Սատանայական կազմակերպություններն ու օրենքը

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
 Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։
Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։

Արգենտինա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2000 թվականի մարտի 31-ին, իր երկու աղջիկների՝ սատանայական աղանդի անդամներ հանդիսացող՝ 21-ամյա Սիլվինայի և 29-ամյա Գաբրիելայի կողմից, դաժանաբար սպանվում է 50-ամյա Խուան Կառլոս Վասկեսը։ Նրա մոտ հայտնաբերվել է մոտավորապես հարյուր դանակի հարվածներից առաջացած վնասվածքներ և կտրվածքներ, որոնք ինչ-որ գծագրական պատկեր էին հիշեցնում։ Ձերբակալության ժամանակ երկու աղջիկներն էլ շոկի մեջ են գտնվել և բարձրաձայն բղավել են. ընդ որում նրանցից մեկը Սատանային կոչ է արել, իսկ մյուսն ասել է, որ Սատանան վերջապես դուրս է եկել սպանված հոր մարմնից։ Արգենտինական ոստիկանության տվյալներով՝ Վասկեսները հանդիսացել են «Տրանսմուտացիայի ալքիմիական կենտրոն» աղանդի անդամներ, որտեղ կարող էին մասնակցություն ունենալ ինչ-որ ֆանատիկական ծիսակատարության, որի զոհն էլ դարձել է Վասկես ավագը։ Հանցագործության վայրում հայտնաբերվել են նաև անհասկանալի հեղուկներով տարաներ և «ալքիմիական ծեսեր»-ի համար նախատեսված գիրք։ Աղանդների և պաշտամունքների հետազոտությամբ զբաղվող հոգեբան Խոսե Մարիա Բաամոնդեի խոսքով՝ «տրանսմուտացիայի ալքիմիական կենտրոն»-ը, որի անդամներ էին հանդիսանում մարդասպաններն ու նրանց զոհը, դասվում է այն կազմակերպությունների թվին, որոնք «ավելի ու ավելի մեծ ժողովրդականություն են ձեռք բերում այն պատճառով, որ դրանք գնոստիցիզմի որոշ տարրեր զուգակցում են հին ֆորմուլաների և ծեսերի հետ, որոնք, ինչպես պնդում են նրանց առաջնորդները, ժառանգվել են հին ալքիմիկոսներից»[1][2]։

Բելառուս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բելառուսում Սատանայական եկեղեցին ու սատանիսնտերը պաշտոնապես համարվում են ապակառուցողական պաշտամունք[3]։

Մեծ Բրիտանիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2004 թվականի աշնանը բրիտանական զինված ուժերում պաշտոնապես գրանցվեց առաջին սատանիստ՝ Քրիս Քրանմերը, որը ծառայում էր «Քամբերլենդ» եռակայմ հետախուզանավի վրա, որպես տեխնիկական ծառայության սերժանտ[4][5]։ Ծովակալ Ջոհն Ֆորեսթեր Վուդվարդն այս առիթով ասել է՝ 

«Իմ առաջին խոսքերը, երբ ես լսեցի այդ դեպքի մասին, հետևյալն էին. Երբ ես ծառայում էի նավատորմում, ծառայակիցների մի մասն անգլիացիներ էին, մյուսները՝ կաթոլիկներ, ես ոչ մի սատանիստի մասին երբեք չեմ լսել։ Իմ կարծիքով սա շատ տարօրինակ է։»[5]

2012 թվականի հունիսի 26-ին Քիդուելիում (Ուելս), երբ հայտնաբերվել է սատանայական աղանդը. աղանդի առաջնորդ Քոլին Բաթլին բռնի կերպով պահում էր իր զարմուհուն՝ Քեթրին Ջեֆրիին, ստիպելով նրան սեռական կապի մեջ մտնել ադեպտների հետ՝ 15-23 տարեկան հասակում՝ ամսական 12 տղամարդու հետ, շաբաթական 5 գիշեր։ Այդ կապերից Քեթրինը երեք երեխա լույս աշխարհ բերեց։ Միայն 24 տարեկանում նրան հաջողվեց փախչել գերությունից և դիմել ոստիկանություն։ 2011 թվականին դատարանը մեղադրյալ Բաթլիին 35 տարբեր կետերի (բռնաբարության, արվագիտության, սեռական հարձակման և մարմնավաճառության դրդելու) հիման վրա դատապարտեց 22 տարվա ազատազրկման։ Նրա կինն՝ Էլեյնը, մեղավոր է ճանաչվել հինգ կետերով, այդ թվում՝ սեռական ակտիվության և երեխաների նկատմամբ անպարկեշտության մեղադրանքներով և դատապարտվել է ութ տարվա ազատազրկման։ Քրեական պատասխանատվության է ենթարկվել նաև Քեթրինի խորթ հայրը՝ Վինսենտ Բարդենը, սեռական ոտնձգությունների համար և դատապարտվել երկու տարվա ազատազրկման[6][7][8]։

Գերմանիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գերմանիայում սատանիզմի 100 հազար կողմնակից կա[9]։

2002 թվականի հունվարի 31-ին Բոխումի դատարանը սատանիստ ամուսիններ 26-ամյա Դանիելին և 23-ամյա Մանուելին դատապարտեց համապատասխանաբար 15 և 13 տարվա ազատազրկման, 33-ամյա ֆրանկ Հաագենի սպանության համար (Ֆրանկն այդ ժամանակ կարդացել էր «Սատանայի կյանքը» գիրքը)։ Հաագենը սպանվել էր գլխին մուրճի հարվածների և 66 կտրատված վնասվածքների արդյունքում։ Այս ամենից հետո Դանիելն ու Մանուելը զոհվածի փորին կտրվածքներով պատկերված հնգանկյան վրա ծխախոտ են հանգցրել, այդպիսով կարծելով, թե «անմահություն են գտել»։ Նրանք նաև խմեցին զոհի արյունը և սկսեցին սեռական հարաբերություններով զբաղվել Մետաքսե դագաղներից մեկում, որտեղ սովորաբար քնում էին։ Ըստ դատապարտյալների պնդման՝ նրանք Հաագենին սպանել են «Սատանայի հրամանով», իսկ հրամանը եղել է՝ «սպանել, զոհաբերել, հոգիներ տալ»[10][11][12][13]։

Ըստ փորձագետների (2002 թվականին), Գերմանիայում սատանիստների թիվը կազմել է մոտ 6000 մարդ[13]։

2003 թվականի հունվարին ZDF հեռուստաալիքը հաղորդել էր Թրիերում սատանիստ մարդակերների աղանդի գոյության մասին։ Իրավապահ մարմիններին լրագրողները նաև նյութեր են փոխանցել, որոնք ընդգրկում են «սատանիստների ծիսական հանցագործությունների վերաբերյալ շուրջ 20 դեպք՝ բռնաբարություն, սպանություն, մարդակերություն», որոնք վերջին 15 տարում կատարվել են Գերմանիայում և հարևան երկրներում[14]։

2003 թվականի փետրվարին Թրիերի գլխավոր դատախազ Հորսթ Ռոսը հաստատել է, որ 2002 թվականի մայիսից դատավարությունում է գտնվում «սատանայական բռնության» վերավերյալ վարույթը[15][16]։

Հունաստան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1993 թվականի դեկտեմբերին Աթենքում բացահայտվեց սատանայական աղանդ, որը երեք տարվա ընթացքում զոհաբերություններ էր կատարել սև մոգության ծիսակատարությունների ընթացքում, որոնց համար օգտագործվել էին մարդկանց և կենդանիների։ Աղանդի անդամների քանակն ընդամենը 20-ն էր։ 1995 թվականին 24-ամյա Ասիմակիս Կատցուլոսը (Ամոն) և 23-ամյա Մանոս Դիմիտրոկալիսը (Էնիգմա) դատապարտվել են 15-ամյա աղջկա՝ Դորա Սիրոպոլուի սպանության և բռնաբարության, 30-ամյա կնոջ՝ Գարուֆալիա Ջորգուի առևանգման, բռնաբարության և սպանության համար։ Առաջին հանցագործությունը տեղի է ունեցել Աթենքի մերձակա լքված շենքում. տեղի ունեցած նախաձեռնման խորհրդավոր արարողության ժամանակ։ Դորա Սիրոպոլիին առևանգել և տեղափոխել են լքված գինեգործարան, մերկացել, ձեռնաշղթաներ հագցրել, բռնաբարել ու խեղդամահ արել։ Հյուրանոցի սպասուհին՝ Գարուֆալիա Ջորգանն, առևանգվել է ավտոբուսի կանգառում, բռնաբարվել է հանցագործների կողմից իր մեքենայում, ենթարկվել կտտանքների և սպանվել։ 1997 թվականի դեկտեմբերի 23-ին Աթենքի վերաքննիչ դատարանը հաստատեց դատապարտյալների ցմահ բանտարկությունները։ Կատցուլոսի նախկին ընկերուհին՝ Դիմիտրա Մարիետին, ով հանդիսանում էր «Գերագույն քրմուհի» աղանդի անդամ, մեղավոր է ճանաչվել որպես հանցակից, սակայն վերաքննիչ դատարանը կրճատել է նրա ազատազրկման ժամկետը՝ 18 տարի, 4 ամսից մինչև մեկ տարի ժամկետով[17][18][19]։

Իտալիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 թվականի հունվարի 14-ին Միլանում սկսվեց դատավարություն «Սատանայի գազաններ» սատանայական աղանդի յոթ անդամների դեմ, որոնք մեղադրվում էին իրենց երեք ընկերների սպանությանը մասնակից լինելու, ինչպես նաև 4-րդի մահվան մեջ։ 2006 թվականի փետրվարի 1-ին «Սատանայի գազաններ»-ը աղանդի սատանիստների առաջնորդ Նիկոլա Սապոնեն մեղավոր ճանաչվեց 16-ամյա երաժիշտ Ֆաբիո Տոլիսի և նրա 19-ամյա ընկերուհու՝ Կյարա Մարինոյի դաժան սպանության մեջ և դատապարտվեց ցմահ ազատազրկման։ Աղանդի մյուս անդամները՝ 24-ից 26 տարվա ազատազրկման են դատապարտվել սպանություններին մասնակից լինելու և անչափահաս Անդրեա Բոնտադեին ինքնասպանության հասցնելու համար, որը ցանկանում էր հեռանալ աղանդից։ Գեղեցկուհի Կյարա Մարինոյի առաջին սպանությունը, որին սատանիստները համարում էին Կույս Մարիամի մարմնավորումը, տեղի է ունեցել 1998 թվականի հունվարի 17-ին։ Նրան դանակի տասնյակ վնասվածքներ են հասցվել, իսկ մահը վրա է հասել արյան կորստից։ Նույն օրը երկրորդ զոհն է դարձել Ֆաբիո Տոլլիսը, որը փորձել է խանգարել ընկերուհու արյունալի սպանությանը։ Խմբի անդամներից մեկը մուրճով հարվածել է նրա գլխին, իսկ Նիկոլա Սապոնեն կապել է դեռահասին, փակել նրա բերանը, իսկ սատանիստները ևս մի քանի հարված են հասցրել նրա դեմքին, որից հետո կտրել են նրա կոկորդը։ Սատանայի սիրահարները դիակները նետել են գերեզմանափոսը այնուհետև միզել դրանց վրա։ Այդ ամենից հետո ոստիկանությունը չի կարողացել գտնել անհետացած Մարինոյին և Տոլիսին, որից հետո գործը համարվել է փակված։ Գործը կրկին բացվել է այն բանից հետո, երբ 2004 թվականի սկզբին Վարեդզոտտո քաղաքում հայտնաբերվել էր գազանաբար սպանված 27-ամյա Մարիանջել Պեդզոտտին, որին սատանիստները 38 տրամաչափի ատրճանակից կրակել էին բերանի խոռոչի մեջ, իսկ հետո այլանդակել մարմինը՝ մի քանի հարված հասցնելով թիակին։ Ոստիկանության կասկածի տակ է հայտնվել սպանված Անդրեա Վոլպեի նախկին փեսացուն՝ թմրամոլ և ռոք խմբի մասնակից, որը մի քանի հարցաքննություններից հետո խոստովանել է Մարիանջելա Պեդզոտայի, ինչպես նաև իր նախկին ընկերուհու՝ Մադդալենա Ռուսոյի սպանությունը, ով սպանվել էր ուրբաթ օրը՝ 1995 թվականի սեպտեմբերի 13-ին, որից հետո ցույց է տվել այն վայրը, որտեղ թաղված են եղել Ֆաբիո Տոլիսի և Կյարա Մարինոյի մարմինները։ Նրա ցուցմունքների շնորհիվ ոստիկանությանը հաջողվել է ապացուցել Տոլիսի և Մարինոյի սպանությանը «Սատանայի գազանները» սատանայական աղանդի 5 անդամների մասնակցությունը։ Վոլպեն դատապարտվել էր 2005 թվականի փետրվարին ցմահ բանտարկության փոխարեն՝ 30 տարվա ազատազրկման[20]։

Իտալիայում օկուլտիզմի հետազոտող պրոֆեսոր Ջովաննի Պանունցիոյի տվյալների համաձայն 2012 թվականի դրությամբ հաշվվում է «շուրջ 8 հազար աղանդներ, դրանց անդամները կազմում են ավելի քան 600 հազար մարդ»[21]։

Առավել հայտնի են՝ «Սատանայի Եկեղեցին» և «Սև օթյակը», «Սատանայի ընտրյալները» և «Սատանայի զավակները»[9][22]։

  • «Սատանայի զավակները» աղանդը հիմնադրվել է 1980-ականների սկզբին Մարկո Դմիտրիի (ներքին անունը ՝ «666 մեծ գազան») կողմից, ով մինչ այդ «տիեզերական եղբայրություն» ուֆոլոգիական պաշտամունքի գիտակ էր։ Նրանք իրենց անվանում են հեթանոսական նմուշի սատանիստներ։ 1982 թվականից սկսած՝ ծեսեր են կազմակերպում Ֆորլի նահանգում, Ռիմինի և Ռիչոնեի միջև, Պեզարեզայում և Բոլոնիայի շրջանում։ Ավելի ուշ Բոլոնիայի տաճարը կառուցել են սև վարագույրներով, դիմակներով, գանգերով և Սատանայի արձաններով։ Նրանք իրականացնում են ծիսակարգեր տանտրիկական տարրերով և ծեսերի սեռական հմայնքով, որն իր մեջ պարունակում է խմբակային սեռական և միասեռական կապեր։ Մուտքն անվճար է, իսկ անդամատոմսը ոսկե զինանշանով և գոթական տառերով սև ֆոնի վրա, այն գործում է մինչև մեկ տարի ժամկետով։ Ձեռնադրումը կատարվում է Դմիտրիի արյունով, նոր հետևորդի ճակատին գրվում է 666 թիվը այդպիսով նա ստանում է «գազանի նշանը»։ Ինչպես նաև կազմվում և արյամբ կնքվում է պայմանագիր և տրվում է Սատանայի նվիրվածության երդում[9][22]։
  • «Սև օթյակ» աղանդը գտնվում է Հռոմում և տարածում է իր տեսակետները Thorazine ամսագրի միջոցով, ինչպես նաև օգտագործում է տարբեր ինտերնետային կայքեր, որոնցում առաջարկվում է «սատանայական գիտակցության ուղին»։ Պաշտամունքը ներառում է սեռական հարաբերություններ։ Աղանդի ուսմունքը հիմնված է Անտոն Շանդոր ԼաՎեյի սատանիզմի վրա՝ «Սատանայի մարմինը բաղկացած է մարդկային էակների թաքնված էրոտիզացիայից»։ «Սև օթյակ»-ի սուրբ տեքստերում գովաբանվում են սոդոմիան և ձեռնաշարժությունը, քանի որ «սատանայական ուղու շնորհիվ մարմինները վերածվում են մարտական մեքենաների, որոնք ուղղված են վայելքի միջոցով քրիստոնեական մշակույթի ոչնչացմանը»[9][22]։
  • «Սատանայի ընտրյալներ» աղանդը ինքնուրույն հոսք է, որը հիմնադրվել է 1989 թվականին Հռոմում Վալտեր Լեոնարդո Միտայի կողմից, որը հեռացվել է «Սատանայի զավակներ»-ից սիրուհու և նրա ամուսնու հետ միասին։ Ամեն ամսվա առաջին ուրբաթ օրը աղանդը սև պատարագներ և այլ ծեսեր է անցկացնում Հռոմեական պալատների բացօթյա տարածքում, որտեղ զոհաբերում են կենդանիներին։ 1999 թվականին Մեթայի և նրա սիրուհու միջև տեղի է ունեցել հարաբերությունների խզում, որն իր հերթին հայց է ներկայացրել նրա դեմ՝ սև պատարագի ժամանակ արված լուսանկարների միջոցով նրան ենթարկելով շանտաժի[9][22]։
  • «Սատանայական իրականություն» աղանդը հիմնադրվել է Ֆիլիպո Շերբայի կողմից։ Աղանդի անդամները հանդիպում են Միլանում, մասնավոր տներում կամ խանութներում, որոնք կախարդական ծեսերի համար վաճառում են տարատեսակ իրեր։ Այն պահպանում է հարաբերությունները ԼաՎեյի Սատանայի եկեղեցու հետ։ Սատանյին նրանք համարում են Աստծո Որդին և Հիսուս Քրիստոսի եղբայրը, ինչպես նաև հավատում են ռեինկառնացիային։ Հիմքը վարդապետության բացարձակ իշխանությունն է ուժեղի կողմից թույլի նկատմամբ։ Հատուկ տեղ են զբաղեցնում, այսպես կոչված «մեռյալ ձեռքի ծիսակատարությունը» (գերեզմանի բացում, ձեռքի դիակի կտրում և որոշ ժամանակ փակ դագաղում մնալու սովորություն), «ցուլի ծիսակատարությունը» (սպանությունը չորս ծառերից կապված կենդանուն, որը մարմնավորում է Լյուցիֆերին, Լևիաթանին, Բեսթիալին և Սատանային և ադեպտի տեղադրումը կենդանու փորոտիքի մեջ) և «սյան ծիսակատարությունը» (սեռական մոգության պրակտիկան)[9][22]։

Իրան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականին Թեհրանի մերձակա ռոք համերգի ժամանակ «Սատանայի երկրպագուների» դեմ արշավի շրջանակներում ոստիկանությունը ձերբակալել է 230 մարդու[9][23]։

2008 թվականին Etemad թերթին տված հարցազրույցում ոստիկանության պետի տեղակալ Հուսեյն Զուլֆագարին պատմել է, որ գոյություն ունեցող 3000 սատանայական պաշտամունքներից 50-ը հայտնաբերվել են Իրանում և դրանց կեսից ավելին ակտիվ գործում են։ Զուլֆագարիի տվյալներով՝ արդեն շուրջ 200 սատանայական գիրք է թարգմանվել պարսկերեն, տպագրվել և տարածվել։ Իրանում սատանիստները «սեռական շահագործում են իրականացնում» և «ուղղված են իսլամաֆոբիայի տարածմանը», ձգտում են «ներգրավել երիտասարդներին, սատանայական երաժշտություն նվագելով մասնավոր սպորտային ակումբներում», օգտագործում են անգլերեն գրքեր և հավաքվում են այգիներում՝ քննարկելու երկրի իրադարձությունները և խոսելու Սատանայի մասին[9][23]։

2009 թվականի մայիսի 27-ին ոստիկանությունը և Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսը ձերբակալել էին 104 մարդու «անբարոյական համերգի և երեկույթի» ժամանակ, որտեղ «միջոցառման մասնակիցները խմում էին ալկոհոլային խմիչքներ, վիրավորում էին իրենց և արյուն էին թափում»[24]։

Ղազախստան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ղազախստանում Սատանայի Եկեղեցու գործունեությունը գնահատվում է որպես կրոնա-ծայրահեղական կազմակերպություն, որի դեմ պայքարում է ԱՊՀ Հակաահաբեկչական կենտրոնը[25]։

Ղրղզստան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ղրղզստանում պաշտոնապես արգելված է սատանիստների գործունեությունը, ինչպես նաև Շանհայի համագործակցության կազմակերպության որոշ երկրներում[26]։

Մեքսիկա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1998 թվականի ապրիլին Մեխիկոյի գլխավոր դատախազը հատուկ մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտարարեց այն մասին, որ ուժի մեջ է մտել սատանայական աղանդի անդամների դատավճիռը, որն իրականացրել է 15 ծիսական սպանություն։ 1989 թվականին Մատամորոս հեռավոր ռանչոյում պատահաբար հայտնաբերվել են 15 այլանդակված մարդկային մարմինների մնացորդներ, պարզվել է, որ բոլոր սպանությունները ծիսական բնույթ են կրել, քանի որ հանցագործության վայրում հայտնաբերվել են զոհասեղաններ և պաշտամունքային առարկաներ։ Հանցագործության վայր ժամանած ոստիկանության հատուկ ջոկատը հայտնաբերել է հերթական զոհաբերությանը նախապատրաստվող սատանայական աղանդ։ Աղանդավորները զինված դիմադրություն են ցույց տվել, որի ընթացքում սպանվել են երկու սատանիստներ, ևս երեք հանցագործներ ձերբակալվել են։ Մի քանի աղանդավորներ կարողացել են փախչել։ Ձերբակալվածները խոստովանել են 15 մարդու սպանությունը։ Նրանց թվում են անհետ կորած համարվող 9-ամյա մեքսիկացի տղան և ԱՄՆ-ից 19-ամյա ուսանողը, որը շրջել է երկրում և առևանգվել է հենց բարից։ Պարզվել է, որ փոխհրաձգության ժամանակ սպանված սատանիստներից մեկը վզնոցի վրա կրում էր սպանված ամերիկացու ողնաշարերից պատրաստված վզնոց։ Տեղական մամուլում աղանդը կոչվում էր «նարկոսատանիստներ», քանի որ զոհաբերության դիմաց նրանք Սատանայից հովանավորություն էին խնդրում թմրաբիզնեսում։ Դատավարությունը լայն արձագանք է ստացել Մեքսիկայում և ԱՄՆ-ում։ Աղանդավորներին մեղադրանք է առաջադրվել բանդայի կազմակերպման, ինչպես նաև ծանրացուցիչ հանգամանքներով զանգվածային սպանությունների, հրազենի ապօրինի պահման և դիակների նկատմամբ անարգանքի համար։ Դատարանը բոլոր երեք մեղադրյալներին դատապարտել է 50 տարվա ազատազրկման։ Ամբաստանյալների փաստաբանները նաև խոստովանել են, որ իրենց պաշտպանյալները «սարսափելի հանցագործություններ» են կատարել։ Եզրափակիչ խոսքում աղանդավորները հույս են հայտնել, որ աշխարհի վերջը շուտ կգա և դժոխքի ուժերը կգան Սատանայի գլխավորությամբ, որոնք անպայման վրեժ կլուծեն իրենց հետևորդների համար[27]։

Արտաքին տեսաֆայլեր
Глаза мексиканского мальчика были выдавлены во время сатанинского ритуала
Mexican boy's 'eyes gouged out in satanic ritual'


2012 թվականի մայիսի 25-ին Նեսաուալկոյոտլ թմրամոլների ժողովի ժամանակ Մեխիկոյի նահանգում, սատանիստական աղանդը ղեկավարող՝ 23-ամյա մեքսիկուհի Մարիա դել Կարմեն Ռիո Գարսիան սեփական ձեռքերով մեկ ճաշի գդալի օգնությամբ հանել էր իր 5-ամյա որդու՝ Ֆերնանդոյի աչքը, որը հրաժարվում էր դրանք փակել ծիսակատարության ժամանակ։ Որդուն պահելու հարցում նրան օգնում էր իր 22-ամյա քույրը։ Ոստիկանությունը ժամանել է հարևանների կանչով, ովքեր լսել են սրտաճմլիկ ճիչեր, որոնք ստիպում էին ճզմված աչքերով և ձեռքերը մինչև արյունալի աստիճան կծոտված տղային սողալ մոմերով լուսավորված խավար սենյակում։ Ընդհանուր ժողովին ներկա էր 8 մեծահասակ, այդ թվում՝ տղայի մայրը, նրա մորաքույրը, տատն ու պապը, ինչպես նաև 3 երեխա։ Տղան շտապ տեղափոխվել է հասարակական անվտանգության դեպարտամենտ, որտեղից նրան օդային տրանսպորտով տարել են Կարմիր Խաչի մանկական հիվանդանոց, իսկ հետո Տակուբայա մանկական հիվանդանոց։ Բժիշկները հայտնել են, որ երեխայի տեսողությունը հնարավոր չէ վերադարձնել վերքերի մեծ ծանրության պատճառով[28][29][30][31]։

Լեհաստան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լեհաստանում սատանայական աղանդի կողմից ծիսական սպանության զոհ Է դարձել երկու երիտասարդ։ Նրանց կիսամերկ մարմինները հայտնաբերվել են անտառային տարածքում՝ Ռուդա Սլյոնսկա քաղաքից ոչ հեռու։ Ոստիկանությունը ենթադրում է, որ նրանք մասնակցել են սև պատարագի նախապատրաստմանը՝ չիմանալով իրենց իսկ գործընկերների համար նախատեսված ողբերգական պլանի մասին։ Եվս մեկ զոհ ողջ է մնացել և տեղափոխվել հիվանդանոց։ Փորձագետների տվյալներով՝ Լեհաստանում սատանիստների մոտ 300 խումբ կա[32]։

Ռուսաստան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանում սատանիզմը սկսեց ներթափանցել կոմունիզմի անկմամբ[33][34] (չնայած կան տեղեկություններ, որ առաջին սատանայական խմբերը հայտնվել են դեռ 1980-ականներին[35]), սակայն պաշտոնապես (2010 թվականի սկզբին) ներկայացված չէ[36], չնայած որոշ սատանայական խմբեր գոյություն ունեն[37]։ Դրանց քանակը տատանվում է 50 հազարից մինչև 100 հազարի սահմանում[9]։ 2003 թվականից Ռուսաստանի ՆԳՆ-ն հետևում է մարդկանց գործունեությանը, ովքեր երկրպագում են դևին[34]։

Ռուսական գիտական գրականության մեջ սատանիզմը դասվում է «արմատական ագրեսիվ» կրոնական ուսմունքների շարքին[38], ինչպես նաև ենթամշակույթների շարքին, «որոնց աշխարհընկալումը հիմնված է մահվան վրա»[39]։

Կրոնագետ Ե. Գ. Բալագուշկինը 2006 թվականին նշել է, որ «սատանիստների գաղտնի խմբեր գոյություն ունեն Ռուսաստանի մի շարք քաղաքներում և նրանց բազմիցս մեղադրանքներ են ներկայացվել ծանր հանցագործություններ կատարելու համար. միայն 1995-2001 թվականներին սատանայական աղանդների մասնակիցների նկատմամբ 5 քրեական գործ է հարուցվել ՌԴ Քրեական օրենսգրքի տարբեր հոդվածներով»[40]։

Գիտությունների թեկնածու, ՈՒԳՄԱ փիլիսոփայության, բիոէթիկայի և մշակութաբանության ամբիոնի դոցենտ, Ե. վ. Բելոուսովան նշում է, որ «Ռուսաստանում սատանիստական աղանդները ագրեսիվ և ապակառուցողական բնույթի ակցիաներ են իրականացնում (ուղղափառ տաճարների հրկիզումներ, հոգևորականների սպանություններ)։ Հիմնական զորակազմը կազմում են դեռահասներն ու երիտասարդները։ Պատճառները, թե ինչու է այս խումբը ձգտում այս ամենին՝ փողի ծարավն է, իշխանության ծարավն է, որը հոգատարությամբ փոխանցվել է մեծահասակներին, պայմանների բացակայության պատճառով այն կյանքի կոչելու անհնարինությունը նրանց դրդում է ինքնադրսևորման այլ միջոցների որոնմանը։ Եվ հաճախ ընտրությունը դառնում է կախարդական։ Երբ նրանք գալիս են այնտեղ, նրանք հաճախ ունեն իրենց պատկերացումները, թե ինչ են ուզում հասնել և ինչպես։ Նրանց համար շատ կարևոր է արագ և ճշգրիտ արդյունքը։ Նրանց խորթ է դասական էզոթերիկան, որը պահանջում է ոչ միայն բարոյական կամային, այլև ֆիզիկական ուժ, խորթ է ուսումը, մտորումը։ Նրանք սպառողներ են, ոչ թե հետազոտողներ, ինչպիսին պետք է լինեն մոգերը և ընդհանրապես ցանկացած մարդիկ, ովքեր նոր բան են ուսումնասիրում և հատկապես ոչ չնչին»[41]։

Մոսկվա և Մոսկվայի շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1998 թվականի դեկտեմբերի 10-ին Մոսկվայի Բուտիրսկի դատարանը 10 տարվա ազատազրկման է դատապարտել 18-ամյա սատանիստ Անդրեյ Չիբիսովին, իր ընկերուհի Տատյանա Զելենսկայի սպանության համար, որը հրաժարվել էր մասնակցել հանդերձանքի հետ կապված սատանայական ծեսին։ Մայիսի 18-ին աղանդավորը աղջկան տարավ Բուսաբանական այգու խորքերը և խեղդամահ արեց գրքի կտրտված էջանշով[42][43][44]։

2002 թվականին մի խումբ սատանիստներ վնասեցին ու շրջեցին Միսոյի գերեզմանոցի 398 գերեզմանոց։ Նրանց այս քայլին է դրդել Յուրի Նիկիտայի հեղինակած «Սուրբ Գրաալ» գիրքը[45]։

2005 թվականի մարտի 25-ին Մոսկվայի քաղաքային դումայում տեղի ունեցած լսումների ժամանակ առողջապահության և հանրային առողջության պահպանության հանձնաժողովի նախագահ Լյուդմիլա Ստեբենկովան հայտնել էր, որ «ըստ մեր տեղեկությունների, այժմ Մոսկվայում կա է մոտ 30 սատանիստական խումբ, որոնց անդամ է ավելի քան 2 հազար մարդ»։ «Եվ այդ խմբերն իրենցից ներկայացնում են մոտ 20 տարբեր ուղղություններ»։ Պատգամավորական լսումների մասնակիցները միասնական կարծիք հայտնեցին, որ նման կազմակերպությունների գործողություններում կան հանցագործությունների հետևյալ կազմերը, որոնք նախատեսված են Ռուսաստանի Դաշնության Քրեական օրենսգրքի հոդվածներով՝ 243 (պատմության և մշակութական հուշարձանների վնասում), 244 (անարգանք մահացածների մարմինների նկատմամբ), 245 (դաժան վերաբերմունք կենդանիների նկատմամբ), 213 (խուլիգանություն), 214 (վանդալիզմ) և մի շարք այլ հոդվածներով, իսկ կազմակերպությունները ենթրկվում են պատասխանատվության 239-րդ (քաղաքացիների ինքնությունը ոտնահարող միավորումների կազմակերպում) և 282-րդ (ծայրահեղական կազմակերպությունների միավորում) հոդվածներով։ Նշվում է նաև, որ իրենց գործունեության մեջ սատանիստները հաճախ համագործակցում են նեոնացիստական, ծայրահեղական և հանցավոր կազմակերպությունների և խմբավորումների հետ[9][46]։

2005 թվականի մայիսի 1-ին Մոսկվայի Հյուսիսային շրջանի ՄՔՀ-ի և ՆԳՆ 2-րդ բաժնի աշխատակիցները բացահայտեցին իրենց անդամի սատանայական աղանդի դաժան սպանությունը։ Մայիսի 1-ի առավոտյան պատահական անցորդների կողմից Գոլովինսկի լճակի ափին հայտնաբերվել է 20-25 տարեկան երիտասարդի դի՝ գլխին կապտած և ձեռքի կիստի շրջանում մաչետեով արված կտրվածքներ։ Կաշվե հագուստը նկարվել է սատանայական սիմվոլիկայով։ Քննության ընթացքում պարզվել է, որ սատանայական աղանդի ղեկավարի և սպանվածի միջև Սատանայի անձի և պատմության մեջ նրա դերի մասին թեմայով վիճաբանություն է ծագել[47][48]։

2006 թվականի նոյեմբերի 27-ին Պավլովյան Պոսադայում բացահայտվեց Սատանայի երկու երիտասարդ երկրպագուների և սատանայական հայացքների հետևորդների սպանությունը։ Սպանողները եղել են Պոլիգրաֆիայի ինստիտուտի 21-ամյա ուսանողը և մոսկովյան ֆիրմաներից մեկի 18-ամյա փաթեթավորողը։ Զոհ Է դարձել պատահական անցորդը, որին դիտարկել են որպես անօթևանի։ Տղամարդուն ոտքերով ու դանակով հարվածներ են հասցվել, ընդ որում՝ մարդասպանները ձգտում էին հենց 13 հարված հասցնել սրտին։ Մինչ այդ, դատախազության տվյալներով, երիտասարդները որպես զոհ են ընտրել կատվին, որին խեղդամահ են արել, հրկիզել ու կախել ծառից[49]։

2007 թվականի հոկտեմբերի 31-ին Վեդենսկի գերեզմանատանը պետական անվտանգության ծառայության աշխատակիցները («Ծիսակարգ») ձերբակալել են շարժման 7 ներկայացուցիչների, որոնք փորձում էին «Սատանայի պարահանդես» անցկացնել։ Ձերբակալության ընթացքում անձը հաստատող փաստաթղթեր չունեցող երիտասարդները փորձել են 3500 ռուբլի կաշառք տալ աշխատակիցներին։ Բոլոր ձերբակալվածները տեղափոխվել են ՎՊԿ («Լեֆորտովո»)[50][51][52]։

2010 թվականի հունվարի 10-ին Վագանկովի գերեզմանատանը պետական անվտանգության ծառայության աշխատակիցները («Ծիսակարգ») ձերբակալել են երկու երիտասարդների։ Խուզարկության արդյունքում երիտասարդների մոտ հայտնաբերվել է սուր կացին, տեսախցիկ, գանգի տեսքով շղթա և Մոսկվայի քարտեզ, ինչը «միանշանակ մատնանշում է երիտասարդների կապը սատանիստների հետ, իսկ ավելի ուշ նրանց գտնվելը Մոսկվայի հնագույն գերեզմանոցներից մեկում՝ վանդալիզմի փորձ կատրելու նպատակով հաստատում են այդ վարկածը»[51][52][53]։

Սանկտ Պետերբուրգ և Լենինգրադի շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999 թվականի սեպտեմբերի 2-ին Սանկտ Պետերբուրգի ոստիկանության քրեական հետախուզության աշխատակիցները ձերբակալել են սատանայական աղանդի 4 անդամների, որոնք կասկածվում էին 12 պետերբուրգցիների նկատմամբ հաշվեհարդարի մեջ։ Տեղեկություններ կան նաև, որ զոհերի թիվը կարող է հասնել 40-ի։ Սատանիստների հետքին օպերատիվ աշխատակիցները դուրս են եկել օգոստոսի սկզբին, երբ ոստիկանություն է դիմել մի քաղաքացի, ում կինը աղանդի անդամ է հանդիսացել։ Բնակարաններից մեկում ոստիկանության աշխատակիցները հայտնաբերել են մարդկանց 4 կմախքացած դիակ։ Առաջին իսկ հարցաքննությունների ժամանակ մեղադրյալները խոստովանել են, որ գործել են Սանկտ Պետերբուրգի Վիբորգի և Պրիմորսկի շրջաններում, ծիսական նպատակներով սպանել մարդկանց, իսկ հետո դիակներից հանել են մաշկը և կիրառել այն հետագա պահպանման համար[54]։

Մորդովիայի Հանրապետություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սարանսկում 1997-1998 թվականներին գործում էր «Սև պաշտամունքի հետևորդներ» սատանիստական խումբ, որը բաղկացած էր երիտասարդներից (հիմնականում ուսանողներ), ովքեր հավաքվել էին 10-15 հոգի՝ քաղաքային գերեզմանոցի հին գերեզմաններից մեկում Սև պատարագ մատուցելու նպատակով[55][56]։

Իսկ 2005 թվականին Մորդովիայում սատանիզմի ոչ մի հետևորդ չի հայտնաբերվել[55][57]։

2009 թվականին Մորդովիայում ՆԳՆ աշխատակիցները ԱԴԾ-ի հետ համատեղ բացահայտել են սատանիստների «Ազնիվ դևի շքանշան» («Սատանայի ազնիվ շքանշանը», Nobilis Ordo Diaboli) աղանդը, որը ստեղծվել էր 2004 թվականին 24-ամյա Ալեքսանդր Կազակովի և 23-ամյա Դենիս Դանշինի ղեկավարությամբ, որտեղ գտնվում էր 60-ից մինչև 75 երիտասարդ՝ բուհերի ուսանողներ և բարձր դասարանցիներ։ Աղանդի անդամները պարտավոր էին մասնակցել ալկոհոլային և թմրադեղերի մրցումներին, սեռական օրգիաներին, ինչպես նաև զբաղվել ինքնախոշտանգմամբ, որը լուսանկարվում էր։ 2011 թվականի փետրվարի 7-ին աղանդը Մորդովիայի Գերագույն դատարանի կողմից ճանաչվել է ծայրահեղական կազմակերպություն, իսկ նրա առաջնորդ Ալեքսանդր Կազակովը ստացել է 1 տարի 8 ամիս ազատազրկում՝ ուղարկվելով բաց բանտ[58][59]։

Թաթարստանի Հանրապետություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 թվականի նոյեմբերի 3-ին Նաբերեժնիե Չելնիում մեկնարկեց «Անիծյալների եղբայրությունը» սատանայական աղանդի դատավարությունը։ Հետաքննության նյութերի համաձայն՝ աղանդի անդամները սատանայական ծեսեր են կազմակերպել քաղաքային գերեզմանոցներից մեկում՝ խարույկներ են վառել դամբարանի տարածքում, խաչեր շրջել և պարել են գերեզմաններում[60][61]։

Խակասիայի Հանրապետություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականի հոկտեմբերի 20-ին ձերբակալվել են Չերնոգորսկի երկու բնակիչներ, որոնք սատանայական աղանդի հետեւորդներ էին։ Քննիչները չերնոգորսկի քաղաքային գերեզմանոցից 600 մետր հեռավորության վրա գտնվող կիսակառույց տան նկուղում հայտնաբերել են մումիֆիկացված դիակ։ Նկուղում հայտնաբերվել են սատանայական հնգանկյուններ, դևերի անուններ, չար ոգիներ։ Ձերբակալվածները ցույց են տվել, որ սպանել են իրենց անհայտ տղամարդուն («պատահական անցորդին»)՝ Սատանային զոհաբերելու նպատակով։ Որպես սպանության գործիք օգտագործվել է փայտը, որի օգնությամբ էլ ուշագնացության են հասցրել անցորդին, ինչպես նաև հայտնաբերվել են աղյուսի բեկորներ, որոնցով էլ սպանել են նրան։ Քննիչները պարզել են, որ սպանությունը կատարվել է 2008 թվականի հունիսի 13-ին։ Հետագա հետաքննության ընթացքում պարզվել է, որ զոհը Չեռնոգորիայի 55-ամյա բնակիչ Վիկտոր Կոլեսովն է։ Սպանողները Սիբիրյան Հումանիտար ակադեմիայի երկրորդ կուրսի 23-ամյա ուսանող Սերգեյ Սոլոխինն ու 24-ամյա Սերգեյ Բելյանինն են, որոնք դատապարտվել են 2006 թվականին թմրանյութերի ապօրինի շրջանառության համար։ Միջնակարգ դպրոցն ավարտելուց հետո ձերբակալվածները սովորել են Ուստ-Աբական գյուղի պոլիտեխնիկական ուսումնարանում և սկսել են զբաղվել սատանիզմով, ինչպես նաև սև մոգությամբ և կախարդությամբ 1999 թվականից՝ զբաղվելով կենդանիների զոհաբերման ծեսերով[62]։

Կրասնոդարի երկրամաս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2003 թվականի մարտին Նովոռոսիյսկի սատանիստները մերձակա Միսհակո գյուղում ավերել էին 37 գերեզման և մերկ լուսանկարվել ավերված գերեզմանների ֆոնին[63][64]։

Կրասնոյարսկի երկրամաս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2000 թվականի հունիսի սկզբին Կրասնոյարսկի երկրամասի ԱԴԾ-ի աշխատակիցները Կրասնոյարսկի խորհրդային շրջանի դպրոցներից մեկում ձերբակալել էին երկու 16-ամյա սատանիստի՝ Ալեքսեյ Զբրուևին ու Անդրեյ Նիկիֆորովին, որոնք ծիսական նպատակներով մանկահասակ երեխայի առևանգում և սպանություն էին նախապատրաստում։ Սատանայի պաշտամունքը քարոզող ռոք երաժշտության էքստրեմալ ուղղությունների ազդեցության տակ երիտասարդները սկսել են հետաքրքրվել սև մոգության գրքերով, ինչպես նաև ձեռք են բերել մահապատիժներ տեսաժապավեններ, թռչունների գանգեր և կենդանիների ոսկորներ։ Ինչպես պատմել է անվտանգության դաշնային ծառայության աշխատակիցներից մեկը, այդ ամենը դեռահասներին ինքնահաստատվելու պատանեկան ցանկության հետ միասին հանգեցրել է երկամյա երեխայի ծիսական սպանության մտքին։ Տարվա ընթացքում սատանիստները խոշտանգումների համար գործիքներ էին հավաքում և զբաղվում էին Կրասնոյարսկի Բադալիկ գերեզմանատան մոտ շտաբի սարքավորումների կառուցմամբ։ Սակայն ենթադրյալ սպանությունից մի քանի օր առաջ անհասկանալի պատճառներով ձերբակալվածները հրաժարվել են՝ որոշելով դուրս գալ քաղաքային դիահերձարան և այնտեղից հանել ինչ-որ մանկական դիակ, սակայն նրանց հանցագործությունը կանխվել է ԱԴԾ աշխատակիցների կողմից[65]։

2009 թվականի դեկտեմբերի 21-ին Կրասնոյարսկի երկրամասային դատարանը սատանայական ավազակախմբի 18-ամյա անդամին 16 տարվա ազատազրկման էր դատապարտել՝ խիստ ռեժիմի ուղղիչ գաղութ ուղարկելով Բրյուխով Կրասնոուֆիմսկից։ Նրա հանցակցին՝ 17-ամյա պատանուն, դատապարտել են 10 տարվա ազատազրկման, իսկ 15-ամյա աղջկան՝ 9.5 տարվա ազատազրկման։ 2009 թվականի մարտի 14-ին Նիժնի Ինգաշ ավանի դատապարտյալները հարբած վիճակում գտնվող քաղաքացի Խարլովին դուրս են բերել տան բակ և գետնին գցելով մարմնի տարբեր մասերով ոտքերով ու թիակով ծեծել զոհին՝ ընդհանուր առմամբ պատճառելով 50-ից ավելի կտրած-ծակած վերքեր և զոհին պատճառել են «հատուկ տառապանքներ»։ Այնուհետեւ հանցագործները, աղջկա ակտիվ մասնակցությամբ, դեռևս կենդանի մարդու մեջքին դանակով հնգանկյուն են պատկերել՝ հնգաթև աստղի տեսքով, որը շրջանագծի մեջ են ներառել, «C» (Ս) տառով և շրջված խաչերով։ Հարլովը մահացել է ծանր արյունահեղությունից, տրավմատիկ և ցավոտ ցնցումներից։ Վախենալով քրեական պատասխանատվության ենթարկվելուց՝ աղջիկն իր հանցակիցներին առաջարկել է սպանել անցանկալի վկա Չեսնոկովին։ Դեռահասները փորձել են խեղդել նրան շղթայով, ապա դանակի երկու հարված են հասցրել՝ ծանր վնաս հասցնելով առողջությանը, սակայն նրան հաջողվել է հրաշքով փախչել՝ օգնության համար դիմելով հարևաններին[66][67]։

Խաբարովսկի երկրամաս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականի օգոստոսի 8-ին Խաբարովսկի երկրամասային դատարանը մեղադրական դատավճիռ էր կայացրել Կոմսոմոլսկից երկու սատանիստների նկատմամբ։ Քննության ընթացքում պարզվել է, որ երկու մեղադրյալներն էլ ոչ ֆորմալ երիտասարդական կազմակերպության անդամներ են, որի հիմնական ուղղությունը եղել է 15-17 տարեկան դեռահասների ներգրավումը, ինքնասպանության գաղափարների քարոզչությունը, ինչպես նաև սատանայական բնույթի ուսմունքները։ Քրեական գործի նյութերի համաձայն՝ 2005 թվականի դեկտեմբերի 13-ին դատապարտյալները հրավիրել էին աղանդի անդամ դեռահասին բնակարան։ Բնակարանում հանցագործները սենյակի հատակին նկարել են հնգագիծը և գլխարկով սև լայն խալաթներ հագնելով, բարձր երաժշտություն են միացրել տուժածին բժշկական բինտերով փաթաթել և դրել հնգագծի վրա։ Դրանից հետո նրան դանակով բազմաթիվ հարվածներ են հասցրել կրծքավանդակի շրջանում։ Ստացված վնասվածքներից դեռահասը մահացել է։ Հանցագործությունից հետո սատանիստները մարմինը թաքցրել են պարկի մեջ և տարել են ամայյի մի վայր, իսկ դաժան սպանության ականատեսներից մեկը այրել է զոհվածի հագուստը։ Հագուստն այրած աղջկա նկատմամբ նյութերն առանձնացվել են առանձին վարույթում, քանի որ դատահոգեբուժական փորձաքննության եզրակացությամբ նրա մոտ հայտնաբերվել են քրոնիկ հոգեկան խանգարման կլինիկական նշաններ, ինչի կապակցությամբ նա հոգեբուժական հիվանդանոցում հավելյալ բուժման կարիք է ունեցել։ 19-ամյա ամբաստանյալին նշանակված է պատիժ 9 տարի և 8 ամիս ազատազրկում՝ ընդհանուր ուղղիչ գաղութում, իսկ նրա 22-ամյա հանցակիցը ստացել է 13.5 տարվա ազատազրկում[68]։

Վորոնեժի շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2003 թվականի հուլիսի 21-ին սատանիստների կողմից անարգանքի արարողություն է իրականցվել Կոմինտերնի գերեզմանատանը, այդ թվում պղծվել է նաև «Կուրսկ» սուզանավից զոհված նավաստիների գերեզմանները։ Կոտրվել են կապիտան և լեյտենանտ Սերգեյ Կոկուրինի և Ալեքսեյ Շևչուկի, ինչպես նաև նավաստիներ Նիկոլայ Պավլովի և միչման Իգոր Երասովի գերեզմանների մարմարե տապանաքարերը։ Շևչուկի հուշարձանից պոկվել է նաև Լուսանկարը[69]։

Նիժնի Նովգորոդի մարզ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեպտեմբեր 19-ին 1998 թվականին Ալեքսեյ Շևալդինը (17 տարեկան) և Եվգենի Պլատովը (16 տարեկան), որոնք աշխատում էին «ԳԱԶ» ԲԲԸ-ում, «Սև եղբայրներ» սատանայական աղանդից կատարել են Իլյա Բելովի (12 տարեկան) ծիսական սպանությունը իր սեփական բնակարանում, կախարդական ունակություններ ձեռք բերելու և նվիրվածության ավելի բարձր մակարդակ անցնելու համար, ինչպես նաև Բելովին պատժելու համար, որ նա «դավաճանել է Սատանային»։ Զոհին երկու հարված է հասցվել որովայնի շրջանում դանակով և ծիսական թրով կտրվել է նրա գլուխը։ Իլյա Բելովը կարծում էր, որ կախարդական ծես է տեղի ունենում։ Այն սենյակում, որտեղ տեղի է ունեցել սպանությունը, վառվում էին սև մոմեր, ամենուր թաքնված էին խորհրդավոր գրականությունն ու սատանայական խորհրդանիշերն, այդ թվում՝ թղթի վրա գրված 666 թվերը, հին դրամները, ինչպես նաև մի բաժակ ջուր և չորս որսորդական դանակ։ 2000 թվականի ապրիլին Նիժնի Նովգորոդի մարզային դատարանը Պլատովին դատապարտեց, տասը տարվա ազատազրկման ընդհանուր ուղղիչ ռեժիմի գաղութում, իսկ Շևալդինը դատարանի կողմից ճանաչվեց է անմեղսունակ (պարանոիդալ տիպի շիզոֆրենիա) և ուղարկվել է հարկադիր ստացիոնար բուժման։ Միևնույն ժամանակ սատանիստների աղանդի առաջնորդը՝ Նիժնի Նովգորոդի հիվանդանոցներից մեկի 35-ամյա բժիշկ-թերապևտ Դմիտրի Շուբինը (որը Շևալդինին ներքաշել է սատանիստական աղանդի մեջ և նրան սովորեցրել է սատանայական ծեսեր իրականացնել) դատարանի առաջ չի կանգնել, քանի որ ՌԴ Քրեական օրենսգիրքը նմանատիպ գործողությունների համար պատիժ չի նախատեսում[70]։

2011 թվականի նոյեմբերի 2-ին գերեզմանները պղծելու և բնակարանում 26 մումիա պահելու մեղադրանքով ձերբակալվել է Անատոլի Մոսկվինը, լեզվաբան պոլիգլոտ (ով գիտեր 13 լեզու), «Սվաստիկաների պատմությունը» գրքի թարգմանիչ։ Մումիան նա օգտագործել է մահացածներին ուրվականների հետ շփվելու համար։ Պարզվել է, որ Ա.Մոսկվինի ուսանողության մեջ եղել է լյուցիֆերիանցիների (որոնց նա տարբերել է սատանիստներից) հասարակությունում, որտեղ նա սև մոգությամբ ստուգարքներ է հանձնել, ծիսակարգերում օգտագործել է մահացած կենդանիների տվել է նաև կուսակրոնության երդում։ Դատարանը քննելով գործը նրան մեղավոր չի ճանաչել «մահացածների մարմինների նկատմամբ անարգանք» հոդվածով և հարկադիր բուժման է դատապարտել պարանոիդալ տիպի շիզոֆրենիա ախտորոշմամբ։

2012 թվականի հոկտեմբերի 25-ին Նիժնի Նովգորոդում ձերբակալվել են «Ռանգնարդի կլան» սատանայական աղանդի անդամները, որոնք զբաղվում էին թմրանյութերի գործածմամբ և կրակային ծեսերով զոհաբերում էին ընտանի կենդանիներին[71][72]։

2012 թվականի նոյեմբերի 15-ին Նիժնի Նովգորոդում ձերբակալվել է «Հակաքրիստոսօ կրոն» սատանայական աղանդի ղեկավարը, որին սպանության մեջ մեղավոր են համարում մորը մեկամյա որդուն սպանելու դրդապատճառով (SMS հաղորդագրության միջոցով սպանության հրաման էր տվել)[73]։

Սամարայի շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2001 թվականի մարտի 19-ին Սամարայի երկաթուղային դատարանում ավարտվեց սատանիստների աղանդի դատավարությունը, որը մեղադրվում էր 2000 թվականի սեպտեմբերին քաղաքի հրեական գերեզմանոցում գերեզմանների պղծման համար, որի ընթացքում կոտրվել էին մի քանի մարմարյա հուշարձաններ և շրջվել ավելի քան 50 գերեզմանների ցանկապատեր։ Դատարանը հոգեկան հիվանդ է ճանաչել սատանիստների աղանդի ղեկավար Միխայիլ Պանկովին և որոշել նրան հարկադիր բուժման ուղարկել հոգեբուժարան[74][75]։

Տուլայի շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1996 թվականի ապրիլին հյուսիսային Զադոնսկում կատարվել է երկու ծիսական սպանություն։ Սատանիստների աղանդի զոհ են դարձել 49-ամյա տղամարդն ու 15-16-ամյա տղան։ Տղամարդուն բռնի ուժով տեղափոխել են բնակարան, աղանդի «հոգևոր ուսուցիչների» մոտ։ Սատանիստների երկրորդ զոհը կապված էր ծառից և սպանված էր մուրճի հարվածներից։ Զարմիկին դատապարտել են 5 տարվա ազատազրկման, իսկ նրա ավագ որդուն՝ 10 տարվա ազատազրկման[76]։

Չելյաբինսկի շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2010 թվականի հուլիսի 12-ին Կոպեյսկի իրավապահ մարմինների աշխատակիցները ձերբակալել էին երիտասարդ սատանիստների մի խումբ, որը 2001-2004 թվականների սկզբին մի շարք ծանր հանցագործություններ էին կատարել։ Բնակության վայրի խուզարկությունների ընթացքում քննիչներն առգրավել են էլեկտրոնային կրիչներով օկուլտական գրականություն։ 2010 թվականի օգոստոսին Չելյաբինսկի մարզի քննչական կոմիտեի տարածաշրջանային վարչության ղեկավար Պավել Չեուրինը մամլո ասուլիսում նշել է, որ սատանիստների հաշվին ոչ պակաս, քան վեց սպանություն կա, բացի այդ ևս հինգ քրեական գործերով դեռ շարունակվում են հետաքննությունները։ Զոհերին բազմաթիվ հարվածներ են հասցրել ձեռքերով, ոտքերով, ինչպես նաև հանցագործության վայրում հայտնաբերված տարբեր առարկաներով։ Ստացված վնասվածքներից տուժածները տեղում մահացել են։ Իսկ հանցագործություններից հետո երիտասարդները թաքցրել են դիակները։ Ընդհանուր առմամբ նրանք սպանել են յոթ մարդու։ Հանցագործների ինքնությունը պարզել հաջողվել է միայն 9 տարի անց, քանի որ որոշ դեպքերում կատարվել է ոչ պրոֆեսիոնալ քննություն, իսկ սատանայական աղանդի անդամները գործին մասնակցել են որպես վկաներ։ Ընդհանուր առմամբ գործին մասնակցել է 10 մարդ՝ 1-ը գտնվում է կալանքի տակ, իսկ 3-ը՝ երկրից չհեռանալու ստորագրությամբ բաց են թողնվել։ Ոմանց համար գործը կարող է կարճվել ըստ վաղեմության ժամկետի։ Աղանդավորներն իրենք կարծում էին, որ այն ժամանակ իրենց գործողություններին հաշիվ չեն տվել՝ իրենց մատնել են բլեք մետալ ոճի երաժշտության և օկուլտական գրականությամբ, իրենց համարելով ընտրյալներ փողոց դուրս գալուց նրանք ծեծում էին բոլոր հանդիպակացներին՝ չվախենալով ոչ Աստծուց, ոչ էլ մարդկանցից։ 2011 թվականի մարտի 31-ին Չելյաբինսկի մարզային դատարանը Միխայիլ Զադորոժնևին մեղավոր ճանաչեց խուլիգանական դրդումներով մի խումբ անձանց կողմից կատարված եռակի սպանության մեջ և նրան 13 տարվա ազատազրկման դատապարտեց և ուղարկվեց ուղղիչ գաղութ կալանքը կրելու համար։ Երեք ամբաստանյալների նկատմամբ քրեական հետապնդումը դադարեցվել է նրանց ձերբակալման պահին պատասխանատվության ենթարկելու վաղեմության ժամկետը լրանալու կապակցությամբ։ Քննության ընթացքում մեղադրյալներից մեկն ինքնասպան է եղել։ Բոլոր ծիսական սպանությունների մասնակիցներից ևս մեկի նկատմամբ որոշում է կայացվել քրեական գործը դատարան ուղարկել բժշկական բնույթի հարկադրանքի միջոցներ կիրառելու համար[77][78][79]։

Յարոսլավիայի շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1995 թվականի ապրիլի 27-ի լույս 28-ի գիշերը Յարոսլավլի Լեոնտևսկի գերեզմանատանը ջարդեր են կատարվել (շրջվել են շուրջ 40 խաչեր և հուշարձաններ), ինչպես նաև տաճարի պատերին հանուն Լեոնտիա Սրբազանի հնգագծեր են պատկերվել[80]։

1995 թվականի հոկտեմբերին Միխայլովսկի Ռիբինսկի շրջանի Միխայլովսկի գյուղի Միքայել հրեշտակապետի լքված եկեղեցում մի խումբ սատանիստների կողմից անցկացվել է «Սև պատարագ»՝ խարույկներով։ Ռիբինսկի Սրետենսկի եկեղեցում անհայտ անձինք պղծել են սրբավայրերը[80]։

1997-ի ամռանը Յարոսլավլում Անդրոպովի փողոցի բնակելի տանը շինարարներ են հայտնաբերվել և սպանված ու գլխիվայր կախված սև կատու, որը փակցված է եղել «բաֆոմետի» պատի վրա։ Մյուս պատերին փակցված էին էին «666», «գնա Սատանայի մոտ», «Տերը տեսնում է քեզ» գրությունները։ Հատակին հայտնաբերվել են դատարկ սրվակներ ու ներարկիչներ։ Դեպքի հանգամանքները տեսանկարահանվել են Յարոսլավլի մարզի ԱԴԾ վարչության օպերատիվ աշխատակցի կողմից[80]։

Ծիսական սպանություն (2009)

Հիմանկան հոդված՝ Արարողակարգային սպանություն Յարոսլավլում

Սերբիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2004 թվականի հունվարի սկզբին Սերբիայի մեծությամբ երրորդ քաղաքի՝ Նովի Սադի և դրան հարող Սրեմսկա Կամենիցա ավանի դպրոցներում սկսեցին ստացվել սատանիստների աղանդի անանուն նամակները, որոնցում նշվում էր, որ հոկտեմբերի ընթացքում աղանդը մտադիր է ծիսակատարություն կատարել՝ զոհաբերելով դպրոցական տարիքի երեխային[81]։

Սլովենիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2009 թվականին կրոնական համայնքների գործերով բաժնի ղեկավար է նշանակվել «Սատանայի եղբայրներ» կազմակերպության հիմնադիր անդամ Ալյոշ Գուլիչը[5][82][83]։

ԱՄՆ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

80-ական թվականներին Ռեյգանի օրոք սատանիստների հանցագործությունների վերաբերյալ զանգվածային հիստերիայի ֆենոմեն կար։ Արևմուտքում սատանիզմի հետ կապված ամենահայտնի հանցագործությունները կատարվել են Չարլզ Մենսոնի «Ընտանիք» աղանդի կողմից, որի անդամները գազանաբար սպանել են մի շարք մարդկանց, այդ թվում՝ հայտնի կինոդերասան Շարոն Թեյթին, որն այդ ժամանակ գտնվում էր հղիության վերջին ամսում։ Մենսոնը հարաբերություններ է պահպանել Լոնդոնի «օդիթինգ» երիտասարդական սատանայական խմբավորման հետ։

2001 թվականի նոյեմբերի 27-ին հայտնի դարձավ, որ սատանիստները «Հաքինգ հանուն Սատանայի» կազմակերպությունից (անգլ.՝ Hacking for Satan) կոտրել և հանդիմանել եկեղեցիների 25 կայքեր և եկեղեցական կազմակերպությունների աշխարհում, այդ թվում, վեց կայքեր ԱՄՆ-ում։ Բոլոր կայքերը կոտրելուց հետո սև ֆոնի վրա կարմիր տառերով գրված է եղել. «hacked» «Հաքինգ հանուն Սատանայի» խմբի կողմից, ապա ասվել է «Աստծո հանդեպ հավատի սև դարաշրջանի» մասին, որը լայնորեն հայտնի է երաժիշտ Ռիչարդ Լեդերերի նեղ շրջանակներում, ւսկ ստորև՝ շրջված խաչի պատկերը[84]։

1999 թվականի հոկտեմբերի 1-ին սատանիստ Ջեյ Սքոթ Բելինգերը Ինդիանա նահանգից, որին կասկածում էին մեկ տասնյակից ավելի եկեղեցիների հրկիզման մեջ, ներգրավված էր Սատանայի պաշտամունքի ծիսակատարությունների մեջ, ինչպես նաև երիտասարդ մարդկանց ծածուկ խմբերի մեջ ներքաշեց՝ ստիպելով նրանց երդում տալ, որը հաստատվեց աղանդի մեջ ներառվածների արյամբ։ Նա ձերբակալվել էր փետրվարի վերջին, այն բանից հետո, երբ եկեղեցիներից մեկի հրկիզման հետևանքով ստացած լուրջ այրվածքներով հիվանդանոց էր տեղափոխվել։ Նրա օգնականները, ովքեր մասնակցել են հրկիզումներին, խոստովանել են, որ սատանայական սիմվոլիկան տեղադրել են եկեղեցիների պատերի վրա[85]։

Միևնույն ժամանակ, Սատանիզմ դավանող այնպիսի բացեիբաց կազմակերպություն, ինչպիսին է «Սատանայի եկեղեցին», ունի պաշտոնական կարգավիճակ և գրանցված է ԱՄՆ Զինված ուժերի կողմից ճանաչված կրոնների ռեգիստրում (այդ կազմակերպության անդամ ծովային սպայի սատանայական հուղարկավորությանը դիմելու կապակցությամբ), անցկացվում են առաջին սատանայական մկրտությունները, հարսանիքներն ու հուղարկավորությունները։

2012 թվականին կրոնագետ Ջորջ Քրայսայդսը նշել է, որ 1998 թվականին ԱՄՆ-ում հաշվվում էր շուրջ 20000 սատանիստ, թեև այլ հաշվարկների համաձայն՝ պրակտիկ սատանիզմով մշտական զբաղվողների թիվը չի գերազանցում 3000-ի նշագիծը[86]։

Ուկրաինա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուկրաինացի կրոնաբանները նշում են, որ Ուկրաինայում սատանիստները վանդալիզմի ակտեր են իրականացնում[87]։

Կիևի շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կիևում գործում են սատանայապաշտների և սատանիստների 30 խմբեր[9]։

Խարկովի շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008-ի մայիսին Խարկովում բացահայտվեց սատանիստական աղանդի՝ «Մութ ուժերին ու գիշերվան հավատով լեռնային պատարագ»-ի արդյունքում, 18-ամյա անդամ Ալեքսանդր Պուստովիտի մահը, որը սեփական զոհաբերության համաձայնություն էր տվել (քաղաքային 15-րդ գերեզմանատուն), քանի որ ցանկանում էր հեռանալ կյանքից։ Դատաբժշկական փորձաքննության ընթացքում պարզվել է, որ երիտասարդի մահը վրա է հասել 23-ամյա Սերգեյ Բոգդանովի (Նիկոլայ Ռոմանովի) կողմից խողովակով հարվածելու հետևանքով գանգուղեղային վնասվածքի արդյունքում, որից հետո կտրվել է Պուստովիտի արյունը, որը հավաքվել է ծիսական տարայի մեջ, որից հետո խմվել աղանդի անդամների կողմից կազմված շրջանում։ Ոստիկանության խուզարկության ժամանակ հայտնաբերվել են ծիսական դաշույն, խաչադեղ, կաշվե մտրակ, ամուլետ-հնգագիծ, գունդ, տարա ու Նոր Կտակարան և սև ու սպիտակ մոգության գործնական ձեռնարկների մի ամբողջ գրադարան, այդ թվում՝ «գործնական մոգություն» և «մոլագարներ. մահվան քրոնիկները» գրքերը[88][89][90]։ Լուգանսկի Լենինյան շրջանի դատարանը կալանքն ընտրել որպես խափանման միջոց[91]։ Նույն օրը Լուգանսկի շրջանում Ուկրաինայի ՆԳՆ վարչության հասարակայնության հետ կապերի բաժնի պետ՝ Տատյանա Պողուկայը հայտնել է, որ հայտնի է դարձել, որ ողբերգությունից մի քանի օր առաջ տղամարդը մանրակրկիտ ուսումնասիրել է սատանայական կայքերը, իսկ հեռանալուց առաջ կնոջն ասել է, որ «պետք է ինչ-որ ծիսակատարություն անցկացնի»։ Իսկ ոստիկանության տվյալներով՝ հեռանալուց առաջ կասկածյալը կնոջն ասել է, որ «երեխաների մեջ դև է մտել և, որն նրանց պետք է սպանել»[92][93]։

Ֆրանսիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆրանսիայում սատանիզմի շուրջ 300 հազար հետևորդ կա[9]։

Էստոնիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էստոնիայում սատանիզմը չի ճանաչվում որպես կրոն՝

Պետությունը չի կարող համաձայնել սատանիստների առաջարկած «սատանիստների եկեղեցի» ձևակերպման հետ, քանի որ «եկեղեցի» հասկացությունը (էստ. kirik, հունարենից՝ Kyriake, Աստծո տուն) իր հիմնական իմաստով ենթադրում է քրիստոնեությանը հետևելը։

- «Էստոնիայի Երիտասարդություն» թերթ[94]

2008 թվականի հունվարի 24-ին հայտնի դարձավ, որ Էստոնիայի պետական դպրոցներից մեկում զարգացման խնդիրներ ունեցող երեխաների համար աշխատել են «Սև Վեներա» սատանայական աղանդի անդամ ուսուցիչներ, քանի որ սեպտեմբերի 1-ի գիշերը սատանիստները ծիսակատարություններ են կատարել՝ «սատանային, որպես կյանքի իմաստի մաքուր կրողի», բացի այդ կատարվել են այլ ծիսակատարություններ Էստոնիայի դպրոցների և աշակերտների համար[95][96][97]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Satanic Murder Shocks Argentina // EWTN News Brief[en]. — 31 March 2000. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  2. ↑ Аргентина потрясена преступлением сатанистов // Благовест-инфо / Православие 2000/Центр Иринея Лионского. — 17.04.2000 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  3. ↑ Ковалевская, Светлана Ударим просвещением по деструктивным сектам. Больше нечем? // Республика. — 03.04.2000 г.. — № 73. — С. 9. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  4. ↑ Navy approves first ever Satanist(անգլ.) // BBC News. — 24 October, 2004. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Драпкин, Всеволод В ЕС статанисты рвутся во власть // Сетевое издание Сегодня.ру. — 22.10.2009. Архивировано из первоисточника 30 Դեկտեմբերի 2018.
  6. ↑ Жертва сатанистов в Британии рассказала о пережитом ужасе // RuFox. — 21.06.2012. Архивировано из первоисточника 3 Հուլիսի 2013.
  7. ↑ Paedophile cult leader convicted for 'satanic' rape campaign // The Guardian. — 9 March 2011. Архивировано из первоисточника 8 Սեպտեմբերի 2012.
  8. ↑ Jane Cohen He stole my life»: How a teenager was forced to join a satanic sex cult… by her evil uncle // Mirror. — 21 June 2012. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  9. ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 9,11 Тарбовский, 06.10.2008
  10. ↑ В Германии судят супругов-вампиров // NEWSru.com. — 17.01. 2002 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  11. ↑ Satanists killed man 'on Devil’s orders' // BBC. — 18 January 2002. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  12. ↑ В Германии вынесен приговор супругам-сатанистам // NEWSru.com. — 31. 01. 2002 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  13. ↑ 13,0 13,1 Helm, Toby Last kiss as Satanist killers are locked up // The Telegraph. — 01 February 2002. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  14. ↑ Немировский, Борис «Ave, Satanas!» по-немецки // Росбалт. — 18.01.2003 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  15. ↑ Терешкевич, Виктор Тайны германских «сатанистов». Наш спецкор убежден: смой «адский» грим с немецкого сатаниста — увидишь косую фюрерскую чёлку // Русская Германия. — 17.02. 2003 г.. (копия 1, копия 2)
  16. ↑ Satanic sex cult 'invented' // The Australian[en]. — 8 January 2004. Архивировано из первоисточника 1 փետրվարի 2013.
  17. ↑ Kyriakidou, Dina Greek satanists get life in jail for murders // Reuters. — 30 June 1995. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  18. ↑ Grisly cult murder trial grips Greece // Nando Times[en]. — 11 December 1997. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  19. ↑ Греческий суд подтвердил длительные сроки заключения для сатанистов // Агентство Рейтерс. — 23.12.1997 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  20. ↑ Андреева, Елена «Звери сатаны» ответили за смерть Девы Марии // Газета.ру. — 01.02.2006 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.(копия)
  21. ↑ Fuentes, Angel Gómez Las sectas satánicas proliferan en Italia y ya tienen más de 600.000 adeptos(իտալ.) // ABC.es. — 10.04.2012. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013. (русский перевод)
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 La Stampa: в Италии растет армия поклонников Сатаны // Newsru.com / La Stampa. — 06.12.2012 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.[
  23. ↑ 23,0 23,1 В Иране активизировались сатанисты // Newsru.com. — 19.09.2008. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  24. ↑ В Иране арестованы более ста сатанистов — любителей крови и оргий // Росбалт. — 27. 05. 2009 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  25. ↑ Уразбаев, 2008, էջ 42—44
  26. ↑ Религиозная ситуация в Кыргызстане // газета «Наш мир». — 14.10.2008. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  27. ↑ Осуждённые сатанисты призвали на помощь силы зла // Газета «Коммерсантъ-Daily». — 02.04.1998 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  28. ↑ Mexican boy’s 'eyes gouged out in satanic ritual' — video // Reuters/The Guardian. — 25 May 2012. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  29. ↑ Mexico: Mother rips out 5-year-old’s eyes during satanic ritual // Channel 6 News/BNO News[en] Mexico: Mother rips out 5-year-old’s eyes during satanic ritual. — 24 May 2012. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  30. ↑ Юрченко, Иван В Мексике сатанистка-наркоманка за непослушание выколола своему сыну глаза // Կոմսոմոլսկայա պրավդա. — 28.05.2012 г.. Архивировано из первоисточника 3 Հուլիսի 2013.
  31. ↑ Сатанистка вырвала своему 5-летнему сыну глаза // Украинское рейтинговое агентство «УРА». — 28.05.2012. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  32. ↑ Ритуальное убийство в Польше // ИТАР-ТАСС/Центр Иринея Лионского. — 05.03.1999 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  33. ↑ Satanists and Nazis defile author’s flat // The Scotsman[en]. — 7 February 2005. Архивировано из первоисточника 12 Մայիսի 2014.
  34. ↑ 34,0 34,1 Сатанисты осаждают «нехорошую квартиру» на Большой Садовой // Newsru.com. — 07.02.2005 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  35. ↑ Соломенникова, Элеонора Слуги дьявола // Газета «Молодость Сибири». — 28 апреля 1998 г.. Архивировано из первоисточника 9 Մայիսի 2008.
  36. ↑ В прошедшем году количество религиозных организаций в РФ увеличилось на 1,7 % — Минюст // Благовест-инфо. — 29.01.2010. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  37. ↑ Куликов И. Новые религиозные организации России деструктивного и оккультного характера: справочник. — 2-е изд., переработ, и дополн. — Белгород: Миссионерский Отдел Московского Патриархата Русской Православной Церкви, 1997. — 459 с. «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 27-ին.
  38. ↑ Халиков, 2009, էջ 192
  39. ↑ Саенко, 2010, էջ 143—144
  40. ↑ Балагушкин, 2006
  41. ↑ Белоусова, 2009, էջ 23—24
  42. ↑ Кураев А. В. Уроки сектоведения : Как узнать секту : На прим. движения рериховцев. — СПб.: Формика, 2002. — 447 с. — ISBN 5-7754-0039-9
  43. ↑ Герасимов Алексей Внутренний голос заказал сатанисту убийство // Коммерсантъ. — 05.12.1998. — № №228 (1631). Архивировано из первоисточника 30 Հունիսի 2013.
  44. ↑ Убийце-сатанисту дали всего 10 лет // Московский комсомолец. — 11.12.1998. — № 17997. Архивировано из первоисточника 12 Մայիսի 2014. (копия Արխիվացված 2013-05-23 Wayback Machine)
  45. ↑ 398 могильных памятников на Миусском кладбище опрокинули сатанисты // Newsru.com. — 16.09.2002 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  46. ↑ В Москве насчитывается около 30 сатанистских сект // Newsru.com. — 25.03.2005 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  47. ↑ Сатанист погиб от руки товарища в Вальпургиеву ночь // Московский комсомолец. — 05.05.2005. — № 97. — С. 12. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013. (копия Արխիվացված 2014-05-12 Wayback Machine)
  48. ↑ В пасхальную ночь глава одной из московских группировок сатанистов совершил убийство члена своей секты // Newsru.com. — 05.05.2005 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  49. ↑ * В Подмосковье раскрыто убийство, совершенное сторонниками секты "сатанистов" // ИТАР-ТАСС.
  50. ↑ * На Введенском кладбище предотвращен "бал сатаны". Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  51. ↑ 51,0 51,1 На Ваганьковском кладбище столицы поймали сатанистов с топором и видеокамерой // Newsru.com/Интерфакс. — 11.01.2010 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  52. ↑ 52,0 52,1 На Ваганьково поймали сатанистов с черепом // Дни.ру. — 11.01.2010 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  53. ↑ На кладбище поймали сатанистов с топором и камерой // DELFI. — 11.01.2010 г.. Архивировано из первоисточника 7 հունվարի 2019.
  54. ↑ Несвижский Вадим Питерские сатанисты принесли в жертву более десяти человек // Газета «Сегодня». —СПб., 2 сентября 1999 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  55. ↑ 55,0 55,1 Минеева, 2011, էջ 118
  56. ↑ Под крыльями сатанизма // Мордовия. — 1994. — 7 июня. — С. 6.
  57. ↑ РОМО, 2005, էջ 159—160
  58. ↑ Клейменов, Артёмов, 2010, էջ 173—174
  59. ↑ Елистратов, Александр Студентов-медиков обвиняют в создании сатанинской секты // «Կոմսոմոլսկայա պրավդա в Нижнем Новгороде». — 05.02.2010 г..
  60. ↑ В Набережных Челнах судят сатанистов // Newsru.com. — 03.11.2005 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  61. ↑ Трофимов, Алексей Сатанинские пляски на костях. Членов секты «Братство проклятых» отдали под суд // Газета. — 03.11.2005 г.. — № 209. Архивировано из первоисточника 25 Դեկտեմբերի 2018.
  62. ↑ В Хакасии пойманы сатанисты, совершившие ритуальное убийство // Newsru.com. — 20.10.2008 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  63. ↑ Голые сатанисты фотографировались на фоне оскверненных могил под Новороссийском // Newsru.com. — 13.03.2003 г.. Архивировано из первоисточника 23 Մայիսի 2013.
  64. ↑ Голые сатанисты разгромили 37 могил на кладбище под Новороссийском // Грани.ру. — 13.03.2003. Архивировано из первоисточника 12 Մարտի 2016.
  65. ↑ Саськов, Игорь {{{заглавие}}} // Газета «Сегодня». — 06.06.2000. Архивировано из первоисточника 8 Հունիսի 2014.
  66. ↑ Трое уральских «готов» осуждены за ритуальное убийство // Интерфакс. — 21.12.2009 г.. Архивировано из первоисточника 26 Մայիսի 2013.(копия)
  67. ↑ Группа сатанистов осуждена в Красноярске за зверское убийство мужчины // ՌԻԱ Նովոստի. — 21.12.2009 г.. Архивировано из первоисточника 12 Մարտի 2016.
  68. ↑ Два сатаниста в Хабаровском крае осуждены за ритуальное убийство // Интерфакс-Религия. — 08.08.2007 г.. Архивировано из первоисточника 12 Մարտի 2016.
  69. ↑ Могилы моряков с подлодки «Курск» в Воронеже осквернили сатанисты // Newsru.com / ՌԻԱ Նովոստի. — 18.08.2003. Архивировано из первоисточника 19 Հուլիսի 2019.
  70. ↑ Коновалова, Альбина Сатанинская тризна. На кладбищах Нижнего Новгорода орудует банда нелюдей // Московский комсомолец. — 04.11.2004 г.. Архивировано из первоисточника 21 Հուլիսի 2020.
  71. ↑ В Нижегородской области задержали группу сатанистов, совершавших ритуалы на кладбищах // Интерфакс-Религия. — 24.10.2012. Архивировано из первоисточника 12 Մարտի 2016.
  72. ↑ Адепты секты сатанистов задержаны в Нижнем Новгороде // Петербург — Пятый канал. — 25.10.2012. Архивировано из первоисточника 7 Հունիսի 2014.(копия Արխիվացված 2016-03-12 Wayback Machine)
  73. ↑ В Нижнем Новгороде после убийства ребёнка задержан глава секты «Религия Антихриста» // Росбалт. — 15.11.2012. Архивировано из первоисточника 12 Մարտի 2016.
  74. ↑ Самарского сатаниста упекли в психбольницу // Lenta.ru / ИТАР-ТАСС. — 19.03.2001. Архивировано из первоисточника 26 Մարտի 2016.
  75. ↑ Самарского сатаниста будут лечить // Newsru.com. — 20.03.2001. Архивировано из первоисточника 1 Հունիսի 2021.
  76. ↑ Киреев, Николай Сатанистам вынесли приговор // Российская газета. — 01.06.1998. Архивировано из первоисточника 30 Սեպտեմբերի 2020.
  77. ↑ Группа сатанистов задержана в Челябинской области по подозрению в серии убийств // Интерфакс-Религия. — 12.07.2010. Архивировано из первоисточника 12 Մարտի 2016.
  78. ↑ Пинкус, Михаил В Челябинской области раскрыта серия громких убийств // Российская газета. — 11.08.2010. Архивировано из первоисточника 19 Օգոստոսի 2019.
  79. ↑ Сатаниста осудили в Челябинской области за тройное убийство // Интерфакс-Религия. — 31.03.2011. Архивировано из первоисточника 12 Մարտի 2016.
  80. ↑ 80,0 80,1 80,2 Мухтаров, 2009
  81. ↑ Анонимные письма сатанистов вызвали панику в сербском городе // Newsru.com / ՌԻԱ Նովոստի. — 17-18.01.2004. Архивировано из первоисточника 19 Հուլիսի 2019.
  82. ↑ В Словении сатанист стал главой государственного Отдела по делам религиозных общин // NEWSru.com. — 15.10.2009. Архивировано из первоисточника 19 Հուլիսի 2019.
  83. ↑ Отдел по делам религий в Словении возглавил сатанист // Росбалт. — 15.10.2009. Архивировано из первоисточника 21 Օգոստոսի 2019.
  84. ↑ Сайты церквей взламывают «во имя сатаны» // Newsru.com. — 30.11.2001. Архивировано из первоисточника 19 Հուլիսի 2019.
  85. ↑ Сатанист-поджигатель // Русская линия/ Центр Иринея Лионского. — 01.10.1999. Архивировано из первоисточника 18 Սեպտեմբերի 2020.
  86. ↑ Chryssides, 2012, էջ 306
  87. ↑ Абизова, Полуденко, 2008, Представники деяких релігійних культів (сатаністи) здійснюють акти вандалізму, էջ 249
  88. ↑ Жуковина, Ольга Ужасное ритуальное убийство. 18-летний парень стал жертвой сатанистов // «Агентство Телевидения „Новости“». — 26.12.2008. Архивировано из первоисточника 6 Հոկտեմբերի 2014.
  89. ↑ Оксана Якушко, Лариса Нарыжная Сатанисты убили и выпили кровь 18-летнего парня // «Կոմսոմոլսկայա պրավդա на Украине». — 27.12.2008. Архивировано из первоисточника 7 Հունիսի 2014.
  90. ↑ Дело о ритуальном убийстве: Высший спецсуд вернул дело в суд низшей инстанции в Харькове // Время. — 14.09.2012. Архивировано из первоисточника 9 հունվարի 2019.
  91. ↑ Луганчанин, убивший родную дочь и покалечивший сына, ранее проходил курс лечения в психдиспансере, но на учете не стоял // Восточный вариант. — 08.02.2013 г.. Архивировано из первоисточника 12 Մայիսի 2014.
  92. ↑ Дубовская, Татьяна Отец, который убил 2-летнюю дочь и пытался задушить сына: "В детей вселился демон!" // Сегодня. — 08.02.2013 г.. Архивировано из первоисточника 24 Սեպտեմբերի 2015.
  93. ↑ В Луганске сатанист убил 2-летнюю дочь и чуть не убил 5-летнего сына // Информационное агентство «ОстроВ». — 11.02.2013 г.. Архивировано из первоисточника 15 փետրվարի 2013.
  94. ↑ Сатанистам отказали в МВД // Молодёжь Эстонии : Газета. — 2002. — В. (24 апреля). Архивировано из первоисточника 21 Դեկտեմբերի 2018.
  95. ↑ Учителей-сатанистов выгнали из школы // Newsru.com / Delfi. — 24.01.2008. Архивировано из первоисточника 18 Հուլիսի 2019.
  96. ↑ Kärmas, Mihkel Satanistlikud kooliõpetajad said kinga? // Eesti Ekspress[en]. — 24 jaanuar 2008. Архивировано из первоисточника 7 Հունիսի 2014.
  97. ↑ В Эстонии не разрешили зарегистрировать сатанинский приход // Newsru.com/ Интерфакс. — 12.02.2014. Архивировано из первоисточника 19 Հուլիսի 2019.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սատանայական_կազմակերպություններն_ու_օրենքը&oldid=9801897» էջից