2 հաշվով մյունխենցիների պարտությամբ ավարտված խաղը՝ դառնում է Պիսառոյի համար Բունդեսլիգայում 200-րդը[58]։ Սեպտեմբերի 27-ին պերուացի հարձակվողը «Ինտերի» դարպասը գոլ խփելով՝ «Բավարիային» բերում է վերջին 18 տարիներում իտալական ակումբի նկատմամբ արտագնա խաղերում տարած առաջին հաղթանակը[59]։ Խաղից ընդամենը չորս օր առաջ Կլաուդիոն ոչ սթափ վիճակում մեքենա վարելու համար ձերբակալվել էր ճանապարհային ոստիկանության կողմից[60]։ Առաջնության 9-րդ տուրի՝ ֆրանկֆուրտյան «Այնտրախտի» դեմ խաղում[61], 11 մետրանոց հարվածի կատարումից առաջ՝ Կլաուդիոն վերցնում է գնդակը մյունխենցիների 11 մետրանոցների հաստիքային իրացնող Ռոյ Մակայից և ընդունում է հարվածը ինքնուրույն իրացնելու որոշում։ Պերուացու հարվածը առանց ավելորդ դժվարության հայտնվում է Օկա Նիկոլովի պաշտպանած դարպասում, իսկ հարձակվողը իր արարքով ապշեցնում է համարյա ամբողջ թիմին։ Անգամ այս արարքի համար ակումբի տնօրինությունը ցանկանում էր հեռացնել Կլաուդիոյին թիմից, սակայն «գործը դրան չի հասնում»։ Այդ շրջանում Կլաուդիոյով սկսում է հետաքրքրվել իսպանական «Սևիլյան»[56]։ 2007 թվականի հունվարի վերջին Պիսառոն հայտնում է թիմակից Հասան Սալիհամիջիչի օրինակին հետևելու և «Յուվենտուս» տեղափոխվելու իր ցանկության մասին, քանի որ նրա ընկերուհու հայրենի քաղաքը Թուրինն էր[62]։ Մարտին Պիսառոն ասում է, որ «Բավարիայի» հետ նոր պայմանագիր կկնքի, եթե բարձրացվի թիմում ստանալիք նրա աշխատավարձի չափը[57]։ Արդյունքում ակումբի տնօրինությունը զիջումների չի գնում և պարզ է դառնում, որ պայմանագրի ժամկետի լրանալուց հետո պերուացին լքելու է ակումբը։ Իրադարձությունից հետո հարձակվողի ծառայություններով սկսում են հետաքրքրվել իսպանական «Վիլյառեալը» և «ՊՍՎ-ն»[63]։ Մայիսի 19-ին Պիսառոն «Բավարիայի» կազմում իր վերջին խաղն է անցկացնում։ Հրաժեշտի խաղում «Բավարիան» 5-2 հաշվով ջախջախում է «Մայնցին»[64], իսկ Պիսառոն աչքի է ընկնում գոլով, որը դառնում է Բունդեսլիգայում և «Բավարիայի» կազմում իր հոբելյանական 100-րդ գոլը։ Մեկ շաբաթից հայտնի է դառնում, որ պերուացին ազատ գործակալի կարգավիճակով համալրելու է անգլիական «Չելսիի» կազմը։ Գերմանիայում անցկացրած իր վերջին մրցաշրջանում Պիսառոն ակումբի հետ ոչ մի մրցությունում հաջողության չի հասնում. առաջնությունում մյունխենցիները զբաղեցնում է ընդամենը 4-րդ հորիզոնականը, Գավաթի մրցություն նրանք լքում են պայքարը 1/8-րդ եզրափակչում պարտվելով, իսկ Չեմպիոնների լիգայում ակումբը երկրորդ տարին անընդմեջ քառորդ եզրափակչում պարտություն կրելով «Միլանից» դուրս է մնում մրցության հետագա պայքարից։ Ընդհանուր հաշվարկով «Բավարիայի» կազմում Պիսառոն անց է կացնում 256 հանդիպում և դառնում է կլոր 100 գոլի հեղինակ։

«Չելսի»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պիսառոն 2008 թվականի հունվարի 12-ին, «Չելսիի» կազմում «Տոտտենհեմ Հոտսպուրի» դեմ խաղում։

2007 թվականի հունիսի 1-ին պաշտոնապես հայտարարվեց այն մասին, որ Պիսառոն պայամանագիր է կնքել «արիստոկրատների» հետ։ Պայմանագիրը ուժի մեջ էր լինելու արդեն հուլիսի 1-ից։ Իր նոր ակումբի հետ Պիսառոն կնքել էր չորս տարի ժամկետ ունեցող պայմանագիր, ըստ որի նա շաբաթական պետք է ստանար 50 հազար ֆունտ[65]։ «Չելսին», հարձակվողին գնելու պայքարում ավելի համոզիչ էր գտնվել քան՝ իտալական «Յուվենտուսը»[66]։ Իր ընտրության պատճառը պերուացին համարում էր այն, որ Չեմպիոնների Լիգայում «Չելսին» ունի հաղթանակի մեծ շանսեր[67]։

Ես կարծում եմ, որ Գերմանիայում հանդես գալու իմ փորձը հնարավորություն է տվել եվրոպական ֆուտբոլի համը զգալու, այդ իսկ պատճառով նոր ակումբում հանդես գալն ինձ համար այդքան էլ դժվար չի լինի։ Ես գիտեմ թե ինչ է մրցակցությունը։ Երբ որ ես տեղափոխվեցի «Բավարիա» այնտեղ հանդես էին գալիս Յանկերը, Էլբերը և Ցիկլերը՝ լավ ֆուտբոլիստներ, սակայն ես համարյա միշտ խաղում էի թիմի հիմնական կազմում, քանի որ ես վստահ էի իմ ուժերի վրա։ Ես գիտեմ, որ այստեղ կան շատ հիանալի ֆուտբոլիստներ, սակայն ես պետք է չզիջեմ նրանց։
- Կլաուդիո Պիսառո, 2007 թվականի հուլիս[68]

Պիսառոյին Անգլիա տեղափոխվելիս օգնել էին նրա նախկին թիմակից Օուեն Հարգրիվզը (որն օգնում էր նրան անգլերեն սովորելու հարցում) և հայրենակից Նոլբերտո Սոլանոն, որն արդեն երկար ժամանակ էր, որ հանդես գալիս Անգլիայում։ «Չելսիի» գլխավոր մարզիչ Ժոզե Մոուրինյոն, որը շատ էր ցանկացել, որ այս տեղափոխությունը կայանար անվանել էր Կլաուդիոյին «տիպիկ բրիտանական հարձակվող»[68]։

«Չելսիի» կազմում Պիսառոն իր նորամուտը նշում է 2007 թվականի օգոստոսի 5-ին Անգլիայի սուպերգավաթի մրցության շրջանակներում՝ «Մանչեսթեր Յունայթեդի» դեմ խաղում։ Կլաուդիոն հանդիպման 51-րդ րոպեին, 1-1 խաղային հաշվի ժամանակ փոխարինելով Ֆլորան Մալուդային, դուրս է գալիս խաղադաշտ։ Նրա խաղադաշտ դուրս գալուց հետո խաղում ինչ-որ բան չի փոխվում և հանդիպման հիմնական և ավելացված ժամանակները ավարտվում է այդ նույն հաշվով։ Հետխաղյա 11 մետրանոց հարվածաշարում «Չելսին» 3-0 հաշվով պարտություն է կրում, իսկ Կլաուդիոն չի կարողանում արդյունավետ իրացնել իր թիմի առաջին 11 մետրանոց հարվածը[69]։ Պրեմիեր Լիգայում պերուացին իր նորամուտը նշում է «Բիրմինգհեմի» դեմ խաղում մեկ շաբաթ անց՝ օգոստոսի 12-ին։ Այդ խաղում Կլաուդիոն դուրս է գալիս խաղադաշտ թիմի մեկնարկային կազմի հետ և արդեն հանդիպման 18-րդ րոպեին խփում է իր առաջին գոլը Անգլիայում[70]։ Մրցաշրջանի սկիզբը հաջող էր հարթվում պերուացու համար, Մոուրինյոն վստահում էր հարձակվողին և տեղ էր տալիս թիմի հիմնական կազմում, սակայն սեպտեմբերին պորտուգալացին հեռացվում է իր պաշտոնից և նրան փոխարինելու է գալիս Ավրամ Հրանտը։ Ի տարբերություն Մոուրինյոյի, Ավրամը չէր վստահում հարձակվողին և հետևաբար չէր տեսնում նրան թիմի հիմնական կազմում։ Իր հաջորդ պահը պերուացին ստանում է միայն հունվարին՝ այն ժամանակ երբ, ակումբի հիմնական հարձակվողներ Դիդիե Դրոգբան և Սալոմոն Կալուն մեկնել էին Աֆրիկյան ազգերի գավաթի մրցությանը մասնակցելու։ 2008 թվականի հունվարի 19-ին կրկին «Բիրմինգհեմի» դեմ խաղում և կրկին Պրեմիեր Լիգայի շրջանակներում դառնում է գոլի հեղինակ։ Ընդ որում նա խփում է այդ խաղի միակ գոլը[71]։ «Չելսիի» կազմում, իր առաջին մրցաշրջանում Պիսառոն բավարարվում է բիրմինգհեմցիների դարպասը խփած իր երկու գոլերով[72]։ Սակայն անգամ նրա հեղինակած երկրորդ գնդակը չի նպաստում այն բանին, որ նա հաստատվի ակումբի հիմնական կազմում։ Անգամ անգլիական ակումբի երկրպագուները ցանկանում էին, որ պերուացին լքի Անգլիան[73]։ Փետրվարին նրա անունը ջնջվում է Չեմպիոնների Լիգայի համար ներկայացվող հայտացուցակից[74]։ Իսկ արդեն մարտին Կլաուդիոն սկսում է մարզումներ անցկացնել թիմի պահեստային կազմի հետ[75]։ Իր վերջին խաղը թիմի հիմնական կազմում Պիսառոն խաղում է մարտի 8-ին։ Այդ խաղը Անգլիայի գավաթի մրցության շրջանակներում անցկացվող «Բարնսլիի» դեմ խաղն էր, որում Չելսին 0-1 հաշվով պարտվում է, իսկ Պիսառոն հայտնվում է խաղադաշտում միայն հանդիպման 74-րդ րոպեին[76]։ Ընդհանուր հաշվարկով Կլաուդիոն Անգլիայում անցակացրած իր առաջին և միակ մրցաշրջանում մասնակցում է 31 խաղի (այդ խաղերից միայն 10-ում է դուրս գալիս խաղադաշտ հանդիպման առաջին րոպեիներից) և դառնում է 2 գոլի հեղինակ[77]։

Մրցաշրջանի ավարտին հասկանալի է դառնում, որ Կլաուդիոն չի մնա «արիստոկրատների» շարքերում։ «Չելսին» պատրաստ էր բաժանվել հարձակվողից 3 մլն եվրոյի դիմաց[78]։ Պիսառոյով սկսել էին հետաքրքրվել «Պանատինաիկոսը»[79], «Պարի Սեն-Ժերմենը»[80], «Բետիսը»[81], «Սթոք Սիթին» և «Հալլ Սիթին»[82]։ Տարածվել էին լուրեր անգամ այն մասին, որ Կլաուդիոյի գործակալ Կարլոս Դելգադոն առաջարկել էր հարձակվողի ծառայությունները «Ռիվեր Փլեյթի» նախագահ Խոսե Մարիա Ագիլարին[83]։ Սակայն հետագայում անձամբ գործակալը հերքում է այդ լուրը[84]։ Արդյունքում Կլաուդիոյի համար ընթացող պայքարում հաղթում է բրեմենյան «Վերդերը»։ Ակումբը, որտեղ ինը տարի առաջ սկսել էր պերուացու եվրոպական կարիերան, հարձակվողի հետ կնքել էր մեկ տարի ժամկետ ունեցող վարձավճառային պայմանագիր[85]։

Վարձավճար «Վերդերում»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականի օգոստոսի 23-ին Գերմանիայի առաջնության երկրորդ տուրի «Շալկեի» դեմ խաղում[86] Պիսառոն առաջին անգամ դուրս եկավ խաղադաշտ «Վերդեր» վերադառնալուց հետո։ Իսկ արդեն մեկ շաբաթից Մյոնխենգլադբախի «Բորուսիայի» դեմ խաղում Կլաուդիոն հեղինակում է այդ առաջնությունում իր առաջին գոլը։ «Բոխումի» դեմ խաղից հետո[87] Կլաուդիոն հայտնեց իր դժգոհության մասին, ասելով, որ նրանք խաղում էին 12 հոգու դեմ՝ թիմի 11 ֆուտբոլիստների և մրցավարի։ Այսպես արտահայտվելու համար նրան տուգանում են 3 հազար եվրոյով[88]։ Արդեն մի քանի շաբաթից՝ ֆրանկֆուրտյան «Այնտրախտի» դեմ խաղում, Կլաուդիոն հեթ-տրիկ է հեղինակում, ինչի համար «Kicker» ամսագիրը տալիս է նրան ֆուտբոլիստներին տրվող ամենաբարձր գնահատականը[89]։ Հաջորդ տուրի խաղում Պիսառոն «Կարլսրուեի» ֆուտբոլիստի դեմքին հարվածելու համար կարմիր քարտի է արժանանում և հեռացվում է խաղադաշտից[90]։ Այս դեպքից հետո Կլաուդիոն որակազրկվում է երեք խաղով[91]։ 2009 թվականի փետրվարի 21-ին Պիսառոն չի ընդգրկվում «Էներգիի» դեմ խաղի համար ներկայացված հայտացուցակի կազմում, այն պատճառով, որ բացակայել էր թիմի մինչխաղյա մարզումից։ Հարձակվողը բաց էր թողել մարզումը Լոնդոնից եկող ռեյսի ուշացման պատճառով[92]։ Մարտին տեղեկություն է հայտնվում այն մասին, որ Պիսառոն նպաստել է 2001 թվականին Ռոբերտո Սիլվայի «Վերդեր» տեղափոխվելուն։ Այսպիսի «օգնության» համար հարձակվողին սպառնում էր երկու տարի ժամկետով որակազրկում, քանի որ ըստ ՖԻՖԱ-ի օրենքների՝ գործող ֆուտբոլիստներին արգելված է ֆուտբոլային գործակալի պարտականություններ կատարելը[93]։ Չնայած այս լուրերի, ապրիլի 5-ին, «Հաննովերի» դեմ խաղում, հարձակվողը կրկին աչքի է ընկնում հետ-տրիկով և «Kicker» ամսագիրը նորից ֆուտբոլիստների շաբաթական արդյունքների համար Պիսառոյին ամենաբարձր գնահատականն է տալիս[94]։ Վերադարձից հետո իր առաջին մրցաշրջանում Կլաուդիոն թիմի կազմում անցկացրած 26 խաղերում դառնում է 17 գոլի հեղինակ և այդպիսով դառնում է այդ առաջնությունում իր թիմի լավագույն ռմբարկուն։ Սակայն պերուացու հիանալի խաղը չի օգնում ակումբին առաջնությունում և «Վերդերը» մրցաշարային աղյուսակում զբաղեցնում է ընդամենը 10-րդ հորիզոնականը։

Չնայած առաջնությունում ակումբի ոչ այնքան հաջող արդյունքներին՝ «Վերդերը» կարողանում է հաղթանակ տանել Գերմանիայի գավաթի մրցությունում։ Մինչև եզրափակիչ հասնելը բրեմենցիները իրենց ճանապարհից հեռացնում են Դորտմունդի «Բորուսիային», Գերմանիայի չեմպիոն «Վոլֆսբուրգին» և «Համբուրգին»։ Իսկ արդեն հենց եզրափակչում բրեմենցիները մինիմալ հաշվով հաղթանակ են տանում «Բայերի» դեմ խաղում և հաղթանակ են տանում գավաթի համար ընթացող մրցությունում[95]։ Այս տիտղոսը «Վերդերի» կազմում դառնում է Կլաուդիոյի համար առաջինը։

Եվրոգավաթային մրցություններում նույնպես «Վերդերը» հանդես էր գալիս գերհաջող։ Սկսելով առաջնությունը Չեմպիոնների Լիգայում, ակումբը չի կարողանում դիմադրել «Պանատինաիկոսին» և միլանի «Ինտերին» և խմբում զբաղեցնում է երրորդ հորիզոնականը, ինչը հնարավորություն է տալիս ակումբին ՈՒԵՖԱ Գավաթի մրցությունում պայքարը շարունակելուն։ 1/16 եզրափակչում «Վերդերը» շնորհիվ արտագնա խաղում ձևակերպված Պիսառոյի դուբլի՝ կարողանում է հաղթահարել իտալական «Միլանի» արգելքը[96]։ Հաջորդ փուլում գերմանացիները, այս անգամ առանց Պիսառոյի օգնության, հաղթահարում են ֆրանսիական «Սենտ Էտիենի» արգելքը։ Հաջորդիվ տուժում է ևս մեկ իտալական ակումբ. այս անգամ «Ուդինեզեն» և կրկին Կլաուդիոն մեծ ներդրում է ունենում թիմի վերջնական հաշվով հաղթանակի մեջ։ Կիսաեզրափակչի գերմանական պայքարում նույնպես՝ «Վերդերը» հաղթանակ է տանում (ընդդեմ «Համբուրգի»)։ Սակայն գավաթի մրցության եզրափակչում բրեմենցիների «բախտը չի բերում» և նրանք ավելացված ժամանակում պարտվում են Դոնեցկի «Շախտյորին»[97]։ Այդ եզրափակչում Պիսառոն երկու գոլի հեղինակ է դառնում, սակայն երկուսն էլ չեն արձանագրվում հանդիպման գլխավոր մրցավարի կողմից[98]։

«Վերդերում» վարձավճարային պայմանագրով հանդես գալու ժամանակահատվածում Կլաուդիոն մասնակցում է 46 հանդիպման և դառնում է 28 գոլի հեղինակ։

Վերադարձ «Չելսի»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Վերդերում» անցկացրած հաջող մրցաշրջանից հետո ակումբի տնօրինությունը պատրաստակամություն է հայտնում նոր պայմանագիր կնքել հարձակվողի հետ[99]։ Սակայն շուտով Պիսառոն վերադառնում է «Չելսի» և 14 համարի մարզաշապիկը ստանալով՝ հայտավորվում է կայանալիք առաջնության համար ձևավորված հիմնական կազմում[100]։ Ֆուտբոլիստի նկատմամբ սկսում է հետաքրքրություն տածել Բունդեսլիգայի ակումբներից ևս մեկը՝ Մարիո Գոմեսին հարմար փոխարինող էր փնտրող «Շտուտգարտը»։ Թուրքական «Գալաթասարայը» Կլաուդիոյի համար «Չելսիին» 3,5, իսկ հենց ֆուտբոլիստին տարեկան 2,8 մլն եվրո էր առաջարկում[101]։ Շուտով մեկ այլ թուրքական ակումբի՝ «Ֆեներբահչեի» տնօրինությունը հայտնում է ֆուտբոլիստին ձեռք բերելու ցանկության մասին[102]։ Հետաքրքրությունների կիզակետում գտնվող լոնդոնյան ակումբը իտալական «Միլանին» Կլաուդիոյի դիմաց առաջարկում էր Անդրեա Պիրլոյի տրանսֆերը և դրան հավելյալ 10 մլն ֆունտ։ Իտալական ակումբի տնօրինությունը հետաքրքրված էր հարձակվողով[103], սակայն գործարքը չի կայանում Պիրլոյի Միլանից հեռանալու ցանկության բացակայության պատճառով[104][105]։

Միայն օգոստոսի միջնամասում են «Վերդերը» և «Չելսին» սկսում բանակցություններ վարել՝ կապված հարձակվողի գերմանական ակումբ տեղափոխության հետ[106]։ Եվ արդեն շուտով կողմերը համաձայնության են հասնում և պաշտոնապես հայտարարվում է այն մասին, որ Պիսառոն դարձել է բրեմենյան «Վերդերի» լիարժեք ֆուտբոլիստ (այսինքն արդեն ոչ վարձավճարային պայմանագրով հանդես եկով ֆուտբոլիստ)[107]։

Տեղափոխություն «Վերդեր»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Վերդերի» հետ պերուացի հարձակվողը պայմանագիր է կնքում մինչև 2012 թվականը[108]՝ նախկին պայմանագրից ավելի քիչ աշխատավարձով[109]։

Նոր մրցաշրջանում Կլաուդիոյի առաջին խաղն է դառնում Եվրոպայի լիգայի որակավորման փուլի ղազախստանական «Ակտոբեի» դեմ խաղը, որը կայանում է 2009 թվականի օգոստոսի 20-ին և ավարտվում է գերմանացիների 6-3 հաշվով հաղթանակով[110]։ Արդեն երեք օրից՝ Գերմանիայի առաջնության 3-րդ տուրի Մյոնխենգլադբախի «Բորուսիայի» դեմ խաղում, Պիսառոն աչքի է ընկնում իր ձևակերպած դուբլով[111]։ Հոկտեմբերի 25-ին՝ առաջնության 10-րդ տուրի «Բոխումի» դեմ խաղում[112], Կլաուդիոն ստանում է սրունքաթաթային վնասվածք[113], ինչի պատճառով ստիպված է լինում բաց թողնել ամբողջ նոյեմբերը և միայն դեկտեմբերին սկսել իր անհատական մարզումները[114]։ Նրա «վերադարձի» խաղը կայանում է դեկտեմբերի 12-ին, առաջնության 16-րդ տուրի «Շալկեի» դեմ խաղում[115]։ Չնայած այն բանի, որ խաղից մեկ օր առաջ նրա ոտքի վիճակը վատանում է[116], այնուամենայնիվ նա այդ խաղին մասնակցում է, սակայն ինչ-որ կերպ չի կարողանում աչքի ընկնել։ Հունվարի կեսերին Պիսառոն ընկնելով սառցապատ խոտածածկի վրա՝ ծնկի վնասվածք է ստանում[117], սակայն արդեն մի քանի օրից Կլաուդիոն թիմի մեկնարկային կազմի հետ ներկայանում է ֆրանկֆուրտյան «Այնտրախտի» դեմ խաղին[118]։ Փետրվարի 5-ին Պիսառոն խփում է «Հերտայի» դեմ խաղի հաղթական գոլը[119]։ Շնորհիվ այդ հաղթանակի՝ «Վերդերին» հաջողվում է խախտել 5 պարտություններից կազմված խաղային սերիան[120]։ Եվրոպայի Լիգայի 1/16 եզրափակչի «Տվենտեի» դեմ պատասխան խաղում Պիսառոն հետ-տրիկ է ձևակերպում[121]։ Մրցաշրջանի վերջին՝ 34-րդ տուրի «Համբուրգի» դեմ խաղում Պիսառոն գոլի հեղինակ է դառնում[122]։ Այդ գոլը դառնում է նրա 133-րդ գոլը Բունդեսլիգայում։ Այդ կերպով Պիսառոն խփած գոլերի քանակով հավասարվում է Ջովանե Էլբերի հետ և սկսում է կիսել Բունդեսլիգայի պատմության լավագույն արտասահմանյան ռմբարկուի կոչումը։ Ընդհանուր մրցաշրջանային արդյունքով Կլաուդիոն թիմի կազմում անցկացրած 26 խաղերում դառնում է 16 գոլի հեղինակ։ Վերդերին հաջողվում է դառնալ առաջնության բրոնզե մրցանակակիրը։ Գերմանիայի գավաթի մրցությունում ակումբին կրկին հաջողվում է հասնել մինչև եզրափակիչ, սակայն այս անգամ նրանք 0-4 հաշվով զիջում են «Բավարիային»[123]։ Եվրոպայի Լիգայում «Վերդերը» դուրս է մնում մրցությունից դեռևս 1/8 եզրափակչից, սակայն Կլաուդիոն իր խփած ինը գոլերի շնորհիվ լիգայի մեկ այլ հարձակվող Օսկար Կարդոսոյի հետ ճանաչվում է առաջնության առաջին խաղարկության լավագույն ռմբարկու։

Հաջորդ մրցաշրջանը Կլաուդիո Պիսառոն սկսում է այն բանից, որ օգնում է իր ակումբին դուրս գալ Չեմպիոնների Լիգայի մրցության խմբային մրցաշար։ «Սամպդորիայի» հետ առաջին խաղում Կլաուդիոն աչքի է ընկնում «դուբլով»։ Խաղն ավարտվում է 3-1 հաշվով[124]։ Պատասխան խաղում խաղի հիմնական ժամանակը ավարտվում է 3-1 հաշվով հօգուտ իտալացիների, իսկ արդեն ավելացված ժամանակում՝ հանդիպման 100-րդ րոպեին[125], Կլաուդիոն դառնում է գոլի հեղինակ, որը թույլ է տալիս բրեմենցիներին հաղթանակ տանելով՝ շարժվել ավելի առաջ[126]։ Գերմանիայի առաջնության երկրորդ տուրի «Քյոլնի» դեմ խաղում[127] Պիսառոն ստանում է ձախ ազդրի մկանի վնասվածք, ինչի պատճառով բաց է թողնում շուրջ մեկ ամիս[128]։ Պիսառոն վերադառնում է «Համբուրգի» դեմ խաղում[129], սակայն այդ խաղում նույնպես նա վնասում է իր ազդրի մկանը և ստիպված է լինում բաց թողնել ևս մեկ ամիս[130]։ Հոկտեմբերի 23-ին առաջնության 9-րդ տուրի Մյոնխենգլադբախի «Բորուսիայի» դեմ խաղում[131] Պիսառոն հեղինակում է այդ առաջնությունում իր առաջին գոլը, որը դառնում է Բունդեսլիգայում նրա համար ռեկորդային 134-րդը, քանի որ այդ կերպով նա առաջ է անցնում Ջովանե Էլբերայից և դառնում է Գերմանիայի առաջնությունների պատմության լավագույն արտասահմանցի ռմբարկուն[6]։ Նոյեմբերի մարզումների ժամանակ Կլաուդիոն կրկին է վնասում իր այդ չարաբաստիկ ազդրի մկանը և կրկին ստիպված է լինում մեկ ամսով հրաժեշտ տալ ֆուտբոլին[132]։ Մրցաշրջանի ընթացքում Կլաուդիոն ստանում է ևս մի քանի վնասվածքներ, որոնք էլ իրենց հերթին թույլ չեն տալիս նրան լիակատար մրցաշրջան անցկանցել[133][134][135]։ 2011 թվականի հունվարին Մադրիդի «Ռեալը» դիտարկում էր վնասվածք ստացած Գոնսալո Իգուաինի փոխարեն Կլաուդիոյին գնելու տարբերակը[136]։ Չնայած վնասվածքներով լեցուն մրցաշրջանի, Կլաուդիոն մասնակցում է 29 խաղի և դառնում է 14 գոլի հեղինակ։ Թեկուզ և հարձակվողը հաջող էր հանդես գալիս, այնուամենայնիվ «Վերդերը» ավարտում է առաջնությունը մրցաշարային աղյուսակի 13-րդ հորիզոնականը զբաղեցրած, իսկ Չեմպիոնների Լիգայում բրեմենցիների խաղը ընդհանրապես է ձախողվում, քանի որ խմբում զբաղեցնելով վերջին՝ չորրորդ հորիզոնականը, նրանք այդ մրցաշրջանում ավարտում են իրենց ելույթները եվրոգավաթային մրցություններում։

Նոր մրցաշրջանի սկզբից առաջ Կլաուդիոն հայտարարեց, որ 2012 թվականի կեսերին լքելու է ակումբը[137]։ Օգոստոսին Կլաուդիոյին առաջարկվում է պայմանագիր կնքել շվեյցարական «Կսամակս» ակումբի հետ։ Պայմանագրային տվյալներով պերուացուն առաջարկվում էր տարեկան 5 մլն եվրո աշխատավարձ[138], սակայն Կլաուդիոն մերժում է առաջարկը և մնում է Գերմանիայում։ Հոկտեմբերի 29-ին «Մայնցի» դեմ 3-1 հաշվով ավարտված հաղթական խաղում Կլաուդիոն հեղինակում է իր 150-րդ գոլը Բունդեսլիգայում[139]։ Իսկ արդեն հաջորդ խաղում Կլաուդիոն «Քյոլնի» դեմ խաղում հետ-տրիկ ձևակերպելով՝ իր ակումբին պարգևում է կամային հաղթանակ[140]։ 25-րդ տուրի «Հաննովերի» դեմ խաղում Կլաուդիոն հարվածում է Էմանուել Պոգատեցի դեմքին։ Հանդիպման մրցավարը չի նկատում այդ պահը, սակայն հետո Գերմանական ֆուտբոլի միությունը որակազրկում է պերուացուն երկու խաղով[141]։ 2011-12 մրցաշրջանում Պիսառոն ընդհանուր հաշվարկով մասնակցում է 29 հանդիպման և դառնում է 18 գոլի հեղինակ։ Չնայած այս հաջող և սովորական դարձած խաղին, պերուացին չի երկարաձգում իր պայմանագրի ժամկետը և ամռանը լքում է «Վերդերը»[142]։

Վերադարձ «Բավարիա»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դառնալով ազատ գործակալ՝ Կլաուդիո Պիսառոն արդեն մայիսի վերջին մեկ տարի ժամկետով պայմանագիր է կնքում իր նախկին ակումբ մյունխենյան «Բավարիայի» հետ[143]։ 2012 թվականի օգոստոսի 20-ին Կլաուդիոն վերադարձից հետո անցկացնում է իր առաջին հանդիպումը Մյունխենում։ Գերմանիայի գավաթի խաղարկության առաջին փուլի «Յանի» դեմ խաղում Կլաուդիոն, փոխարինելով Մարիո Մանջուկիչին դուրս է գալիս խաղադաշտ հանդիպման 81-րդ րոպեին և ընդամենը 7 րոպե անց գոլի հեղինակ դառնալով՝ սահմանում է հանդիպման վերջնական հաշիվը[144]։

2012 թվականի նոյեմբերի 7-ին Պիսառոն Չեմպիոնների Լիգայի շրջանակներում անցկացվող «Լիլի» դեմ խաղում հետ-տրիկի հեղինակ է դառնում[145]։ 2013 թվականի մարտի 30-ին Բունդեսլիգայի 27-րդ տուրի «Համբուրգի» դեմ խաղում, Պիսառոն՝ պոկեր է ձևակերպում և դառնում է երկու գոլային փոխանցման հեղինակ։ Մյունխենցիները 9-2 հաշվով հաղթանակ են տանում[146][147]։ Իսկ արդեն ապրիլի 20-ին, Կլաուդիոն «Հաննովերի» դեմ խաղում աչքի է ընկնում դուբլով և Ֆրանկ Ռիբերիին և Մարիո Գոմեսին կատարած երկու գոլային փոխանցումներով[148]։

Բավարիայի կազմում Կլաուդիոն դառնում է Չեմպիոնների Լիգայի, Բունդեսլիգայի և Գերմանիայի գավաթի խաղարկության հաղթող[149]։

2013 թվականի հունիսի 7-ին Պիսառոն երկարաձգում է գերմանական ակումբի հետ ունեցած իր պայմանագրի ժամկետը մեկ տարով[150][151]։ 2014 թվականի մայիսի 27-ին Պիսառոն կրկին է երկարաձգում իր պայմանագրի ժամկետը և այս անգամ մինչև 2015 թվականը[152]։

Եվ նորից «Վերդեր»...[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2015 թվականի սեպտեմբերի 7-ին Կլաուդիո Պիսառոն ազատ գործակալի կարգավիճակով կնքելով մեկ տարի ժամկետ ունեցող պայմանագիր՝ հերթական անգամ վերադառնում է «Վերդեր»։ Ֆուտբոլիստը ստանում է արդեն 14 համարի մարզաշապիկը[153]։

Միջազգային կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պիսառոն Պերուի ազգային հավաքականի մարզաշապիկով՝ Ամերիկայի գավաթի խաղարկության շրջանակներում անցկացվող Վենեսուելայի ազգային հավաքականի դեմ խաղից առաջ, 2007 թվականի հունիսի 30-ին։

Պերուի հավաքականում Կլաուդիո Պիսառոն նշել է իր նորամուտը 1999 թվականի փետրվարի 10-ին կայացած Էկվադորի ազգային հավաքականի դեմ ընկերական խաղի ժամանակ։ Այդ խաղն ավարտվում է 1-2 հաշվով՝ պերուացիների հաղթանակով։ Ուղիղ մեկ շաբաթից պերուացիները ևս մեկ խաղ են անցկացնում ընդդեմ էկվադորցիների, որում Կլաուդիոն բացում է իր գոլերի հաշիվը ազգային հավաքականի կազմում[154]։ Այդ նույն տարում հավաքականի գլխավոր մարզիչ Խուան Կառլոս Օբլիտասը ընդգրկում է Կլաուդիոյին՝ Պարագվայում անցկացվելիք Ամերիկայի գավաթի մրցության համար կազմված հայտացուցակի կազմում։ Պերուացիները խմբում առաջ անցնելով ճապոնացիներից և բոլիվիացիներից և զիջելով առաջնության տանտերերին՝ զբաղեցնում են իրենց խմբում 2-րդ հորիզոնականը և դուրս են գալիս խաղարկության հաջորդ փուլ։ Քառորդ եզրափակչում պերուացիները 11 մետրանոց հարվածաշարային արդյունքներով պարտվում են Մեքսիկայի ազգային հավաքականին։ Մեքսիկացիները 1-0 հաշվով պարտվելիս՝ միայն հանդիպման 87-րդ րոպեին են կարողանում հավասարեցնել խաղի հանդիպման հաշիվը, և խաղը տեղափոխել ավելացված ժամանակ։ Կլաուդիո Պիսառոն մասնակցություն է ունենում մրցությունում հավաքականի չորս խաղերին, սակայն խփած գոլերով աչքի չի ընկնում[155]։

Հաջորդ տարում Պիսառոն հրավիրվում է Պերուի օլիմպիական հավաքական՝ Սիդնեյում անկացվող Օլիմպիական խաղերի ընտրական փուլին մասնակցելու նպատակով։ Կլաուդիոն մասնակցում է բոլոր չորս խաղերին և դառնում է հինգ գոլի հեղինակ, սակայն այդ հաջող ցուցանիշը անգամ չի օգնում նրա ազգային հավաքականին և Պերուի հավաքականը զբաղեցնելով խմբում 3-րդ հորիզոնականը՝ դուրս է մնում մրցության հետագա պայքարից[156]։

Այդ նույն տարում մեկնարկում էր 2002 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական մրցաշարը։ Ընտրական փուլը պերուացիների համար անհաջող է ստացվում և նրանք 10 հավաքականներից կազմված խմբում զբաղեցնում են ընդամենը 8-րդ հորիզոնականը։ Կլաուդիոն ընտրական մրցաշարում մասնակցում է 14 հանդիպման և դառնում է 2 գոլի հեղինակ։ 2001 թվականի նոյեմբերի 8-ին՝ ընտրական մրցաշարի 17-րդ տուրի Արգենտինայի հավաքականի դեմ խաղում[157], Կլաուդիոն արմունկով Խավիեր Զանետտիի դեմքին հարվածելու համար «կարմիր գույն ունեցող» զգուշացում է ստանում և հեռացվում է խաղադաշտից[158]։

2004 թվականին Պիսառոն արդեն, որպես հավաքականի ավագ՝ մասնակցում է իր հայրենիքում անցկացվող և իր համար թվով երկրորդ Ամերիկայի գավաթի խաղարկությանը։ Առաջին՝ Բոլիվիայի ազգային հավաքականի դեմ խաղում Կլաուդիոն 11 մետրանոց նշանակետից վստահ հարված կատարելով դառնում է այդ խաղում իր հավաքականի առաջին գոլի հեղինակը։ Հանդիպումն ավարտվում է 2-2 հաշվով։ Իսկ արդեն հաջորդ՝ Վենեսուելայի ազգային հավաքականի դեմ խաղում Կլաուդիոն երկու դեղին քարտ է ստանում և հանդիպման 87-րդ րոպեին հեռացվում է խաղադաշտից[159]։ Այդ խաղից հետո կայացած բժշկական հետազոտությունից հետո պարզվում է, որ Պիսառոն հանդիպման խաղային բախումներից մեկից հետո գանգի ճեղքվածք էր ստացել։ Անմիջապես հետազոտությունից հետո Կլաուդիոյին վիրահատելու նպատակով տեղափոխում են Գերմանիա և վերոնշյալ առաջնությունը նրա համար համարվում է ավարտված[160]։ Արդեն առանց ավագի պերուացիները հասնում են մինչև առաջնության քառորդ եզրափակիչ՝ որում նվազագույն հաշվով պարտվում են Արգենտինայի ազգային հավաքականին։

Հաջորդ աշխարհի առաջնության ընտրական ցիկլը նույնպես՝ պերուացիների համար անհաջող է ընթանում։ Այս անգամ նրանք խմբում 9-րդ հորիզոնականն են զբաղեցնում։ Պիսառոն մասնակցություն է ունենում 11 հանդիպման և դառնում է ընդամենը 1 գոլի հեղինակ։ 2006 թվականին Պիսառոն հավաքականի մարզաշապիկով ընդամենը երկու խաղի է մասնակցում, ինչից հետո հրաժարվում է հանդես գալ հավաքականի կազմում և հայտարարում է, որ կվերադառնա ազգային հավաքական միայն Ֆրանկո Նավարոյի հեռանալուց հետո[161]։ Շուտով Նավարոն հեռացվում է և նրա փոխարեն ազգային հավաքականի գլխավոր մարզիչ է նշանակվում Հուլիո Սեսար Ուրիբեն։

2007 թվականին Պիսառոն մեկնում է Վենեսուելա՝ իր կարիերայում թվով երրորդ Ամերիկայի գավաթի խաղարկությանը մասնակցություն ունենալու նպատակով։ Խմբից պերուացիները դուրս են գալիս երկրորդ հորիզոնականով. նրանք անսպասելիորեն հաղթում են Ուրուգվայի հավաքականին, պարտվում են մրցաշարի տանտերերին և 2-2 հաշվով ոչ-ոքի են խաղում Բոլիվիայի ազգային հավաքականի դեմ խաղում, ընդ որում հավաքականի երկու գոլի հեղինակը հենց Կլաուդիոն է դառնում։ Ինչպես երեք տարի առաջ այնպես էլ այս անգամ պերուացիները քառորդ եզրափակչում պարտություն են կրում Արգենտինայի հավաքականի դեմ խաղում և դուրս է մնում մրցաշարի հետագա պայքարից[162]։

Շուտով սկսում է աշխարհի առաջնության հերթական ընտրական փուլը։ Պիսառոն մասնակցություն է ունենում հավաքականի առաջին չորս խաղերին, սակայն շուտով սկանդալ է առաջանում։ 2007 թվականի նոյեմբերի 18-ին կայացած Բրազիլիայի ազգային հավաքականի դեմ խաղից հետո[163], Պիսառոն և Պերուի ազգային հավաքականի մի քանի այլ ֆուտբոլիստներ, մասնավորապես Սանտյագո Ակասետեն, Ջեֆերսոն Ֆարֆանը և Անդրես Մենդոսան երեկույթ են կազմակերպում, որի ժամանակ մարմնավաճառների «ներկայությամբ» ալկոհոլ են օգտագործում[164]։ Պերուական ֆուտբոլի միությունը սպորտային ռեժիմի խաղտման համար կես տարով որակազրկում է ֆուտբոլիստներին հավաքականի խաղերից և տուգանում է յուրաքանչյուրին 10 հազար ֆունտ չափով[165]։ Մի քանի օրից Կլաուդիոն հայտնում է ֆեդերացիայի որոշումը բողոքարկելու ցանկության մասին.

Ինձ շատ է ապշեցրել այն պատժամիջոցական մեթոդը, որը օգտագործվել է իմ և իմ խաղընկերների նկատմամաբ։ Իմ դեպքում ես կարող եմ երաշխավորել, որ սպորտային ռեժիմը ես չեմ խախտել և ներկայացված մեղադրանքում նշված ժամանակահատվածում գտնվել եմ հավաքականի ֆուտբոլիստների համար նախատեսված տարածքում։ Լուրեր են տարածվել այն մասին, որ ես անգամ մտադիր եմ եղածից հետո հավաքականը լքել, սակայն թե որտեղից են հորինվում այդ լուրերը՝ ես չեմ պատկերացնում։ Պերուի հավաքականը իմ հայրենիքն է, իմ երազանքն է և ես մտադիր եմ պաշտպանել նրա փառքը և օգուտ բերել նրան խփած գոլերով[166]։

Հետագայում բոլոր ֆուտբոլիստների (բացառությամբ Անդրես Մենդոսայի) որակազրկամն ժամկետը տասնութ ամսից կրճատվում է երեքի[167]։

2008 թվականին Պիսառոն հայտարարում է, որ հանդես չի գալու Պերուի հավաքականում այնքան ժամանակ, մինչև գլխավոր մարզիչ Խոսե Դել Սոլարը չպաշտոնաթողվի։ Հետագայում մեկնաբանել է նա իր հայտարարությունը հետևյալ խոսքով.

Ինձ զայրացնում է այն ամենը, ինչը ներկայում տեղի է ունենում հավաքականում։ Մենք շատ վատ վիճակում ենք, խաղընկերների մոտ չկա ինչ-որ փոխհամաձայնություն, իսկ ֆեդերացիան չի կազմակերպել ընկերական խաղեր Արգենտինայի և Վենեսուելայի ազգային հավաքականների դեմ կարևոր հանդիպումներից առաջ[168]։

2009 թվականին Կլաուդիո Պիսառոն դատի է ներկայացնում Պերուական ֆուտբոլի միությանը։ Հարձակվողը իր նկատմամբ ֆեդերացիայի կողմից օգտագործվող անհրաժեշտ ապացույցների բացակայության պատճառով շահում է դատը, ինչի շնորհիվ չի մուծում միության կողմից իրեն ներկայացված տուգանքը[169]։

Կլաուդիոն հավաքական է վերադառնում միայն 2011 թվականին և արդեն նոր գլխավոր մարզիչ Սերխիո Մարքարյանի տնօրինության ժամանակ։ Մարտի 29-ին Կլաուդիոն ազգային հավաքականի կազմում վերջին չորս տարվա մեջ առաջին անգամ դուրս է գալիս խաղադաշտ։ Նրա վերադարձի խաղն է դառնում Էկվադորի ազգային հավաքականի դեմ ընկերական խաղը, որն ավարտվում է անարդյունավետ ոչ-ոքիով[170]։ Ամռան սկզբին Մարքարյանը ընդգրկում է Պիսառոյին Ամերիկայի գավաթի մրցության համար կազմված հայտացուցակի կազմում, սակայն մրցաշարի մեկնարկից առաջ Կլաուդիոն ծնկի վնասվածք է ստանում, ինչի պատճառով ստիպված է լինում բաց թողել մրցաշարը[171]։ Չնայած թիմի առաջատարի բացակայությանը՝ պերուացիները ավարտում են մրցաշարը երրորդ հորիզոնականում։

Ընդհանուր հաշվարկով Կլաուդիոն Պերուի ազգային հավաքականի կազմում մասնակցել է 62 հանդիպման և դարձել է 16 գոլի հեղինակ։ Կլաուդիոն չի մասնակցել աշխարհի առաջնությանը։

Խաղային որակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կլաուդիո Պիսառոն համարվում է վերջին թվականների աշխարհի ամենակայուն ֆուտբոլիստներից մեկը[172]։ Այն բանից հետո, երբ Պիսառոն տեղափոխվել է Եվրոպա, նա ամեն ֆուտբոլային մրցաշրջանում կայունորեն խփում է 12 գոլից ոչ պակաս։ Բացառություն է կազմում միայն նրա միակ մրցաշրջանը «Չելսիում», որի ժամանակ նրան ոչ այնքան հաճախ էր հաջողվում դուրս գալ խաղադաշտ։ Նա ունի հարձակվողին անհրաժեշտ բոլոր որակները[173]։ Դեռևս 2002 թվականին Ֆրանց Բեկենբաուերը խոսել է այն մասին, որ պերուացին ընդունակ է շատ բաների հասնելու։ Օտմար Հիտցֆելդը՝ մարզիչը, որի տնօրինության ներքո Կլաուդիոն անցկացրել էր իր առաջին ֆուտբոլային մրցաշրջանը «Վերդերում», անվանել է նրան հզոր հարձակվող և նշել է, թե ինչքան արագ է նա իր հարավամերիկյան տեխնիկան համապատասխանեցրել եվրոպական ֆուտբոլի արագությանը։ «Վերդերի» գլխավոր մարզիչը՝ Թոմաս Շաաֆը պերուացու եվրոպական կարիերայի սկզբում խոսել է ֆուտբոլիստի ինքնավստահության մասին, սակայն նշել է նաև այն, որ Կլուդիոն ոչ միշտ է, որ ընդունակ է գործը ավարտին հասցնելուն։ Ֆրանսիսկո Մատուրանան Կլաուդիոյին անվանել է ժամանակակից հարձակվողի նախատիպ։ Նա նշել է նաև, որ Պիսառոն ունի իդեալական հարձակվողի բոլոր որակները՝ հասակը, ուժը, արագությունը և տեխնիկան[15]։

Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբային

Գերմանիա «Վերդեր»

Գերմանիա «Բավարիա»

Միջազգային

Պերու Պերուի հավաքական

Անձնական

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999 թվականին Կլաուդիոն ամուսնացել է իր ընկերուհի Կարլ Սալսեդոյի հետ։ Նրանք ծանոթացել են, երբ դեռևս 17 տարեկան էին և սովորում էին դպրոցում[2]։ Այդ նույն թվականի հոկտեմբերի 17-ին ծնվում է նրանց որդին, ում անվանում են Կլաուդիո[2]։ Այժմ զույգը ունի ևս մեկ որդի՝ Ջանլուկան և դուստր Անտոնելլան[2]։

Պատանի տարիքում Կլաուդիոն հիանում էր Վալդիր Սաենսով, ում հետ նրանք հետագայում երկու մրցաշրջան են անցկացնում «Ալյանսայի» կազմում։ Ինչպես նաև, երբ որ Կլաուդիոն դեռևս խաղում էր կիսապաշտպանի դիրքում, նրա սիրելի ֆուտբոլիստը կոլումբիացի Կառլոս Վալդեռաման էր, իսկ երբ, որ նա սկսեց խաղադաշտում հանդես գալ որպես հարձակվող՝ նրա կուռքը դարձավ բրազիլացի Ռոնալդոն[8]։

Կլաուդիոյի եղբայրը՝ Դիեգոն, ով փոքր է նրանից 12 տարով, նույնպես ֆուտբոլիստ է։ Երկար ժամանակ նա հանդես է եկել մյունխենյան «Բավարիայի» երիտասարդական ակումբներում, սակայն 2009 թվականին նա մեկնել է հետ՝ Պերու և սկսել է հանդես գալ «Կորոնել Բոլոնեսիի» կազմում։ 2010 թվականին նա հանդես էր գալիս «Սպորտ Բոյս» ակումբում, իսկ 2011 թվականին համարվել է «Կոլեխիո Նասոնալ Իկիտոս» ակումբի ֆուտբոլիստը[174]։

2009 թվականին Պերուի իրավապահ մարմինները սկսում են կասկածել, որ Պիսառոն՝ որպես պերուացի ֆուտբոլիստների ներկայացմամբ զբաղվող «Image» ընկերության բաժնետեր, ցանկանում է խուսափել հարկեր մուծելուց։ Այդ նույն թվականի ապրիլին պերուական կոնգրեսի ենթակոմիտեն պահանջեց, որ Պիսառոն կոնգրեսի անդամների առաջ ցուցմունք տա, կապված այդ հետաքննության հետ։ Պիսառոն հրաժարվեց վերադառնալ Պերու և միայն համաձայնեց ցուցմունք տալ հեռահաղորդակցման միջոցներով[175]։

Պիսառոն ունի Իտալիայի քաղաքացիություն[1], նա ստացել է այն շնորհիվ այն բանի, որ նրա պապը ծնվել է Թուրինում[62]։

Կլաուդիոյի սիրելի ուտեստը սևիչեն է։ Երբ որ նա տեղափոխվեց Բավարիա, նա իր թիմի ֆուտբոլիստների հետ այցելեց Օկտոբերֆեստ[2]։ Բավարիայում Պիսառոն ընկերանում է հարավամերիկացի Ռոկե Սանտա Կրուսի հետ և 2003 թվականին մասնակցում է նրա հարսանեկան արարողությանը[176]։ Օկտոբերֆեստից տեղափոխվելուց հետո, 2006 թվականին Կլաուդիոն ոչ սթափ վիճակում երթևեկելու համար ձերբակալվում է և 9 ամսով զրկվում է վարորդական իրավունքից[177]։ Կլաուդիոն Պերուում ունի մի քանի ձիարշավային ձիեր։ Այդ ձիերով նա վաստակում է ոչ մեծ եկամուտ, քանի որ Պերուում չկա բարձր շահումային ֆոնդ՝ հատկացված ձիարշավներին։ Կլաուդիոն նաև բազմացնում է մի քանի ցեղատեսակներ և վաճառում է Արգենտինայում։ Ձիերից բացի, Կլաուդիոն տարված է նաև ձկնորսությամբ և երաժշտությամբ, հատկապես նա սիրում է լսել սալսա և հիփ հոփ[2]։

Ակումբային վիճակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2016 թվականի հունիսի 14-ի դրությամբ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Transfermarkt. Claudio Pizarro» (անգլերեն). Transfermarkt.co.uk. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «Karla, Diego, horses and the "100"» (անգլերեն). bundesliga.de. 26 августа 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  3. ↑ «lookuppage.com. Claudio Pizarro» (անգլերեն). lookuppage.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  4. ↑ Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  5. ↑ Արգենտինական ֆուտբոլի տվյալների շտեմարան (իսպ.)
  6. ↑ 6,0 6,1 «Писарро стал лучшим снайпером-легионером в истории бундеслиги». Чемпионат.com. 23 октября 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  7. ↑ «Информация о Клаудио Писарро на сайте kicker.de». kicker.de. 27 августа 2015. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 27-ին. (գերմ.)
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Claudio Pizarro. Sin Pelota» (իսպաներեն). delgol.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 «Claudio Pizarro. Historia» (իսպաներեն). delgol.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  10. ↑ «Claudio Pizarro 14» (անգլերեն). claudiopizarro14.blogspot.com. 2 ноября 2005. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Especial Claudio Pizarro. Trayectoria» (իսպաներեն). peru.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  12. ↑ «Peru 1998» (անգլերեն). rsssf. 9 июня 2006. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «Peru 1999» (անգլերեն). rsssf. 21 февраля 2000. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  14. ↑ «Новости зарубежного трансферного рынка. Состоявшиеся переходы». Спорт Экспресс. 13 октября 1999. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 «Especial Claudio Pizarro. Comentarios» (իսպաներեն). delgol.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  16. ↑ «Hertha BSC - SV Werder Bremen 1:1 (1:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  17. ↑ «SV Werder Bremen - 1. FC Kaiserslautern 5:0 (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  18. ↑ «VfL Wolfsburg - SV Werder Bremen 2:7 (2:3)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  19. ↑ «SV Werder Bremen - SSV Ulm 1846 2:1 (1:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  20. ↑ «FC Bayern München - SV Werder Bremen 3:0 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  21. ↑ «FK Bodö/Glimt - SV Werder Bremen 0:5 (0:2)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  22. ↑ «SV Werder Bremen - FC Energie Cottbus 3:1 (2:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  23. ↑ «Лакомый кусочек Клаудио Писарро». Спорт Экспресс. 28 мая 2001. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  24. ↑ «Hertha BSC - SV Werder Bremen 4:1 (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  25. ↑ «RC Genk - SV Werder Bremen 2:5 (1:3)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  26. ↑ «Especial Claudio Pizarro. Logros» (իսպաներեն). peru.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  27. ↑ «SV Werder Bremen - Hansa Rostock 3:0 (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  28. ↑ «Лидеры Бундеслиги играют мускулами». Спорт Экспресс. 11 июля 2001. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  29. ↑ «123football. Claudio Pizarro» (անգլերեն). 123football.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  30. ↑ «"Бавария" в борьбе за Писарро победила "Реал" и "Барселону"». Спорт Экспресс. 5 июня 2001. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  31. ↑ 31,0 31,1 «Новости трансферного рынка. Состоявшиеся переходы». Спорт Экспресс. 3 июля 2001. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  32. ↑ «FC Bayern München - FC Schalke 04 3:0 (3:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  33. ↑ «Super Liverpool record cup win» (անգլերեն). UEFA. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  34. ↑ «FC Bayern München - Sparta Prag 0:0 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  35. ↑ «Писарро посвятил дубль сыну». Спорт Экспресс. 19 октября 2001. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  36. ↑ «Toyota Cup 2001» (անգլերեն). .FIFA. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  37. ↑ «FC Bayern München - Hertha BSC 2:0 (1:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  38. ↑ «FC Bayern München - FC Schalke 04 5:4 n.E.» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  39. ↑ «Pizarro sidelined after surgery» (անգլերեն). UEFA. 6 декабря 2002. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  40. ↑ «FC Bayern München - Borussia Mönchengladbach 3:0 (1:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  41. ↑ «1. FC Kaiserslautern - FC Bayern München 1:3 (0:2)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  42. ↑ ««Лион» в поисках форварда». Советский спорт. 7 августа 2003. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  43. ↑ «RSC Anderlecht - FC Bayern München 1:1 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  44. ↑ «SC Freiburg - FC Bayern München 0:6 (0:3)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  45. ↑ «1. FC Köln - FC Bayern München 1:2 (1:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  46. ↑ «В погоню за «Вердером» пустилась «Бавария»». Советский спорт. 24 февраля 2004. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  47. ↑ «Pizarro extends Bayern stay» (անգլերեն). UEFA. 21 мая 2004. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  48. ↑ «FC Bayern München - VfL Wolfsburg 2:0 (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  49. ↑ «FC Bayern München - 1. FSV Mainz 05 4:2 (3:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  50. ↑ «SC Freiburg - FC Bayern München 0:7 (0:5)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  51. ↑ «FC Bayern München - MSV Duisburg 4:0 (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  52. ↑ «FC Bayern München - 1. FSV Mainz 05 3:2 n.V. (0:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  53. ↑ «FC St. Pauli - FC Bayern München 0:3 (0:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  54. ↑ «Eintracht Frankfurt - FC Bayern München 0:1 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  55. ↑ «Писарро готов уйти из мюнхенской "Баварии"». Чемпионат.com. 20 сентября 2006. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  56. ↑ 56,0 56,1 «Эгоисты "Баварии" не нужны». Чемпионат.com. 30 октября 2006. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  57. ↑ 57,0 57,1 «Писарро требует у "Баварии" увеличения зарплаты». Чемпионат.com. 25 марта 2007. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  58. ↑ «Arminia Bielefeld - FC Bayern München 2:1 (1:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  59. ↑ «"Бавария" выходит в лидеры». UEFA. 28 сентября 2006. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  60. ↑ «Короткое замыкание». Чемпионат.com. 29 сентября 2006. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  61. ↑ «FC Bayern München - Eintracht Frankfurt 2:0 (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  62. ↑ 62,0 62,1 «Форвард "Баварии" Клаудио Писарро хочет в "Ювентус"». Чемпионат.com. 30 января 2007. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  63. ↑ «Клаудио Писарро интересуются ПСВ и "Вильярреал"». Чемпионат.com. 18 мая 2007. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  64. ↑ «FC Bayern München - 1. FSV Mainz 05 5:2 (3:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  65. ↑ «Писарро будет получать в "Челси" 50 тыс. фунтов в неделю». Чемпионат.com. 1 июня 2007. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  66. ↑ «"Челси" договорился о переходе Писарро». Чемпионат.com. 28 мая 2007. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  67. ↑ «Писарро перешёл из "Баварии" в "Челси"». Чемпионат.com. 1 июня 2007. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  68. ↑ 68,0 68,1 «Pizarro's Chelsea challenge» (անգլերեն). UEFA. 27 июля 2007. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  69. ↑ «Chelsea FC vs Manchester United 1:1 (0:3 pso)» (անգլերեն). worldfootball.net. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  70. ↑ «Chelsea FC vs Birmingham City 3:2» (անգլերեն). worldfootball.net. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  71. ↑ «Birmingham City vs Chelsea FC 0:1» (անգլերեն). worldfootball.net. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  72. ↑ «Молодость – не порок». Чемпионат.com. 20 января 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  73. ↑ «Chelsea fans request Claudio Pizarro's departure» (անգլերեն). andina.com.pe. 1 февраля 2008. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  74. ↑ «Тотальное усиление». UEFA. 6 февраля 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  75. ↑ «Иванович дебютирует в составе резервной команды "Челси"» (ռուսերեն). Чемпионат.com. 31 марта 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  76. ↑ «Barnsley FC vs Chelsea FC 1:0» (անգլերեն). worldfootball.net. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  77. ↑ «Chelsea FC. Claudio Pizarro» (անգլերեն). ChelseaFC. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  78. ↑ «Писарро покинет "Челси" по окончанию сезона» (ռուսերեն). Чемпионат.com. 29 марта 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  79. ↑ «Пас из-за границы. Греция». Спорт Экспресс. 6 июня 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  80. ↑ «Писарро может сменить "Челси" на "ПСЖ"». Чемпионат.com. 14 июля 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  81. ↑ «"Бетис" ведёт переговоры о покупке Писарро». Чемпионат.com. 23 июля 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  82. ↑ «"Халл Сити" намерен взять в аренду Писарро». Чемпионат.com. 11 августа 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  83. ↑ «"Ривер Плейт" отказался от приобретения Писарро». Чемпионат.com. 24 июля 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  84. ↑ «Писарро не перейдёт в "Ривер Плейт"». Чемпионат.com. 26 июля 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  85. ↑ «Писарро проведёт следующий сезон в "Вердере"». Чемпионат.com. 15 августа 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  86. ↑ «SV Werder Bremen - FC Schalke 04 1:1 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  87. ↑ «VfL Bochum - SV Werder Bremen 04 0:0» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  88. ↑ «Писарро оштрафован на ? 3 тыс. за недовольство судейством». Чемпионат.com. 11 ноября 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  89. ↑ «SV Werder Bremen - Eintracht Frankfurt 5:0 (3:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  90. ↑ «Karlsruher SC - SV Werder Bremen 04 1:0 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  91. ↑ «Писарро ударил в лицо игрока соперника». Спорт Экспресс. 10 декабря 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  92. ↑ «Писарро пропустит матч против "Энерги"». Чемпионат.com. 20 февраля 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  93. ↑ «Форварду "Вердера" грозит двухлетняя дисквалификация». Чемпионат.com. 17 марта 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  94. ↑ «SV Werder Bremen - Hannover 96 4:1 (1:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  95. ↑ «Bayer Leverkusen - SV Werder Bremen 0:1 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  96. ↑ «AC Mailand - SV Werder Bremen 2:2 (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  97. ↑ «Schachtar Donezk - SV Werder Bremen 2:1 n.V. (1:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  98. ↑ «Оранжево-чёрная точка!». Чемпионат.com. 21 мая 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  99. ↑ «"Вердер" хочет сохранить Писарро». Чемпионат.com. 3 июля 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  100. ↑ «"Челси" заявил Жиркова под номером 18». Чемпионат.com. 7 августа 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  101. ↑ «Galatasaray might pay €3.5 million for Claudio Pizarro» (անգլերեն). andina.com.pe. 22 мая 2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  102. ↑ «Fenerbahce in talks for Peru's Claudio Pizarro» (անգլերեն). andina.com.pe. 5 июня 2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  103. ↑ «Milan interested in Peru striker Claudio Pizarro» (անգլերեն). andina.com.pe. 16 апреля 2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  104. ↑ «Пас из-за границы. Италия». Спорт Экспресс. 3 августа 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  105. ↑ «Пирло: не жалею о том, что отказал "Челси"». Чемпионат.com. 6 августа 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  106. ↑ «"Вердер" собирается выкупить трансфер Писарро у "Челси"». Чемпионат.com. 18 августа 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  107. ↑ «"Вердер" выкупил трансфер нападающего "Челси"». Чемпионат.com. 18 августа 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  108. ↑ «Pizarro rejoins Werder from Chelsea» (անգլերեն). bundesliga.de. 18 августа 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  109. ↑ «Писарро: в "Вердер" перешёл, потеряв в деньгах». Чемпионат.com. 19 августа 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  110. ↑ «SV Werder Bremen - FK Aktobe 6:3 (3:2)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  111. ↑ «SV Werder Bremen - Borussia Mönchengladbach 3:0 (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  112. ↑ «VfL Bochum - SV Werder Bremen 1:4 (1:2)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  113. ↑ «"Вердер" потерял травмированного Писарро». Чемпионат.com. 29 октября 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  114. ↑ «Писарро приступил к тренировкам по индивидуальной программе». Чемпионат.com. 7 декабря 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  115. ↑ «SV Werder Bremen - FC Schalke 04 0:2 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  116. ↑ «Писарро не поможет "Вердеру" в поединке с "Шальке"». Чемпионат.com. 11 декабря 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  117. ↑ «Форвард "Вердера" травмировал колено». Чемпионат.com. 14 января 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  118. ↑ «Eintracht Frankfurt - SV Werder Bremen 1:0 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  119. ↑ «SV Werder Bremen - Hertha BSC 2:1 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  120. ↑ «"Вердер" обыграл "Герту"». Чемпионат.com. 6 февраля 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  121. ↑ «SV Werder Bremen - FC Twente Enschede 4:1 (3:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  122. ↑ «SV Werder Bremen - Hamburger SV 1:1 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  123. ↑ «SV Werder Bremen - FC Bayern München 0:4 (0:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  124. ↑ «SV Werder Bremen - Sampdoria Genua 3:1 (0:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  125. ↑ «Sampdoria Genua - SV Werder Bremen 3:2 n.V. (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  126. ↑ «"Вердер" проиграл "Сампдории", но вышел в ЛЧ». Чемпионат.com. 6 февраля 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  127. ↑ «SV Werder Bremen - 1. FC Köln 4:2 (2:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  128. ↑ «Форвард "Вердера" Писарро выбыл из строя на неопределённое время». Чемпионат.com. 31 августа 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  129. ↑ «SV Werder Bremen - Hamburger SV 3:2 (2:0)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  130. ↑ «Фриц, Фрингс и Писарро не сыграют с "Интером"». Чемпионат.com. 27 сентября 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  131. ↑ «Borussia Mönchengladbach - SV Werder Bremen 1:4 (0:2)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  132. ↑ «Писарро вновь выбыл из строя». Чемпионат.com. 11 ноября 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  133. ↑ «Клаудио Писарро пропустит матч с "Гамбургом" из-за травмы бедра». Чемпионат.com. 15 февраля 2011. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  134. ↑ «Форвард "Вердера" Писарро пропустит около 10 дней». Чемпионат.com. 31 марта 2011. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  135. ↑ «Писарро выбыл из строя из-за травмы». Чемпионат.com. 12 мая 2011. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  136. ↑ «Real Madrid add Claudio Pizarro to possible reinforcement list» (անգլերեն). andina.com.pe. 18 января 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  137. ↑ «Pizarro to leave Werder Bremen» (անգլերեն). andina.com.pe. 20 июля 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  138. ↑ «Swiss club offers Claudio Pizarro €5mln per year» (անգլերեն). andina.com.pe. 16 августа 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  139. ↑ «1. FSV Mainz 05 - SV Werder Bremen 1:3 (1:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  140. ↑ «SV Werder Bremen - 1. FC Köln 3:2 (0:2)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  141. ↑ «Нападающий "Вердера" Писарро дисквалифицирован на два матча». Чемпионат.com. 14 марта 2012. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  142. ↑ «Перуанский нападающий Писарро покинул "Вердер"». Чемпионат.com. 15 мая 2012. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  143. ↑ «"Бавария" вернула Писарро». UEFA. 26 мая 2012. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  144. ↑ «Jahn Regensburg - FC Bayern München 0:4 (0:1)» (գերմաներեն). Fussballdaten.de. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  145. ↑ «Хет-трик Писарро». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 30-ին.
  146. ↑ Как вымирали «динозавры». «Бавария» уничтожила «Гамбург»
  147. ↑ «Бавария» разгромила «Гамбург», поразив ворота соперника девять раз
  148. ↑ «"Бавария" и "Байер" учинили разгромы, "Боруссия" победила, "Шальке" проиграл» (ռուսերեն). championat.com. 2013 թ․ հունիսի 20. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 30-ին.
  149. ↑ ««Бавария» выиграла все кубки сезона» (ռուսերեն). lenta.ru. 2013 թ․ հունիսի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 30-ին.
  150. ↑ «Клаудио Писарро остается в «Баварии» еще на год» (ռուսերեն). Евроспорт. 2013 թ․ հուլիսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 30-ին.
  151. ↑ «Клаудио Писарро останется в «Баварии»» (ռուսերեն). Советский спорт. 2013 թ․ հուլիսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 30-ին.
  152. ↑ Claudio Pizarro verlängert bis 2015
  153. ↑ «Rückkehr perfekt: Claudio Pizarro kommt zum SV Werder» (գերմաներեն). Offizielle Webseite des SV Werder Bremen. 7.09.2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ նոյեմբերի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 11-ին.
  154. ↑ «1999 MATCHES. SOUTH AMERICA» (անգլերեն). rsssf. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  155. ↑ «Copa América 1999» (անգլերեն). rsssf. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  156. ↑ «Games of the XXVII. Olympiad Football Qualifying Tournament. Sydney, Australia, 2000» (անգլերեն). rsssf. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  157. ↑ «Argentina - Peru 2:0 (0:0)» (անգլերեն). FIFA. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  158. ↑ «Аргентина - Перу - 2:0 (0:0)». Спорт Экспресс. 10 ноября 2001. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  159. ↑ «Copa América 2004» (անգլերեն). rsssf. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  160. ↑ «Pizarro faces surgery» (անգլերեն). UEFA. 14 июля 2004. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  161. ↑ «Клаудио Писарро отказался играть за сборную Перу». Чемпионат.com. 17 октября 2006. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  162. ↑ «Copa América 2007» (անգլերեն). rsssf. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  163. ↑ «Peru - Brazil 1:1 (0:1)» (անգլերեն). FIFA. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  164. ↑ «4 перуанца отстранены от игр за сборную» (ռուսերեն). Чемпионат.com. 8 декабря 2007. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  165. ↑ «Сборная Перу дисквалифицировала четырёх футболистов» (ռուսերեն). Чемпионат.com. 28 марта 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  166. ↑ «Писарро: я режим не нарушал». Чемпионат.com. 31 марта 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  167. ↑ «Мендоса обвинил Футбольную федерацию Перу в расизме» (ռուսերեն). Чемпионат.com. 8 июля 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  168. ↑ «Пас из-за границы. Перу». Спорт Экспресс. 6 июня 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  169. ↑ «Писарро выиграл иск к Национальной федерации футбола». Спорт Экспресс. 18 апреля 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  170. ↑ «Peru vs Ecuador 0:0» (անգլերեն). worldfootball.net. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  171. ↑ «В "Вердере" сообщили, что Писарро не сыграет на Кубке Америки». Чемпионат.com. 19 июня 2011. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  172. ↑ «Просьба освободить вагоны». Чемпионат.com. 11 июня 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  173. ↑ «Бомбардир для Реала: слухи и домыслы». football.ua. 15 ноября 2008. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  174. ↑ «Transfermarkt. Diego Pizarro» (անգլերեն). Transfermarkt.co.uk. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  175. ↑ «Pizarro ignora pedido de interrogatorio de Subcomisión del Congreso» (իսպաներեն). larepublica.pe. 14 апреля 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  176. ↑ «Свадьба Санта Круса». Советский спорт. 17 июня 2003. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  177. ↑ «Футболисты "Баварии" поучаствовали в празднике пива». Чемпионат.com. 3 октября 2006. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
  178. ↑ Աշխարհի ակումբային առաջնություն 2013։

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կլաուդիո Պիսառո» հոդվածին։
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Չափորոշչային վերահսկողություն
✯
 Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի օրվա հոդված:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կլաուդիո_Պիսառո&oldid=9755294» էջից