Իգնատիոս Անտիոքացի, նաև՝ Իգնատիոս Աստվածազգյաց (հուն․՝ Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, մոտ 35[1], Սիրիա, Հին Հռոմ - միգուցե 108, Հռոմ, Հռոմեական կայսրություն), Անիտոքի եպիսկոպոս, առաքելական այր, քրիստոնյա մարտիրոս, աստվածաբան, համաքրիստոնեական սուրբ։ Հովհաննես առաքյալի աշակերտը։ Գրել է բազմաթիվ նամակներ՝ ուղղած քրիստոնեական տարբեր համայնքների, որոնցից պահպանվել են 7-ը։ Այդ նամակներից մեկն ուղղված է Պոլիկարպոս Զմյուռնացուն, իսկ մյուսները Եփեսոսի, Մագնեզիայի, Տրալլայի, Ֆիլադելֆիայի, Զմյուռնիայի և Հռոմի եկեղեցիներին։ Նշանավոր է հատկապես՝ քրիստոնյաներին ուղղված նամակը։ Լսելով, որ Հռոմի քրիստոնյաները ձեռնարկում են իր ազատագրման գործը, Իգնատիոսը դիմում է նրանց և խնդրում, որ թույլատրեն իրեն մահանալու Քրիստոսի համար։
Հայ եկեղեցին Իգնատիոս Անտիոքացուն դասել է սրբերի կարգը։
Պահպանված են Իգնատիոսի նամակների 3 տարբեր խմբագրություններ.
Կարճ խմբագրություն բաղկացած է վերոհիշյալ 7 նամակներից և պահպանված միայն հունարենով։
Երկար խմբագրություն բաղկացած է 13 նամակներից և համարվում է Դ դարի խմբագրություն։ Պահպանված է հունարեն բնագրով, հայերեն և լատիներեն թարգմանություններով։
Սիրիական խմբագրություն, բաղկացած է միայն երկու նամակներից. Առ Հռոմեացիս և Առ Պոլիկարպոս։ Հարազատը համարվում է Ա խմբագրությունը[2]։