Հունվարյան դեպքեր (Լիտվա)

Հունվարյան դեպքեր
Մասն էր՝; Սառը պատերազմ; Երգող հեղափոխություն; ԽՍՀՄ փլուզում
	Լիտվայի դրոշով ցուցարարը Կարմիր բանակի տանկի առջև (հունվարի 13, 1991)
Թվական	Հունվարի 11-13, 1991
Վայր	Լիտվա
Արդյունք	Խորհրդային զորքերի դուրսբերում
Հակառակորդներ
Լիտվա Լիտվայի հրացանակիրների միություն;	ԽՍՀՄ ԽՍՀՄ Զինված ուժեր; ԿԳԲ Ալֆա ջոկատ; 76-րդ դեսանտա-գրոհային դիվիզիա; ԼԽՍՀ Ազգային փրկության կոմիտե
Հրամանատարներ
Վիտաուտաս Լանդսբերգիս; Ալբերտաս Շիմենաս; Գեդիմինաս Վագնորիուս	Միխայիլ Գորբաչով; Վլադիսլավ Աչալով; Միկոլաս Բուրոկևիչյուս
Կորուստներ
Մահ՝ 14 քաղաքացի; (1 քաղաքացիական զոհ՝ սրտամկանի ինֆարկտի պատճառով); Վիրավորում՝ 702 քաղաքացի	1 ՊԱԿ զինվորական

Հունվարյան դեպքեր (լիտ.՝ Sausio įvykiai), ընդհարում Լիտվայում 1991 թվականի հունվարի 11-ից 13-ն ընկած ժամանակահատվածում։

Խորհրդային Միության անկման շրջանում, 1990 թվականի մարտի 11-ին Լիտվայի գերագույն խորհուրդն ընդունում է երկրի անկախության վերականգնման մասին հռչակագիրը, ինչը, սակայն, չեն ընդունում խորհրդային իշխանությունները՝ այն հակասահմանադրական որակելով^[2]։ 1991 թվականի հունվարին երկրում բռնկվեցին զանգվածային բողոքի ակցիաներ, որոնք արտոնված չէին խորհրդային իշխանությունների կողմից։ Ի պատասխան զանգվածային ցույցերին, խորհրդային ուժերը Լիտվա ուղարկեցին հատուկջոկատայինների, որոնք ռազմավարական նշանակության մի շարք օբյեկտներ գրավեցին։ 1991 թվականի հունվարի 12-ի լույս 13-ի գիշերը Կարմիր բանակի զրահատեխնիկան մտցվեց մայրաքաղաք Վիլնյուսի կենտրոն՝ շարժվելով դեպի հեռուստաաշտարակ^[3]։ Հատուկ ջոկատայինների (մասնավորապես՝ ՊԱԿ Ալֆա ջոկատի) և խաղաղ ցուցարարների բախման հետևանքով սպանվեց 14 քաղաքացի և ևս 702-ը ստացան տարբեր աստիճանի վիրավորումներ^[2]^[4]։