Մասնակից:Zaqaryan13/Ավազարկղ6

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ալեքսանդր Յակովլևիչ Ռոզենբաում (, ԽՍՀՄ)՝ խորհրդային և ռուս երգիչ, հեղինակ-կատարող, բանաստեղծ, երաժիշտ, կոմպոզիտոր, կինոդերասան, բժիշկ[1], Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (2001): Ռուսաստանի Դաշնության IV գումարման Պետական դումայի պատգամավոր (2003-2007):

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1951 թվականի սեպտեմբերի 13-ին Լենինգրադում՝ Առաջին բժշկական ինստիտուտի համակուրսեցիների հրեական ընտանիքում[2]: 1952 թվականին նրա ծնողներն ավարտել են ինստիտուտը, այնուհետև գնացել են ապրելու Արևելյան Ղազախստանում՝ Զիրյանովսկ քաղաքում: Հայրը՝ Յակով Շմարիևիչ Ռոզենբաումը, ուրոլոգ էր, քաղաքային հիվանդանոցի գլխավոր բժիշկը, մայրը՝ Սոֆյա Սեմյոնովնա Միլյաևա, մանկաբարձ-գինեկոլոգ էր։ Վեց տարի շարունակ Սաշայի հայրն ու մայրը զբաղվել են Զիրյանովսկի բնակիչների բուժմամբ։ Նույն ժամանակահատվածում ընտանիքում ծնվել է ևս մեկ որդի՝ Վլադիմիր Յակովլևիչ Ռոզենբաումը[3]:

Ընտանիքն ապրում էր Նևսկի պողոտայի N 102 տանը[4]: Ավարտել է Ապստամբության փողոցում գտնվող դպրոցը՝ N 209-րդը (նախկին Պավլովյան ազնվական օրիորդների ինստիտուտ), ավելի վաղ այստեղ սովորել են նրա ծնողները, հետո՝ դուստրը։ 9-10-րդ դասարաններում սովորել է Վիտեբսկի պողոտայի N 57 հասցեում գտնվող ֆրանսերեն լեզվի խորացված ուսուցմամբ N 351 դպրոցում, որը հաջողությամբ ավարտել է 1968 թվականին: Այնտեղ նա ակտիվորեն մասնակցել է ինքնագործունեությամբ, և զուգահեռ մասնակցել է երեկոյան երաժշտական դպրոցի դասերին՝ գործիքավորման դասարանում: Ավարտել է Լենինգրադի N18 մանկական երաժշտական դպրոցը դաշնամուրի և ջութակի դասարանում, նախ՝ Լարիսա Յանովնա Իոֆեի, այնուհետև՝ ուսուցիչ Մարիա Ալեքսանդրովնա Գլուշենկոյի ղեկավարությամբ[3]: Նրա տատիկի հարևանը կիթառահար Միխայիլ Ալեքսանդրովիչ Մինինն էր, ումից սովորել է հիմունքները, իսկ կիթառ նվագելը սովորել է ինքնուրույն[3]: Նվագել է ընկերների համար, տանը, բակում։ Ալեքսանդր Յակովլևիչի խոսքով՝ նա «բեմում է հինգ տարեկանից»[5]: Գնացել է գեղասահքի, 12 տարեկանում տեղափոխվել է «Աշխատանքային ռեզերվներ» բռնցքամարտի բաժին[3]:

1968-1974 թվականներին սովորել է Լենինգրադի Առաջին բժշկական ինստիտուտում։ Մինչև հիմա ամեն տարի այնտեղ համերգներ է տալիս։ Հեռացվել է ինստիտուտից, սակայն բանակ չեն զորակոչել վատ տեսողության պատճառով, որից հետո գնացել է հիվանդանոց աշխատելու։ Մեկ տարի անց նա վերականգնվել է ինստիտուտում և ավարտել իր կրթությունը:

1974 թվականին, գերազանց հանձնելով բոլոր պետական քննությունները, Ալեքսանդրը ստացել է թերապևտի դիպլոմ: Նրա մասնագիտացումը անեսթեզիոլոգիա և ռեանիմատոլոգիան է։ Աշխատել է որպես շտապօգնություն բժիշկ Առաջին ենթակայանում, որը գտնվում է Պրոֆեսոր Պոպովի փողոցի տուն 16/Բ հասցեում՝ հարազատ ինստիտուտից ոչ հեռու[3]:

Սովորել է Ս. Մ. Կիրովի անվան մշակույթի պալատին կից երեկոյան ջազային ուսումնարանում։ Երգեր սկսել է գրել 1968 թվականից՝ ուսանողական ինքնագործ երեկոների, ներկայացումների, վոկալ-գործիքային համույթների և ռոք խմբերի համար։ 1980 թվականին անցում է կատարել պրոֆեսիոնալ էստրադա։ Նվագել է տարբեր խմբերում։

Ռոզենբաումի ընտանեկան կյանքը շուտ է սկսվել, բայց առաջին ամուսնությունը երկար չի տևել:

Մեկ տարի անց Ռոզենբաումը կրկին ամուսնացել է, այս անգամ իր համակուրսեցի Ելենա Սավշինսկայայի հետ, և նրանք դուստր ունեն՝ Աննան: Ալեքսանդր Ռոզենբաումը ընտրություն ուներ բժշկի մասնագիտության, որով նա արդեն աշխատում էր հինգ տարի և գտել էր իրեն դրանում, և էստրադային կարիերայի միջև: Նրա ընտրությունը կանգ առավ վերջինի վրա:

Հանդես է եկել «Ծովակալություն», «Արգոնավորդներ»[6], «Վեց երիտասարդ», «Զարկերակ» (Այարով կեղծանունով[7], «Ա. Յա. Ռոզենբաում»-ից) վոկալ-անսամբլային խմբերի և համույթների կազմում:

Որպես մենակատար գործունեության սկիզբը 1983 թվականի հոկտեմբերի 14-ին Ֆ.Է. Ձերժինսկու անվան ՆԳՆ մշակույթի տանը իր ելույթն էր: Հետագայում նա դարձավ «Ալեքսանդր Ռոզենբաումի ստեղծագործական արվեստանոց» թատրոն-ստուդիայի գեղարվեստական ղեկավարը:

Ալեքսանդր Ռոզենբաումը 1993 թվականին
Ալեքսանդր Ռոզենբաումը 1993 թվականին

1980-ական թվականներին բազմիցս համերգներով այցելել է Աֆղանստանում սովետական զորքերի Սահմանափակ զորախումբ:

1985 թվականի մայիսին մենահամերգներով հանդես է եկել Կույբիշև քաղաքի սպորտի պալատում, որը ներկայումս կրում է Վ.Ս. Վիսոցկու անունը, և Ս. Պ. Կորոլյովի անվան ավիացիոն ինստիտուտում:

1995 թվականի Պետական Դումայի ընտրություններում գլխավորել Է Իվան Ռիբկինի դաշինքի Սանկտ-պետերբուրգյան տարածաշրջանային խումբը։

1999 թվականին արշավախմբի կազմում Անդրեյ Մակարևիչի հետ մեկնել է Ամազոնի ջունգլիներ[8][9], իսկ 10 տարի անց նրա հետ նաև ճանապարհորդեց Բրազիլիայի Պանտանալի գետերով[10]:

2001 թվականից Ելենա Մալիշևայի հետ միասին վարում է Ռուսաստանի լավագույն բժիշկների «Կոչում» մրցանակի հանձնման հանդիսավոր արարողությունը[11][12][13][14][15]:

2003 թվականից Սանկտ Պետերբուրգի «Գեր Ֆրաեր» գարեջրի ցանցի համասեփականատերն է[16]:

2003 թվականին «Եդինայա Ռոսիա» կուսակցությունից ընտրվել է Ռուսաստանի Պետական դումայի պատգամավոր: Պաշտոնավարել է մինչև 2007 թվականը:

2005 թվականի հունիսի 28-ին հասարակության 50 ներկայացուցիչների թվում ստորագրել է նամակ՝ ի պաշտպանություն «ՅՈՒԿՕՍ»-ի նախկին ղեկավարների դատավճռի[17]:

2009 թվականին, ի թիվս 42 հայտնի պետերբուրգցիների,ստորագրել է նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևին ուղղված բաց նամակ՝ ի աջակցություն «Օխտա-կենտրոն»-ի կառուցման[18]:

2014 թվականին մասնակցել է ուկրաինական վավերագրական «Թագավորական գումարտակի առեղծվածը» ֆիլմի հնչյունավորմանը, նվիրված ԽՍՀՄ զինված ուժերի 108-րդ մոտոհրաձգային դիվիզիայի 682-րդ մոտոհրաձգային գնդի 1-ին գումարտակի կործանմանը 1984 թվականի ապրիլին՝ Աֆղանական պատերազմի ժամանակ: Այս ֆիլմում Ռոզենբաումը հանդես է գալիս որպես ձայնային տեքստի ընթերցող և «Քարավան»եզրափակիչ երգի կատարող:

2014-2021թթ.եղել է Առաջին ալիքի «Երեք ակորդ» հեռուստահաղորդման ժյուրիի անդամ:

2015 թվականի դեկտեմբերին 2013-2014 թվականների ուկրաինական իրադարձությունների վերաբերյալ իր քաղաքական դիրքորոշման և հայացքների համար Ռոզենբաումը ներառվել էր Ուկրաինայի տարածքում «պերսոնա նոն գրատա» համարվող ռուս արտիստների սև ցուցակում[19]: Ինչպես հայտարարել է երաժիշտը Լեոնիդ Յակուբովիչի «Աստղ «Աստղի» վրա» հաղորդման եթերում, հիմա պարկեշտ մարդու համար անպարկեշտ է այդ ցուցակում չլինելը: Նա պնդում է, որ շատ առումներով իրեն ձևավորել է Ուկրաինան, որտեղ նա ամեն ամառ գնում էր մանկության տարիներին[20]: Կիևը համարում է լավագույն քաղաքը հայրենի Սանկտ Պետերբուրգից հետո[21], շատ երգեր է գրել Կիևում[22]:

2021 թվականի մարտի 19-ին ընտրվել է Սանկտ Պետերբուրգի և Լենինգրադի մարզի պատիժների կատարման դաշնային ծառայության վարչությանը կից հասարակական խորհրդի նախագահ[23]:

Եղել է «ՈւՀԱ»-ի ժյուրիի կազմում[24]:

«Երեկոյան Ուրգանտ» ծրագրում Ռոզենբաումը մի քանի անգամ կատարել է հանրաճանաչ երգեր, ինչպես նաև մուլտֆիլմերից երգեր իր ոճով «Փոփ-ստոպ» խորագրում[25][26][27][28][29][30][31]:

«Տարվա շանսոն» ամենամյա ազգային մրցանակաբաշխության մասնակից է Կրեմլի Մեծ պալատում:

«Մեծ քաղաք» ընկերության համերգային բաժնի փոխնախագահն է և գեղարվեստական ղեկավարը:

«Կրոնշտադտ» պատմական ժառանգության զարգացման հիմնադրամի խորհրդի նախագահն է: «Կրոնշտադտի ծովային տաճարի վերականգնումը և այն մարդկանց վերադարձնելը՝ ծառայելու այն գաղափարին, որի համար ստեղծվել է՝ լինել երկրի գլխավոր ծովային տաճարը,- ըստ հիմնադրամի խորհրդի նախագահ Ալեքսանդր Ռոզենբաումի,- համարվում է «սուրբ խնդիր»»[32]:

Հանրային դիրքորոշում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2022 թվականի մայիսին ռուս-ուկրաինական պատերազմը անվանել է «հոգևոր ծանրագույն տրավմա» և «մարդկային վիթխարի ողբերգություն», իսկ Ուկրաինան՝ իր հայրենիքի մի մասը[33]։ Ալեքսանդր Ռոզենբաումը հայտարարել է, որ պատրաստ է հանդես գալ «խաղաղության աղավնու» դերում ու երգել ռուսական և ուկրաինական բանակների վիրավոր զինվորների առջև[34]։ Ռոզենբաումը նաև հայտարարել է, որ «ազատություն չի համարում, երբ մարդիկ չեն կարող իրենց կարծիքը հայտնել ի օգուտ փոքրամասնության, որն իր գաղափարախոսությամբ օկուպացրել է Ուկրաինան» և «օկուպանտներն իրականում Արևմտյան Ուկրաինա են, որը ձևավորված է հավաքական Արեւմուտքի փողերով»[35]։

KremlinLeaks միջազգային լրագրողական նախագծի համաձայն՝ իշխանամետ «Ինտեգրացիա» Օլեգ Գազմանովի և Յուլիա Չիչերինայի հետ միասին օգնել է արտիստին գումար հավաքել ԼԺՀ-ի և ԴԺՀ-ի ստորաբաժանումների համար[36]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հայր՝ Յակով Շմարևիչ Ռոզենբաում (1923 թ․ դեկտեմբերի 23-2018 թվականի փետրվարի 28[37]), բժիշկ-ուրոլոգ։ Ծնվել Է Ուկրաինայի Չեռնիգովի մարզի Նեժինե քաղաքում։ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից[38]։ Պատերազմից հետո եղել է քաղաքային հիվանդանոցի գլխավոր բժիշկը։
  • Մայրը՝ Սոֆյա Սեմյոնովնա Միլյաևա (1928—2009[39])՝ մանկաբարձ-գինեկոլոգ։
  • Կրտսեր եղբայրը՝ Վլադիմիր Յակովլևիչ Ռոզենբաում (1956 թ․ մարտի 12 - 2005 թ․ հուլիս), աշխատել է որպես շտապօգնության բժիշկ, մահացել է լյարդի ցիռոզից[40]։ Վլադիմիր Ռոզենբաումին նվիրված են «Իմ եղբայր», «Ներիր ինձ», «Հուլիսյան բլյուզ եղբոր և սաքսոֆոնի համար» երգերը։ Վլադիմիր Ռոզենբաումը եղբոր պես կիթառ էր նվագում և երգում։
  • Առաջին ամուսնությունը տևել է ընդամենը 9 ամիս։
  • Երկրորդ կինը (1975 թվականից)՝ Ելենա Վիկտորովնա Սավշինսկայա, բժիշկ-ռենտգենոլոգ Սկվորցով-Ստեփանովի հոգեբուժական հիվանդանոցում[41]։
    • Դուստրը՝ Աննա Ալեքսանդրովնա Սավշինսկայա (ծնվել է 1976 թվականի հոկտեմբերի 20-ին), բանասեր և պրոֆեսիոնալ թարգմանիչ, ամուսնացել է Իսրայելի քաղաքացի Տիբերիո Չակիի հետ, ով «Գեր Ֆրաեր» գարեջրի ցանցի համասեփականատեր է[42]։

Ստեղծագործություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բանաստեղծ և երաժիշտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալեքսանդր Ռոզենբաումը 2006 թվականին

Ալեքսանդր Ռոզենբաումը կոմպոզիտոր է, սեփական երգերի հեղինակ-կատարող։ Նրա վաղ երգերից շատերը պատկանում են գողական երգի ժանրին, և նրանց հերոսը ՆԷՊ-ի ժամանակներից հրեական ծագում ունեցող Օդեսայի հետախույզի դասական կերպարն է։ Այս կերպարը ստեղծվել է Իսահակ Բաբելի «Օդեսայի պատմությունների» հիման վրա։ Նրա մի շարք վաղ երգեր կապված են նաև բժշկի աշխատանքի հետ։ Սակայն ինքը՝ Ալեքսանդր Յակովլևիչը, կարծում է, որ աշխատում է «Ռոզենբաում» ժանրում[43][44]։

Բացի այդ, նրա աշխատանքը բնութագրվում է XX դարի հետհեղափոխական տարիների Ռուսաստանի պատմության նկատմամբ հետաքրքրությամբ («Գեներալ Չարնոտայի ռոմանսը»), գնչուական թեմաներով (օրինակ՝ «Գնչուական արյամբ ձիու երգը», «Ախ, եթե հնարավոր լիներ…» երգերը) և կազակությամբ («Կազակներ», «Կուբանյան կազակներ», «Դոնի մոտ, Դոնի վրա»)։ Նրա երգերի մեջ կա նաև փիլիսոփայական քնարերգություն («Մարգարեական ճակատագիր»)։ Չի շրջանցվում նաև ռազմական թեման, որում երգերի մեծ մասը կապված է Հայրենական մեծ պատերազմի հետ («Ես հաճախ արթնանում եմ լռության մեջ», «Ուղեկցիր ինձ, հայր, պատերազմ…» և այլն), ծովային թեման («38 հանգույց», «Ծեր ականակրի երգը»)։ Ստեղծագործության հատուկ մաս նվիրված Է Աֆղանստանի պատերազմին (««Սև կակաչի» օդաչուի մենախոսությունը», «Քարավան», «Կյանքի ճանապարհ»)։ Երգիչը հաճախ էր լինում խորհրդային զորամասերի տեղակայման վայրերում՝ համերգներով հանդես գալով Աֆղանստանում։ 1986 թվականին ԽՍՀՄ պաշտպանության նախարարության կինոստուդիայում «Աֆղանստանի լեռներում» երգը ներդրվեց «Աֆղանստանի ցավն ու հույսերը» ֆիլմում՝ մարտական գործողությունների տարեգրությանը կից․ իրականում ստեղծվեց կատարողի երգերի առաջին տեսահոլովակը։

Իր երգերը Ա. Ռոզենբաումը կատարում է Open G-ով տասներկու լարային կիթառի վրա, ինչպես նաև՝ յոթ լարային կիթառի վրա՝ առանց հինգերորդ լարի[45]։ Он использует разные виды гитарного боя, при этом не используя медиатор. По словам самого Розенбаума, невозможно определить стиль музыки, в котором он работает, так как он очень разносторонний музыкант. Стихи Розенбаума изобилуют специфической лексикой (технической, охотничьей («Охота на волков», «Утиная охота»), воинской, тюремной и т. д.). После распада СССР в творчестве Розенбаума появились иудейские, израильские мотивы («Песня еврейского портного», «Днём и ночью»). Розенбаум обладает сильным и мужественным голосом баритональной природы с лёгкой хрипотцой.

По форме творчество Розенбаума близко к жанру бардовской песни. Розенбаум пользовался официальным признанием и концертировал как артист Ленконцерта задолго до распада Советского Союза и отмены цензуры. В антологии «Авторская песня» (составитель Дмитрий Сухарев)[46] его имя не упоминается. В более поздний период его творчества с Розенбаумом работают и по сей день музыканты, для которых он создаёт аранжировки, причём музыкальная стилистика весьма различная — от джаза до рока и рок-н-ролла[47].

Ռոզենբաումի «Հին բանակը»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ներկայիս կազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ալեքսանդր Ալեքսեև (ստեղնաշարային գործիքներ, 1988 թվականից մինչև օրս)
  • Վիկտոր Սմիրնով (ստեղնաշարային գործիքներ, ակորդեոն, 1993 թվականից մինչև 2002 թվականը, 2020 թվականից մինչև օրս)
  • Վյաչեսլավ Լիտվինենկո (սոլո կիթառ, ակուստիկա, 2005 թվականից մինչև օրս)
  • Վյաչեսլավ Կրյուկով (բաս կիթառ, 2017 թվականից մինչև օրս)
  • Վադիմ Մարկով (հարվածային գործիքներ, 2012թվականից մինչև 2017 թվականը, 2019 թվականից մինչև օրս)
  • Ալեքսանդր Մարտիսով (ձայնային ռեժիսոր, 2004թվականից մինչև օրս)
  • + մշտական սեսիոն մասնակիցներ

Նախկինում Ռոզենբաումի հետ նվագած երաժիշտներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Նիկոլայ Ռեզանով (1982-1983 թթ․ 1993-2006 թթ․) †
  • Յուրի Կապետանակի (ստեղնաշարային գործիքներ, 2002-2019 թթ․) †
  • Արկադի Ալադին (հարվածային գործիքներ, 2002-2012 թթ․, 2017-2019 թթ․) †
  • Անատոլի Նիկիֆորով (2002-2012 թթ․)
  • Ալյոշա Դուլկևիչ (1982-1983 թթ․, 2001-2010 թթ․)
  • Վիտալի Ռոտկովիչ (1992-2001 թթ․, ձայնային ռեժիսոր)
  • Միխայիլ Վոլկով (բաս կիթառ, 2012-2017 թթ․)

Պաշտոնական սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

(նշվում է ձայնագրության ամսաթիվը, ոչ թե՝ թողարկման)

Դերասանական աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կինոյում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հեռուստատեսությունում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Կաղապար:Год в кино — Карнавальная ночь с Максимом Авериным — разбойник из «Бременских музыкантов»

Տեսահոլովակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վավերագրական ֆիլմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մատենագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Затяжной прыжок. Авторский сборник. — М.: Союзтеатр, 1990, 142 с., 300 000 экз.
  • «Время жить и помнить. Время петь». Песни для голоса в сопровождении гитары. — Изд.: Композитор — Санкт-Петербург, 1991, 48 с. ISBN 979-0-66000-274-2
  • Белая птица удачи. Стихи и песни. — Изд.: «ННН», Эксмо-пресс, 1996, 2000, 7000 экз. ISBN 5-7961-0045-9, 5-04-004366-X
  • Бультерьер. — Изд.: «Вагриус», 2000. ISBN 5-264-00085-9
  • На плантациях любви. Песни в сопровождении гитары. — Изд.: Композитор — Санкт-Петербург, 2001.
  • Подарок на день рождения. — Издательский дом Александра Розенбаума, 2001, 20 000 экз.
  • Я люблю возвращаться в свой город. — Изд.: Санкт-Петербург. Компания «АЛРОЗ», 2003, 5000 экз.
  • Александр Розенбаум. Тексты песен, ноты, аккорды. Часть I. — Изд.: Нота — Р, 2004, 10000 экз. ISBN 5-85929-081-0
  • Александр Розенбаум. Тексты песен, ноты, аккорды. Часть 2. — Изд.: Нота — Р, 2004, 10000 экз. ISBN 5-85929-102-7
  • Александр Розенбаум. Тексты песен, ноты, аккорды. Часть 3. — Изд.: Нота — Р, 2004, 10000 экз. ISBN 5-85929-123-X
  • VIP интервью — Изд.: Нота — Р, 2004.
  • Синяя птица мечты: Из-под пальцев улетел аккорд. Стихотворения. — М.: Эксмо, 2004, 8000 экз. ISBN 5-699-05046-9
  • Синяя птица мечты: Строфа дрожит, шатается и рвётся. Стихотворения. — М.: Эксмо, 2004, 8000 экз. ISBN 5-699-05045-0
  • Стихи и песни. — Изд.: ПК «ТомСувенир» — Томск, 2005, 500 экз.
  • Крылья Пегаса. — М.: Эксмо, 2008, 3000 экз. ISBN 978-5-699-30220-8[48]
  • Летать — так летать! Авторский сб. — М.: Эксмо, 2009, 520 с., 3000 экз. ISBN 978-5-699-32402-6
  • Размышление на прогулке. Авторский сб. — М.: Эксмо, 2009, 432 с., 3000 экз. ISBN 978-5-699-30222-2
  • Александр Розенбаум. Стихи о любви. Авторский сб. — М.: Эксмо, 2009 г., 340 с., 4000 экз. (серия «Стихи о любви») ISBN 978-5-699-33820-7
  • Дорога длиною в жизнь. Авторский сборник. — М.: Эксмо, 2011, 336 с., 4000 экз. («Золотая серия поэзии») ISBN 978-5-699-45684-0
  • Дом с видом на соль мажор. Моя гитара. — Изд.: «Музыка», 2015, 1000 экз.
  • Шуры и Шурики. — Изд.: «ПЕТРОНИЙ», 2015, 1000 экз. ISBN 978-5-91373-083-1
  • Вальс-бостон. — М.: Эксмо, 2023 г., тираж 2000 экз., с. 400, ISBN 9785041849429

Ճանաչում և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Памятник Александру Розенбауму в Челябинске

Զինվորական կոչում՝

Պետական պարգևներ՝

Памятник ростовскому скрипачу Моне в Ростове-на-Дону

Պատվավոր կոչումներ՝

Այլ պարգևներ՝

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ոսկե Գրամոֆոն»
«Տարվա շանսոն»

«Ռուսաստանի Ազգային Երաժշտական մրցանակ Վիկտորիա»

  • 2021 — специальная премия «За уникальную гармонию песенной лирики и музыки»

Բարեգործություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Помимо выступлений в рамках гастрольных туров, Розенбаум даёт концерты в институтах, в армии, на флоте, в местах лишения свободы. Все подобные концерты — благотворительные.

В 1991 году Розенбаум провёл в Москве серию из восьми благотворительных концертов под общим названием «Они могли бы жить». Свою программу певец посвятил жертвам межнациональных конфликтов. Весь доход артист направил в Общество Красного Креста и Красного Полумесяца Нагорно-Карабахской автономной области, Азербайджана, Грузии, Армении, Литвы и пр., командованию внутренних войск СССР для семей военнослужащих, погибших в результате межнациональных столкновений.

25 февраля 1992 года в Национальном дворце искусств «Украина» состоялся благотворительный вечер с участием А. Розенбаума и сатирика Семёна Альтова.

23 сентября 1994 года в концертном зале у Финляндского вокзала в Санкт-Петербурге Розенбаум дал благотворительный концерт, весь сбор от которого был направлен в Международный фонд русской поэзии, учреждённый литераторами России и русского зарубежья. Розенбаум является одним из попечителей фонда, в совет которого входили Иосиф Бродский, Дмитрий Лихачёв и др. Деньги, вырученные от концерта, были направлены на издание книг современных российских поэтов.

9 мая 1995 года на Дворцовой площади прошёл концерт Розенбаума в честь юбилея Дня победы. Концерт собрал 200 тысяч зрителей. Как и все предпраздничные концерты, этот был благотворительным. Концерт был организован при поддержке АО «Великий город», вице-президентом которого является Розенбаум. «Великий город» в те майские дни всячески помогал ветеранам и блокадникам: делал подарки, организовывал праздники и встречи ветеранов. Розенбаум не отказал ни в одной просьбе выступить в концертах, посвящённых 50-летию Победы. 4 мая он пел в Москве в Белом доме, 7 мая выступал в пушкинском кинотеатре «Руслан», а 8 и 9 мая дал два концерта в БКЗ «Октябрьский».

24 октября 2000 года в Санкт-Петербурге прошёл конкурс детского рисунка на тему песни Александра Розенбаума «Вальс-бостон». Организатор конкурса благотворительный фонд «Золотой пеликан». В конкурсе принимали участие дети слабовидящие, слабослышащие или с ограниченными возможностями. Александр Яковлевич выбрал наиболее понравившиеся ему четыре рисунка, вручил победителям призы и спел для детей несколько песен.

9 марта 2001 года в Доме культуры имени Дзержинского в Санкт-Петербурге состоялся благотворительный концерт Александра Розенбаума для сотрудников МВД. Выступление было построено в довольно редком для Александра Яковлевича жанре творческого вечера, где наряду с песнями значительная часть времени была уделена ответам на вопросы зрителей[65].

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Владимир Путин поздравил Александра Розенбаума с юбилеем». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-09-14-ին. Վերցված է 2016-09-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. ↑ Nadya.biz «Blog Archive» Яков Розенбаум, отец барда: «Разговоры о самоубийстве сына — глупость!» Արխիվացված 2012-01-09 Wayback Machine
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Официальный сайт Александра Розенбаума. Биография». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-10-07-ին. Վերցված է 2021-10-05-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. ↑  «Говорим и показываем» Особенный выпуск.
  5. ↑ Розенбаум Александр Яковлевич
  6. ↑ «История советской рок-музыки — Аргонавты». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-01-06-ին. Վերցված է 2011-03-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 29 (օգնություն)
  7. ↑ Александр Розенбаум: «Я устал от этой страны. Пожалуй, как никогда!»
  8. ↑  Самое экстремальное путешествие Макаревича и Розенбаума в дикой Амазонке.
  9. ↑  Самое экстремальное путешествие. Макаревич и Розенбаум. Дикая Амазонка.
  10. ↑  «Индеец, прячущий своё имя»
  11. ↑  "Доктора дают огня!" - ведущие премии "Призвание" Елена Малышева и Александр Розенбаум
  12. ↑  «Призвание - 2001»
  13. ↑  Призвание-2019. Премия лучшим врачам России
  14. ↑  Призвание-2020. Премия лучшим врачам России
  15. ↑  Александр Розенбаум - "Почти". Призвание-2021. Премия лучшим врачам России
  16. ↑ «О фраере». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-04-10-ին. Վերցված է 2021-10-05-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  17. ↑ «Обращение деятелей культуры, науки, представителей общественности в связи с приговором, вынесенным бывшим руководителям НК «ЮКОС»». Արխիվացված է օրիգինալից 2009-06-17-ին. Վերցված է 2009-05-04-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  18. ↑ В поддержку «Охта центра» выступили 42 известных петербуржца Արխիվացված է Հոկտեմբեր 13, 2009 Wayback Machine-ի միջոցով: // fontanka.ru
  19. ↑ «Безрукову, Боярскому и Чичеріній заборонили в'їзд в Україну». 24 (телеканал, Украина). 2015-12-24.
  20. ↑  Розенбаум читает Гордону свой стих, написанный в дороге из Тернополя в Ивано-Франковск
  21. ↑  Розенбаум: Если бы не Питер, осел бы в Киеве
  22. ↑  Розенбаум о том, какие песни написал в Киеве
  23. ↑ «Народный артист России Александр Розенбаум избран Председателем Общественного Совета при УФСИН России по г. Санкт-Петербургу и Ленинградской области». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-25-ին. Վերցված է 2021-05-25-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  24. ↑  КВН Харламов и Батрутдинов - Кто из них Борис Крюк?
  25. ↑  Вечерний Ургант. Поп стоп — Александр Розенбаум. (13.09.2016)
  26. ↑  Вечерний Ургант. Поп стоп — Александр Розенбаум. (27.10.2017)
  27. ↑  «Поп-стоп» с Александром Розенбаумом. Вечерний Ургант. (08.06.2018)
  28. ↑  Вечерний Ургант. Поп-стоп. Мульт Edition — Александр Розенбаум (23.10.2018)
  29. ↑  "Поп-стоп" с Александром Розенбаумом. Вечерний Ургант. 21.10.2019
  30. ↑  "Поп-стоп" с Александром Розенбаумом. Вечерний Ургант. 26.10.2020
  31. ↑  "Pop-stop" с Александром Розенбаумом. Вечерний Ургант. 25.10.2021
  32. ↑ «В Морском соборе Кронштадта впервые за 75 лет прошла праздничная литургия». Արխիվացված է օրիգինալից 2015-09-24-ին. Վերցված է 2011-01-03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  33. ↑ «Певец Александр Розенбаум назвал войну в Украине тяжелой духовной травмой». Информационное агентство «Скептик ЮА» (ռուսերեն). 2022-05-06. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-07-16-ին. Վերցված է 2022-07-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  34. ↑ «Розенбаум хочет стать голубем мира:». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-12-04-ին. Վերցված է 2022-12-04-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  35. ↑ «"Он топил за свободу Украины". Розенбаум назвал Гордона украинским пропагандистом». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-12-31-ին. Վերցված է 2023-02-22-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  36. ↑ «Познакомьтесь с… Да-да, мы нашли еще одну (!) пропагандистскую структуру Кремля». Meduza. 2024-02-26.
  37. ↑ «Результаты поиска ветерана «Розенбаум Яков Шмарьевич»». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-09-13-ին. Վերցված է 2022-04-22-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  38. ↑ «Память народа :: Документ о награде :: Розенбаум Яков Шмарьевич, Медаль «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941–1945 гг.»». pamyat-naroda.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-08-09-ին. Վերցված է 2016-06-20-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  39. ↑ «Александр Розенбаум — Барды — Каталог файлов — Алексей из Санкт-Петербурга». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-12-04-ին. Վերցված է 2011-03-09-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 20 (օգնություն)
  40. ↑  Александр Розенбаум. Судьба человека с Борисом Корчевниковым
  41. ↑ Дочь Аня вышла замуж за иностранца Արխիվացված է Հունիս 13, 2011 Wayback Machine-ի միջոցով:. // «Собеседник».
  42. ↑ ««Александр Розенбаум» — Александр Розенбаум — Барды — Каталог файлов — Алексей из Санкт-Петербурга». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-12-05-ին. Վերցված է 2011-03-09-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 22 (օգնություն)
  43. ↑ Александр Розенбаум (2014-01-06). «Линия жизни - Александр Розенбаум». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-10-15-ին. Վերցված է 2017-08-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  44. ↑ «Фильм-концерт. Александр Розенбаум: «Гоп-стоп» написал, пока ел тарелку грибного супа" :: ТВ Центр». Արխիվացված է օրիգինալից 2019-12-03-ին. Վերցված է 2019-12-03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  45. ↑  А.Я. Розенбаум о строе Open G
  46. ↑ ISBN 5-94799-234-5
  47. ↑ «Биография | Александр Розенбаум». Արխիվացված է օրիգինալից 2019-10-28-ին. Վերցված է 2019-10-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  48. ↑  Александр Розенбаум представил книгу «Крылья_Пегаса»
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 49,3 49,4 «Фото А. Я. Розенбаума в мундире с наградами». Արխիվացված է օրիգինալից 2011-08-31-ին. Վերցված է 2011-07-08-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 8 (օգնություն)
  50. ↑ «Александр Розенбаум награждён медалью «Защитнику Отечества»». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-02-26-ին. Վերցված է 2011-07-08-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  51. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 07.09.2011 г. № 1175 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018-06-17-ին. Վերցված է 2018-06-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 51 (օգնություն)
  52. ↑  Дмитрий Медведев вручил государственные награды
  53. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 20.12.2021 г. № 714 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-21-ին. Վերցված է 2021-12-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  54. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 30.08.1996 г. № 1284 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2019-03-25-ին. Վերցված է 2018-06-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 51 (օգնություն)
  55. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 15.05.2001 г. № 541 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018-06-17-ին. Վերցված է 2018-06-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 51 (օգնություն)
  56. ↑ «Официальный сайт Президента Приднестровской Молдавской Республики — Вадим Красносельский присвоил Александру Розенбауму звание «Народный артист ПМР» — Новости». president.gospmr.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-01-29-ին. Վերցված է 2022-01-30-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  57. ↑ Рустам Минниханов вручил Александру Розенбауму орден «Дуслык» Արխիվացված է Սեպտեմբեր 15, 2022 Wayback Machine-ի միջոցով: / www.business-gazeta.ru
  58. ↑ «Об объявлении благодарности Министра культуры и массовых коммуникаций Российской Федерации». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-08-21-ին. Վերցված է 2022-08-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  59. ↑ «Решение Законодательного Собрания Санкт-Петербурга от 05.09.2001 N Р-593». Արխիվացված է օրիգինալից 2023-06-18-ին. Վերցված է 2022-12-31-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  60. ↑ «Александр Розенбаум награждён Почётным дипломом Законодательного собрания Санкт-Петербурга». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-01-06-ին. Վերցված է 2011-07-08-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  61. ↑ «В Москве вручили премию Федерации еврейских общин России "Человек года"». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-09-23-ին. Վերցված է 2021-09-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  62. ↑ «Решение Законодательного Собрания Санкт-Петербурга от 20.06.2018 N Р-365». Արխիվացված է օրիգինալից 2023-06-18-ին. Վերցված է 2023-01-03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  63. ↑ «В Театре Армии состоялась церемония награждения лауреатов премии Минобороны России в области культуры и искусства». Газета «Красная звезда». 2022-03-28. Վերցված է 2022-03-28-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  64. ↑ «На одной из центральных улиц Ростова-на-Дону герою песни установлен памятник». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-12-19-ին. Վերցված է 2022-12-19-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  65. ↑ Благотворительная деятельность Александра Розенбаума. — Александр Розенбаум

Հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաղապար:ВС

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Zaqaryan13/Ավազարկղ6&oldid=9909525» էջից