Պոզնանի ապստամբություն (1956)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Պոզնանի ապստամբություն (այլ կիրառումներ)
Հունիսի 28–ի ցույցը Պոզնանում։ Պաստառին գրված է՝ «Հաց ենք ուզում»

Պոզնանի ապստամբությունը (կամ Պոզնանի 1956-ի հունիսի 28-ի ցույցը (լեհ.՝ Poznański Czerwiec) - Արևելյան Եվրոպայում 2-րդ աշխարահամարտից հետո Լեհաստանի կոմունիստական դրածո վարչախմբերի դեմ կազմակերպված ժողովրդական ապստամբություն։

Այլախոհների համախմբումը Լեհաստանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1953-ին Ստալինի մահից հետո Լեհաստանում հակակոմունիստական տրամադրություններ են զարգանում։ Մի խումբ ընդդիմադիրներ և մտավորականներ Վարշավայում հիմնում են «Ծուռ անիվի ակումբը» (Klub Krzywego kola)։ Ակումբում քննարկում են Լեհաստանի անկախության, տնտեսության ազատականացման, մշակութային և քաղաքակրթական հարցեր, քննադատում դրածո վարչախմբին։

Իրավիճակը ապստամբության նախաշեմին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հունիսի 28–ի ցույցը Պոզնանում

Պատերազմից հետո Լեհաստանում հաստատվում է դրածո կոմունիստական վարչախումբ, որը սպասարկում է ԽՍՀՄ շահերը։ 1956մարտի 12-ին Մոսկվայում անհայտ հանգամանքներում մահանում է Լեհաստանի դրածո վարչախմբի ղեկավար Բոլեսլավ Բերուտը։ Նրան փոխարինում է Էդվարդ Օխաբը։ Սկսվում են բռնաճշումները։ Տնտեսական պլանները տապալվում են։ Շեշտակի ընկնում է բնակչության կենսամակարդակը։

Ցույցերն ու բախումները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լեհաստանի Պոզնան քաղաքում 1956 թ-ի հունիսի 28-ի առավոտյան կազմակերպվում է գործադուլ, որը վերաճում է ցույցի՝ աշխատանքային պայմանների բարելավման, քաղբանտարկյալներին ազատելու պահանջով։ Ցույցին մասնակցում է 10.000 մարդ, որոնք հավաքվում են Պոզնանի կենտրոնում, անվտանգության վարչության շենքի մոտ։ Անվտանգության ծառայողներն ու զինվորները կրակում են խաղաղ ցուցարարների վրա, ինչից հետո ցույցը վերածվում է զանգվածային անկարգության։ Սկսվում են բախումները։ Ցուցարարները քարուքանդ են անում քաղաքապետարանի շենքը, գրավում են բանտը և ազատում քաղբանտարկյալներին։

Ապստամբության ճնշումը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վարչախումբը տանկերով ցրում է Պոզնանի ցույցը

Վարչախումբը քաղաք է մտցնում 9․983 զինվոր, 359 տանկ, 31 զրահապատ մեքենա, 6 զենիթահրթիռային կայան, 880 ավտոմեքենա, 68 մոտոցիկլետ։ Բախումներից զոհվում է 57 մարդ, այդ թվում՝ 13-ամյա Ռոմեկ Ստշալկովսկին, վիրավորվում՝ 500-ը։ Ձերբակալվում է 323 մարդ, որից 154–ը կալանավորվում են, մյուսներն ազատ են արձակվում։

Դատավարությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1956 թ-ի աշնանը 154 ցուցարարների նկատմամբ սկսվում է հետաքննությունը։ Նրանցից 37-ի գործերը ուղարկվում են դատարան։ Դատարանում 2-ն ազատ են արձակվում, 4-ը ստանում են պայմանական պատիժներ, 23-ին դատապարտում են ազատազրկման 2-ից մինչև 6 տարի ժամկետով։ Որոշ ժամանակ անց համաներմամբ բաց են թողնում դատապարտված ցուցարարներից մի քանիսին։

Արձագանքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պոզնանի ցույցերը ոգևորում են հունգարացի ուսանողներին, որոնք 1956 թ-ի հոկտեմբերին սկսում են Հունգարական հեղափոխությունը։

Հիշատակը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2006-ին Պոզնանի ապստամբության 50-ամյակի կապակցությամբ Լեհաստանի Սեյմը հունիսի 28-ը հայտարարում է ազգային տոն՝ «Պոզնանի 1956-ի հունիսի հիշատակի օր» անվանմամբ։ 2010-ին ապստամբության 54-րդ տարեդարձի կապակցությամբ կանգնեցվում է Պոզնանի ապստամբության մասնակիցների փաստաբաններին նվիրված հուշարձան։

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]