Սոնյա Յոնչևա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սոնյա Յոնչևա
բուլղար․՝ Соня Йончева
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 25, 1981(1981-12-25)[1] (42 տարեկան)
ԾննդավայրՊլովդիվ, Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետություն[2]
Քաղաքացիություն Բուլղարիա
Մայրենի լեզուբուլղարերեն
Մասնագիտությունօպերային երգչուհի
Պարգևներ և
մրցանակներ
Կայքsonyayoncheva.com
 Sonya Yoncheva Վիքիպահեստում

Սոնյա Յոնչևա (բուլղար․՝ Соня Йончева, դեկտեմբերի 25, 1981(1981-12-25)[1], Պլովդիվ, Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետություն[2]), բուլղարացի օպերային երգչուհի (սոպրանո)։ Եղբայրը ռոք երգիչ Մարին Յոնչևն է։ Ապրում է Շվեյցարիայի Վո կանտոնում։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սովորել է վոկալ և դաշնամուր Պլովդիվի ազգային երաժշտական դպրոցում։ Արժանացել է մի շարք ազգային մրցանակների, դուրս է եկել Միլանում կայացած Էնրիկո Կարուզոյի մրցույթի եզրափակիչ։ 2003 թվականին Միլանում մասնակցել է Նիկոլայ Գյաուրովի և Միրելլա Ֆրենիի հովանավորությամբ կազմակերպված գալա համերգին։ 2009 թվականին Ժնևի կոնսերվատորիայում ստացել է մագիստրոսի դիպլոմ։

Յոնչեւային երիտասարդ երգիչների համար «Jardin des Voix» երաժշտական ակադեմիա են հրավիրել 2007 թվականին[4]։ Դիրիժոր Ուիլյամ Քրիստին, ով հիմնադրել է այս ակադեմիան, շարունակել է համագործակցել Յոնչևայի հետ։ Նա նաև աշխատել է Էմանուել Այիմի հետ։

2010 թվականին Յոնչևան շահել է Operalia մրցույթը և CulturArte մրցանակը[5][6]։ 2011 թվականի մայիսին նա կատարել է Կլեոպատրայի դերերգը «Հուլիոս Կեսար» օպերայում Տուրկուենի և Ռեյմսի թատրոններում[7], ինչպես նաև Վերսալի թագավորական օպերայում[8]։ Հունիսին նա իր դեբյուտը կատարել է Ադինայի «Սիրո ըմպելիք» պարտիայում, ներկայացումը տեղի է ունեցել երգեցողության երաժշտական գիշերների փառատոնի շրջանակներում[9][10]։

2013 թվականի նոյեմբերին Յոնչևան իր դեբյուտը կատարել է Մետրոպոլիտեն օպերայում «Ռիգոլետտո» օպերայում Ջիլդայի պարտիայում։ Դա տեղի է ունեցել նախկինում նախատեսված պաշտոնական դեբյուտից առաջ[11]։ 2014 թվականին Յոնչևան կատարել է Միմիի դերերգը «Բոհեմ»-ում, այնուհետև տարեվերջին հանդես է եկել Վիոլետայի դերերգում Ջուզեպպե Վերդիի օպերայում[12]։ 2015 թվականին մասնակցել է մրցաշրջանի բացմանը «Օթելլո» օպերայում Դեզդեմոնայի պարտիայում[13]։ Աշնանը նա իր դեբյուտը կատարեց «Նորմա» օպերայում ՝ Կովենթ Գարդենի բեմում, որտեղ նա նույն թվականին արդեն կատարել է Անտոնիայի մասը, Հոֆմանի հեքիաթները» ֆիլմում[14]։

2017 թվականի հունիսին կատարել է Միմիի դերերգը «Բոհեմ»-ում Լա Սկալա թատրոնի բեմում[15]։ Նրա կատարումը Մետրոպոլիտեն օպերայի բեմում «Տոսկա» օպերայի վերնագրում յոնչևային բերեց քննադատների գովասանքի։ Նա նաև ռեկորդ է սահմանել ՝ դառնալով գլխավոր դերում առաջին երգչուհին, որը մեկ սեզոնում երեք անգամ հանդես է եկել կինոթատրոններում հեռարձակված Մետրոպոլիտեն օպերայի բեմադրություններում («Տոսկա», «Բոհեմ» և «Լուիզա Միլլեր» օպերաներում)[16][17]։ 2018 թվականին Յոնչևան մասնակցել է 1958 թվականից ի վեր Վիչենցո Բելլինիի «Ծովահեն» օպերայի առաջին բեմադրությանը Լա Սկալա թատրոնում, Իմոժենեում, որը վերջին անգամ կատարել է Մարիա Կալասը, և դրա կատարումը գնահատվել է մամուլում ՝ ասելով, որ «տեսնում են Յոնչևային, որը հավասար կլինի Լա Սկալայի փառքի սրահում»[15][18]։

2019 թվականին Յոնչևան հայտարարեց, որ սպասում է երեխայի լույս աշխարհ գալուն տարեվերջին, ինչի արդյունքում նա չմասնակցեց հուլիսից նոյեմբեր[19]։ Նա վերադարձավ Puccini Gala-ին ՝ ելույթ ունենալով Համբուրգի Էլբայի ֆիլհարմոնիայում, այնուհետև մասնակցեց համերգներին Մոսկվայում և Սոֆիայում։ Յոնչևան պետք է գլխավոր դերեր կատարեր 2019/20 և 2020/21 սեզոնների նոր արտադրություններում, սակայն կորոնավիրուսային համաճարակի պատճառով պրեմիերաները չեղարկվեցին[20]։

2020 թվականի հունիսին Յոնչևան կազմակերպեց «SY11» ընկերությունը Պլովդիվում[21]։

Սոնյա Յոնչևան և «Rolex» ընկերությունը ծրագրել են համերգների շարք, որտեղ հյուրընկալել են արտիստներին, ովքեր չեն կարողացել ելույթ ունենալ համավարակի պատճառով։ Նա սեպտեմբերին Գերմանիայի պետական օպերայում կայացած «Perpetual Music» համերգի հաղորդավարն էր, որին մասնակցում էին 14 երգիչներ և երաժիշտներ[22][23]։

Մինչև 2020 թվականի ավարտը Յոնչևան մենահամերգներ է ունեցել, ինչպես նաև կատարել է Տոսկայի դերերգը Բավարիայի օպերայում Պուչինիի օպերայում, մասնակցել է A Riveder le Stelle համերգին Լա Սկալա թատրոնում և Սուրբ Ծննդյան համերգին, որը կազմակերպվել էր ZDF հեռուստաընկերության կողմից[20]։

2021 թվականին Մետրոպոլիտեն օպերայի բեմում մասնակցել է «Met Stars Live in Concert» համերգին։ Մասնակցել է նաև France 5 հեռուստաալիքով հեռարձակվող «Fauteils d’Orchestre» համերգին։ Այնուհետև նա կրկին մասնակցել է մի շարք մենահամերգների, որոնք տեղի են ունեցել Իսպանիայի Վալենսիա, Բիլբաո և Մադրիդ քաղաքներում։ Վիեննայի օպերայի բեմում Յոնչևան կատարել է Տոսկայի դերերգը։ Հունիսին ելույթ է ունեցել Chorégies d’Orange փառատոնի «Musiques en Fête» համերգում, որը հեռարձակվել Է France 3 հեռուստաալիքով։ Ամռանը նա կատարել է Ստեֆանայի մասը Ֆլորենցիայի Ումբերտո Ջորդանոյի «Սիբիր» օպերայում, հանդես է եկել «Տրավիատա» Արենայում դի Վերոնա, այս օպերան հեռարձակվել Է ZDF և 3sat ալիքներով, ինչպես նաև մասնակցել է մենահամերգների Թուլուզում, Մյունխենում, Բադեն-Բադենում, Լյուբլյանայում, Մոնպելյեում, Սոֆիայում, Բուխարեստում և Զալցբուրգում[24]։

Ռեպերտուար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երգչուհու երգացանկում Իզաբելլայի դերը Ռոսինիի «Հաջող հնարքում», Աքաղաղն ու բուն Յանաչեկի «Աղվես-խաբեբայի արկածները» հեքիաթային օպերայում, Յունոնո ՝ «Ուլիսեսի վերադարձը հայրենիք» և Պոպպեյը ՝ Մոնտեվերդիի «Պոպպեայի թագադրությունը», Նորինան ՝ Դոնիցետիի «Դոն Պասկուալե»-ում, Կլեոպատրան ՝ «Հուլիոս Կեսար»-ում և Պոպպեան ՝ Հենդելի «Ագրիպինա»-ում, Ֆիորդիլիջին՝ Մոցարտի «Այսպես են վարվում բոլորը»-ում, Լեյլան Բիզեի «Մարգարիտ որոնողները» ֆիլմում, Սերպինան ՝ Պերգոլեզիի «Աղախինը տիրուհի» օպերայում։

Ստեղծագործական կապեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխատել է այնպիսի դիրիժորների հետ, ինչպիսիք են Ուիլյամ Քրիստին, Դիեգո Ֆազոլիսը, Ջեյմս Քոնլոնը, Ադամ Ֆիշերը, Թոմաս Հենգելբրոկը, Էմանուել Այիմը, Ֆաբիո Բյոնդին, Օտտավիո Դանտոնեն և այլք։

Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2010 թվականին արժանացել է առաջին մրցանակի օպերային երգիչների «Օպերալիա» միջազգային մրցույթում[25]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Munzinger Personen (գերմ.)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #1032213183 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  3. ↑ https://operawire.com/sonya-yoncheva-receives-order-of-arts-and-letters-in-france/
  4. ↑ Martin Cullingford (2013 թ․ նոյեմբերի 15). «Soprano Sonya Yoncheva signs to Sony Classical». Gramophone. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 18-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
  5. ↑ «Bulgarian soprano and Romanian tenor triumph in Operalia». Gramophone. 2010 թ․ մայիսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ մայիսի 7-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
  6. ↑ «CulturArte prize». Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 8-ին.
  7. ↑ «Jules César en Egypte» (PDF). Musicaviva.free.fr. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 6-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 14-ին.
  8. ↑ Langlois, Frank (2011 թ․ մայիսի 22). «Christophe Dumaux, nouveau Jules César». ResMusica (Review). Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 8-ին.
  9. ↑ «Les Nuits Musicales Sainte Victoire – 6ème édition 2011». Peynier.net (ֆրանսերեն). 2011 թ․ ապրիլի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 14-ին.
  10. ↑ Borodine, Clémence (2011 թ․ հունիսի 26). «" Elixir d'amour " enchanteur des spectateurs». RMTnews International (ֆրանսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 6-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 14-ին.
  11. ↑ Tommasini, Anthony (2013 թ․ դեկտեմբերի 7). «Musical Chairs at the Met». The New York Times. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
  12. ↑ «Sonya Yoncheva, soprano». Operabase. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 11-ին.
  13. ↑ F. Paul Driscoll (2015-12). «Otello – 21 September 2015 review». Opera News. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հունիսի 28-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 16-ին.
  14. ↑ Valencia, Mark (2016 թ․ նոյեմբերի 8). «Review: Les Contes d'Hoffmann (Royal Opera House)». WhatsOnStage.com. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 8-ին.
  15. ↑ 15,0 15,1 Mattioli, Alberto (2017 թ․ հունիսի 14). «Cantare Bohème alla Scala non è roba vecchia, è storia». La Stampa. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 22-ին.
  16. ↑ «Sonya Yoncheva / Calendar». sonyayoncheva.com. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 19-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 11-ին.
  17. ↑ «Sonya Yoncheva to Replace Kristine Opolais in Premiere Performances of Metropolitan Opera's New Tosca». Opera News. 2017 թ․ հունիսի 16. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 1-ին.
  18. ↑ Imam, James (2018 թ․ հուլիսի 2). «Sonya Yoncheva triumphs in Il pirata at La Scala». Bachtrack. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 8-ին.
  19. ↑ «Sonya Yoncheva Cancels Forthcoming Stage Performances Due to Second Pregnancy». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 11-ին.
  20. ↑ 20,0 20,1 Website Sonya Yoncheva, Վերցված է 2021-02-08-ին «Источник». Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 19. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link)
  21. ↑ OperaWire article, Վերցված է 2021-02-08-ին «Источник». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 21. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link)
  22. ↑ Website Rolex, Վերցված է 2021-02-08-ին «Источник». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 20. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link)
  23. ↑ EuronNews clip and interview, Վերցված է 2021-02-08-ին «Источник». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 31. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link)
  24. ↑ Calendar website Sonya Yoncheva (Past Events), Վերցված է 2021-09-05-ին «Источник». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 5. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link)
  25. ↑ «Премию «Опералия» присудили румынскому тенору и сопрано из Болгарии — Музыка — Культура ВРН». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 7-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սոնյա Յոնչևա» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սոնյա_Յոնչևա&oldid=9452191» էջից