Օլիվեր Սթոուն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Օլիվեր Սթոուն
անգլ.՝ William Oliver Stone
Օլիվեր Սթոունը Վենետիկի կինոփառատոնում 2009 թվական
Ծնվել է1946 թվական սեպտեմբերի 15
ԾննդավայրԱմերիկայի Միացյալ Նահանգներ Նյու Յորք, ԱՄՆ
ԿրթությունԹիշչ արվեստի դպրոց, Թրինիթի դպրոց, The Hill School, Եյլի համալսարան և Saybrook College?
ՔաղաքացիությունԱմերիկայի Միացյալ Նահանգներ ԱՄՆ
ԱզգությունԱմերիկայի Միացյալ Նահանգներ Ամերիկացի
Կրոնբուդդայականություն
Այլ անուն(ներ)Ուիլյամ Օլիվեր Սթոուն
William Oliver Stone
ՄասնագիտությունՌեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր
Ակտիվ շրջան1971 - այժմ
ԸնտրանիGina Montana?
Ծնողներմայր՝ Jacqueline Goddet?[1]
Ամուսին(ներ)Նայվա Սարկիս (1971-1977 թվականներ)
Էլիզաբեթ Սթոուն (1981-1993 թվականներ)
Սուն Չժուն Յունգ
Երեխա(ներ)Շոն Քրիստոֆեր (1984 թվական)
Մայքլ Ջեք (1991 թվական)
Տարա
Պարգևներ և մրցանակներ
IMDbID 0000231
oliverstone.com
Օլիվեր Սթոուն՝ Վիքիպահեստ

Օլիվեր Սթոուն, Ուիլյամ Օլիվեր Սթոուն (անգլ.՝ William Oliver Stone, սեպտեմբերի 15, 1946(1946-09-15)[3][4][5], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ[6]), ամերիկացի կինոռեժիսոր, սցենարի հեղինակ և պրոդյուսեր, բազմաթիվ կինոմրցանակների դափնեկիր (այդ թվում երեք «Օսկար»-ի)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վաղ տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օլիվեր Սթոունը ծնվել է 1946 թվականի սեպտեմբերի 15-ին Նյու Յորքում, ԱՄՆ։ Սթոունի հայրը հրեա էր, մայրը՝ ֆրանսիական ծագումով կաթոլիկական ընտանիքից, սակայն երկուսն էլ հավատացյալ չէին, այդ պատճառով, որպես փոխզիջում, ապագա կինոռեժիսորին ուղարկում են ավետարանչական դպրոց (այժմ Սթոունը իրեն համարում է բուդդայականության հետևորդ)[7]։ Նրա հայրը՝ Լուիս Սիլվերսթայնը (անգլ. Louis Silverstein, 1910-1985 թվականներ) ազգանունը ամերիկացրել է Սթոունի՝ Եյլի համալսարանում սովորելու տարիներին և բրոքեր էր[8]։ Մայրը՝ Ժակլին Գոդդեն (անգլ. Jacqueline Goddet, ծնված 1926 թվականին) փարիզյան հացթուխի աղջիկ էր, և ծնողները ծանոթացել են, երբ 35-ամյա մայոր Լուիս Սթոունը՝ կրթությամբ տնտեսագետ, զինվորական ծառայություն էր անցկացնում հետպատերազմյան Եվրոպայում՝ որպես տնտեսական հարցերով խորհրդական Դուայթ Էյզենհաուերի բեռլինյան շտաբ-բնակարանում[9]։ 1962 թվականին ծնողները ամուսնալուծվում են, և մայրը վերադառնում է Եվրոպա, Օլիվերին դաստիարակում է հայրը[10]։

Ավարտելով քոլեջ Փենսիլվանիայում՝ Սթոունը վերադառնում է Նյու Յորք և ընդունվում է Եյլի համալսարան, սակայն սովորելով այնտեղ մեկ տարուց քիչ՝ թողնում է ուսումը և ուղևորվում Հարավային Վիետնամ՝ որպես անգլերեն լեզվի դասավանդող (Ազատ Խաղաղօվկիանոսյան քոլեջում), ևս մեկ տարի անց տեղափոխվում է Օրեգոն նահանգ, իսկ այնուհետև՝ Մեքսիկա։ 1967 թվականին զորակոչվում է բանակ և նորից ուղևորվում Վիետնամ։ Վիետնամում Սթոունը մարտնչում է մեկ տարուց ավելի՝ 1967 թվականի սեպտեմբերից մինչև 1968 թվականի նոյեմբերը, մասնակցում է «Բյորտ» կրակային աջակցման ռազմական բազայի խոշոր ճակատամարտին և երկու անգամ վիրավորվում է։ Պատերազմից վերադառնալով մի քանի մարտական շքանշաններով (այդ թվում «Բրոնզե Աստղ» և «Ծիրանե սիրտ»)՝ Օլիվերը ընդունվում է Նյու Յորքի համալսարան, որտեղ սովորում է Մարտին Սկորսեզեի մոտ։

Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կինոյում Սթոունը իր նորամուտը նշում է 1971 թվականին՝ «Վերջին տարին Վիետնամում» («Last Year in Viet Nam») կարճամետրաժ ֆիլմով։

Չնայած 1980-ական թվականների սկզբներին Սթոունը աշխատում էր առավելապես համեմատաբար ցածր գեղարվեստական արժեք ներկայացնող և բավականին բռնության դրվագներ պարունակող ֆիլմերի սցենարների վրա («Կոնան բարբարոս» («Conan the Barbarian»), «Վիշապի տարի» («Year of the Dragon»)), այդ ժամանակահատվածում նա չափավոր-աջակողմյանից մինչև ձախակողմյան իր հայացքներում վերջնական էվոլյուցիայի է ենթարկվում և հանդես է գալիս մի շարք քաղաքական ֆիլմերով, որոնցից առաջինը «Սալվադոր» («Salvador», 1986 թվական) ֆիլմն է, որը պատմում է Ռեյգանի կառավարության կողմից հովանավորվող «կոնտրասների» դաժան ահաբեկությունների մասին (որում մահանում են հազարավոր մարդիկ, այդ թվում արքեպիսկոպոս Օսկար Ռոմերոն, որը սպանվում է մարդասպանի կողմից եկեղեցում պատարագից հետո) Կենտրոնական Ամերիկայի այդ երկրում։

Վիետնամական եռապատում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օլիվեր Սթոուն և Ռինո Բարիլարի

Իր անձնական ռազմական փորձը ռեժիսորը արտահայտում է «վիետնամական եռագրությունում», որը կազմված է «Դասակ» («Platoon», 1986 թվական), «Հուլիսի չորսին ծնված» («Born on the Fourth of July», 1989 թվական) և «Երկինք և Երկիր» («Heaven & Earth», 1993 թվական) ֆիլմերից։ Եթե «Դասակ»-ը մեծ մասամբ ինքնակենսագրական ստեղծագործություն էր, ապա «Հուլիսի չորսին ծնված»-ը ֆիլմում Սթոունը դիմում է պատերազմի մասնակից, հաշմանդամ Ռոնալդ Կովիկի ճակատագրին, որը դառնում է հակապատերազմյան շարժման ակտիվիստ, իսկ «Երկինք և Երկիր» ֆիլմում առաջին անգամ հայացք է դարձնում վիետնամական պատերազմին «մյուս կողմից»՝ վիետնամական աղջիկ Լե Լի Հեյսլիպի անունից[11], որը ճաշակում է պատերազմի արդյունքում առաջացած բոլոր զրկանքները։

Ջոն Քենեդի․ կրակոցներ Դալլասում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1991 թվականին թողարկվում է «Ջոն Ֆ․ Քենեդի․ կրակոցներ Դալլասում» («JFK») խիզախ ֆիլմը, որը վերանայում է Ուորենի հանձնաժողովի եզրահանգումները՝ կապված ԱՄՆ-ի նախագահ Ջոն Ֆ. Քենեդիի սպանության հետ։ Ֆիլմում արտացոլված է անկախ հետաքննությունը, որն անցկացվել է Նոր Օռլեանի դատախազ Ջիմ Հարրիսոնի կողմից և հաստատում է, որ հերքել է հանձնաժողովի պաշտոնական վարկածը «կախարդական փամփուշտի» և «միայնակ մարդասպան» Լի Հարվի Օսվալդի՝ մահափորձում ունեցած դերի մասին զեկուցման մեջ հրապարակված փաստերը։ Սթոունը ավելի հեռուն է գնում և ուղղակիորեն ցույց է տալիս կորպորացիաների և հատուկ ծառայությունների հետաքրքրությունները, որոնք սերտորեն կապակցված են հանցագործ աշխարհին (մասնավորապես, ձեռնարկատեր Կլեյ Շոուի հետ) նախագահ Քենեդիի վերացման մեջ, որը թույլ է տվել խոշորամասշտաբ ներխուժում Վիետնամ։ Ֆիլմը կատաղի վեճեր է առաջացնում ամերիկյան հասարակությունում։

Վավերագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օլիվեր Սթոունը և Ուգո Չավեսը Վենետիկի կինոփառատոնում, 2009 թվական
Օլիվեր Սթոունը և Քրիստինա Ֆերնանդես Կիրշները

Օլիվեր Սթոունը ողջունում է Լատինական Ամերիկայում սոցիալական ձևափոխությունները «21-րդ դարի սոցիալիզմի» ուղղությամբ, հատկապես՝ Բիլիվարյան հեղափոխությունը Վենեսուելայում։ Սթոունը երեք վավերագրական ֆիլմ է նկարահանում Ֆիդել Կաստրոյի մասին․ «Կոմանդանտե» («Comandante», 2003 թվական), «Փնտրելով Ֆիդելին» («Looking for Fidel», 2004 թվական) և «Կաստրոն ձմռանը» («Castro in Winter », 2012 թվական)։ 2009 թվականին Սթոունը ավարտում է լիամետրաժ վավերագրական «Սահմանից դեպի հարավ» («South of the Border») ֆիլմը՝ Լատինական Ամերիկայում «ձախ շրջադարձի» մասին։ Նրանում օգտագործված է Սթոունի հարցազրույցները ձախակողմյան և ձախակենտրոնական նախագահների և նրանց ընտանիքների՝ ԱՄՆ-ի քաղաքականության քննադատների հետ․ դրանք են՝ Ուգո Չավեսը (Վենեսուելա), Էվո Մորալես (Բոլիվիա), Ռաֆաել Կորրեա (Էկվադոր), Ռաուլ Կաստրո (Կուբա), Կիրշներ ամուսիններ (Արգենտինա), Լուլա դա Սիլվա (Բրազիլիա) և Ֆերնանդո Լուգո (Պարագվայ)։ Չավեսը անձամբ էր ուղեկցում Սթոունին Վենետիկի Միջազգային կինոփառատոնում վավերագրական ֆիլմի պրեմիերայի ժամանակ՝ 2009 թվականի սեպտեմբերին։ 2010 թվականի ամռանը ֆիլմը էկրան է բարձրանում ԱՄՆ և Եվրոպայի մի շարք քաղաքների կինոթատրոններում։ 2014 թվականի մարտին՝ Չավեսի մահվան տարեդարձին, Սթոունը թողարկում է «Իմ ընկեր Ուգոն» («Mi Amigo Hugo») ֆիլմը։

Սթոունը նկարահանել է նաև «Պերսոնա Նոն-Գրատա» («Persona Non Grata», 2003 թվական) վավերագրական ֆիլմը, որը պատմում է իսրայելա-պաղեստինյան հարաբերությունների մասին և ներառում է Իսրայելի մի շարք հայտնի քաղաքական գործիչների հարցազրույցներ, այդ թվում՝ Էհուդ Բարաքի, Բենյամին Նեթանյահուի և Շիմոն Պերեսի հետ, ինչպես նաև Պաղեստինի ազատության կազմակերպության առաջնորդ Յասեր Արաֆաթի հետ։ 2012 թվականին Showtime հեռուստաալիքը սկսում է «Օլիվեր Սթոունի՝ ԱՄՆ չպատմված պատմությոնները» («Oliver Stone's Untold History of the United States») մինի-հեռուստանովելի ցուցադրությունը, որում Սթոունը հանդես է գալիս որպես ռեժիսոր, պրոդյուսեր, պատմիչ և սցենարի համահեղինակ։

Կրոնական հայացքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վաղ տարիներին իրեն համարում էր ոչ այնքան հավատացյալ բողոքական, այնուհետև ընդունում է բուդդայականություն[7]։

1997 թվականին, Հոլլիվուդի մի շարք հայտնի դերասանների և ղեկավարների հետ միասին, Օլիվեր Սթոունը ստորագրում է Գերմանիայի կանցլեր Հելմութ Կոլին ուղղված բաց նամակը՝ հրապարակված «International Herald Tribune» թերթում, որում հայտարարվում էր Գերմանիայում սաենթոլոգիայի հետևորդների կրոնական իրավունքների նկատմամբ անթույլատրելի սահմանափակումների մասին[12]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օլիվեր Սթոունը ամուսնացած է եղել երեք անգամ, ունի երեք զավակ։

Նայվա Սարկիսը նրա առաջին կինն էր։ Նրանք ամուսնացել են 1971 թվականի մայիսի 22-ին, ամուսնալուծվել 1977 թվականին։

Այնուհետև, 1981 թվականի հունիսի 6-ին նա ամուսնանում է Էլիզաբեթ Սթոունի հետ։ Նրանք ունենում են երկու որդի՝ Շոն Քրիստոֆեր (ծնված 1984 թվականին) և Մայքլ Ջեք (ծնված 1991 թվականին)։ Շոնը, երբ երեխա էր, մի քանի անգամ հայտնվել է հոր ֆիլմերում։ Օլիվերը և Էլիզաբեթը ամուսնալուծվում են 1993 թվականին։ 2012 թվականին Շոն Սթոունը ընդունում է շիա ուղղության իսլամ և վերցնում է Ալի անունը[13]։

Սթոունը ներկայում ամուսնացած է Սուն Չժուն Յունգի հետ, նրանք ունեն մեկ դուստր՝ Տարան[14]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կինոփառատոն Զագրեբում 2013 թ.

Օլիվեր Սթոունը պարգևատրվել է Ամերիկյան կինոակադեմիայի երեք «Օսկար» մրցանակով։ Առաջինը նա ստացել է 1978 թվականին Ալան Պարկերի «Կեսգիշերային ճեպընթաց» ֆիլմի լավագույն հարմարեցված սցենարի համար։ Մյուս երկուսը նրան շնորհվում են արդեն որպես «Վիետնամական եռագրության» երկու ֆիլմերի ռեժիսորի՝ «Դասակ» և «Հուլիսի չորսին ծնված»։

Օլիվեր Սթոունը բազմաթիվ կինոփառատոնների դափնեկիր է, այնպիսի մրցանակների, ինչպիսիք են[15].

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թվական Անվանում
Ռեժիսոր Սցենարիստ Պրոդյուսեր Դերասան Դեր Ծանոթություն
1971 Վերջին տարին Վիետնամում
(Last Year in Viet Nam)
ԱյոY
1973 Շաքարային թխվածքաբլիթ
(Sugar Cookies)
ԱյոY
1974 Զավթում
(Seizure)
ԱյոY
ԱյոY
1978 Կեսգիշերային ճեպընթաց
(Midnight Express)
ԱյոY
1979 Խենթը Մարտինիկաից
ԱյոY
1981 Ձեռք
(The Hand)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
Բամ
1982 Կոնան բարբաոս
(Conan the Barbarian)
ԱյոY
1983 Սպիով դեմքը
(Scarface )
ԱյոY
1985 Վիշապի տարին
(Year of the Dragon)
ԱյոY
1986 Մահանալու ութ միլլիոն միջոց
(8 Million Ways to Die)
ԱյոY
1986 Դասակ
(Platoon)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
Մայոր բունկերում
1986 Սալվադոր
(Salvador)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
1987 Ուոլլ Սթրիթ
(Wall Street)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
Թրեյդեր
1988 Ռաիոխոսակցություն
(Talk Radio)
ԱյոY
ԱյոY
1989 Հուլիսի չորսին ծնվածը
(Born on the Fourth of July)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
Թերթի թղթակից
1989 Երկնագույն պողպատ
(Blue Steel )
ԱյոY
1991 Ջոն Ֆ․ Քենեդի․ Կրակոցներ Դալլասում
(JFK)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
1991 Դռներ
(The Doors)
ԱյոY
ԱյոY
1992 Վագրաձիու գլուխը
(Zebrahead)
ԱյոY
1992 Հոսանքին հակառակ
(South Central)
ԱյոY
1993 Երկինք և Երկիր
(Heaven & Earth)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
1993 Վայրի արմավենիներ
(Wild Palms)
ԱյոY
ԱյոY
կամեո
1993 «Երջանիկ» ակումբը
(The Joy Luck Club)
ԱյոY
1994 Նոր ժամանակ
(The New Age)
ԱյոY
1994 Բնածին մարդասպանները
(Natural Born Killers)
ԱյոY
ԱյոY
1995 Նիքսոն
(Nixon)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
1995 Դատավճիռ. դատավարություն ՄակՄարտինների նկատմամբ
(Indictment: The McMartin Trial)
ԱյոY
1996 Էվիտա
(Evita)
ԱյոY
1996 Ժողովուրդն ընդդեմ Լարի Ֆլինտի
(The People vs. Larry Flynt )
ԱյոY
1996 Մարդասպան. սպանությունների օրագիր
(Killer: A Journal of Murder)
ԱյոY
1996 Խճուղի
(Freeway)
ԱյոY
1997 Շրջադարձ
(U Turn)
ԱյոY
1997 Սառնություն սրտում
(Cold Around the Heart)
ԱյոY
1998 Փրկիչ
(Savior)
ԱյոY
1999 Յուրաքանչյուր կիրակի
(Any Given Sunday)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
Թագ Կովալսկի
2003 Կոմանդանտե
(Comandante)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
վավերագրական
2003 Պերսոնա Նոն Գրատա
(Persona Non Grata)
ԱյոY
վավերագրական
2004 Ալեքսանդր
(Alexander)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
2004 Փնտրելով Ֆիդելին (Looking for Fidel)
ԱյոY
ԱյոY
վավերագրական
2006 Երկվորյակ աշտարակները
(World Trade Center)
ԱյոY
ԱյոY
2008 Բուշ
(W.)
ԱյոY
2010 Ուոլլ Սթրիթ. Փողերը չեն քնում
(Wall Street: Money Never Sleeps)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
կամեո
2012 Անիծյալ քարը
ԱյոY
2012 Առանձնապես վտանգավոր
(Savages)
ԱյոY
ԱյոY
2014 Օլիվեր Սթոունի ԱՄՆ չպատմված պատմությոնները (Oliver Stone's Untold History of the United States)
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
պատմիչ վավերագրական
2015 Սնոուդեն
(Snowden)
ԱյոY
ԱյոY

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 https://www.purepeople.com/article/oliver-stone-mort-a-93-ans-de-sa-maman-la-francaise-jacqueline-goddet_a159040/1
  2. https://www.gettyimages.fr/detail/photo-d'actualit%C3%A9/oliver-stone-est-fait-officier-des-arts-et-lettres-photo-dactualit%C3%A9/956653186?adppopup=true
  3. Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  4. GeneaStar
  5. Munzinger Personen (գերմ.)
  6. 6,0 6,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #119151529 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  7. 7,0 7,1 The religion of director Oliver Stone Արխիվացված 2010-12-02 Wayback Machine.
  8. Lloyd Grove «Oliver Stone's Mother Lode»
  9. The Oliver Stone Encyclopedia: «lieutenant colonel».
  10. Louis Stone on IMDb
  11. «Heaven and Earth Movie Review (1993) | Roger Ebert». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 26-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 15-ին.
  12. «Does Germany Have Something Against These Guys?» (անգլերեն). Time. 1997 թ․ փետրվարի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 15-ին.
  13. «Oliver Stone's son converts to Islam in Iran». // telegraph.co.uk. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 15-ին.
  14. «63rd Annual Cannes Film Festival – «Wall Street: Money Never Sleeps» Premiere» (անգլերեն). Live. 2010 թ․ մայիսի 14. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 15-ին.
  15. «Список наград и номинаций Оливера Стоуна». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 28-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 15-ին. на сайте IMDB.com

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Օլիվեր Սթոուն հոդվածին
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օլիվեր Սթոուն» հոդվածին։