Ստալինի մահը (ֆիլմ)
«Ստալինի մահը» (անգլ.՝ The Death of Stalin), բրիտանա-ֆրանսիական քաղաքական-սատիրիկ կատակերգական գեղարվեստական ֆիլմ։ Ռեժիսորն Արմանդո Իանուչին է, ֆիլմը նկարահանվել է 2017 թվականին, ըստ 2010 թվականին ստեղծված ֆրանսիական համանուն գրաֆիկական վեպի (կոմիքսի)[11][12]։ Ֆիլմը պատմում է ԽՍՀՄ առաջնորդ Իոսիֆ Ստալինի կյանքի վերջին ժամերի և 1953 թվականի մարտին նրա մահից հետո իր ամենամտերիմ շրջանակներում իշխանության համար պայքարի մասին[12]։ Ֆիլմում գլխավոր դերերը խաղացել են Սթիվ Բուշեմին[13], Սայմոն Ռասել Բիլը, Ջեյսոն Այզեքսը, Ռուպերտ Ֆրենդը և Օլգա Կուրիլենկոն։ Ֆիլմի պրեմիերան կայացել է 2017 թվականի սեպտեմբերի 15-ին Տորոնտոյի կինոփառատոնի ժամանակ (Կանադա)[14]։ Մեծ Բրիտանիայում ֆիլմն առաջին անգամ ցուցադրվել է 2017 թվականի հոկտեմբերի 20-ին[15]։ Ֆիլմի պրեմիերան Ռուսաստանում կայացել է 2018 թվականի հունվարի 25-ին, «Պիոներ» կինոթատրոնում[16], չնայած 2018 թվականի հունվարի 17-ին հանձնված վարձույթի արտոնագիրը Ռուսաստանի Մշակույթի նախարարությունը հետ է կանչել 2018 թվականի հունվարի 23-ին, ֆիլմի վարձույթից 2 օր առաջ[17]։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]ԽՍՀՄ, մարտի 5, 1953 թվական[18]։ Մահանում է խորհրդային առաջնորդ Իոսիֆ Ստալինը։ Նրա թաղումից հետո այնպիսի մրցավազք է սկսվում իշխանության համար, որ երկիրը ճգնաժամի մեջ է հայտնվում։ Իշխանության համար ակտիվ պայքարի մեջ են մտնում Նիկիտա Խրուշչովն ու Լավրենտի Բերիան։ Երկու թեկնածուներն էլ փորձում են իրենց կողմ թեքել ԽՄԿԿ ԿԿ քաղբյուրոյի հին անդամներին, ինչպես նաև` օգտագործել Ստալինի երեխաներին` Սվետլանային և Վասիլիին, իրենց նպատակների համար։ Արդյունքում, պայքարի մեջ է մտնում նաև «խորհրդային զորքերի հրամանատար» Գեորգի Ժուկովը, ով դժգոհ էր Բերիայի գործողություններից։ Ի վերջո, համատեղ գործողությունների արդյունքում Խրուշչովն ու Ժուկովը կարողանում են դուրս մղել Բերիային։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ջեֆրի Տեմբոր-Գեորգի Մալենկով, ԽՍՀՄ Նախարարների խորհրդի նախագահ
- Սթիվ Բուշեմի-Նիկիտա Խրուշչով, ՀԿ(բ)Կ Մոսկվայի շրջանային առաջին քարտուղար
- Օլգա Կուրիլենկո- Մարիա Յուդինա, դաշնակահարուհի
- Մայքլ Պեյլին-Վյաչեսլավ Մոլոտով, ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարար
- Սայմոն Ռասել Բիլ-Լավրենտի Բերիա, ԽՄԿԿ ԿԿ անդամ և ԽՍՀՄ Ներքին գործերի նախարար
- Պէդդի Կոնսիդայն- Անդրեյ Անդրեևիչ Անդրեև, ԽՍՀՄ Նախարարների խորհրդի փոխնախագահ
- Անդրեա Ռայսբորո, Սվետլանա Ալիլուևա, Իոսիֆ Ստալինի դուստրը
- Ռուփերթ Ֆրենդ, Վասիլի Ստալին, Իոսիֆ Ստալինի որդին
- Ջեյսոն Այզեկս- Գեորգի Ժուկով, ԽՍՀՄ մարշալ
- Էնդրիան Մակլաֆլին-Իոսիֆ Ստալին
- Պոլ Ուայթհաուս-Անաստաս Միկոյան, ԽՍՀՄ Նախարարների խորհրդի Ժողովրդական Կոմիսարների խորհրդի փոխնախագահ
- Պոլ Չախիդի-Նիկոլայ Բուլգանին, ԽՍՀՄ Պաշտպանության նախարար
- Դերմոտ Կրաուլի-Լազար Կագանովիչ, ԽՄԿԿ ԿԿ նախագահության անդամ
- Ջասթին Էդվարդս-Սպարտակ Սոկոլով
- Ռիչարդ Բրեյք-Տարասով
- Ջոնաթան Արիս-Մեժնիկով
- Ռոջեր Էշթն-Գրիֆիթս-երաժիշտ
- Լիդիա Տիմաշուկ-սրտաբան
- Ջերալդ Լեպկովսկի-Լեոնիդ Բրեժնև, ԽՄԿԿ ԿԿ քաղբյուրի անդամի թեկնածու
- Դենիել Ֆիրն-Իվան Կոնև, ԽՄ մարշալ
Մտահղացում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմը հիմնված է ֆրանսիացի հեղինակներ Ֆաբիեն Նուրիի և Տիերի Ռոբենի (ֆր.՝ La Mort de Staline. Une histoire vraie… soviétique) «Ստալինի մահը։ Պատմություն, իսկապես... խորհրդային» գրաֆիկական վեպի (կոմիքսի) վրա, որի առաջին հատորը հրատարակվել է 2010 թվականին[19], իսկ երկրորդը` 2012 թվականին[20]։ Ֆաբիեն Նուրին անդրադարձել է խորհրդային առաջնորդի մահվան սարսափելի պատմությանը` փորձելով ստեղծել թրիլլերի սեփական կինոսցենար, սակայն արդյունքում Տիերի Ռոբենի հետ նա ստեղծել է կոմիքս, որի ձևաչափն ավելի լավ էր արտահայտում պատմության ողբերգությունը։ Ինչպես պնդում է Ֆաբիեն Նուրին, ինքը «ոչինչ չի ստեղծել», այլ, ընդհակառակը, ստօպված է եղել հանել որոշակի պատմական մանրամասներ, որոնք չափազանց անմիտ էին, իսկ սյուժեի հիմնական ներշնչանքը նա համարում է ռեժիսոր Սթէնլի Կուբրիկի «Դոկտոր Ստրեյնջլավ» ֆիլմը (1964)[21]։ Սցենարի վրա աշխատելիս բրիտանացի հեղինակներ Արմանդո Իանուչին, Դեվիդ Շնայդերը, Իէն Մարտինը, Պիտեր Ֆելլոուզը օգտագործել են Նուրիի և Ռոբենի ստեղծած պատմողական կառուցվածքը և ուժեղացրել են սատիրական ուղերձը` համեմատած առավել լուրջ գրաֆիկական վեպի հետ` պահպանելով պատմության սարսափն ու ողբերգությունը[22]։ Ըստ Իանուչիի, հեղինակները փորձել են պատմական փաստերին առավելագույն հարգանքով վերաբերվել և հաշվի առնել, որ կատարվածը խորհրդային միլիոնավոր մարդկանց համար ծիծաղելի չէր, սակայն կատակերգությունը կարելի է օգտագործել խորհրդային քաղաքագետների աշխարհայացն ուսումնասիրելու համար և ծաղրելու «այն հասուն մարդկանց ծածկված ինտրիգները, ովքեր հանկարծ իրենց երեխաների նման էին պահում[22][23]։ Նկարահանումների ժամանակ հեղինակները եղել են Մոսկվաում, որտեղ այցելել են Կրեմլ, Ստալինի ամառանոցը, շփվել են պատմաբանների ու 1950-ականներին Մոսկվայում եղած բնակիչների հետ, ինչպես նաև դիտել են այնպիսի ռուսական ֆիլմեր, ինչպիսիք են Նիկիտա Միխալկովի «Արևից կիզվածները» (1994) և Ալեքսեյ Գերմանի «Խրուստալյո՛վ, մեքենա՛ն» (1998)[22][24]։
Երաժշտություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմն սկսվում է Մոցարտի № 23 համերգի ադաջիոյի հնչյուններով, դաշնամուրի մոտ նստած է Ստալինի սիրելի դաշնակահարուհի Մարիա Յուդինան (դերակատարուհին Օլգա Կուրիլենկոն է)[25]։ Ֆիլմն ավարտվում է նույն երաժշտությամբ, դահլիճում Յուդինայի կատարումը լսում են արդեն այլ ղեկավարներ։ Իանուչին ձգտել է ֆիլմն սկսել Մոցարտի հիանալի երաժշտությամբ, որպեսզի աստիճանաբար գեղեցկությունը փոխակերպվի մի սարսափելի երևույթի[26]։ Ստալինն իրականում սիրել է դաշնակահարուհու նվագը, և ֆիլմում ցուցադրվող պատմությունը, երբ հապճեպ ձայնագրվում է առաջնորդին դուր եկած կատարումը, նկարագրված է Դմիտրի Շոստակովիչի հիշողություններում, այնտեղ կոմպոզիտորը նաև պատմում է, որ ձայնապնակը եղել է նվագարկիչի մեջ Ստալինի մահվան պահին[24][27][28][29]։ Ֆիլմի սաունդթրեքը գրել է կոմպոզիտոր Քրիստոֆեր Ուիլլիսը, երաժշտությունը գրելիս նա ոգեշնչվել է 1950-ական թվականների խորհրդային կոմպոզիտորների, նախ և առաջ` Դմիտրի Շոստակովիչի և Մոիսև Վայնբերգի աշխատանքներից։ Ըստ Ուիլլիսի, Շոստակովիչն ու Վայնբերգն այդ ժամանակաշրջանի գործերում «փորձում են երջանիկ լինել, սակայն չի ստացվում», և ֆիլմին հարմար այդ տրամադրությունը փորձել է պահպանել նաև Ուիլլիսը` ֆիլմի երաժշտությունը գրելիս[30]։
Արտադրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմի աշխատանքներն սկսվել են 2016 թվականի մայիսին, իսկ նկարահանումները` նույն տարվա հունիսին[31][32]։ Այս կինոնկարի աշխատանքների պատճառով Արմանդո Իանուչին թողել է պրոդյուսերական աշխատանքը «Փոխնախագահ» հեռուստանախագծում` մինչև վերջինիս եթերաշրջանի ավարտը[33]։ Նկարահանումներն անց էին կացվում Լոնդոնում` Բլայթ-հաուսում ու Ալեքսանդրա-փելեսում, և Կիևում. Կիևի քաղաքային խորհրդի շենքը ֆիլմում դարձել է Ներքին գործերի ժողովրդական կոմիսարիատի շենքը, իսկ Էքսպոկենտրոնի տաղավարը` Միությունների տունը[34][35]։
Առաջխաղացում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2017 թվականի օգոստոսի 11-ին դուրս է եկել ֆիլմի թրեյլերը[36]։ Թրեյլերի ռուսերեն կրկնօրինակված տարբերակը թողարկվել է 2017 թվականի նոյեմբերի 7-ին[37]։ Ֆիլմի պրեմիերան կայացել է 2017 թվականի սեպտեմբերի 15-ին, Տորոնտոյի կինոփառատոնում (Կանադա)[14]։
Վարձույթ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Եվրոպական կինոշուկայում «IFC Films» ներկայացուցչական ընկերությունը գնել է Հյուսիսային Ամերիկայում ֆիլմի ցուցադրման իրավունքը[38]։ Ֆիլմը վարձույթի է հանվել Ավստրալիայում, Գերմանիայում, Հունաստանում, Լեհաստանում, Ռումինիայում և Շվեյցարիայում[39]։ Ֆիլմի վարձույթը Մեծ Բրիտանիայում սկսվել է 2017 թվականի հոկտեմբերի 20-ին, ֆիլմը մտել է շաբաթվա ամենահաջողված պրեմիերաների հնգյակի մեջ[40]։ Ֆիլմի պրեմիերան ԱՄՆ-ում պլանավորվում է 2018 թվականի մարտի 9-ին[41]։ Ֆիլմի ցուցադրությունն ու տոմսերի վաճառքը Բելառուսում դադարեցվել է։ Բելառուսի Մշակույթի նախարարությունը որոշել է նախօրոք դիտել ֆիլմը, հետո վերջնական որոշում կայացնել դրա ցուցադրության վերաբերյալ[42]։ Դիտումից հետո ֆիլմի վարձույթը թույլատրվել է, քանի որ այնտեղ չեն հայտնաբերվել օրենքի խախտումներ[43]. Комедия будет показана в ряде кинотеатров Беларуси с 8 февраля[44]. 2018 թվականի հունվարի վերջին և փետրվարի սկզբին ֆիլմի պրեմիերան կայացել է Հայաստանում[45], Ղազախստանում[46] և Ուկրաինաում[47]։
Քննադատություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմն արժանացել է քննադատների դրական արձագանքներին։ «Rotten Tomatoes» կայքը ֆիլմին տվել է 97% վարկանիշ` միջին 8,3/10 բալով` հիմնվելով կինոքննադատության 60 անդրադարձերի վրա, որոնք ընդհանրացվել են ««Ստալինի մահը» ֆիլմի ռեժիսոր և սցենարի համահեղինակ Արմանդո Իանուչիին ապստամբող է դարձնում` ստիպելով իր քաղաքական հումորը ցույց տալ պատմության մեջ` ժամանակակից իրականության հետ զուգահեռներ անցկացնելով» արտահայտությամբ[48]։ Քննադատ Դոնալդ Քլարքը «The Irish Times» ամսագրում գրում է, որ ֆիլմը «սկսվում է բարոյական խուճապով և գտնվում է այդ իրավիճակում մինչև սարսափելի ավարտը[49]։ Պիտեր Բրէդշոուն «The Guardian»-ում գրել է, որ «այս փայլուն սատիրական սարսափ ֆիլմում վախը մեծանում է` ինչպես դիակների գազը»[50]։ «Ռուսական թերթ»-ի կինոքննադատ Վալերի Կիրչինը ֆիլմի ժանրը բնորոշել է որպես «կոպիտ, սակայն, դժբախտաբար, արդարացի տրագիֆարս» և նշել է, որ այն փաստի գիտակցումը, թե գրոտեսկի հիմքում դաժան ճշմարտությունն է, «անկարողության և սարսափի զգացողություն է թողնում», որը համեմատելի է Ֆրանցիսկո Գոյայի և Հիերոնիմոս Բոսխի գործերի թողած զգացողության հետ[51][52]. «Օգոնյոկ»-ի հեղինակ Անդրեյ Արխանգելսկին համարում է, որ տարօրինակ կերպով հենց կատակերգությունն է կարողացել փոխանցել այդ իրականության լրջությունն ու մռայլությունը, քան թե «լուրջ հակաստալինյան ֆիլմերը, որոնց պաթոսը ակամայից բարձրացնում են Ստալինին»[53]։
Պարգևներ և առաջադրում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Պարգևներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Բրիտանական անկախ կինոյի մրցանակ, 2017 թվական[54]։
- Երկրորդ պլանի լավագույն դերասան. Սայմոն Ռասել Բիլ
- Լավագույն քասթինգ. Սառա Քրոու
- Լավագույն դիմահարդարում. Նիկոլ Ստաֆորդ
- Լավագույն նկարիչ. Քրիստինա Կասալի
- Թուրինի կինոփառատոն (2017). Միջազգային կինոմամուլի ֆեդերացիայի մրցանակ` լավագույն ֆիլմի համար[55][56]
Առաջադրումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Միջազգային կինոփառատոն Դուբայում, 2017 թվական, «Cinema of the World» մրցանակ
- Տորոնտոյի միջազգային կինոփառատոն, 2017 թվական, «Platform» մրցանակ
- Բրիտանական անկախ կինոյի մրցանակ, 2017 թվական
- Լավագույն ֆիլմ
- Լավագույն ձեռքբերում. Արմանդո Իանուչի
- Լավագույն սցենար. Արմանդո Իանուչի, Դէվիդ Շնայդեր և Յան Մարտին
- Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի. Անդրեա Ռայսբորո
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Death of Stalin co-written by David Schneider premieres at TIFF — 2017.
- ↑ (unspecified title) — Russia.
- ↑ http://nmhh.hu/dokumentum/198182/terjesztett_filmalkotasok_art_filmek_nyilvantartasa.xlsx
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ Դանիական ազգային ֆիլմագրություն
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 https://web.archive.org/web/20190706164023/https://www.europeanfilmacademy.org/Winners-2018.832.0.html
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 https://web.archive.org/web/20200225173812/https://www.europeanfilmacademy.org/2018.854.0.html
- ↑ ČSFD (չեխերեն) — 2001.
- ↑ Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 10,0 10,1 Box Office Mojo — 1999.
- ↑ ««После Сталина – комедия». — Комедию «Смерть Сталина» снимут по комиксу» (ռուսերեն). Интернет-журнал «Триколор ТВ» // tricolortvmag.ru. 15 мая 2016 года. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 14-ին.
- ↑ 12,0 12,1 Олег Сулькин. «Смерть Сталина» — сатирический взгляд на критический момент советской истории. Արխիվացված 2017-10-02 Wayback Machine Официальный сайт Русской службы радиокомпании «Голос Америки» // golos-ameriki.ru (16 сентября 2017 года)
- ↑ «Стив Бушеми снимется в комедии о смерти Сталина». // vesti.ru. 13 мая 2016 года. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 14-ին.
- ↑ 14,0 14,1 Общественный совет при Минкульте хочет заранее посмотреть фильм «Смерть Сталина». Радиостанция «Говорит Москва» под руководством Сергея Доренко // govoritmoskva.ru (18 сентября 2017 года)
- ↑ ««The Death of Stalin» (2017)». Официальный сайт Британского совета по классификации фильмов (British Board of Film Classification) // bbfc.co.uk. 2017 թ․ հոկտեմբերի 10. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 23-ին.
- ↑ Ксения Болецкая (2018 թ․ հունվարի 25). «В «Пионере» начался показ запрещённого Минкультом фильма «Смерть Сталина». — Чиновники сочли фильм оскорбляющим советский народ». Газета «Ведомости» // vedomosti.ru. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ Минкультуры отозвало прокатное удостоверение у фильма «Смерть Сталина». — Просьба отозвать прокатное удостоверение поступила от деятелей культуры, которые посмотрели эту картину. Информационное агентство России «ТАСС» // tass.ru (23 января 2018 года)
- ↑ Garth Franklin. News Shorts: February 12th 2017. — «The Death of Stalin». // darkhorizons.com (Ստուգված է 15 փետրվարի 2017)
- ↑ Fabien Nury, Thierry Robin, Lorien «La mort de Staline». 1, «Agonie». — Paris: «Dargaud», 2010. — Т. 1. — 56 с. — ISBN 9782205066760 // worldcat.org
- ↑ Fabien Nury, Thierry Robin, Lorien «La mort de Staline». 2, «Funérailles». — Paris: «Dargaud», DL 2012, cop. 2012. — Т. 2. — 62 с. — ISBN 9782205068221 // worldcat.org
- ↑ Bill Watters (2017 թ․ հոկտեմբերի 6). «'The Death Of Stalin' Film Adaptation Of The Graphic Novel At NYCC» (ամերիկյան անգլերեն). // bleedingcool.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 24-ին.
- ↑ 22,0 22,1 22,2 Татьяна Шорохова (2018 թ․ հունվարի 12). «Режиссёр «Смерти Сталина»: «После Горбачёва у вас было занятное кино»» (ռուսերեն). ԿինոՊոիսկ // kinopoisk.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 24-ին.
- ↑ Brent Lang (2017 թ․ սեպտեմբերի 7). «Armando Iannucci on 'Death of Stalin,' Trump and Leaving 'Veep'» (ամերիկյան անգլերեն). // variety.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 24-ին.
- ↑ 24,0 24,1 Антон Долин, кинокритик (2018 թ․ հունվարի 12). ««Это своеобразная комедия тревоги». — Режиссёр Армандо Ианнуччи рассказал кинокритику о фильме «Смерть Сталина», деликатных темах и паранойе» (ռուսերեն). «Meduza» // meduza.io. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ Антон Долин, кинокритик (2018 թ․ հունվարի 24). ««Сталин умирает, когда умирает страх». — О чём фильм «Смерть Сталина», который сняли с проката в России?» (ռուսերեն). «Meduza» // meduza.io. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 25-ին.
{{cite news}}
: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ Jack Needham (2017 թ․ դեկտեմբերի 15). «Armando Iannucci on classical music and soundtracking The Death of Stalin» (ամերիկյան անգլերեն). // thevinylfactory.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ Ведущий: Евгений Киселёв (20 сентября 2009 года). «Программа «Наше всё» (проект «История отечества в лицах» в XX веке). «Мария Юдина, пианистка». — В гостях у программы Марина Дроздова, пианистка, ученица Марии Юдиной, музыковед, профессор Музыкальной академии имени Гнесиных» (ռուսերեն). Радиостанция «Эхо Москвы» // echo.msk.ru. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ Соломон Волков «Свидетельство. Воспоминания Дмитрия Шостаковича». — «Limelight editions», 1979.
- ↑ Алексей Семёнов (2018 թ․ հունվարի 31). «Нереальность зла». Псковская губерния (газета). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 2-ին.
- ↑ Alex Moreland (2017 թ․ հոկտեմբերի 19). «Exclusive Interview - Composer Christopher Willis on The Death of Stalin, with a special preview of the film's score!» (ամերիկյան անգլերեն). // flickeringmyth.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ Ali Jaafar. All-Star Cast Boards Armando Iannucci’s ‘The Death Of Stalin’ — Cannes. // deadline.com (May 12, 2016)
- ↑ Armando Iannucci’s ‘The Death Of Stalin’ Starts Shoot, Adds Cast, Closes Deals. // deadline.com (June 20, 2016)
- ↑ Jordan Raup. First Look at Armando Iannucci’s ‘The Death of Stalin,’ Acquired by IFC Films. // thefilmstage.com (February 13, 2017) (Ստուգված է 15 փետրվարի 2017)
- ↑ «The Death of Stalin (2017)». IMDB. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 2-ին.
- ↑ «The Death of Stalin / «Смерть Сталина» - ITC.ua». ITC.ua (ռուսերեն). Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 2-ին.
- ↑ «VIDEO. 'The Death Of Stalin' — Official Trailer (HD)». // youtube.com (Entertainment One UK). 2017 թ․ օգոստոսի 11. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 11-ին.
- ↑ «ВИДЕО. Трейлер фильма «Смерть Сталина» (Франция, Великобритания; 2017). В кино с 25 января 2018 года». // youtube.com («Вольга»). 2017 թ․ նոյեմբերի 7. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 9-ին.
- ↑ «IFC Films acquires Armando Iannucci's "The Death Of Stalin"» (ամերիկյան անգլերեն). // panarmenian.net. 2017 թ․ փետրվարի 13. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 14-ին.
- ↑ Elsa Keslassy (2017 թ․ փետրվարի 12). «Berlinale: Armando Iannucci's 'Stalin' Proves a Hot EFM Title for Gaumont (exclusive)» (ամերիկյան անգլերեն). «Variety» // variety.com. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 14-ին.
- ↑ Charles Gant (2017 թ․ հոկտեմբերի 24). «The Death of Stalin weathers Geostorm at UK box office» (ամերիկյան անգլերեն). «The Guardian» // theguardian.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 23-ին.
- ↑ Greg Evans (2017 թ․ հոկտեմբերի 5). «'Death Of Stalin' Author Says Trumpian Comedies Must Wait For Final Tweet – NY Comic-Con» (ամերիկյան անգլերեն). // deadline.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 23-ին.
- ↑ Алексей Обухов. «Смерть Сталина» запрещают и в Белоруссии: фильм отправили на цензуру. Газета «Московский комсомолец» // mk.ru (24 января 2018 года)
- ↑ Беларуси все-таки покажут скандальную "Смерть Сталина": Минкульт дал добро. Արխիվացված 2018-02-05 Wayback Machine Афиша TUT.BY // tut.by (5 февраля 2018 года)
- ↑ Міністэрства культуры дазволіла паказ камедыі «Смерць Сталіна»: паказы з 8 лютага // Наша Ніва (1991) (բելառուս.)
- ↑ ««Ստալինի մահը» ֆիլմն անարգել կցուցադրվի Հայաստանում». www.aysor.am.
- ↑ Панченко, Татьяна (2018 թ․ փետրվարի 2). «Фильм «Смерть Сталина» показали в Алматы». www.forbes.kz (ռուսերեն). Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 2-ին.
- ↑ «В Запорожье показывают фильм про Сталина, снятый по комиксам». Индустриалка - новости Запорожья (ռուսերեն). 2018 թ․ փետրվարի 1. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 2-ին.
- ↑ ««The Death of Stalin» (2017)» (անգլերեն). «Rotten Tomatoes» // rottentomatoes.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 23-ին.
- ↑ Donald Clarke (2017 թ․ հոկտեմբերի 20). «The Death of Stalin: Mortal panic with a ghastly conclusion» (ամերիկյան անգլերեն). «The Irish Times». Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 23-ին.
- ↑ David Hudson (2017 թ․ սեպտեմբերի 10). «„The Daily" Toronto 2017: The Death of Stalin» (ամերիկյան անգլերեն). «The Criterion Collection» // criterion.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 23-ին.
- ↑ Кира Долинина , Михаил Трофименков (31 августа 1999 года). ««Мой друг Иосиф Сталин». — Фильм Алексея Германа «Хрусталёв, машину!», наконец-то, показан в России». Газета «Коммерсантъ» // kommersant.ru. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ Валерий Кичин (2017 թ․ դեկտեմբերի 19). «В Москве представили комедию «Смерть Сталина»» (ռուսերեն). «Российская газета» // rg.ru. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ Андрей Архангельский Смех о страхе // Журнал "Огонёк". — 2018. — № 2. — С. 36.
- ↑ Nancy Tartaglione (2017 թ․ դեկտեմբերի 10). «British Independent Film Awards: 'God's Own Country' Takes Top Honor – Full List» (ամերիկյան անգլերեն). // deadline.com. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 24-ին.
- ↑ Андрей Плахов. «Оскорбление чувств заведующих». — О запрете «Смерти Сталина». // Газета «Коммерсантъ» (kommersant.ru). — 24 января 2018 года. — № 12. — С. 11.
- ↑ «35th Torino Film Festival Official Awards» (ամերիկյան անգլերեն). // torinofilmfest.org. 2017 թ․ դեկտեմբերի 2. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 26-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 25-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ստալինի մահը (ֆիլմ)» հոդվածին։ |
|
- Լոնդոնում նկարահանված ֆիլմեր
- Ֆիլմեր այբբենական կարգով
- 2010-ականների անգլերեն ֆիլմեր
- 2010-ականների բրիտանական ֆիլմեր
- 2010-ականների ֆրանսիական ֆիլմեր
- 2017 ֆիլմեր
- Ամերիկյան կինոկատակերգություններ
- Անգլերեն ֆրանսիական ֆիլմեր
- Բելգիական կենսագրական ֆիլմեր
- Բրիտանական դրամա ֆիլմեր
- Բրիտանական կենսագրական ֆիլմեր
- Բրիտանական կինոկատակերգություններ
- Բրիտանական պատմական ֆիլմեր
- Գրքերի էկրանավորումներ
- Իրական դեպքերի հիման վրա նկարահանված ֆիլմեր
- Կոմիքսների էկրանավորումներ
- Մոսկվայում նկարահանված ֆիլմեր
- Ռիմեյք ֆիլմեր
- Ֆիլմեր, որոնց գործողությունները տեղի են ունենում ԽՍՀՄ-ում
- Ֆիլմեր, որոնց գործողությունները տեղի են ունենում Մոսկվայում
- Ֆրանսիական դրամա ֆիլմեր
- Ֆրանսիական կենսագրական ֆիլմեր
- Ֆրանսիական կինոկատակերգություններ
- Ֆրանսիական պատմական ֆիլմեր
- Ռուսաստանում նկարահանված ֆիլմեր
- Ֆիլմեր, որոնց գործողությունները տեղի են ունենում 1953 թվականին
- Գրաքննված ֆիլմեր
- Ֆիլմեր բռնաբարության մասին