Westlife

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Westlife
Ժանրերփոփ, կապուտաչյա սոուլ, փոփ ռոք և դասական փոփ
Գործունեությունհուլիսի 3, 1998
ԼեյբլSony Music, RCA Records, Syco Music, Sony BMG և Universal Music Group
Պարգևներ
Կայքwestlife.com
 Westlife Վիքիպահեստում

Westlife («Վեսթլայֆ»), իռլանդական վոկալ-էստրադային խումբ (բոյ բենդ), որը 1999 թվականից մինչև 2006 թվականը տասնչորս անգամ գրավել է առաջին տեղը բրիտանական շքերթում։ Դա պատմության մեջ երրորդ նվաճումն էր՝ Էլվիս Փրեսլիից և «The Beatles»-ից հետո։ Չնայած նման մեծ հաջողությանը՝ խումբը համեմատաբար այդքան էլ հայտնի չէր բրիտանական համագործակցության երկրների սահմաններից դուրս՝ հատկապես Ռուսաստանում։

Երաժշտական խումբը ստեղծվել է Դուբլինում՝ հայտնի բոյ բենդ «Boyzone»-ի ղեկավարների կողմից, նրա մենակատար Ռոնան Քիթինգի մասնակցությամբ։ 2000 թվականին՝ «Boyzone»-ի կազմալուծումից հետո, «Westlife»-ը, որպես այդ խմբի իրավահաջորդ, զբաղեցրել է «Boyzone»-ի տեղը, քանի որ խմբի հիմնական երկրպագուները Իռլանդիայի և Մեծ Բրիտանիայի լսարանի դեռահաս կանայք էին։ Նրանք անհավանական ռեկորդ են սահմանել․ նրանց բոլոր յոթ առաջին սինգլներն առաջին տեղն են զբաղեցրել Մեծ Բրիտանիայում։

2011 թվականի հոկտեմբերի 19-ին՝ 2012 թվականին կայացած հրաժեշտի շրջագայությունից հետո, «Westlife»-ը հայտարարել է իր երաժշտական կարիերան ավարտելու մասին լուրը[1]։

2018 թվականի հոկտեմբերի 3-ին խմբի անդամները հայտարարել են իրենց վերամիավորման մասին[2]։

Կազմավորում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խմբի պատմությունը սկիզբ է առել իռլանդական Սլայգո քաղաքում։ «Westlife»-ի ապագա մասնակիցները` Շեյն Ֆայլանը, Մարկ Ֆիհիլին և Քիան Իգանը, իրենց դպրոցական ընկերների՝ Դերիկ Լեյսիի, Գրեհեմ Քեյրոնի և Մայքլ Գարեթի հետ, հիմնել են «I.O.U» վոկալ խումբը։ Տեղական մասշտաբի համերգները և «Together Girl Forever» սինգլը նշանակալի հաջողություն չեն բերել խմբին, սակայն օգնել են երաժիշտներին ուշադրություն դարձնել «Boyzone»-ի մենեջեր Լուիս Ուոլշի վրա։ Լուիս Ուոլշը և Սայմոն Քաուելը սկսել են աջակցել երիտասարդ երաժիշտներին։ Այնուամենայնիվ, եղել են որոշ փոփոխություններ։ Դերիկը, Գրեհեմը և Մայքլը հեռացել են կոլեկտիվից։ Նրանց փոխարինել են Բրայան Մաքֆադենը (մինչ այդ «Cartel» խմբի մասնակիցն էր, որը հիմնականում հանդես է եկել դուբլինյան փաբերում) և Նիկի Բիրնը (Լիդս Յունայթեդ ֆուտբոլային թիմի երիտասարդական կազմի նախկին դարպասապահ)։ Տղամարդկանց նվագախումբը, որը կոչվել է «Westside» և հետագայում վերանվանվել «Westlife», սկսել է իր վերելքը դեպի երաժշտական Օլիմպոսի գագաթները։

Առաջին երաժշտական ձայնագրությունից դեպի Գինեսի ռեկորդների գիրք (1998-2002)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1998 թվականին տեղի է ունեցել նրանց առաջին ձեռքբերումը, երբ խումբը հնարավորություն է ստացել ելույթ ունենալ «Boyzone»-ի և «Backstreet Boys»-ի բացման արարողությանը այդ փոփ-թիմերի դուբլինյան համերգների ժամանակ, ինչը, ի վերջո, «Smash Hits» հանդեսի պարգևատրման արարողության ժամանակ օգնել է «Westlife»-ի տղաներին շահել իրենց առաջին երաժշտական մրցանակը՝ որպես «լավագույն նոր հյուրախաղային կոլեկտիվ»։

1999 թվականի մարտին տեղի է ունեցել առաջին ձայնագրության թողարկումը. «Swear It Again» սինգլը երկու շաբաթով գլխավորել Է Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի հիթ-շքերթները[3] և լավ է դրսևորվել նոր աշխարհում՝ ստանալով ոսկե կարգավիճակ ԱՄՆ-ում։ 1999 թվական օգոստոսին խմբի երկրորդ սինգլը՝ «If I Let You Go»-ը, գլխավորել է «Ամպամած Ալբիոն»-ի-+ հիթ-շքերթները։ 1999 թվականի հոկտեմբերին «Flying Without Wings» երգը, որը թողարկվել է որպես երրորդ սինգլ և դարձել Բրիտանիայի թիվ 1 հիթը, ստացել է «ITV»-ի «Տարվա ձայնագրություն» մրցանակը։ Բացի այդ, երգը ներառվել է «Պոկեմոն 2000» անիմացիոն ֆիլմի պաշտոնական սաունդթրեքի մեջ։

1999 թվականի նոյեմբերին թողարկվել է «Westlife»-ի առաջին ալբոմը և զբաղեցրել Միացյալ Թագավորության պաշտոնական չարթի 2-րդ հորիզոնականը։ 1999 թվականի դեկտեմբերին թողարկված «I Have a Dream»/«Seasons In The Sun» սուրբծննդյան սինգլը չորս շաբաթով գլխավորել է բրիտանական հիթ-շքերթը և խմբի համար դարձել թիվ 1 չորրորդ սինգլը[4]։ 2000 թվականի մարտին թողարկվել է դեբյուտային ալբոմի հինգերորդ՝ վերջին սինգլը՝ «Fool Again»-ը, որը շարունակել է նախորդների ավանդույթը՝ զբաղեցնելով Միացյալ Թագավորության ալբոմների չարթերի առաջին հորիզոնականը[5]։ Հինգ ամիս անց՝ օգոստոսին, «Westlife»-ը Մերայա Քերիի հետ մենամարտում քավեր է գրել Ֆիլ Քոլինզի «Against All Odds» երգի համար։ Այն թողարկվել է որպես սինգլ։ Թողարկվելով որպես սինգլ՝ այդ երգը դարձել է «Westlife»-ի վեցերորդ թիվ 1 հիթը[6]։ 2000 թվականի հոկտեմբերին «My Love» երգով՝ խմբի երկրորդ «տարվա ձայնագրությամբ» և թիվ 1 յոթերորդ սինգլով[7], իռլանդացիները տեղ են գրավել Գինեսի ռեկորդների գրքում՝ որպես կատարողներ, որոնց առաջին 7 սինգլները գլխավորել են Մեծ Բրիտանիայի պաշտոնական հիթ-շքերթը։

2000 թվականի նոյեմբերի 6-ին «Westlife»-ի երաժիշտները թողարկել են երկրորդ ալբոմը՝ «Coast To Coast»-ը։ Առաջին շաբաթվա ընթացքում վաճառվել է ալբոմի ավելի քան 234,000 օրինակ։ Ալբոմի թողարկումը գլխավորել է Մեծ Բրիտանիայի աղյուսակը՝ առիթ թողնելով «Spice Girls» նոր ալբոմի թողարկմանը։ «Coast to Coast»-ը՝ ավելի քան 8 միլիոն օրինակով, դարձել է խմբի ամենահաջողակ ալբոմը։ Նոր ձայնասկավառակի թողարկումից մեկուկես շաբաթ անց «Westlife»-ը MTV եվրոպական երաժշտական մրցանակաբաշխության վարկածով ճանաչվել է «Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի լավագույն խումբը»։

«Westlife»-ի ութերորդ սինգլը՝ «What Makes a Man»-ը, ստիպված էր բավարարվել հիթ-շքերթներում միայն երկրորդ տեղով։ «Բոբ շինարար» բրիտանական մուլտֆիլմի «Can We Fix It» երգը՝ իր մանկական ծրագրի բնույթով (ի դեպ, 2000 թվականին Մեծ Բրիտանիայում ամենավաճառվող սինգլն էր) ընդհատել է իռլանդացի տղամարդկանց նվագախմբի թիվ մեկ հիթերի շարքը[8][9][10]։ 2001 թվականի փետրվարին՝ «Brit Awards» երաժշտական մրցանակների հանձնման հերթական արարողության ժամանակ, «Westlife»-ի մասնակիցները ստացել են իրենց մրցանակը որպես «լավագույն փոփ կատարողներ», ինչպես նաև ներկայացվել են «տարվա միջազգային առաջընթաց» և «լավագույն միջազգային խումբ» անվանակարգերում[11]։ Հարազատ Իռլանդիայում նույնպես՝ «Meteor Music Awards»-ի առաջին արարողության ժամանակ, «Westlife»-ի անդամները ճանաչվել են որպես «լավագույն փոփ կատարողներ»։ Ի դեպ, այսօրվա դրությամբ խմբի անդամները միակ մրցանակակիրներն են այս անվանակարգում, որոնք ամեն տարի հաղթել են այստեղ[12]։

2001 թվականի մարտին, հատուկ «Comic Relief» բարեգործական կազմակերպության համար, խումբը թողարկել է «Uptown Girl» սինգլը։ Կոմպոզիցիան, որը կատարել է Բիլլի Ջոելը, Մեծ Բրիտանիայում «Westlife»-ի համար դարձել է թիվ 1 ութերորդ սինգլը[13]։ Երգի տեսահոլովակին մասնակցել է Կլաուդիա Շիֆերը [1]։ Միացյալ Թագավորության սահմաններից դուրս, ի աջակցություն «Coast to Coast» ալբոմի ձայնագրող ընկերությանը, թողարկել են «I Lay My Love on You» և «When You’re Looking Like That» սինգլները, որոնք վատ չեն ընդունվել Եվրոպայի և Ասիայի երկրներում։ Նույն 2001 թվականին «Westlife»-ը մեկնել է իր առաջին համաշխարհային շրջագայության։

2001 թվականի նոյեմբեր ամիսը նշանավորվել է խմբի երրորդ ստուդիական ալբոմի՝ «World of Our Own»-ի թողարկմամբ։ 2001 թվականի նոյեմբերին և 2002 թվականի փետրվարին «Queen Of My Heart» և «World of Our Own» սինգլները բրիտանական հիթ-շքերթի վերին հորիզոնականն են զբաղեցնել[14]։ 2002 թվականի փետրվարի 20-ին «Westlife»-ի անդամները ստացել են երկրորդ՝ «Brit Awards» մրցանակը՝ երկու տարին անընդմեջ ճանաչվելով «լավագույն փոփ կատարողներ»[15]։ 2002 թվականի գարնանը թողարկվել է «World Of Our Own» ալբոմի վերջին՝ «Bop Bop Baby» սինգլը։ Մեծ Բրիտանիայի պաշտոնական աղյուսակում այն զբաղեցրել է 5-րդ հորիզոնականը։ «Westlife»-ը ուղևորվել է երկրորդ համաշխարհային շրջագայությանը՝ «World Of Our Own Tour»-ին։

«Greatest Hits»՝ Բրայանի հեռացումը խմբից (2002-2004)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բրայան Մաքֆադեն

2002 թվականի վերջին լույս է տեսել խմբի լավագույն երգերի ալբոմը՝ «Unbreakable-The Greatest Hits Vol. 1»-ը, որը բացի հին հիթերից, ներառել է ևս 6 բոլորովին նոր երգեր, որոնց թվում առանձնացել է «Unbreakable»-ը, որը դարձել է թիվ 1 տասնմեկերորդ սինգլը[16][17]։ Լրատվամիջոցները հաղորդել են, որ ևս երկու երգ, որոնք ներառվել են «Tonight/Miss You Nights» կրկնակի սինգլում, 2003 թվականի մարտին զբաղեցրել են երրորդ հորիզոնականը Միացյալ Թագավորության հիթ-շքերթում[18]։ Հաջորդիվ մեկնարկվել է «The Greatest Hits Tour»-ը[19]՝ «Westlife»-ի երրորդ համաշխարհային համերգային շրջագայությունը, որի ավարտին տղաները սկսել են հերթական ստուդիական ալբոմի ձայնագրությունը։ 2003 թվականի սեպտեմբերին թողարկվել է «Hey Whatever» սինգլը (No. 4 Official UK Single Chart)[20]։

2003 թվականի նոյեմբերին թողարկվել է իռլանդացիների հինգերորդ ալբոմը՝ «Turnaround»-ը։ Բայց սկզբում, խմբի հերթական սինգլը՝ «Mandy»-ը, (Բարրի Մանիլոուի երգի քավեր տարբերակը), «Westlife»-ի համար արդեն տասներկուերորդ հիթն է դարձել և արժանացել «Տարվա ձայնագրություն» երրորդ մրցանակին[21]։ Սինգլի թողարկումն ուշագրավ էր նաև բրիտանական հիթ-շքերթի պատմության ամենամեծ բեկումնով (200-ից 1-ին տեղ)։ Ի դեպ, ամեն ինչ իր տեղն է ընկնել, եթե հաշվի առնենք, որ ձայնագրությունների փոքր քանակը վաճառասեղաններին հայտնվել է պաշտոնական թողարկումից և սինգլի վաճառքից մեկ օր առաջ, հասցրել են հայտնվել նախորդ շաբաթվա վիճակագրությունում[22]։

«Obvious» բալլադը, որը թողարկվել է որպես ալբոմի վերջին սինգլ[23], դարձել է իռլանդացի տղամարդկանց նվագախմբի վերջին ձայնագրությունը նախկին կազմով։ 2004 թվականի մարտի 9-ին՝ նոր հյուրախաղերից երեք շաբաթ առաջ, Բրայան Մաքֆադենը հայտարարել է, որ լքում է խումբը, որպեսզի ավելի շատ ժամանակ անցկացնի իր կնոջ և երեխայի հետ[24]։ Ավելի ուշ նա ունեցել է մենահամերգ և թողարկել 3 ալբոմ՝ «Irish Son», «Set In Stone» և «Wall of Soundz»։ Բրայանի հեռանալուց մեկ ամիս անց խմբի մնացած անդամները, արդեն որպես քառյակ, մեկնել են նոր շրջագայության՝ «Turnaround Tour»-ի։

Allow Us to Be Frank՝ «Westlife»-ի հոբելյան (2004-2009)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ Մարկ Ֆիհիլիի՝ խմբի կազմից Բրայան Փրայանի հեռանալը[25] ծանր փորձություն էր իռլանդական թիմի համար, որը նոր ալբոմ է ձայնագրել։

«Ճիշտ է, դա իսկապես անհասկանալի ժամանակ էր մեր կարիերայում։ Ես արդարացում չեմ փնտրում (․․․), բայց Բրայանը պարզապես հեռացել է, և ամեն ինչ պտտվել է մտքի շուրջ։ Դա չէր կարող լինել պարզապես ինչ-որ միջակ փոփ ալբոմ, (․․․) և երբ մենք առաջին անգամ լսեցինք գաղափարը, մտածեցինք՝ քանի որ Ռոբին դա արել է, մենք ինչու՞ պարզապես չենք գալիս մեր փոքրիկ շրջադարձին` բանական բաներ անելու փոխարեն»։

2004 թվականի վերջին թողարկվել է «Allow Us to Be Frank» ալբոմը, որը ներառում է Ֆրենկ Սինատրայի, Դին Մարտինի, Ռետ Փեկի և դարաշրջանի այլ կատարողների դասական ստեղծագործությունները, հասել է երրորդ հորիզոնականին բրիտանական հիթ-շքերթում[26]։

Հատկանշական է, որ նոր երաժշտական շրջագայության բրիտանական մասում իռլանդացիների շոուում ելույթ է ունեցել Ալսուն[27]։

2005 թվականի հոկտեմբերին թողարկվել է խմբի երկար սպասված քամ-բեք սինգլը։ «You Raise Me Up»-ը բարձրացել է բրիտանական հիթ-շքերթի գագաթը՝ դառնալով թվով չորրորդ «տարվա ձայնագրություն»-ը և թիվ 1 տասներեքերորդ սինգլը երաժշտական խմբի համար։ Գրեթե միաժամանակ կայացել է իռլանդացիների հերթական ստուդիական ալբոմի՝ «Face to Face»-ի թողարկումը[28][29]։ Ալբոմը ստացել է մուլտիպլատինային կարգավիճակ Մեծ Բրիտանիայում[30]։ Բացի այդ, 2005 թվականին «Face to Face»-ը դարձել է «Sony BMG Entertainment»-ի ամենավաճառվող ալբոմը։ Նույն թվականի դեկտեմբերին թողարկվել է «When You Tell Me That You Love Me» սինգլը՝ դուետ ամերիկացի երգչուհի Դայանա Ռոսի հետ (թիվ 2-րդ բրիտանական հիթ-շքերթում), իսկ 2006 թվականի փետրվարին «Face to Face» ալբոմից երրորդ և վերջին սինգլը՝ «Amazing»-ը, որը հասել է չորրորդ հորիզոնականին[31][32]։ Հաջորդը շրջագայությունը, ի աջակցություն ալբոմի, հատկանշական էր այն փաստի համար, որ «Westlife»-ն առաջին անգամ Չինաստանում հանդես է եկել համերգով[33]։

«Westlife»-ը՝ 2006 թվականին համերգին

2006 թվականի վերջին «Sony BMG»-ի հետ պայմանագիր է կնքվել ևս հինգ նոր ալբոմ թողարկելու համար։ Դրանցից առաջինը՝ «The Love Album»-ը, սիրո մասին հայտնի երգերի քավեր-տարբերակների ալբոմ է։ Իռլանդացիների նոր թողարկումն անմիջապես բարձրացել է Մեծ Բրիտանիայի հիթ-շքերթի առաջին հորիզոնական[34]։ Սակայն, մինչ այդ, խումբը ձեռք էր բերել թիվ 1 տասնվեցերորվ սինգլ՝ «The Rose»[35], Մեծ Բրիտանիայում այդ ցուցանիշով հավասարվելով Քլիֆ Ռիչարդի հետ և զիջելով միայն «The Beatles»-ին (17 սինգլ թիվ 1) և Էլվիս Փրեսլիին (21 սինգ թիվ 1)[36]։

Միացյալ Թագավորությունում «The Love Album»-ը զբաղեցրել է 2006 թվականի բեսթսելերների ցուցակի ութերորդ հորիզոնականը։ Դրա վաճառքը միայն Մեծ Բրիտանիայում կազմել է ավելի քան մեկ միլիոն օրինակ։ «The Love Tour»-ը տարածվել է Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի, ինչպես նաև Հարավային Աֆրիկայի և Ավստրալիայի քաղաքներում։

2007 թվականի նոյեմբերի 5-ին «Westlife»-ը ուրախացրել է երկրպագուներին «Back Home» նոր ստուդիական ալբոմի թողարկմամբ։ 9 նոր երգ և 3 քավեր տարբերակ ներառող ալբոմով՝ նա առաջին անգամ է հանդես է եկել բրիտանական հիթ-շքերթում՝ 8 շաբաթվա ընթացքում մնալով առաջատարների եռյակում[37]։ «Home»-ը՝ նոր ալբոմի առաջին սինգլը, հասել է երրորդ հորիզոնականին Միացյալ Թագավորությունում[38]։ 2008 թվականի մարտի 3-ին «Back Home» ալբոմից թողարկվել է երկրորդ սինգլը։ «Us Against the World»-ը Մեծ Բրիտանիայում բարձրացել է միայն ութերորդ հորիզոնականին[39]։ Նոր ալբոմի ևս մեկ երգ`«Something Right»-ը, թողարկվել է որպես սինգլ եվրոպական մի շարք երկրներում (բացառությամբ Մեծ Բրիտանիայի) և Ասիա-խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում։

2007 թվականի դեկտեմբերի 15-ին տղաները «ITV» հեռուստաալիքի եթերում մասնակցել են «Westwest Show»-ին։ Խումբը կատարել է իր լավագույն երգերը, ինչպես նաև նոր ալբոմից մի շարք երգեր։ Ծրագրի պրեմիերայի նախօրեին խմբի երկրպագուները պաշտոնական կայքում քվեարկել են «Westlife» ամենասիրված սինգլի օգտին, որը բրիտանական հիթ շքերթում հասել է առաջին հորիզոնական։ Արդյունքները բաշխվել են հետևյալ ձևով․ 5-րդ հորիզոնականը զբաղեցրել է «If I Let You Go» սինգլը, 4-րդ՝ «Unbreakable»-ը, 3-րդ՝ «You Raise Me Up»-ը, 2-րդ՝ «World Of Our Own»-ը և առաջինը՝ «Flying Without Wings»-ը։

2008 թվականը հոբելյանական էր «Westlife»-ի համար։ «10 Years Of Westlife» կարգախոսի ներքո կայացել է նոր հյուրախաղերի «Back Home» տուրը, որի մի մասը 2008 թվականի հունիսի 1-ին Դուբլինի «Croke Park» մարզադաշտում տեղի ունեցած մեծ համերգն էր, որին ներկա էր ավելի քան 82 հազար մարդ։ Իսկ հունիսի 16-ին «HarperCollins UK» հրատարակչությունը թողարկել է «Westlife-Our Story» խմբի ինքնակենսագրությունը՝ նվիրված իռլանդական երաժշտական խմբի ստեղծագործական ուղու 10-ամյակին[40]։

«Syco Music»-ի վերջին ալբոմներ․ բաժանում Սայմոն Քաուելից (2009-2011)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2009 թվականի նոյեմբերի 30-ին՝ խմբի ստեղծագործական արձակուրդից հետո, «Westlife»-ը թողարկել է նոր ալբոմ՝ «Westlife Where We Are» (թիվ 2-ը «UK Album Chart»-ում), որը Մեծ Բրիտանիայում ստացել է բազմապլանտի կարգավիճակ[30]։ Խմբի նոր նյութը փոքր-ինչ տարբերվել է նախորդ աշխատանքներից, բայց այն չի կորցրել «Westlife»-ի երաժշտությանը բնորոշ բարձրորակությունը` նպատակ ունենալով «գտնել նոր ունկնդիրներ և ուրախացնել հին երկրպագուներին»[41]։ Չնայած 12 միանգամայն նոր երգի՝ նոր ալբոմի դեբյուտային սինգլը դարձել է միակ քավեր-տարբերակը։ Քրիս Դոթրիի «What About Now» հիթը «Westlife»-ի կատարմամբ հասել է բրիտանական հիթ-շքերթի երկրորդ հորիզոնականին՝ առաջատարի դիրքը զիջելով բրիտանուհի Շերիլ Քոուլի «Fight for This Love» երգին։ Սինգլի վաճառքը Մեծ Բրիտանիայում կազմել է ավելի քան 200 հազար օրինակ, ինչը համապատասխանել է արծաթե կարգավիճակին[30]։ Երկրորդ սինգլի թողարկումը, որն ի սկզբանե նախատեսված էր 2010 թվականի գարնանը, այդպես էլ չի կայացել։

2009 թվականի դեկտեմբերի 11-ին «Westlife»-ի անդամները կատարել են «You Raise Me Up» երգը ԱՄՆ նախգահ Բարաք Օբամային նվիրված համերգի ժամանակ՝ Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի հանձնման կապակցությամբ։ Ելույթից առաջ խմբի անդամները հնարավորություն է ունեցել անձամբ շփվել ԱՄՆ-ի նախագահի հետ[42][43][44]։

2010 թվականի հունվարի վերջին խմբի անդամները Ռոբի Ուիլյամսի, Սյուզան Բոյլի, Մերայա Քերիի, Քայլի Մինոուգի և այլ աստղերի հետ մասնակցել են «Everybody Hurts» բարեգործական սինգլի ձայնագրմանը, որի վաճառքից ստացված հասույթը փոխանցվել է 2010 թվականի հունվարին Հաիթիում տեղի ունեցած ավերիչ երկրաշարժի հետևանքով տուժած մարդկանց[45]։ Փետրվարի 7-ին Մեծ Բրիտանիայում կայացել է «Everybody Hurts» սինգլի թողարկումը։ Իռլանդական «2FM» ռադիոկայանը 2010 թվականի մայիսի 3-ը հայտարարել է «Westlife-ի օր»[46]։ Խմբի մասնակիցները դուբլինյան ստուդիայում 8 ժամ դիջեյներ են աշխատել՝ միաժամանակ շփվելով ուղիղ եթերով զանգող երկրպագուների հետ։ Իսկ դրանից մեկ օր առաջ մեկնարկել է «Westlife»-ի նոր համերգային շրջագայությունը՝ ի աջակցում «Where We Are» ալբոմի։ Խումբը համերգներով շրջագայել է Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի քաղաքներով, իսկ օգոստոսին ելույթ է ունեցել Ֆարերյան կղզիներում։

2010 թվականի նոյեմբերի 22-ին թողարկվել է «Westlife»-ի թվով տասնմեկերորդ ալբոմը՝ «Gravity»-ը։ Լրատվամիջոցները հայտարարել են, որ նոր լոնգփլեյի ձայնագրությանը, որի վրա աշխատանքը սկսվել է դեռ մինչև համերգային շրջագայության ավարտը, ներգրավվել է հայտնի երաժշտական պրոդյուսեր Ջոն Շենքսը, որը աշխատել է նաև «Take Tha» խմբի հետ[47]։ 2010 թվականի նոյեմբերի 12-ին թողարկվել է «Safe» երգը, որպես Իռլանդիայի առաջատար սինգլ, իսկ նոյեմբերի 14-ին նոր սինգլը վաճառքի է հանվել Մեծ Բրիտանիայում։ Նույն օրը խումբը ելույթ է ունեցել բրիտանական «The X Factor» շոուի ժամանակ[48]։ «Safe»-ը մնացել է Gravity ալբոմի միակ սինգլը։

Վերջին հանգամանքը, ինչպես նաև խմբի երաժիշտների կարծիքով՝ «SyCo Music» լեյբլի կողմից վերջին ալբոմի ոչ բավարար աջակցությունը հանգեցրել է նրան, որ 2011 թվականի մարտի 13-ին «Westlife»-ը հայտարարել է, որ լքում է Սայմոն Քոուելին և տեղափոխվում «RCA Records»[49][50]։

Բրիտանական «The Sun» պարբերականին տված հարցազրույցում Նիկի Բիրնը գնահատել է իրավիճակը․

«1998 թվականին մենք պայմանագիր ենք կնքել Սայմոնի հետ, և նա հիանալի էր, բայց հետո սկսել է «X Factor» և «American Idol» շոուների զարգացումը։ Սայմոնը հայտնի է դարձել, և նրա հետաքրքրություններն այժմ մի փոքր շրջանցել են «Westlife»-ը։ Անկեղծ ասած, մենք արդեն որոշ չափով հասկանում ենք, որ Սայմոն Քաուելը մեզ չի սիրել»[51]։

Արդեն «Twitter»-ում Նիկն ավելացրել է. «...մենք թողնում ենք «Syco records»-ը ֆանտաստիկ 13 տարիներից հետո։ Բայց եկել է փոփոխությունների ժամանակը, և դա անչափ հուզիչ է»[52]։
Մարկ Ֆիհիլին համաձայնվել է խմբի գործընկերոջ հետ․

«Այո՛, «Gravity»-ն մեր վերջին ալբոմն է, որը ձայնագրվել է Սայմոն Քոուելի հետ նրա լեյբլում։ Մենք սիրում ու հարգում ենք նրան և շնորհակալ ենք «Westlife»-ում իր ներդրման համար։ Նոր ղեկավարի ժամանակն է։ Մենք դեռ շատ երիտասարդ ենք, և դեռ շատ էներգիա ունենք ապագայի համար։ Նո՜ր լեյբլ, նո՜ր կյանքի փուլ»[50]։

«Greatest Hits»-ի երկրորդ հավաքածու և հրաժեշտի շրջագայություն (2011-2012)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թվականի գարնանը խումբը վերադարձել է իր համերգային շրջագայությանը․ 2011 թվականի մարտի 7-ին Ուելսի Քարդիֆ քաղաքում գտնվող «Motorpoint Arena»-ում ելույթով մեկնարկվել է «Gravity Tour»-ը։ Շրջագայության շրջանակներում «Westlife»-ի հետ մասնակցել է նաև «Wonderland» աղջիկների փոփ-խումբը, որին հովանավորել են Քիան Իգանը և Լուիս Ուոլշը։

2011 թվականի հունիսին հայտարարվել էր «Westlife»-ի լավագույն երգերի երկրորդ ժողովածուի առաջիկա թողարկման մասին լուրը[53][54]։ Իսկ սեպտեմբերին հայտնի է դարձել թողարկման ճշգրիտ ամսաթիվը՝ 2011 թվականի նոյեմբերի 21։ Երգերի ժողովածուն լույս է տեսել երկու տարբերակով՝ պարզ միակողմանի և հատուկ, որը, բացի նախկին «Westlife» հիթերով սկավառակից և մի շարք նոր երգերից, իր մեջ ներառել էր լրացուցիչ CD, ինչպես նաև խմբի տեսահոլովակների հավաքածուի DVD[55][56]։ Ալբոմի թողարկմանը նախորդել է «Lighthouse» նոր սինգլը, որի հեղինակներն են Ջոն Շենքսը և Գարի Բարլոուն՝ «Take That» խմբի անդամները[57][58][59]։

2011 թվականի հոկտեմբերի 19-ին՝ «Greatest Hits»-ի երկրորդ ժողովածուի թողարկումից առաջ, «Westlife»-ի անդամներն իրենց պաշտոնական կայքում հայտարարել էին, որ համերգային շրջագայությունից հետո խումբը կդադարեցնի իր գործունեությունը[60][61][62]․

14 տարի հետո, 26 հիթեր, որոնք ընդգրկվել են թոփ 10-ում, ներառյալ թիվ 1 14 սինգլները, 11 ալբոմներ, որոնք ընդգրկվել են թոփ 5-ում, որոնցից 7-ը հասել են առաջին հորիզոնականին, և 44 միլիոն օրինակ երաժշտական ձայնագրություններ, որոնք վաճառվել են ամբողջ աշխարհում, 10 բեսթսելեր տուրեր և անհամար հիշողություններ, որոնք մենք հավերժ փայփայել ենք, այսօր մենք հայտարարում ենք, որ մտադիր ենք բաժանվել և գնալ մեր ճանապարհով։ Մենք այս որոշումը սիրով ենք ընդունել. միասին անցկացնելով մեր ողջ չափահաս կյանքը, մենք ցանկանում ենք ստանալ վաստակած արձակուրդը և զբաղվել նոր նախաձեռնություններով։ Մենք տեսնում ենք այս լավագույն երգերի հավաքածուն և հրաժեշտի շրջագայությունը՝ որպես երկրպագուների հետ մեր անհավատալի կարիերան նշելու իդեալական միջոց։ Մենք իսկապես անհամբեր սպասում ենք շրջագայությունների մեկնարկին, որպեսզի վերջին անգամ հանդիպենք մեր երկրպագուներին։ Տարիներ շարունակ «Westlife»-ը մեզ համար դարձել է ավելի քան պարզապես խումբ։ «Westlife»-ը ընտանիք է։ Մենք ցանկանում ենք շնորհակալություն հայտնել մեր երկրպագուներին, որոնք մեզ հետ էին այս զարմանահրաշ ճամփորդության ժամանակ և, որոնք նույնպես մեր ընտանիքի մի մասն են կազմել։ Մենք երբեք չենք մտածել, թե երբ սկսեցինք 1998 թվականը, որ 14 տարի անց մենք դենք երգեր ենք ձայնագրելու, շրջելու և հիթերով հանդես գալու ձեզ հետ։ Դա երազանք էր, որն իրականություն է դարձել բոլորիս համար։

«Greatest Hits Tour»-ը՝ «Westlife»-ի վերջին համերգային շրջագայությունը, մեկնարկել է 2012 թվականի փետրվար-մարտ ամիսներին Չինաստանում և Հոնկոնգում տեղի ունեցած համերգներով։ Հրաժեշտի շրջագայության եվրոպական մասը սկսվել է 2012 թվականի մայիսի 10-ին՝ Ուելսի Քարդիֆում ունեցած ելույթից հետ[63], և 2012 թվականի հունիսի 23-ին ավարտվել երկու համերգներով՝ Դուբլինի Կրոուկ Պարկ մարզադաշտում։ Մի շարք եվրոպական կինոթատրոններ ուղիղ հեռարձակում էին իրականացրել «Westlife╗ հրաժեշտի շոուն[64]։

Խմբի փլուզում (2012-2018)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բրայան Մաքֆադենը, ինչպես արդեն նշվել է վերևում, մենահամերգ է սկսել 2004 թվականին՝ «Westlife»-ից հեռանալուց անմիջապես հետո։ Բրայանի «Irish Son» առաջին ալբոմը վատ չի վաճառվել հայրենի Իռլանդիայում, սակայն Մեծ Բրիտանիայում վաճառքները բավականաչափ ցածր էին, չնայած այն բանին, որ նրա «Real To Me» դեբյուտային սինգլը նույնիսկ նվաճել Է «UK Singles Char»-ը[65]։ Դրան հաջորդել է ժամանակավոր տեղափոխությունը Ավստրալիա, որտեղ իր «BMF Records» լեյբլում Բրայան ձայնագրել է ևս 2 ալբոմ՝ «Set in Stone» (2008) և «Wall of Soundz» (2010)։ Լրատվամիջոցները հաղորդել են, որ այսօրվա դրությամբ ձայնագրված վերջին ձայնասկավառակը դարձել է «The Irish Connection» (2013) լոնգպլեյը, որը ձայնագրվել է արդեն «Ամպամած Ալբիոն» կղզիներ վերադառնալուց հետո (2013) և բաղկացած է իռլանդացի հայտնի կատարողների երգերի քավեր-տարբերակից[66]։

Շեյն Ֆայլանը հայտարարել է իր սնանկացման մասին լուրը՝ խմբի փլուզումից մեկ ամիս անց[67]։ Դրա պատճառն էր «Shafin Developments»-ի՝ անշարժ գույքի ընկերության, «Shane File»-ի և նրա եղբոր համատեղ ձեռնարկության ֆինանսական խնդիրները։ Այնուամենայնիվ, Շեյնը օգտվել է իր «երկրորդ շանսից»՝ սկսելով համեմատաբար լավ սոլո կարիերա։ «You and Me» (2013) խմբի նախկին մասնակցի դեբյուտային սոլո ալբոմը «Westlife»-ի փլուզումից մեկ տարի անց հասել է բրիտանական հիթ-շքերթների 6-րդ հորիզոնականին և Իռլանդիայի ազգային հիթ-շքերթի 3-րդ հորիզոնականին։ 2015 թվականի սեպտեմբերին թողարկվել է «Right Here» երկրորդ ալբոմը և նվաճել «Irish Album Chart»-ը։ Մեծ Բրիտանիայում երկրորդ ալբոմը հասել է 11-րդ հորիզոնականին[68][69]։ 2017 թվականին կայացել է «Love Always» անվանումով երրորդ ալբոմի թողարկումը։

Մարկ Ֆիհիլին, որն այժմ հայտնի է որպես Մարկուս Ֆիհիլի, նույնպես զբաղվել է սոլո կարիերայով։ «Love Is a Drug» դեբյուտային սինգլը թողարկվել է 2015 թվականի ապրիլին, իսկ հոկտեմբերին կայացել է «Fire» լիարժեք ալբոմի թողարկումը, որը Իռլանդիայում զբաղեցրել է երկրորդ հորիզոնականը, Մեծ Բրիտանիայում՝ 25-րդ[70][71]։ 2017 թվականի վերջին կայացել է «Christmas» մինի-ալբոմի թողարկումը։

Քիան Իգանը խմբի փլուզումից հետո դարձել է հեռուստատեսային նախագծերի հաճախակի մասնակից, մասնավորապես՝ «The Voice of Ireland»-ում («Ձայն» շոուի անալոգը)[72], 2013 թվականին դարձել է բրիտանական «I'm a Celebrity...Get Me Out of Here» շոուի 13-րդ եթերաշրջանի հաղթող[73]։ 2014 թվականի մարտին Քիանը թողարկել է իր «Home» սոլո ալբոմը։ Թողարկումը նրան լավ է ցույց տվել երաժշտական չարթերում՝ Իռլանդիայում հասնելով 2-րդ հորիզոնական, իսկ Մեծ Բրիտանիայում՝ 9-րդ[74]։

Նիկի Բըրնը «Westlife»-ի փլուզումից հետո դարձել է տարբեր հեռուստառադիո նախագծերի հաղորդավար, եղել է Եվրատեսիլի ձայնադարան Իռլանդիայից, մինչև, ի վերջո, 2016 թվականին կոչ է արվել ներկայացնելու իր երկիրն այս երաժշտական մրցույթում՝ «Sunlight» երգով[75]։ Այսպիսով, Նիկին սկսել է իր մենակատարի կարիերայի։ 2016 թվականի մայիսին կայացել է նրա դեբյուտային ալբոմի թողարկումը։

Խմբի վերամիավորում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2018 թվականի սեպտեմբերի 3-ին բրիտանական և իռլանդական մի շարք առցանց լրատվական հրապարակումներ հայտարարել են խմբի մոտալուտ և անխուսափելի վերամիավորման, նոր ալբոմի ձայնագրման պլանների և առաջիկա հյուրախաղերի մասին, որոնք նախատեսված էր իրագործել 2019 թվականի ամռանը[76][77]։ Իռլանդական խմբի փոփ-բեմ վերադառնալու մասին լուրերը վաղուց էին շրջանառվել, բայց միշտ մնացել են միայն լուրեր։ Այժմ լրատվամիջոցների հաղորդագրություններում արդեն կոնկրետ տեղեկատվություն է հայտնվել, ըստ որի խումբը վերամիավորվել է 2004-2012-ական թվականների նմուշի ձևաչափով։ Նույն լուրերի համաձայն՝ քամբեք-ալբոմի համար երգերի ստեղծմանը նպաստել է Էդ Շիրանը։ Եվ արդեն մեկուկես շաբաթ անց՝ 2018 թվականի հոկտեմբերի 3-ին, Շեյն Ֆայլանը, Կիան Իգանը, Մարկ Ֆիխիլին և Նիկի Բըրնը հաստատել են «Westlife»-ի վերադարձի մասին[78][79][80]։

2019 թվականի հունվարի 10-ին կայացել է «Hello My Love» քամբեք-սինգլի թողարկումը[81][82]։ Էդ Շիրանի և Սթիվ Մեքի կողմից գրված երգը (որը ժամանակին նվագել են նվագախմբի այնպիսի հիթային սինգլներում, ինչպիսիք են՝ «Swear It Again», «Flying առանց թևեր» և «World of Our Own») 7 տարվա ընթացքում դարձել է խմբի առաջին ռեկորդը։

Սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Westlife» (1999)
  • «Coast to Coast» (2000)
  • «World of Our Own» (2001)
  • «Unbreakable-The Greatest Hits Vol. 1» (2002)
  • «Turnaround» (2003)
  • «Allow Us to Be Frank» (2004)
  • «Face to Face» (2005)
  • «The Love Album» (2006)
  • «Back Home» (2007)
  • «Where We Are» (2009)
  • «Gravity» (2010)
  • «Greatest Hits» (2011)
  • «Spectrum» (2019)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Westlife: выпускные вечера». rollingstone.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 24-ին.
  2. ↑ «Westlife announce reunion tour and new album». The Irish Times. 2018 թ․ հոկտեմբերի 4. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
  3. ↑ ChartStats.com — Swear It Again
  4. ↑ ChartStats.com — I Have A Dream/Seasons In The Sun
  5. ↑ «Westlife Go Five For Five On UK Singles Chart». Billboard. Nielsen Business Media, Inc. 2000 թ․ ապրիլի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին. {{cite web}}: |first= missing |last= (օգնություն); Unknown parameter |la++ st= ignored (օգնություն)
  6. ↑ «Westlife Defy The 'Odds' On UK Singles Chart». Billboard charts. 2000 թ․ սեպտեմբերի 25. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  7. ↑ «Westlife Continues UK Singles Chart Monopoly». Billboard charts. 2000 թ․ նոյեմբերի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  8. ↑ «Bob The Builder Ends Westlife's UK Chart Run». Billboard charts. 2000 թ․ դեկտեմբերի 26. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  9. ↑ «Bob The Builder Ends Westlife's UK Chart Run». Billboard charts. 2000 թ․ դեկտեմբերի 26. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  10. ↑ «Westlife не смогли стать первыми в рождественском хит-параде Великобритании». Intermedia. 2000 թ․ դեկտեմբերի 26. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 5-ին.
  11. ↑ «2001 - Best British Pop Act - Westlife». Brit Awards. 2009 թ․ նոյեմբերի 26. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ հուլիսի 26-ին.
  12. ↑ «Westlife win 10th Meteor Award in a row». RTE.ie. 2010 թ․ փետրվարի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ հուլիսի 26-ին.
  13. ↑ Sexton, Paul (2001 թ․ մարտի 12). «Westlife Return To Form On UK Singles Chart». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  14. ↑ Sexton, Paul (2001 թ․ նոյեմբերի 12). «Westlife, Steps Top UK Charts». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  15. ↑ «2002 - Pop Act - Westlife». Brit Awards. 2010 թ․ հունվարի 15. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ հուլիսի 26-ին.
  16. ↑ ChartStats.com — Unbreakable
  17. ↑ Sexton, Paul (2002 թ․ նոյեմբերի 11). «Westlife, Blue Top UK Charts». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  18. ↑ Sexton, Paul (2003 թ․ մարտի 31). «Linkin Park, Room 5 Crash Into UK Charts». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  19. ↑ «Westlife: The Greatest Hits Tour (2003)». Yahoo Music. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  20. ↑ Sexton, Paul (2003 թ․ սեպտեմբերի 22). «Darkness, Black Eyed Peas Lead UK Charts». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 16 February 2010«»-ին.
  21. ↑ Sexton, Paul (2003 թ․ դեկտեմբերի 1). «Young, Westlife Top UK Charts». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  22. ↑ «Record Breakers and Trivia : Singles : Individual Hits : Number 1s». everyHit.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  23. ↑ Sexton, Paul (2004 թ․ մարտի 1). «Peter Andre Returns To UK Chart Glory». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  24. ↑ «Boy-band Westlife become foursome». BBC News. 2004 թ․ մարտի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  25. ↑ «"I'm very safety conscious and all that..."». Popjustice. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  26. ↑ ChartStats.com — Allow Us To Be Frank
  27. ↑ «Алсу + Westlife». Новости MTV. 2005 թ․ փետրվարի 15. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 30-ին.
  28. ↑ «Westlife celebrate chart double». BBC News. 2005 թ․ նոյեմբերի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  29. ↑ Sexton, Paul (2005 թ․ հոկտեմբերի 31). «Westlife, Robbie Williams Top UK Charts». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 «BPI — Certified Awards (Search)». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 26-ին.
  31. ↑ Sexton, Paul (2005 թ․ դեկտեմբերի 19). «Obscure Duo Nizlopi Tops UK Singles Chart». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  32. ↑ Sexton, Paul (2006 թ․ փետրվարի 27). «Madonna, Jack Johnson Take Lead On UK Charts». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  33. ↑ «China youth prefer Westlife to politics». NineMSN. 2006 թ․ հուլիսի 17. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  34. ↑ «The Official UK Charts Company». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 28-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 26-ին.
  35. ↑ Sexton, Paul (2006 թ․ նոյեմբերի 13). «Westlife, Jamiroquai Assume Control Of UK Charts». Billboard charts. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ սեպտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  36. ↑ Record Breakers and Trivia — Singles — Artists — Number 1s
  37. ↑ ChartStats.com — Back Home
  38. ↑ ChartStats.com — Home
  39. ↑ ChartStats.com — Us Against The World
  40. ↑ Westlife Our Story — Amazon.co.uk
  41. ↑ «Музыкальный обзор альбома Where We Are». Muzobzor. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 16-ին.
  42. ↑ Kelly, Antoinette (11 декабря 2009). «Irish band Westlife meets Obama at Nobel Peace Prize concert». Irish Central (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ նոյեմբերի 20-ին.
  43. ↑ Cable, Simon (12 декабря 2009). «Meeting Barack Obama was a 'dream come true' for Westlife boys». Daily Mail (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ նոյեմբերի 20-ին.
  44. ↑ Stroud, Carl (12 декабря 2009). «Westwing life». The Sun (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2010 թ․ նոյեմբերի 20-ին.
  45. ↑ «Haiti all-star charity single gets first airplay». BBC News (անգլերեն). 2 февраля 2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 21-ին.
  46. ↑ «2FM Westlife Day». Westlife.com. 2010 թ․ ապրիլի 27. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 3-ին.(չաշխատող հղում)
  47. ↑ «Westlife team up with Take That producer». RTE.ie (անգլերեն). 19 июля 2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 20 июля 2010-ին.
  48. ↑ «Safe On The X Factor». Westlife.com. 14 ноября 2010. Վերցված է 2010 թ․ նոյեմբերի 15-ին.(չաշխատող հղում)
  49. ↑ «Westlife have left Simon Cowell's record label Syco». Music-news.com (անգլերեն). 2011 թ․ մարտի 15. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 5-ին.
  50. ↑ 50,0 50,1 «Westlife split from Simon Cowell». MSN Music (անգլերեն). 2011 թ․ մարտի 14. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 5-ին.
  51. ↑ «Westlife star Nicky Byrne has hit out at Simon Cowell». MSN Music (անգլերեն). 13 марта 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 5-ին.
  52. ↑ «Сообщение Никки Бирна на твиттере о разрыве с SyCo Music». Twitter.com (անգլերեն). 13 марта 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 5-ին.
  53. ↑ «Westlife возвращаются в ноябре!» (ռուսերեն). Stars Time. 2011 թ․ հունիսի 15. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 15-ին.
  54. ↑ «Westlife to release new greatest hits album» (անգլերեն). RTÉ. 2011 թ․ փետրվարի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 5-ին.
  55. ↑ «Westlife Announce New Greatest Hits Album» (անգլերեն). Entertainmentwise.com. 2011 թ․ սեպտեմբերի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  56. ↑ «Pre-Order in the Online Store» (անգլերեն). Westlife.com. 2011 թ․ սեպտեմբերի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  57. ↑ «Steve chats to Shane Filan ahead of Westlife's Broadlands gig». Запись радиоинтервью с Шейном Файланом (անգլերեն). Wave 105.2 FM. 2011 թ․ հուլիսի 14. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 14-ին.
  58. ↑ «New Single Announced!» (անգլերեն). Westlife.com. 2011 թ․ սեպտեմբերի 23. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  59. ↑ «Barlow writes track for Westlife» (անգլերեն). RTE. 2011 թ․ սեպտեմբերի 23. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  60. ↑ «After 14 Years...» (անգլերեն). Westlife.com. 2011 թ․ հոկտեմբերի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 6-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 19-ին.
  61. ↑ «Westlife announce split after 14 years together» (անգլերեն). The Telegraph. 2011 թ․ հոկտեմբերի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 19-ին.
  62. ↑ «Westlife are to split» (անգլերեն). The Sun. 2011 թ․ հոկտեմբերի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 19-ին.
  63. ↑ «Date Archive» (անգլերեն). Westlife.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 25-ին.
  64. ↑ «'Westlife - The Farewell Concert' live in your local cinema» (անգլերեն). Westlife.com. 2012 թ․ մայիսի 29. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 10-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 25-ին.
  65. ↑ «Brian Mcfadden». The Official UK Charts Company. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 27-ին.
  66. ↑ Brendon Veevers (2013 թ․ փետրվարի 27). «Album Review - Brian McFadden - The Irish Connection». RenownedForSound.com. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 27-ին.
  67. ↑ «Westlife singer Shane Filan is declared bankrupt». BBC News. 2013 թ․ հունիսի 14. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 14-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  68. ↑ Hung, Steffen. «Discography Shane Filan». Irish Charts Portal. Hung Medien (Steffen Hung).
  69. ↑ «Shane Filan > UK Charts». officialcharts.com/ Official Charts Company.
  70. ↑ Hung, Steffen. «Discography Markus Feehily». Irish Charts Portal. Hung Medien (Steffen Hung).
  71. ↑ «Markus Feehily». Officialcharts.com/. Official Charts Company.
  72. ↑ Finn, Melanie (2011 թ․ հոկտեմբերի 28). «Bressie's in the hotseat in search for the Voice». Evening Herald. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 27-ին.
  73. ↑ Prosser, Caroline (2013 թ․ դեկտեմբերի 8). «The King and I! Kian Egan is greeted by tearful wife Jodi Albert as he wins I'm A Celebrity... Get Me Out Of Here 2013». Վերցված է 2016 թ․ մարտի 27-ին.
  74. ↑ «Kian Egan». Acharts. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 27-ին.
  75. ↑ «Nicky Byrne to fly the Irish flag at Eurovision». RTE. 2016 թ․ հունվարի 13. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 27-ին.
  76. ↑ O'Loughlin, Mikie (2018 թ․ սեպտեմբերի 23). «Westlife reunion 'confirmed' as Nicky Byrne, Kian Egan, Mark Feehily and Shane Filan 'to get back together without Brian McFadden'». Irish Mirror. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
  77. ↑ Boyle, Simon (2018 թ․ սեպտեմբերի 23). «WESTLIFE'S ED START - Ed Sheeran has secretly co-written Westlife's new single after band confirm plans for a reunion». The Sun. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
  78. ↑ @westlifemusic (2018 թ․ հոկտեմբերի 3). «Westlife 30/10/2018». Twiiter. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
  79. ↑ «Westlife finally confirm their reunion — but there's one classic member missing». Digital Spy. 2018 թ․ հոկտեմբերի 4. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
  80. ↑ «Westlife announce reunion tour and new album». The Irish Times. 2018 թ․ հոկտեմբերի 3. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 4-ին.
  81. ↑ Aoife, Kelly (2019 թ․ հունվարի 10). «'It isn't your typical Westlife song' - Westlife release first single in 8 years 'Hello My Love'». Independent.ie. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 10-ին.
  82. ↑ Alicia, Adejobi (2019 թ․ հունվարի 10). «Westlife 'honoured' that Ed Sheeran uses their 'vibe' for big ballads like Perfect». Metro.co.uk. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 10-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Westlife» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Westlife&oldid=9793107» էջից