Գայոս Հուլիոս Վերոս Մաքսիմինոս[1] Թրակիացի (լատ.՝ Gaius Julius Verus Maximinus Augustus, 173, Թրակիա - մայիսի 10, 238, Ակվիլեյա), Հռոմի կայսր 235-ից առ 238 թվականը, այսպես կոչված «զինվորական կայսրերից» առաջինը։ Եղել է թրակիացի նախկին հովիվ և ապա դարձել հեծելազորի բարձրագույն սպա։ Կայսր է հռչակվել բանակի կողմից Ալեքսանդր Սևերոսի սպանությունից հետո։ Առանձնանում էր հսկա հասակով և ահռելի ֆիզիկական ուժով։ Իր գահակալության ամբողջ ընթացքում պատերազմել է Հռենոսի և Դանուբի մոտ գերմանական ցեղերի դեմ։ Սպանվել է դավադրության արդյունքում՝ սեփական զինվորների կողմից։
