Մասնակից:Zaqaryan13/Ավազարկղ6

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ալեքսանդր Յակովլևիչ Ռոզենբաում (, ԽՍՀՄ)՝ խորհրդային և ռուս երգիչ, հեղինակ-կատարող, բանաստեղծ, երաժիշտ, կոմպոզիտոր, կինոդերասան, բժիշկ[1], Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (2001): Ռուսաստանի Դաշնության IV գումարման Պետական դումայի պատգամավոր (2003-2007):

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1951 թվականի սեպտեմբերի 13-ին Լենինգրադում՝ Առաջին բժշկական ինստիտուտի համակուրսեցիների հրեական ընտանիքում[2]: 1952 թվականին նրա ծնողներն ավարտել են ինստիտուտը, այնուհետև գնացել են ապրելու Արևելյան Ղազախստանում՝ Զիրյանովսկ քաղաքում: Հայրը՝ Յակով Շմարիևիչ Ռոզենբաումը, ուրոլոգ էր, քաղաքային հիվանդանոցի գլխավոր բժիշկը, մայրը՝ Սոֆյա Սեմյոնովնա Միլյաևա, մանկաբարձ-գինեկոլոգ էր։ Վեց տարի շարունակ Սաշայի հայրն ու մայրը զբաղվել են Զիրյանովսկի բնակիչների բուժմամբ։ Նույն ժամանակահատվածում ընտանիքում ծնվել է ևս մեկ որդի՝ Վլադիմիր Յակովլևիչ Ռոզենբաումը[3]:

Ընտանիքն ապրում էր Նևսկի պողոտայի N 102 տանը[4]: Ավարտել է Ապստամբության փողոցում գտնվող դպրոցը՝ N 209-րդը (նախկին Պավլովյան ազնվական օրիորդների ինստիտուտ), ավելի վաղ այստեղ սովորել են նրա ծնողները, հետո՝ դուստրը։ 9-10-րդ դասարաններում սովորել է Վիտեբսկի պողոտայի N 57 հասցեում գտնվող ֆրանսերեն լեզվի խորացված ուսուցմամբ N 351 դպրոցում, որը հաջողությամբ ավարտել է 1968 թվականին: Այնտեղ նա ակտիվորեն մասնակցել է ինքնագործունեությամբ, և զուգահեռ մասնակցել է երեկոյան երաժշտական դպրոցի դասերին՝ գործիքավորման դասարանում: Ավարտել է Լենինգրադի N18 մանկական երաժշտական դպրոցը դաշնամուրի և ջութակի դասարանում, նախ՝ Լարիսա Յանովնա Իոֆեի, այնուհետև՝ ուսուցիչ Մարիա Ալեքսանդրովնա Գլուշենկոյի ղեկավարությամբ[3]: Նրա տատիկի հարևանը կիթառահար Միխայիլ Ալեքսանդրովիչ Մինինն էր, ումից սովորել է հիմունքները, իսկ կիթառ նվագելը սովորել է ինքնուրույն[3]: Նվագել է ընկերների համար, տանը, բակում։ Ալեքսանդր Յակովլևիչի խոսքով՝ նա «բեմում է հինգ տարեկանից»[5]: Գնացել է գեղասահքի, 12 տարեկանում տեղափոխվել է «Աշխատանքային ռեզերվներ» բռնցքամարտի բաժին[3]:

1968-1974 թվականներին սովորել է Լենինգրադի Առաջին բժշկական ինստիտուտում։ Մինչև հիմա ամեն տարի այնտեղ համերգներ է տալիս։ Հեռացվել է ինստիտուտից, սակայն բանակ չեն զորակոչել վատ տեսողության պատճառով, որից հետո գնացել է հիվանդանոց աշխատելու։ Մեկ տարի անց նա վերականգնվել է ինստիտուտում և ավարտել իր կրթությունը:

1974 թվականին, գերազանց հանձնելով բոլոր պետական քննությունները, Ալեքսանդրը ստացել է թերապևտի դիպլոմ: Նրա մասնագիտացումը անեսթեզիոլոգիա և ռեանիմատոլոգիան է։ Աշխատել է որպես շտապօգնություն բժիշկ Առաջին ենթակայանում, որը գտնվում է Պրոֆեսոր Պոպովի փողոցի տուն 16/Բ հասցեում՝ հարազատ ինստիտուտից ոչ հեռու[3]:

Սովորել է Ս. Մ. Կիրովի անվան մշակույթի պալատին կից երեկոյան ջազային ուսումնարանում։ Երգեր սկսել է գրել 1968 թվականից՝ ուսանողական ինքնագործ երեկոների, ներկայացումների, վոկալ-գործիքային համույթների և ռոք խմբերի համար։ 1980 թվականին անցում է կատարել պրոֆեսիոնալ էստրադա։ Նվագել է տարբեր խմբերում։

Ռոզենբաումի ընտանեկան կյանքը շուտ է սկսվել, բայց առաջին ամուսնությունը երկար չի տևել:

Մեկ տարի անց Ռոզենբաումը կրկին ամուսնացել է, այս անգամ իր համակուրսեցի Ելենա Սավշինսկայայի հետ, և նրանք դուստր ունեն՝ Աննան: Ալեքսանդր Ռոզենբաումը ընտրություն ուներ բժշկի մասնագիտության, որով նա արդեն աշխատում էր հինգ տարի և գտել էր իրեն դրանում, և էստրադային կարիերայի միջև: Նրա ընտրությունը կանգ առավ վերջինի վրա:

Հանդես է եկել «Ծովակալություն», «Արգոնավորդներ»[6], «Վեց երիտասարդ», «Զարկերակ» (Այարով կեղծանունով[7], «Ա. Յա. Ռոզենբաում»-ից) վոկալ-անսամբլային խմբերի և համույթների կազմում:

Որպես մենակատար գործունեության սկիզբը 1983 թվականի հոկտեմբերի 14-ին Ֆ.Է. Ձերժինսկու անվան ՆԳՆ մշակույթի տանը իր ելույթն էր: Հետագայում նա դարձավ «Ալեքսանդր Ռոզենբաումի ստեղծագործական արվեստանոց» թատրոն-ստուդիայի գեղարվեստական ղեկավարը:

Ալեքսանդր Ռոզենբաումը 1993 թվականին
Ալեքսանդր Ռոզենբաումը 1993 թվականին

1980-ական թվականներին բազմիցս համերգներով այցելել է Աֆղանստանում սովետական զորքերի Սահմանափակ զորախումբ:

1985 թվականի մայիսին մենահամերգներով հանդես է եկել Կույբիշև քաղաքի սպորտի պալատում, որը ներկայումս կրում է Վ.Ս. Վիսոցկու անունը, և Ս. Պ. Կորոլյովի անվան ավիացիոն ինստիտուտում:

1995 թվականի Պետական Դումայի ընտրություններում գլխավորել Է Իվան Ռիբկինի դաշինքի Սանկտ-պետերբուրգյան տարածաշրջանային խումբը։

1999 թվականին արշավախմբի կազմում Անդրեյ Մակարևիչի հետ մեկնել է Ամազոնի ջունգլիներ[8][9], իսկ 10 տարի անց նրա հետ նաև ճանապարհորդեց Բրազիլիայի Պանտանալի գետերով[10]:

2001 թվականից Ելենա Մալիշևայի հետ միասին վարում է Ռուսաստանի լավագույն բժիշկների «Կոչում» մրցանակի հանձնման հանդիսավոր արարողությունը[11][12][13][14][15]:

2003 թվականից Սանկտ Պետերբուրգի «Գեր Ֆրաեր» գարեջրի ցանցի համասեփականատերն է[16]:

2003 թվականին «Եդինայա Ռոսիա» կուսակցությունից ընտրվել է Ռուսաստանի Պետական դումայի պատգամավոր: Պաշտոնավարել է մինչև 2007 թվականը:

2005 թվականի հունիսի 28-ին հասարակության 50 ներկայացուցիչների թվում ստորագրել է նամակ՝ ի պաշտպանություն «ՅՈՒԿՕՍ»-ի նախկին ղեկավարների դատավճռի[17]:

2009 թվականին, ի թիվս 42 հայտնի պետերբուրգցիների,ստորագրել է նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևին ուղղված բաց նամակ՝ ի աջակցություն «Օխտա-կենտրոն»-ի կառուցման[18]:

2014 թվականին մասնակցել է ուկրաինական վավերագրական «Թագավորական գումարտակի առեղծվածը» ֆիլմի հնչյունավորմանը, նվիրված ԽՍՀՄ զինված ուժերի 108-րդ մոտոհրաձգային դիվիզիայի 682-րդ մոտոհրաձգային գնդի 1-ին գումարտակի կործանմանը 1984 թվականի ապրիլին՝ Աֆղանական պատերազմի ժամանակ: Այս ֆիլմում Ռոզենբաումը հանդես է գալիս որպես ձայնային տեքստի ընթերցող և «Քարավան»եզրափակիչ երգի կատարող:

2014-2021թթ.եղել է Առաջին ալիքի «Երեք ակորդ» հեռուստահաղորդման ժյուրիի անդամ:

2015 թվականի դեկտեմբերին 2013-2014 թվականների ուկրաինական իրադարձությունների վերաբերյալ իր քաղաքական դիրքորոշման և հայացքների համար Ռոզենբաումը ներառվել էր Ուկրաինայի տարածքում «պերսոնա նոն գրատա» համարվող ռուս արտիստների սև ցուցակում[19]: Ինչպես հայտարարել է երաժիշտը Լեոնիդ Յակուբովիչի «Աստղ «Աստղի» վրա» հաղորդման եթերում, հիմա պարկեշտ մարդու համար անպարկեշտ է այդ ցուցակում չլինելը: Նա պնդում է, որ շատ առումներով իրեն ձևավորել է Ուկրաինան, որտեղ նա ամեն ամառ գնում էր մանկության տարիներին[20]: Կիևը համարում է լավագույն քաղաքը հայրենի Սանկտ Պետերբուրգից հետո[21], շատ երգեր է գրել Կիևում[22]:

2021 թվականի մարտի 19-ին ընտրվել է Սանկտ Պետերբուրգի և Լենինգրադի մարզի պատիժների կատարման դաշնային ծառայության վարչությանը կից հասարակական խորհրդի նախագահ[23]:

Եղել է «ՈւՀԱ»-ի ժյուրիի կազմում[24]:

«Երեկոյան Ուրգանտ» ծրագրում Ռոզենբաումը մի քանի անգամ կատարել է հանրաճանաչ երգեր, ինչպես նաև մուլտֆիլմերից երգեր իր ոճով «Փոփ-ստոպ» խորագրում[25][26][27][28][29][30][31]:

«Տարվա շանսոն» ամենամյա ազգային մրցանակաբաշխության մասնակից է Կրեմլի Մեծ պալատում:

«Մեծ քաղաք» ընկերության համերգային բաժնի փոխնախագահն է և գեղարվեստական ղեկավարը:

«Կրոնշտադտ» պատմական ժառանգության զարգացման հիմնադրամի խորհրդի նախագահն է: «Կրոնշտադտի ծովային տաճարի վերականգնումը և այն մարդկանց վերադարձնելը՝ ծառայելու այն գաղափարին, որի համար ստեղծվել է՝ լինել երկրի գլխավոր ծովային տաճարը,- ըստ հիմնադրամի խորհրդի նախագահ Ալեքսանդր Ռոզենբաումի,- համարվում է «սուրբ խնդիր»»[32]:

Հանրային դիրքորոշում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

В мае 2022 года назвал российско-украинскую войну «тяжелейшей духовной травмой» и «колоссальной человеческой трагедией», а Украину — частью своей родины[33]. Александр Розенбаум заявил о своей готовности выступить в роли "голубя мира" и спеть перед ранеными солдатами российской и украинской армий[34]. Также Розенбаум заявил, что «не считает свободой, когда люди не могут высказывать свое мнение в угоду меньшинству, которое оккупировало своей идеологией Украину» и «оккупанты на самом деле – это Западная Украина, прокачанная деньгами коллективного Запада»[35].

Согласно международному журналистскому проекту Kremlin Leaks, провластное АНО "Интеграция" помогала артисту вместе с Олегом Газмановым и Юлией Чичериной собирать деньги для подразделений ЛНР и ДНР[36].

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արվեստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բանաստեղծ և երաժիշտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Александр Розенбаум в 2006 году

Александр Розенбаум — композитор, автор-исполнитель собственных песен. Многие его ранние песни относятся к жанру блатной песни, и их герой — классический образ одесского налётчика еврейского происхождения времён НЭПа. Данный образ был составлен по мотивам «Одесских рассказов» Исаака Бабеля. Ряд его ранних песен также связан с работой врача. Однако сам Александр Яковлевич считает, что он работает в жанре «Розенбаум»[43][44].

Также его творчество характеризуется интересом к истории России послереволюционных годов XX века («Романс генерала Чарноты»), цыганским темам (пример — песни «Песня коня цыганских кровей», «Ах, если было бы можно…») и казачеству («Казачья», «Кубанская казачья», «На Дону, на Доне»). Имеется среди его песен и философская лирика («Вещая судьба»). Не обойдена стороной и военная тематика, в которой большинство песен связано с Великой Отечественной войной («Я часто просыпаюсь в тишине», «Проводи-ка меня, батя, да на войну…» и др.), морской тематикой («38 узлов», «Песня старого миноносца»). Особая часть творчества посвящена войне в Афганистане («Монолог пилота „Чёрного тюльпана“», «Караван», «Дорога длиною в жизнь»). Певец часто бывал в расположениях советских воинских частей, выступая с концертами в Афганистане. В 1986 году, на Киностудии Министерства обороны СССР, песня «В горах Афгани» была вмонтирована в фильм «Боль и надежды Афганистана» к хронике боевых действий — фактически был создан первый клип на песни исполнителя.

Свои песни А. Розенбаум исполняет на двенадцатиструнной гитаре со строем Open G, как на семиструнной гитаре без пятой струны[45]. Он использует разные виды гитарного боя, при этом не используя медиатор. По словам самого Розенбаума, невозможно определить стиль музыки, в котором он работает, так как он очень разносторонний музыкант. Стихи Розенбаума изобилуют специфической лексикой (технической, охотничьей («Охота на волков», «Утиная охота»), воинской, тюремной и т. д.). После распада СССР в творчестве Розенбаума появились иудейские, израильские мотивы («Песня еврейского портного», «Днём и ночью»). Розенбаум обладает сильным и мужественным голосом баритональной природы с лёгкой хрипотцой.Կաղապար:Нет АИ

По форме творчество Розенбаума близко к жанру бардовской песни. Розенбаум пользовался официальным признанием и концертировал как артист Ленконцерта задолго до распада Советского Союза и отмены цензуры. В антологии «Авторская песня» (составитель Дмитрий Сухарев)[46] его имя не упоминается. В более поздний период его творчества с Розенбаумом работают и по сей день музыканты, для которых он создаёт аранжировки, причём музыкальная стилистика весьма различная — от джаза до рока и рок-н-ролла[47].

Ռոզենբաումի «Հին բանակը»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ներկայիս կազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Александр Алексеев (клавишные, 1988 — н.в.)
  • Виктор Смирнов (клавишные, аккордеон, 1993 — 2002, 2020 — н.в.)
  • Вячеслав Литвиненко (соло-гитара, акустика, 2005 — н.в.)
  • Вячеслав Крюков (бас-гитара, 2017 — н.в.)
  • Вадим Марков (ударные, 2012—2017, 2019 — н.в.)
  • Александр Мартисов (звукорежиссёр, 2004 — н.в.)
  • + постоянные сессионные участники

Նախկինում Ռոզենբաումի հետ նվագած երաժիշտներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պաշտոնական սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

(նշվում է ձայնագրության ամսաթիվը, ոչ թե՝ թողարկման)

Դերասանական աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կինոյում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հեռուստատեսությունում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Կաղապար:Год в кино — Карнавальная ночь с Максимом Авериным — разбойник из «Бременских музыкантов»

Տեսահոլովակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վավերագրական ֆիլմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մատենագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Затяжной прыжок. Авторский сборник. — М.: Союзтеатр, 1990, 142 с., 300 000 экз.
  • «Время жить и помнить. Время петь». Песни для голоса в сопровождении гитары. — Изд.: Композитор — Санкт-Петербург, 1991, 48 с. ISBN 979-0-66000-274-2
  • Белая птица удачи. Стихи и песни. — Изд.: «ННН», Эксмо-пресс, 1996, 2000, 7000 экз. ISBN 5-7961-0045-9, 5-04-004366-X
  • Бультерьер. — Изд.: «Вагриус», 2000. ISBN 5-264-00085-9
  • На плантациях любви. Песни в сопровождении гитары. — Изд.: Композитор — Санкт-Петербург, 2001.
  • Подарок на день рождения. — Издательский дом Александра Розенбаума, 2001, 20 000 экз.
  • Я люблю возвращаться в свой город. — Изд.: Санкт-Петербург. Компания «АЛРОЗ», 2003, 5000 экз.
  • Александр Розенбаум. Тексты песен, ноты, аккорды. Часть I. — Изд.: Нота — Р, 2004, 10000 экз. ISBN 5-85929-081-0
  • Александр Розенбаум. Тексты песен, ноты, аккорды. Часть 2. — Изд.: Нота — Р, 2004, 10000 экз. ISBN 5-85929-102-7
  • Александр Розенбаум. Тексты песен, ноты, аккорды. Часть 3. — Изд.: Нота — Р, 2004, 10000 экз. ISBN 5-85929-123-X
  • VIP интервью — Изд.: Нота — Р, 2004.
  • Синяя птица мечты: Из-под пальцев улетел аккорд. Стихотворения. — М.: Эксмо, 2004, 8000 экз. ISBN 5-699-05046-9
  • Синяя птица мечты: Строфа дрожит, шатается и рвётся. Стихотворения. — М.: Эксмо, 2004, 8000 экз. ISBN 5-699-05045-0
  • Стихи и песни. — Изд.: ПК «ТомСувенир» — Томск, 2005, 500 экз.
  • Крылья Пегаса. — М.: Эксмо, 2008, 3000 экз. ISBN 978-5-699-30220-8[48]
  • Летать — так летать! Авторский сб. — М.: Эксмо, 2009, 520 с., 3000 экз. ISBN 978-5-699-32402-6
  • Размышление на прогулке. Авторский сб. — М.: Эксмо, 2009, 432 с., 3000 экз. ISBN 978-5-699-30222-2
  • Александр Розенбаум. Стихи о любви. Авторский сб. — М.: Эксмо, 2009 г., 340 с., 4000 экз. (серия «Стихи о любви») ISBN 978-5-699-33820-7
  • Дорога длиною в жизнь. Авторский сборник. — М.: Эксмо, 2011, 336 с., 4000 экз. («Золотая серия поэзии») ISBN 978-5-699-45684-0
  • Дом с видом на соль мажор. Моя гитара. — Изд.: «Музыка», 2015, 1000 экз.
  • Шуры и Шурики. — Изд.: «ПЕТРОНИЙ», 2015, 1000 экз. ISBN 978-5-91373-083-1
  • Вальс-бостон. — М.: Эксмо, 2023 г., тираж 2000 экз., с. 400, ISBN 9785041849429

Ճանաչում և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Памятник Александру Розенбауму в Челябинске

Զինվորական կոչում՝

Պետական պարգևներ՝

Памятник ростовскому скрипачу Моне в Ростове-на-Дону

Պատվավոր կոչումներ՝

Այլ պարգևներ՝

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ոսկե Գրամոֆոն»
«Տարվա շանսոն»

«Ռուսաստանի Ազգային Երաժշտական մրցանակ Վիկտորիա»

  • 2021 — специальная премия «За уникальную гармонию песенной лирики и музыки»

Բարեգործություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Помимо выступлений в рамках гастрольных туров, Розенбаум даёт концерты в институтах, в армии, на флоте, в местах лишения свободы. Все подобные концерты — благотворительные.

В 1991 году Розенбаум провёл в Москве серию из восьми благотворительных концертов под общим названием «Они могли бы жить». Свою программу певец посвятил жертвам межнациональных конфликтов. Весь доход артист направил в Общество Красного Креста и Красного Полумесяца Нагорно-Карабахской автономной области, Азербайджана, Грузии, Армении, Литвы и пр., командованию внутренних войск СССР для семей военнослужащих, погибших в результате межнациональных столкновений.

25 февраля 1992 года в Национальном дворце искусств «Украина» состоялся благотворительный вечер с участием А. Розенбаума и сатирика Семёна Альтова.

23 сентября 1994 года в концертном зале у Финляндского вокзала в Санкт-Петербурге Розенбаум дал благотворительный концерт, весь сбор от которого был направлен в Международный фонд русской поэзии, учреждённый литераторами России и русского зарубежья. Розенбаум является одним из попечителей фонда, в совет которого входили Иосиф Бродский, Дмитрий Лихачёв и др. Деньги, вырученные от концерта, были направлены на издание книг современных российских поэтов.

9 мая 1995 года на Дворцовой площади прошёл концерт Розенбаума в честь юбилея Дня победы. Концерт собрал 200 тысяч зрителей. Как и все предпраздничные концерты, этот был благотворительным. Концерт был организован при поддержке АО «Великий город», вице-президентом которого является Розенбаум. «Великий город» в те майские дни всячески помогал ветеранам и блокадникам: делал подарки, организовывал праздники и встречи ветеранов. Розенбаум не отказал ни в одной просьбе выступить в концертах, посвящённых 50-летию Победы. 4 мая он пел в Москве в Белом доме, 7 мая выступал в пушкинском кинотеатре «Руслан», а 8 и 9 мая дал два концерта в БКЗ «Октябрьский».

24 октября 2000 года в Санкт-Петербурге прошёл конкурс детского рисунка на тему песни Александра Розенбаума «Вальс-бостон». Организатор конкурса благотворительный фонд «Золотой пеликан». В конкурсе принимали участие дети слабовидящие, слабослышащие или с ограниченными возможностями. Александр Яковлевич выбрал наиболее понравившиеся ему четыре рисунка, вручил победителям призы и спел для детей несколько песен.

9 марта 2001 года в Доме культуры имени Дзержинского в Санкт-Петербурге состоялся благотворительный концерт Александра Розенбаума для сотрудников МВД. Выступление было построено в довольно редком для Александра Яковлевича жанре творческого вечера, где наряду с песнями значительная часть времени была уделена ответам на вопросы зрителей[65].

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Владимир Путин поздравил Александра Розенбаума с юбилеем». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-09-14-ին. Վերցված է 2016-09-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. ↑ Nadya.biz «Blog Archive» Яков Розенбаум, отец барда: «Разговоры о самоубийстве сына — глупость!» Արխիվացված 2012-01-09 Wayback Machine
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Официальный сайт Александра Розенбаума. Биография». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-10-07-ին. Վերցված է 2021-10-05-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. ↑  «Говорим и показываем» Особенный выпуск.
  5. ↑ Розенбаум Александр Яковлевич
  6. ↑ «История советской рок-музыки — Аргонавты». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-01-06-ին. Վերցված է 2011-03-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 29 (օգնություն)
  7. ↑ Александр Розенбаум: «Я устал от этой страны. Пожалуй, как никогда!»
  8. ↑  Самое экстремальное путешествие Макаревича и Розенбаума в дикой Амазонке.
  9. ↑  Самое экстремальное путешествие. Макаревич и Розенбаум. Дикая Амазонка.
  10. ↑  «Индеец, прячущий своё имя»
  11. ↑  "Доктора дают огня!" - ведущие премии "Призвание" Елена Малышева и Александр Розенбаум
  12. ↑  «Призвание - 2001»
  13. ↑  Призвание-2019. Премия лучшим врачам России
  14. ↑  Призвание-2020. Премия лучшим врачам России
  15. ↑  Александр Розенбаум - "Почти". Призвание-2021. Премия лучшим врачам России
  16. ↑ «О фраере». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-04-10-ին. Վերցված է 2021-10-05-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  17. ↑ «Обращение деятелей культуры, науки, представителей общественности в связи с приговором, вынесенным бывшим руководителям НК «ЮКОС»». Արխիվացված է օրիգինալից 2009-06-17-ին. Վերցված է 2009-05-04-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  18. ↑ В поддержку «Охта центра» выступили 42 известных петербуржца Արխիվացված է Հոկտեմբեր 13, 2009 Wayback Machine-ի միջոցով: // fontanka.ru
  19. ↑ «Безрукову, Боярскому и Чичеріній заборонили в'їзд в Україну». 24 (телеканал, Украина). 2015-12-24.
  20. ↑  Розенбаум читает Гордону свой стих, написанный в дороге из Тернополя в Ивано-Франковск
  21. ↑  Розенбаум: Если бы не Питер, осел бы в Киеве
  22. ↑  Розенбаум о том, какие песни написал в Киеве
  23. ↑ «Народный артист России Александр Розенбаум избран Председателем Общественного Совета при УФСИН России по г. Санкт-Петербургу и Ленинградской области». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-25-ին. Վերցված է 2021-05-25-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  24. ↑  КВН Харламов и Батрутдинов - Кто из них Борис Крюк?
  25. ↑  Вечерний Ургант. Поп стоп — Александр Розенбаум. (13.09.2016)
  26. ↑  Вечерний Ургант. Поп стоп — Александр Розенбаум. (27.10.2017)
  27. ↑  «Поп-стоп» с Александром Розенбаумом. Вечерний Ургант. (08.06.2018)
  28. ↑  Вечерний Ургант. Поп-стоп. Мульт Edition — Александр Розенбаум (23.10.2018)
  29. ↑  "Поп-стоп" с Александром Розенбаумом. Вечерний Ургант. 21.10.2019
  30. ↑  "Поп-стоп" с Александром Розенбаумом. Вечерний Ургант. 26.10.2020
  31. ↑  "Pop-stop" с Александром Розенбаумом. Вечерний Ургант. 25.10.2021
  32. ↑ «В Морском соборе Кронштадта впервые за 75 лет прошла праздничная литургия». Արխիվացված է օրիգինալից 2015-09-24-ին. Վերցված է 2011-01-03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  33. ↑ «Певец Александр Розенбаум назвал войну в Украине тяжелой духовной травмой». Информационное агентство «Скептик ЮА» (ռուսերեն). 2022-05-06. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-07-16-ին. Վերցված է 2022-07-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  34. ↑ «Розенбаум хочет стать голубем мира:». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-12-04-ին. Վերցված է 2022-12-04-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  35. ↑ «"Он топил за свободу Украины". Розенбаум назвал Гордона украинским пропагандистом». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-12-31-ին. Վերցված է 2023-02-22-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  36. ↑ «Познакомьтесь с… Да-да, мы нашли еще одну (!) пропагандистскую структуру Кремля». Meduza. 2024-02-26.
  37. ↑ «Результаты поиска ветерана «Розенбаум Яков Шмарьевич»». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-09-13-ին. Վերցված է 2022-04-22-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  38. ↑ «Память народа :: Документ о награде :: Розенбаум Яков Шмарьевич, Медаль «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941–1945 гг.»». pamyat-naroda.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-08-09-ին. Վերցված է 2016-06-20-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  39. ↑ «Александр Розенбаум — Барды — Каталог файлов — Алексей из Санкт-Петербурга». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-12-04-ին. Վերցված է 2011-03-09-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 20 (օգնություն)
  40. ↑  Александр Розенбаум. Судьба человека с Борисом Корчевниковым
  41. ↑ Дочь Аня вышла замуж за иностранца Արխիվացված է Հունիս 13, 2011 Wayback Machine-ի միջոցով:. // «Собеседник».
  42. ↑ ««Александр Розенбаум» — Александр Розенбаум — Барды — Каталог файлов — Алексей из Санкт-Петербурга». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-12-05-ին. Վերցված է 2011-03-09-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 22 (օգնություն)
  43. ↑ Александр Розенбаум (2014-01-06). «Линия жизни - Александр Розенбаум». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-10-15-ին. Վերցված է 2017-08-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  44. ↑ «Фильм-концерт. Александр Розенбаум: «Гоп-стоп» написал, пока ел тарелку грибного супа" :: ТВ Центр». Արխիվացված է օրիգինալից 2019-12-03-ին. Վերցված է 2019-12-03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  45. ↑  А.Я. Розенбаум о строе Open G
  46. ↑ ISBN 5-94799-234-5
  47. ↑ «Биография | Александр Розенбаум». Արխիվացված է օրիգինալից 2019-10-28-ին. Վերցված է 2019-10-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  48. ↑  Александр Розенбаум представил книгу «Крылья_Пегаса»
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 49,3 49,4 «Фото А. Я. Розенбаума в мундире с наградами». Արխիվացված է օրիգինալից 2011-08-31-ին. Վերցված է 2011-07-08-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 8 (օգնություն)
  50. ↑ «Александр Розенбаум награждён медалью «Защитнику Отечества»». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-02-26-ին. Վերցված է 2011-07-08-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  51. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 07.09.2011 г. № 1175 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018-06-17-ին. Վերցված է 2018-06-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 51 (օգնություն)
  52. ↑  Дмитрий Медведев вручил государственные награды
  53. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 20.12.2021 г. № 714 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-21-ին. Վերցված է 2021-12-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  54. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 30.08.1996 г. № 1284 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2019-03-25-ին. Վերցված է 2018-06-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 51 (օգնություն)
  55. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 15.05.2001 г. № 541 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018-06-17-ին. Վերցված է 2018-06-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 51 (օգնություն)
  56. ↑ «Официальный сайт Президента Приднестровской Молдавской Республики — Вадим Красносельский присвоил Александру Розенбауму звание «Народный артист ПМР» — Новости». president.gospmr.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-01-29-ին. Վերցված է 2022-01-30-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  57. ↑ Рустам Минниханов вручил Александру Розенбауму орден «Дуслык» Արխիվացված է Սեպտեմբեր 15, 2022 Wayback Machine-ի միջոցով: / www.business-gazeta.ru
  58. ↑ «Об объявлении благодарности Министра культуры и массовых коммуникаций Российской Федерации». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-08-21-ին. Վերցված է 2022-08-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  59. ↑ «Решение Законодательного Собрания Санкт-Петербурга от 05.09.2001 N Р-593». Արխիվացված է օրիգինալից 2023-06-18-ին. Վերցված է 2022-12-31-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  60. ↑ «Александр Розенбаум награждён Почётным дипломом Законодательного собрания Санкт-Петербурга». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-01-06-ին. Վերցված է 2011-07-08-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  61. ↑ «В Москве вручили премию Федерации еврейских общин России "Человек года"». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-09-23-ին. Վերցված է 2021-09-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  62. ↑ «Решение Законодательного Собрания Санкт-Петербурга от 20.06.2018 N Р-365». Արխիվացված է օրիգինալից 2023-06-18-ին. Վերցված է 2023-01-03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  63. ↑ «В Театре Армии состоялась церемония награждения лауреатов премии Минобороны России в области культуры и искусства». Газета «Красная звезда». 2022-03-28. Վերցված է 2022-03-28-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  64. ↑ «На одной из центральных улиц Ростова-на-Дону герою песни установлен памятник». Արխիվացված է օրիգինալից 2022-12-19-ին. Վերցված է 2022-12-19-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  65. ↑ Благотворительная деятельность Александра Розенбаума. — Александр Розенбаум

Հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաղապար:ВС

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Zaqaryan13/Ավազարկղ6&oldid=9900341» էջից