Օլեգ Գազմանով

Օլեգ Գազմանով
Հիմնական տվյալներ
Բնօրինակ անուն	ռուս.՝ Оле́г Миха́йлович Газма́нов
Ի ծնե անուն	Օլեգ Գազմանով
Ծնվել է	1951 թվականի հուլիսի 22; Կալինինգրադ, Գուսև
Երկիր	Ռուսաստան
Ժանրեր	Փոփ-երաժշտություն
Մասնագիտություն	Երգիչ, երգահան
Երգչաձայն	տենոր
Գործիքներ	կիթառ
Աշխատավայր	ՅՈՒՆԻՍԵՖ
Լեյբլ	Moon Records Ukraine
Պարգևներ	, ; , , , , , , , , ; , , , ; , , Medal "In Memory of the Heroes of the Fatherland"?, , , , և World Music Awards (1992)
Կայք	gazmanov.ru
	Oleg Gazmanov Վիքիպահեստում

Օլեգ Գազմանով (ռուս.՝ Оле́г Миха́йлович Газма́нов, հուլիսի 22, 1951(1951-07-22), Գուսև, Կալինինգրադի մարզ, ՌԽՖՍՀ, Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն), սովետական և ռուսական էստրադայի երգիչ, երգահան և բանաստեղծ։ Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ (1995 թվական)։ Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (2001 թվական)^[1]։ «Օվացիա» ժողովրդական ռուսական մրցանակի յոթակի դափնեկիր^[2]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օլեգ Գազմանովը ծնվել է 1951 թվականի հուլիս 22-ին Կալինինգրադ մարզի, Գուսև քաղաքում զինվորների ընտանիքում, որոնք ծնունդով բելառուսիայից էին, տատիկն ապրել է Մինսկ^[3]^[4] քաղաքում։ Հայրը՝ մայոր Միխայիլ Սեմյոնովիչ Գազմանովը պրոֆեսիոնալ զինվորական էր, իսկ մայրը՝ Զինաիդա Աբրամովնան (1920-2006)՝ բժիշկ-սրտաբան զինվորական հոսպիտալում։ Օլեգը ընտանիքի միակ զավակն է։

Գազմանովը սովորել է Կալինիգրադի №8 միջնակարգ դպրոցում Լյուդմիլա Պուտինայի և Լադա Դենսի հետ։

1973 թվականին ավարտել է Կալինիգրադի բարձրակարգ ծովային ինժեներական ուսումնարանը։ Երրորդ կուրսից զբաղվում էր գիտությամբ և նավերով դուրս գալիս ծով։ Ուսումը վերջացնելուց հետո հրավիրվեց աշխատելու Կալինիգրադի բարձրակարգ ծովայի ինժեներական ուսումնարանում, որպես ամբիոնի դասախոս, կարդում էր դասախոսություններ և գրում դիսերտացիաներ։ Երբ գիտական աշխատանքը վերջացավ՝ Օլեգը հասկացավ, որ իր կարողությունը որպես գիտնական հնարավոր չէ իրագործել։ 1981 թվականին ավարտեց Կալինինգրադի երաժշտական ուսումնարանը՝ կիթառի դասարանը։ Իր ստեղծագործական կարիերան սկսել է աշխատելով հյուրանոց-ռեստորան «Կալինիգրադ»-ում, որտեղ նրան օգնել էր ընդունվելու իր ընկերը՝ Միխայիլ Ռեինը։ Երգել է Կալինինգրադի ձայնա-ինստրումենտային անսամբլներում՝ «Ատլանտիկ» և «Վիզիտ»։

1989 թվականին ստեղծել է «Էսկադրոն» խումբը։ 1980- ական թվականների վերջին ելույթեր է ունենում իր զավակ Ռոդիոն Գազմանովի հետ։ Խմբի առաջին դաշնակահարը եղել է Գալինա Ռոմանովան։ Միաժամանակ Գալինա Ռոմանովան աշխատելով «Էսկադրոն» խմբի հետ կատարել է Գազմանովի որոշ երգեր («Վալերա», «Անմատչելի տղան», «Ձյունապատ աստղերը», «Իմ ծովահենը»։

Համարվում է սպորտի վարպետ սպորտային մարմնամարզությամբ։ Երրորդ կարգի պահեստի կապիտան։ 2002 թվականից համարվում է բարի կամքի դեսպան ՄԱԿ-ի մանկական հիմնադրամում (ՅՈՒՆԻՍԵՖ)։

Առավել հայտնի են հետևյալ երգերը, որոնք դարձել են Գազմանովի «այցեքարտը», «Էսկադրոն», «Յասաուլ», «Պարոնայք սպաները», «Մոսկվան» և «Ծովահենուհին»։

Գազմանոովի «Մոսկվա» երգը դարձել է Մոսկվա քաղաքի ոչ պաշտոնական հիմնը։ 2012 թվականին մասնակցել է Ռուսաստանի Դաշնության հիմնի ձայնագրմանը։ 2013 թվականին ստացել է Կալինինգրադ և Սարատով քաղաքների պատվավոր քաղաքացու կոչում։ 2014 թվականին ակտիվ մասնակցություն է ունեցել Սոչիի Օլիմպիական խաղերի պատրաստման և անցկացման միջոցառումներին։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գազմանովը ամուսնացել է երկու անգամ։

Առաջի կինը (1975-1995) - Իրինա Գազմանովան (ծնվել է 1951 թվականին) - տնային տնտեսուհի, ավարտել է քիմիա-կենսաբանական ֆակուլտետը Կալինինգրադի պետական համալսարանում։
Երկրորդ կինը (սկսած 2003 թվականից) - Մարինա Մուռավյովա-Գազմանովա (ծնվել է 1969 թվականին) - ըստ մասնագիտության տնտեսագետ
Տղան (առաջին ամուսնությունից) - Ռոդիոն Գազմանով (ծնվել է 1981 թվականի հուլիսի 3-ին), երգիչ և պոետ
Խորթ տղա - Ֆիլիպ Գազմանով (ծնվել է 1997 թվականի նոյեմբերի 29-ին) «Նեպոսեդը» խմբի նախկին մասնակից
Աղջիկը (երկրորդ ամուսնությունից) - Մարիանա Գազմանովա (ծնվել է 2003 թվականի դեկտեմբերի 16-ին)

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1991-«Էսկադրոն»
1993 -«Ծովահենուհի»
1994 - «Զագուլյալ»
1996 -«Խուլիգան»
1996 -«Մոսկվա. լավագույն երգեր» (հավաքածու)
1997 -«Իմ երգերի գիժ էսկադրոնը»
1998 -«Օլեգ Գազմանովի կարմիր գիրքը»
2000 -«Դարից դար. լավ երգեր» (հավաքածու)
2002 -«Առաջին ռաունդ-50!»
2003 -«Իմ պարզ օրերը»
2004 -«Պարոնայք սպաներ- 10 տարի» (հավաքածու)
2005 -«Ստեղծվաց է ԽՍՀՄ-ոմ»
2008 -«Յոթ ֆունտ ողնուցի տակ»
2011 -«Փոփոխություն» (հավաքածու)
2012 -«Կյանքի չափը»
2013 -«Ծաղկաքաղ» (հավաքական հրատարակություն)
2014 -«Վերբեռնում» (ալբոմ)

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1991-«Հանճարը» - կամեո
1996 -«Հին երգերը գլխավորի մասին-1»
1997 -«Հին երգերը գլխավորի մասին-2»
2001 -«Հին երգերը գլխավորի մասին. հետգրություն» (հեռուստանախագիծ)
2007 -«Տաքսիստուհի-4» - կամեո
2014 - «Խառնված հաճույքները»

Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պետական մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1995 - պատվավոր կոչում «Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ» արվեստի բնագավառում վաստակներ ունենալու համար
2001 - պատվավոր կոչում «Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ» արվեստի բնագավառում մեծ վաստակներ ունենլու համար
2006 - (Պատվո շքանշանի) ասպետ
2012 - չորրորդ կարգի ասպետի շքանշան
2013 - Կալինինգրադ քաղաքի վաստակավոր բնակիչ
2013 - Սարատով քաղաքի վաստակավոր բնակիչ

«Ոսկե գրամաֆոնի» մրցանակաբաշխություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1996 -«Այս օրը» երգը
1999 -«Լուսաբացին» երգը
2003 -«Մառախուղ» երգը
2010 -«Վերցրու» երգը

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Указ Президента Российской Федерации В. Путина от 19 июля 2001 года № 892 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». Archived 2013-12-17 at the Wayback Machine. // document.kremlin.ru
↑ «Радио «Маяк». ТЕМА: Олег Газманов - гость Марии Бачениной и Кирилла Радцига»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-11-03-ին։ Վերցված է 2015-07-16
↑ Наталия Кривец. Олег Газманов: «Беларусь для меня - это вшни ив саду у моей бабушки в Минске». Певец ответил на вопросы читателей «Комсомолки». // kp.ru (3 февраля 2011 года)
↑ Еврейская община г. Калининграда. Ветераны Великой Отечественной войны. Archived 2015-02-06 at the Wayback Machine. Федерация еврейских общин России // feor.ru

[892-2001-1] Указ Президента Российской Федерации В. Путина от 19 июля 2001 года № 892 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». Archived 2013-12-17 at the Wayback Machine. // document.kremlin.ru

[2] «Радио «Маяк». ТЕМА: Олег Газманов - гость Марии Бачениной и Кирилла Радцига»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-11-03-ին։ Վերցված է 2015-07-16

[3] Наталия Кривец. Олег Газманов: «Беларусь для меня - это вшни ив саду у моей бабушки в Минске». Певец ответил на вопросы читателей «Комсомолки». // kp.ru (3 февраля 2011 года)

[4] Еврейская община г. Калининграда. Ветераны Великой Отечественной войны. Archived 2015-02-06 at the Wayback Machine. Федерация еврейских общин России // feor.ru

[1]

[2]

[3]

[4]