Օլեգ Գազմանով
Օլեգ Գազմանով (ռուս.՝ Оле́г Миха́йлович Газма́нов, հուլիսի 22, 1951, Գուսև, Կալինինգրադի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), սովետական և ռուսական էստրադայի երգիչ, երգահան և բանաստեղծ: Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ (1995 թվական)։ Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (2001 թվական)[1]: «Օվացիա» ժողովրդական ռուսական մրցանակի յոթակի դափնեկիր[2]:
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օլեգ Գազմանովը ծնվել է 1951 թվականի հուլիս 22-ին Կալինինգրադ մարզի, Գուսև քաղաքում զինվորների ընտանիքում, որոնք ծնունդով բելառուսիայից էին, տատիկն ապրել է Մինսկ[3][4] քաղաքում։ Հայրը՝ մայոր Միխայիլ Սեմյոնովիչ Գազմանովը պրոֆեսիոնալ զինվորական էր, իսկ մայրը՝ Զինաիդա Աբրամովնան (1920-2006)՝ բժիշկ-սրտաբան զինվորական հոսպիտալում: Օլեգը ընտանիքի միակ զավակն է։
Գազմանովը սովորել է Կալինիգրադի №8 միջնակարգ դպրոցում Լյուդմիլա Պուտինայի և Լադա Դենսի հետ։
1973 թվականին ավարտել է Կալինիգրադի բարձրակարգ ծովային ինժեներական ուսումնարանը։ Երրորդ կուրսից զբաղվում էր գիտությամբ և նավերով դուրս գալիս ծով։ Ուսումը վերջացնելուց հետո հրավիրվեց աշխատելու Կալինիգրադի բարձրակարգ ծովայի ինժեներական ուսումնարանում, որպես ամբիոնի դասախոս, կարդում էր դասախոսություններ և գրում դիսերտացիաներ։ Երբ գիտական աշխատանքը վերջացավ՝ Օլեգը հասկացավ, որ իր կարողությունը որպես գիտնական հնարավոր չէ իրագործել։ 1981 թվականին ավարտեց Կալինինգրադի երաժշտական ուսումնարանը՝ կիթառի դասարանը։ Իր ստեղծագործական կարիերան սկսել է աշխատելով հյուրանոց-ռեստորան «Կալինիգրադ»-ում, որտեղ նրան օգնել էր ընդունվելու իր ընկերը՝ Միխայիլ Ռեինը։ Երգել է Կալինինգրադի ձայնա-ինստրումենտային անսամբլներում՝ «Ատլանտիկ» և «Վիզիտ»:
1989 թվականին ստեղծել է «Էսկադրոն» խումբը։ 1980- ական թվականների վերջին ելույթեր է ունենում իր զավակ Ռոդիոն Գազմանովի հետ։ Խմբի առաջին դաշնակահարը եղել է Գալինա Ռոմանովան։ Միաժամանակ Գալինա Ռոմանովան աշխատելով «Էսկադրոն» խմբի հետ կատարել է Գազմանովի որոշ երգեր («Վալերա», «Անմատչելի տղան», «Ձյունապատ աստղերը», «Իմ ծովահենը»:
Համարվում է սպորտի վարպետ սպորտային մարմնամարզությամբ։ Երրորդ կարգի պահեստի կապիտան։ 2002 թվականից համարվում է բարի կամքի դեսպան ՄԱԿ-ի մանկական հիմնադրամում (ՅՈՒՆԻՍԵՖ)։
Առավել հայտնի են հետևյալ երգերը, որոնք դարձել են Գազմանովի «այցեքարտը», «Էսկադրոն», «Յասաուլ», «Պարոնայք սպաները», «Մոսկվան» և «Ծովահենուհին»:
Գազմանոովի «Մոսկվա» երգը դարձել է Մոսկվա քաղաքի ոչ պաշտոնական հիմնը։ 2012 թվականին մասնակցել է Ռուսաստանի Դաշնության հիմնի ձայնագրմանը։ 2013 թվականին ստացել է Կալինինգրադ և Սարատով քաղաքների պատվավոր քաղաքացու կոչում։ 2014 թվականին ակտիվ մասնակցություն է ունեցել Սոչիի Օլիմպիական խաղերի պատրաստման և անցկացման միջոցառումներին։
Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գազմանովը ամուսնացել է երկու անգամ։
- Առաջի կինը (1975-1995) - Իրինա Գազմանովան (ծնվել է 1951 թվականին) - տնային տնտեսուհի, ավարտել է քիմիա-կենսաբանական ֆակուլտետը Կալինինգրադի պետական համալսարանում։
- Երկրորդ կինը (սկսած 2003 թվականից) - Մարինա Մուռավյովա-Գազմանովա (ծնվել է 1969 թվականին) - ըստ մասնագիտության տնտեսագետ
- Տղան (առաջին ամուսնությունից) - Ռոդիոն Գազմանով (ծնվել է 1981 թվականի հուլիսի 3-ին), երգիչ և պոետ
- Խորթ տղա - Ֆիլիպ Գազմանով (ծնվել է 1997 թվականի նոյեմբերի 29-ին) «Նեպոսեդը» խմբի նախկին մասնակից
- Աղջիկը (երկրորդ ամուսնությունից) - Մարիանա Գազմանովա (ծնվել է 2003 թվականի դեկտեմբերի 16-ին)
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1991-«Էսկադրոն»
- 1993 -«Ծովահենուհի»
- 1994 - «Զագուլյալ»
- 1996 -«Խուլիգան»
- 1996 -«Մոսկվա. լավագույն երգեր» (հավաքածու)
- 1997 -«Իմ երգերի գիժ էսկադրոնը»
- 1998 -«Օլեգ Գազմանովի կարմիր գիրքը»
- 2000 -«Դարից դար. լավ երգեր» (հավաքածու)
- 2002 -«Առաջին ռաունդ-50!»
- 2003 -«Իմ պարզ օրերը»
- 2004 -«Պարոնայք սպաներ- 10 տարի» (հավաքածու)
- 2005 -«Ստեղծվաց է ԽՍՀՄ-ոմ»
- 2008 -«Յոթ ֆունտ ողնուցի տակ»
- 2011 -«Փոփոխություն» (հավաքածու)
- 2012 -«Կյանքի չափը»
- 2013 -«Ծաղկաքաղ» (հավաքական հրատարակություն)
- 2014 -«Վերբեռնում» (ալբոմ)
Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1991-«Հանճարը» - կամեո
- 1996 -«Հին երգերը գլխավորի մասին-1»
- 1997 -«Հին երգերը գլխավորի մասին-2»
- 2001 -«Հին երգերը գլխավորի մասին. հետգրություն» (հեռուստանախագիծ)
- 2007 -«Տաքսիստուհի-4» - կամեո
- 2014 - «Խառնված հաճույքները»
Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պետական մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1995 - պատվավոր կոչում «Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ» արվեստի բնագավառում վաստակներ ունենալու համար
- 2001 - պատվավոր կոչում «Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ» արվեստի բնագավառում մեծ վաստակներ ունենլու համար
- 2006 - (Պատվո շքանշանի) ասպետ
- 2012 - չորրորդ կարգի ասպետի շքանշան
- 2013 - Կալինինգրադ քաղաքի վաստակավոր բնակիչ
- 2013 - Սարատով քաղաքի վաստակավոր բնակիչ
«Ոսկե գրամաֆոնի» մրցանակաբաշխություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Указ Президента Российской Федерации В. Путина от 19 июля 2001 года № 892 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». // document.kremlin.ru
- ↑ Радио «Маяк». ТЕМА: Олег Газманов - гость Марии Бачениной и Кирилла Радцига
- ↑ Наталия Кривец. Олег Газманов: «Беларусь для меня - это вшни ив саду у моей бабушки в Минске». Певец ответил на вопросы читателей «Комсомолки». // kp.ru (3 февраля 2011 года)
- ↑ http://www.feor.ru/veterans/northwestern/?communityid=118 Еврейская община г. Калининграда. Ветераны Великой Отечественной войны.] Федерация еврейских общин России // feor.ru
- Անձինք այբբենական կարգով
- Երաժիշտներ այբբենական կարգով
- Հուլիսի 22 ծնունդներ
- 1951 ծնունդներ
- Ռուսաստանում ծնվածներ
- Ռուս երգիչներ
- Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստներ
- Ռուս կոմպոզիտորներ
- ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի բարի կամքի դեսպաններ
- «Միասնական Ռուսաստան» կուսակցության անդամներ
- «Ոսկե գրամաֆոն» մրցանակի դափնեկիրներ
- Բարեկամության շքանշանի ասպետներ (Ռուսաստան)
- ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի բարի կամքի դեսպաններ
- «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշանի ասպետներ
