Ուկրաինացիների ցեղասպանության հարցը Ռուսաստանի Ուկրաինա ներխուժման շրջանում

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Երկրներ, որոնք պաշտոնապես ճանաչել են ուկրաինացիների ցեղասպանությունը 2022 թվականից Ուկրաինա Ռուսաստանի ներխուժման ժամանակ

New Lines Institute-ի և Ռաուլ Վալենբերգի Մարդու իրավունքների կենտրոնի անկախ զեկույցում, որը հրապարակվել է 2022 թվականի մայիսի վերջին, կայանում է նրանում, որ բավականաչափ ապացույցներ կան[1], որ Ռուսաստանը կազմակերպված կերպով պետական մակարդակով հրահրում է ցեղասպանություն և Ուկրաինայի դեմ իր ռազմական ագրեսիայի ընթացքում կատարում է ուկրաինացի ժողովրդի ոչնչացմանն ուղղված չարագործություններ[2]։ Փորձագետները եզրակացնում են, որ ռուսական ռազմական հանցագործությունները և մարդկության դեմ հանցագործությունները պայմանավորված են Ուկրաինային և ուկրաինացիներին որպես առանձին ազգային խումբ ոչնչացնելու ցեղասպան մտադրությամբ և կարող են որակվել որպես ցեղասպանություն[3]։

Կիևի մարզի Բուչա քաղաքում խաղաղ բնակչության զանգվածային սպանության փաստերի բացահայտումից հետո մի շարք համաշխարհային առաջնորդներ, այդ թվում՝ Ուկրաինայի նախագահը, Ռուսաստանին մեղադրել են ռուս-ուկրաինական պատերազմի շրջանակներում Ուկրաինա ներխուժման ժամանակ ուկրաինացիների ցեղասպանության կազմակերպման մեջ[4][5]։ Փորձագիտական հանրությունը բաժանված է այս հարցի գնահատման մեջ։ Նրա ներկայացուցիչները կամ այդ իրադարձությունները մեկնաբանում են որպես տեղի ունեցող ցեղասպանություն, կամ նման գնահատականի համար վկայակոչում են փաստերի պակասը՝ միաժամանակ ընդունելով նախադրյալների առկայությունը[4]։ Ցեղասպանության հնարավոր փաստերի հետաքննությունն իրականացվում է մի շարք միջազգային հանձնաժողովների և կառույցների կողմից[6]։

Ցեղասպանության հասկացությունը միջազգային իրավունքում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ցեղասպանությունը մարդկության դեմ իրականացվող ծանրագույն հանցագործություն է[7]։ Ցեղասպանության համար պատասխանատվությունը նախատեսվում է ինչպես միջազգային օրենսդրությամբ, այնպես էլ Ռուսաստանի[8] և Ուկրաինայի քրեական օրենսգրքերով[9]։ Ցեղասպանության մասին կոնվենցիայի համաձայն՝ պատժվում են ոչ միայն կազմակերպիչներն ու կատարողները, այլ նաև այն անձինք, ովքեր դրդել են ցեղասպանություն իրականացնել[10]։

Ցեղասպանությունը վաղեմության ժամկետ չունի[11]։ Ցեղասպանության պատասխանատուները չեն կարող համաներվել[12], նրանց քաղաքական ապաստան չի կարող տրվել[13]։ Ցեղասպանության համար պատասխանատու անձանց հետապնդմամբ զբաղվում է Հաագայի Միջազգային քրեական դատարանը[14]։

Օրենսդրական ճանաչում պետական մակարդակով[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճանաչել են Ցեղասպանությունը
Երկիր Ամսաթիվ
Լեհաստան Լեհաստան[15] 2022 թվականի մարտի 23
Ուկրաինա Ուկրաինա[16] 2022 թվականի ապրիլի 14
Լատվիա Լատվիա[17] 2022 թվականի ապրիլի 20
Էստոնիա Էստոնիա[17] 2022 թվականի ապրիլի 21
Կանադա Կանադա[18] 2022 թվականի ապրիլի 28
Լատվիա Լատվիա[19] 2022 թվականի մայիսի 10
Չեխիա Չեխիա[20] 2022 թվականի մայիսի 11
{{{2}}} Իռլանդիա[21] 2022 թվականի հունիսի 2
Կազմակերպություն Ամսաթիվ
Եվրոպայի խորհրդի Խորհրդարանական վեհաժողով[22] 2023 թվականի ապրիլի 27
ՆԱՏՕ-ի խորհրդարանական վեհաժողով[23] 2023 թվականի մայիսի 22

2022 թվականի մարտի 23-ին Լեհաստանի Սեյմը բանաձև է ընդունել Ռուսաստանի կողմից ռազմական հանցագործությունների, մարդկության դեմ հանցագործությունների և Ուկրաինայի տարածքում մարդու իրավունքների խախտման մասին։ Բանաձևի համաձայն՝ Լեհաստանը դատապարտում է ցեղասպանության գործողությունները և միջազգային իրավունքի այլ խախտումները, որոնք կատարվել են ռուսական զորքերի կողմից Ուկրաինայի տարածքում։ Բանաձևը պնդում է, որ այդ հանցագործությունները կատարվել են «նախագահ Վլադիմիր Պուտինի ռազմական գլխավոր հրամանատարների հրամանով»[24]։

2022 թվականի ապրիլի 14-ին Ուկրաինայի Գերագույն ռադան ընդունել է «Ուկրաինայում Ռուսաստանի Դաշնության կողմից ցեղասպանություն իրականացնելու մասին» որոշումը, որի համաձայն Ուկրաինայում ռուսական զորքերի և Ռուսաստանի ղեկավարության գործողությունները ճանաչվում են որպես ուկրաինացի ժողովրդի ցեղասպանություն[25][26][27]։ Ռադան այդ որոշումը հիմնավորում է, մասնավորապես «ռուսական պետության պաշտոնական քաղաքականության առկայությամբ, որն ուղղված է ուկրաինացի ժողովրդի ինքնորոշման, ինքնորոշման իրավունքի չճանաչմանը և, որպես հետևանք, գոյությանը»[25]։ Բանաձևի վերաբերյալ Ռադայի հայտարարության համաձայն՝ ՌԴ գործողություններում ցեղասպանության գործողությունները դրսևորվում են, մասնավորապես, հետևյալ կերպ[25]․

  • ռուսական զորքերի կողմից զանգվածային վայրագությունների իրականացումը ժամանակավորապես օկուպացված տարածքներում
  • քաղաքացիական բնակչության դիտավորյալ սպանության համակարգված դեպքեր
  • քաղաքացիական բնակչության զանգվածային տեղահանություններ
  • տեղահանված ուկրաինացի երեխաներին ՌԴ-ում դաստիարակության հանձնելը
  • տնտեսական ենթակառուցվածքի օբյեկտների զավթումը և նպատակային ոչնչացումը
  • ՌԴ-ի համակարգային գործողությունները, որոնք նախատեսված են ուկրաինացի ժողովրդի աստիճանական ոչնչացման համար

Ցեղասպանության մասին հայտարարություններ պաշտոնյաներից և պետական մարմիններից[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուկրաինայի նախագահի աշխատանքային այցը Բուչա: Առաջին պլանում Վոլոդիմիր Զելենսկին և Բուչայի քաղաքապետ Անատոլի Ֆեդորուկն են, հետին պլանում՝ նախագահի գրասենյակի ղեկավար Անդրեյ Երմակը, Կիևի մարզ, 2022 թվականի ապրիլի 4

Բուչայում գտնվելու ընթացքում քաղաքացիական բնակչության զանգվածային սպանությունների վկայությունները հայտնաբերելուց մի քանի օր անց Ուկրաինայի նախագահ Վոլոդիմիր Զելենսկին հայտարարել է, որ Ուկրաինան ցեղասպանության փորձ է ապրում։ Տեղի ունեցածին նույնպիսի գնահատական են տվել Լեհաստանի նախագահ Անջեյ Դուդան և Լեհաստանի վարչապետ Մատեուշ Մորավեցկին, Իսպանիայի կառավարության նախագահ Պեդրո Սանչեսը, Կոլումբիայի նախագահ Իվան Դուկե Մարկեսը, ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենը, Կանադայի վարչապետ Ջասթին Թրյուդոն, Լիտվայի, Լատվիայի, Էստոնիայի, Լեհաստանի, Ռումինիայի և Չեխիայի խորհրդարանների արտաքին գործերի կոմիտեների ղեկավարները, ուկրաինացիների համաշխարհային կոնգրեսը, Կանադայի Համայնքների պալատը։ Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Բորիս Ջոնսոնը հայտարարել է, որ Բուչայի վայրագությունները «ցեղասպանությունից ոչ հեռու են»[4][28][29][5][30][31][32][33][34][35]։

2022 թվականի ապրիլի 13-ին Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը հայտարարել է, որ ցանկանում է «ավելի զգույշ լինել տերմինների նկատմամբ»՝ կասկածի տակ դնելով «բառերի էսկալացիայի» օգտակարությունը պատերազմը դադարեցնելու համար՝ հստակեցնելով, որ «Ռուսաստանը միակողմանիորեն սկսել է դաժան պատերազմ, որ այժմ հաստատված է, որ ռազմական հանցագործությունները կատարվել են ռուսական բանակի կողմից»[36]։

Եկեղեցիների և կրոնական կազմակերպությունների համաուկրաինական խորհուրդը կոչ է արել աշխարհի յուրաքանչյուր պետության «ճանաչել ուկրաինացի ժողովրդի ցեղասպանությունը 2022 թվականին ռուսական ներխուժման ժամանակ և դատապարտել ռուսական աշխարհի գաղափարախոսությունը»՝ որպես ժողովուրդների ցեղասպանությունն ու ամբողջ պետությունների ոչնչացումը արդարացնող[37]։

2022 թվականի դեկտեմբերի 7-ին ԱՄՆ Սենատի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովը բանաձև է ընդունել Ուկրաինայի դեմ Ռուսաստանի գործողությունները որպես ցեղասպանություն ճանաչելու մասին[38][39]։

Փորձագիտական գնահատում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակչության դեմ հանցագործությունների կազմակերպվածության հարց[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բուչի տներից մեկի նկուղում գնդակահարված քաղաքացիական անձինք Կիևի մարզ, 2022 թվականի ապրիլ

Amnesty International և Human Rights Watch միջազգային իրավապաշտպան կազմակերպություններն արձանագրել են օկուպացված տարածքներում խաղաղ բնակչության դեմ ռուսական բանակի հանցագործությունների զանգվածային դեպքեր, այդ թվում՝ խոշտանգումներ, մահապատիժներ, բռնաբարություններ և թալան[40][41][42]։ Դրանք լայնորեն լուսաբանվել են համաշխարհային լրատվամիջոցներում[43][44][45][46][47][48][49][50][51]։ Բուչայում քաղաքացիական բնակչության զանգվածային սպանությունների վկայությունները հայտնաբերելուց հետո Amnesty International-ի գլխավոր քարտուղար Ագնես Կալամարը հայտարարել է, որ դրանք «մեկուսացված միջադեպեր չեն և, հավանաբար, ռազմական հանցագործությունների էլ ավելի մասշտաբային սխեմայի մաս են կազմում, ներառյալ արտադատական մահապատիժները, խոշտանգումները և բռնաբարությունները Ուկրաինայի այլ օկուպացված շրջաններում»[42]։ Պաշտպանական հետազոտությունների թագավորական միացյալ ինստիտուտի դոկտոր Ջեք Ուոթլինգի կարծիքով, այս գործողությունները հակա-կուսակցական պատերազմի Ռուսական դոկտրինի մի մասն են, որը բաղկացած է կոլեկտիվ պատժից։ Դրա նպատակն է «վրեժ լուծել բնակչությունից դիմադրության հանդգնության համար»։ Ուոթլինգը նշել է, որ նման մարտավարություն կիրառվել է Չեչնիայում, Աֆղանստանում և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ[52]։

Խաղաղ բնակչության սպանությունների կազմակերպված բնույթի մասին հայտարարել են նաև Մեծ Բրիտանիայի և Գերմանիայի հետախուզական համայնքների ներկայացուցիչները։ Բրիտանական MI6 հետախուզության ղեկավար Ռիչարդ Մուրը Բուչայում տեղի ունեցած սպանություններին կից նշել է. «Մենք գիտեինք, որ Պուտինի ներխուժման ծրագրերը ներառում էին նրա արտադատական մահապատիժները զինվորականների և հատուկ ծառայությունների կողմից»։ Ապրիլի 7-ին Der Spiegel-ը տվյալներ է հրապարակել Գերմանիայի հետախուզության՝ Բունդեսթագին ապրիլի 6-ին արված զեկույցից։ Խորհրդարանականների հնչեցրած ռադիոկապերի տվյալների համաձայն՝ ռուս զինծառայողների կողմից իրականացվել են խաղաղ բնակչության սպանություններ և ուկրաինացի ռազմագերիների գնդակահարություններ այն բանից հետո, երբ նրանք անցել են հարցաքննության ընթացակարգը։ Դրանցում նկարագրվածը համապատասխանում էր Բուչայում հայտնաբերված դիակների գտնվելու վայրին։ Ձայնագրությունների վրա ասվածի գնահատականից ելնելով՝ Der Spiegel-ը եկել է այն եզրակացության, որ դրանք վկայում են այն մասին, որ զանգվածային սպանությունները ոչ պատահական գործողություններ են եղել, ոչ էլ որոշ զինվորականների զանգվածային նախաձեռնություն։ Շատ ավելի հավանական է, որ տվյալ նյութերը ցույց են տալիս, որ խաղաղ բնակիչների սպանությունները կարող էին լինել «խաղաղ բնակչությանը վախեցնելու և դիմադրությունը ճնշելու» հստակ ռազմավարության մաս[53][54]։

Գնդակահարվել է քաղաքացիական մեքենան քաղաքից դուրս Իրպեն, Կիևի մարզ, 2022 թվականի ապրիլ

Մարդու իրավունքների միջազգային ֆեդերացիան և Ուկրաինայում նրա անդամ կազմակերպությունը՝ Քաղաքացիական ազատությունների կենտրոնը (CGS), հայտնել են ռուս զինվորականների կողմից խաղաղ բնակիչների բռնի տեղահանման ապացույցների առկայության մասին՝ պաշարված Մարիուպոլից Ռուսաստան, Դոնեցկի և Լուգանսկի մարզերի տարածքներ, Ղրիմ՝ օգտագործելով ֆիլտրման ճամբարների պրակտիկան։ Այս մասին ասվում է Ուկրաինայի մարդու իրավունքների միջազգային ֆեդերացիայի կայքում[55]։

Ռուսական ավիահարվածից ոչնչացված ջերմաէլեկտրակենտրոն Ախտիրկա, Սումիի մարզ, 2022 թվականի մարտի 4

Amnesty International Ukraine-ի տնօրենը Deutsche Welle-ին տված հարցազրույցում 2022 թվականի ապրիլի 4-ին մեղադրել է Ռուսաստանին պաշարված քաղաքներում խաղաղ բնակչությանը հյուծելու նպատակային մարտավարություն կիրառելու (սննդի, ջրի, էլեկտրաէներգիայի, ջերմամատակարարման կանխամտածված դադարեցման) և նրանց հումանիտար աղետի հասցնելու մեջ։ ԱԻ արձանագրվել են մարդասիրական միջանցքների արգելափակման, ավտոբուսների գնդակոծման, պաշարված քաղաքներից հեռանալ փորձող քաղաքացիական անձանց սպանության դեպքեր[56]։

Կատարվածը որպես ցեղասպանություն որակելը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Genocide Watch-ի հիմնադիր և ղեկավար Գրեգորի Սթենթոնը BBC-ի մեկնաբանության մեջ ասել է, որ ապացույցներ կան, որ «ռուսական բանակն իրականում մտադիր է մասամբ ոչնչացնել ուկրաինական ազգային խումբը», ինչը բացատրում է սպանությունները, բացի մարտիկներից և զինվորականներից, ինչպես նաև խաղաղ բնակիչներից։ Մեկնաբանելով ներխուժման մեկնարկի մասին Վլադիմիր Պուտինի ելույթը, որում նա հայտարարել է, որ Ուկրաինայի արևելքում ութամյա պատերազմը ցեղասպանության տեսք ուներ, Սթենթոնը նշել է այն, ինչը որոշ գիտնականներ անվանում են «հայելապատում»[4]։

Ռուսական զորքերի կողմից գնդակոծված Մարիուպոլում գտնվող № 3 քաղաքային հիվանդանոցը  Դոնեցկի մարզ, 2022 թվականի մարտի 9

Յեյլի համալսարանի պրոֆեսոր Թիմոթի Սնայդերը, որը մասնագիտանում է Արևելյան Եվրոպայի և Հոլոքոստի պատմության մեջ, The Washington Post-ի համար հոդվածում, հիմնվելով Ռուսաստանի նախագահի վերջին տասնամյակների հայտարարությունների, արտահայտությունների և ելույթների վերլուծության վրա, պնդում էր, որ Վլադիմիր Պուտինը վաղուց է «ցեղասպան» մտադրություններ ունեցել ուկրաինացիների նկատմամբ։ Սնայդերը նշել է. «տեսնել Պուտինի ցեղասպանության ձգտումը, նշանակում է օգնել մեզանից ոմանց հասկանալ, թե որտեղից է եկել այդ պատերազմը, ուր է այն տանում և ինչու այն չի կարելի պարտվել»[30]։

Ամերիկյան New Lines Institute for Strategy and Policy վերլուծական կենտրոնի և Ռաուլ Վալենբերգի անվան մարդու իրավունքների կանադական կենտրոնի զեկույցում ուղղակիորեն ասվում է, որ ռուսական պետությունը խախտում է Ցեղասպանության մասին ՄԱԿ-ի կոնվենցիայի II և III հոդվածները և նախազգուշացնում Ուկրաինայում ցեղասպանության լուրջ և անխուսափելի վտանգի մասին։ Հետազոտության տակ ստորագրել են Ցեղասպանության ոլորտի ավելի քան 30 առաջատար իրավագետ-գիտնականներ և փորձագետներ[57][58]։

Հետազոտողները ուշադրություն են հրավիրել այն բանի վրա, թե ռուսական քարոզչության որ պատմությունները կարող են հանգեցնել Ուկրաինայում ներխուժման և բազմաթիվ ռազմական հանցագործությունների։ Ռուսական իշխանամետ ԶԼՄ-ները և պաշտոնատար անձինք հերքել են ուկրաինական ազգային ինքնության, լեզվի և մշակույթի գոյությունն ու ուկրաինական պետության լեգիտիմությունը և նրանց, ովքեր իրենց նույնացնում են որպես ուկրաինացիներ, նշանակել են որպես պատժի արժանի։ Ուկրաինան և ուկրաինացիները նույնպես սևացվել են՝ մեղադրելով ցեղասպանություն իրականացնելու և նեոնացիզմին աջակցելու մեջ, ուկրաինացիներին նկարագրելով որպես ոչ մարդ, հիվանդ կամ սպառնալիք Ռուսաստանի համար։ Բացի այդ, ներխուժման ժամանակ ռուսական ԶԼՄ-ները միշտ հերքել են ռուս զինվորների կողմից պատերազմական հանցագործությունների կատարումը՝ թույլ տալով նրանց շարունակել վայրագությունները, իսկ ռուսներին անտեսել խնդիրը։ ԶԼՄ-ների և սոցիալական ցանցերի վերահսկողության շնորհիվ Կրեմլին հաջողվել է համոզել ռուսներին աջակցել ներխուժմանը և պատերազմական հանցագործություններին կամ գոնե չառարկել դրանց դեմ։ Միևնույն ժամանակ, ապացույցներ են հայտնաբերվել, որ ռուս զինվորները սոցիալական ցանցերի օգտատերերից կամ հարազատներից հաղորդագրություններ են ուղարկել հանցագործությունների կատարման համար։ Ականատեսների վկայությամբ՝ ռուս զինվորները յուրացրել են ռուսական քարոզչության պատմվածքները և մտադրություն հայտնել «բռնաբարել յուրաքանչյուր նացիստական պոռնիկի» կամ «որս անել նացիստներին»[57]։

Ուկրաինացի երեխաների բռնի արտաքսման հետաքննության վերաբերյալ մանրամասն զեկույցը, որպես միջազգային քրեական դատարան հայց, հրապարակել է «Հանուն Ուկրաինայի, նրանց և մեր ազատության» ֆրանսիական իրավապաշտպան ասոցիացիան (ֆրանս․՝ Pour l ' Ukraine, pour leur liberté et la nôtre), որը ներառում է հայտնի իրավաբաններ և պետական գործիչներ։ Ռուսաստանում երեխաներին հանձնում են խնամատար ընտանիքներին, իսկ իշխանամետ ռեսուրսներում ակտիվորեն գովազդում են որդեգրման ծրագիրը։ Ֆրանսիացի փաստաբան Էմանուել Դաուդն այս բոլոր գործողություններն անվանում է ցեղասպանություն՝ «կանխամտածված ծրագիր, որի կենտրոնում որոշակի ազգային խմբի ամբողջ կամ մի մասը ոչնչացնելու ցանկությունն է», քանի որ ջնջվում է այդ երեխաների ուկրաինական անցյալը[59]։

Ցեղասպանության նախադրյալների առկայության դեպքում ապացույցների անբավարարության մասին պնդումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հետազոտողները նշում են, որ չնայած ՌԴ զորքերի ցեղասպան գործելաոճին, Ուկրաինայում քաղաքացիական բնակչության դեմ հանցագործություններն իրավաբանորեն որպես ցեղասպանություն ճանաչելը դժվար կլինի, ինչը, մասնավորապես, ցույց է տալիս օրենքների միջազգային համակարգի սահմանափակությունը քաղաքացիական բնակչության ոչնչացումը կանխելու և մեղավորներին պատժելու գործում[60]։

Human Rights Watch-ի ավագ իրավախորհրդատու Այսլինգ Ռեյդին Deutsche Welle-ի 2022 թվականի ապրիլի 3-ի մեկնաբանության մեջ նշել է, որ «Բուչայում, անշուշտ, կան պատերազմական հանցագործություններ, մարդկության դեմ հնարավոր հանցագործություններ, որտեղ մենք տեսնում ենք, թե ինչպես են սպանում քաղաքացիական անձանց», նշելով, որ տեղի ունեցածը ցեղասպանություն անվանելը «շատ վաղ է»[50]։

Ամերիկյան համալսարանի միջազգային իրավունքի պրոֆեսոր և Միջազգային քրեական դատարանի դատախազության նախկին իրավաբան Ռեբեկա Հեմիլթոնը 2022 թվականի ապրիլի 5-ին The Washington Post-ին տված մեկնաբանության մեջ նշել է, որ «ցեղասպանություն» տերմինը հաճախ օգտագործվում է հասարակության ներկայացուցիչների կողմից «նկարագրելու համար մի իրավիճակ, որը սարսափելի է, աներևակայելի է թվում, երբ թվում է, թե խաղաղ բնակիչներին սպանում են միայն այն պատճառով, որ նրանք, այս դեպքում, ուկրաինացիներ են»։ Սակայն, նրա կարծիքով, «Ցեղասպանության իրավական սահմանումը շատ կոնկրետ է, և մենք դեռ չենք հասել այն փուլին, երբ բավականաչափ ապացույցներ են հավաքվել, որպեսզի իրավական գնահատական տան, թե արդյոք ցեղասպանություն տեղի է ունենում»[6]։

Ամերիկյան համալսարանի Մարդու իրավունքների պրոֆեսոր և ցեղասպանության կանխարգելման հարցերով ՄԱԿ-ի նախկին հատուկ խորհրդական Խուան Մենդեսը Ալ-Ջազիրայի մեկնաբանության մեջ հետևյալ կարծիքն է հայտնել. «իհարկե, մեծ սխալ կլիներ անտեսել այն փաստը, որ մինչ այժմ շատ զոհեր ակնհայտորեն քաղաքացիական անձինք էին, գուցե այն պատճառով, որ նրանք ուկրաինացիներ էին, դա ազգային ծագում է, պայման, որը տեղավորվում է Ցեղասպանության մասնակի սահմանման մեջ... բայց այն փաստը, որ խաղաղ բնակիչներ են զոհվում, պարտադիր չէ, որ ցեղասպանություն լինի»[29]։

Վլադիմիր Պուտինի ելույթը ԴԺՀ-ի և ԼԺՀ-ի ճանաչման մասին, որում նա հերքում է Ուկրաինայի՝ որպես անկախ պետության պատմական գոյությունը, 2022 թվականի փետրվարի 21-ին

Լոնդոնի Թագավորական քոլեջի միջազգային քաղաքականության դասախոս Ջոնաթան Լիդեր Մեյնարդը BBC-ին տված հարցազրույցում, որը հրապարակվել է 2022 թվականի ապրիլի 8-ին, պնդել է, որ ապացույցները դեռևս չափազանց անհասկանալի են Ցեղասպանության կոնվենցիայի խիստ ձևակերպման համաձայն։ Նա նշել է. «հնարավոր է, որ այդ վայրագությունները կարող էին ցեղասպանություն լինել կամ ապագայում կարող էին վերաճել ցեղասպանության, սակայն ապացույցները դեռ բավարար չեն»։ Միևնույն ժամանակ Մեյնարդն ուշադրություն է հրավիրել Ռուսաստանի նախագահի «խորապես անհանգստացնող» հռետորաբանության վրա, որը հերքում է Ուկրաինայի՝ որպես անկախ պետության պատմական գոյությունը։ Նրա խոսքով՝ դա ցույց է տալիս «ցեղասպան մտածելակերպը», երբ Վլադիմիր Պուտինը կարծում է, որ Ուկրաինան «իրական չէ, ուստի այն գոյության իրավունք չունի»[4]։

Լոնդոնի Համալսարանական քոլեջի միջազգային դատարանների և տրիբունալների կենտրոնի տնօրեն Ֆիլիպ Սենդսը BBC-ի մեկնաբանության մեջ նշել է, որ ռազմական հանցագործությունների ապացույցներ կան՝ հաշվի առնելով խաղաղ բնակիչների վրա հարձակումները, իսկ Մարիուպոլ նավահանգստային քաղաքի պաշարումը մարդկության դեմ հանցագործություն է համարվում։ Սակայն միջազգային իրավունքով ցեղասպանությունն ապացուցելու համար դատախազը պետք է մտադրություն հաստատի ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն ոչնչացնել խումբը։ Իսկ միջազգային դատարանները, նրա գնահատմամբ, շատ բարձր շեմ են սահմանել դա ապացուցելու համար[4]։

Իզյումի տակ գտնվող մարմիններ Խարկովի մարզ, 2022 թվականի սեպտեմբերի 23-ին

Ռատգերի համալսարանի Ցեղասպանության և մարդու իրավունքների ուսումնասիրության կենտրոնի տնօրեն Ալեքսանդր Հինթոնը BBC-ին տված հարցազրույցում նշել է, որ պատերազմական հանցագործությունները և մարդկության դեմ հանցագործությունները միանշանակ տեղի են ունենում Ուկրաինայում՝ ոչնչացմամբ ռմբակոծությունների և խաղաղ բնակիչների վրա հարձակումների արդյունքում։ Նա նաև ուշադրություն է հրավիրել Վլադիմիր Պուտինի ցեղասպան հռետորաբանության վրա, սակայն նրա կարծիքով դա պետք է հստակ կապված լինի վայրագությունների հետ, որպեսզի ապացուցվի ցեղասպանության մտադրությունը․ «Ես չէի ասի, որ դա ցեղասպանություն է, ինչպես հայտարարել է [նախագահ] Զելենսկին, բայց ես կասեի, որ նախազգուշական ազդանշաններ կան։ Ռիսկի սպառնալիքը շատ բարձր է»[4]։

2023 թվականի մարտին ՄԱԿ-ի հանձնաժողովը հայտարարել էր, որ դեռ Ուկրաինայում ցեղասպանության ապացույցներ չի գտել[61][62]։

Հետաքննության գործընթաց[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2022 թվականի մարտի 16-ին ՄԱԿ-ի Միջազգային դատարանը որոշում կայացրեց. Ռուսաստանը պետք է անհապաղ դադարեցնի ռազմական ներխուժումը, որը նա սկսել է փետրվարի 24-ին[63]։

2022 թվականի մարտի սկզբին Միջազգային քրեական դատարանի գլխավոր դատախազ Քարիմ Խանը, ի պատասխան 39 երկրների դիմումների, հետաքննություն է սկսել 2013 թվականի նոյեմբերից «ցանկացած անձի» կողմից Ուկրաինայում ռազմական հանցագործությունների, մարդկության դեմ հանցագործությունների կամ ցեղասպանության մեղադրանքների վերաբերյալ։ Նախաքննությամբ պարզվել է, որ «ողջամիտ հիմքեր կան ենթադրելու, որ դատարանի իրավասության ներքո գտնվող հանցագործությունները կատարվել են և հայտնաբերել են հնարավոր գործեր, որոնք ընդունելի կլինեն»[6]։

2022 թվականի մարտի 4-ին ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների խորհուրդը ստեղծել է Ուկրաինայում հետաքննության անկախ միջազգային հանձնաժողով[6]։

Առանձին անցկացվում են նաև այլ հետազոտություններ, որոնց նախաձեռնողներն անկախ պետություններն են[6]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Why did Russia invade Ukraine and has Putin's war failed?». BBC News. 2021 թ․ ապրիլի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ նոյեմբերի 17-ին.
  2. ↑ Ivana Kottasová CNN. «Leading experts accuse Russia of inciting genocide in Ukraine and intending to 'destroy' Ukrainian people». CNN. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ նոյեմբերի 17-ին. {{cite web}}: |author= has generic name (օգնություն)
  3. ↑ Mykola Riabchuk Calling a Spade a Spade: How to Unwrap a Genocidal Essence From the Kremlin Anti-Ukrainian Rhetoric // Eidos. A Journal for Philosophy of Culture. — 2023. — В. 4. — Т. 6. — С. 8–20. — doi:10.14394/eidos.jpc.2022.0031 Архивировано из первоисточника 1 Մայիսի 2023.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Russia’s war: Do Bucha civilian killings amount to genocide? Արխիվացված 2022-04-22 Wayback Machine//BBC, 8.04.2022
  5. ↑ 5,0 5,1 «No hay relación con Rusia»: fuerte mensaje de Duque, ¿crisis diplomática? Արխիվացված 2022-04-08 Wayback Machine//El Universal, 08 de abril de 2022
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Has Russia committed war crimes or genocide in Ukraine? Արխիվացված 19 Մարտի 2022 թվականին.//The Washington Post, 5.04.2022
  7. ↑ А.Алои. Геноцид как тягчайшее преступление против человечества // Вестник ЮУрГУ. Серия: Право. 2018. № 1.
  8. ↑ «Статья 357. Геноцид. Действия, направленные на полное или частичное уничтожение национальной, этнической, расовой или религиозной группы как таковой путем убийства членов этой…». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 22-ին.
  9. ↑ «Ст. 442 УКУ Геноцид от 05.04.2001 № 2341-III Уголовный кодекс Украины Статья 442 (УК) Комментарий — Законодавство України 2019 рік». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 22-ին.
  10. ↑ «Doctors without borders | The Practical Guide to Humanitarian Law». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 25-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 22-ին.
  11. ↑ «'No statute of limitations on genocide,' Nuremberg anniversary confab reminds — International March of the Living». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 22-ին.
  12. ↑ «Архивированная копия» (PDF). Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 31-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 22-ին.
  13. ↑ Справочная записка о применении положений об исключении: пункт F статьи 1 Конвенции о статусе беженцев // УВКБ ООН. Архивировано из первоисточника 27 Ապրիլի 2022.
  14. ↑ «Международный уголовный суд расследует военные преступления в Украине | Новости из Германии об Украине | DW | 03.03.2022». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 23-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 22-ին.
  15. ↑ «Sejm określił działania Rosji w Ukrainie mianem ludobójstwa i zbrodni wojennych». Onet Wiadomości (լեհերեն). 2022 թ․ մարտի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 17-ին.
  16. ↑ «Картка законопроекту — Законотворчість». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 15-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 14-ին.
  17. ↑ 17,0 17,1 «'Massive war crimes': Estonia accuses Russia of genocide in Ukraine | Euronews». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 30-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 21-ին.
  18. ↑ «Canada lawmakers vote unanimously to label Russia's acts in Ukraine as 'genocide' | Reuters». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 28-ին.
  19. ↑ «Сейм Литвы признал Россию "осуществляющим терроризм" государством, а действия РФ – геноцидом украинского народа». Настоящее время (телеканал). 2022 թ․ մայիսի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 11-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 10-ին.
  20. ↑ «Сенат Чехии признал геноцидом преступления России в Украине». Украинская правда. 2022 թ․ մայիսի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 11-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 11-ին.
  21. ↑ «Ирландия признала войну России против Украины геноцидом - ФОТО». caliber.az (ռուսերեն). 2022 թ․ հունիսի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 2-ին.
  22. ↑ ПАСЕ признала геноцидом депортацию украинских детей в Россию и заявила о причастности к этому Лукашенко//«Настоящее Время», 27 апреля 2023
  23. ↑ Парламентская ассамблея НАТО признала геноцидом преступления России против Украины//«Настоящее Время», 22 мая 2023 года
  24. ↑ «Sejm określił działania Rosji w Ukrainie mianem ludobójstwa i zbrodni wojennych — Wiadomości». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 14-ին.
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 «Рада признала действия РФ геноцидом против украинцев | Украинская правда». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 14-ին.
  26. ↑ «Война в Украине — Верховная Рада признала войну РФ против Украины геноцидом — УНИАН». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 14-ին.
  27. ↑ Принятый проект постановления Արխիվացված 2022-04-15 Wayback Machine «О совершении Российской Федерацией геноцида в Украине» (на украинском)
  28. ↑ The Russian rhetoric that adds weight to charges of ‘genocide’ Արխիվացված 2022-04-08 Wayback Machine//The Washington Post, April 6, 2022
  29. ↑ 29,0 29,1 Ukraine: As Russia faces ‘genocide’ charge, experts urge caution Արխիվացված 2022-06-02 Wayback Machine//«Аль-Джазира», 6 Apr 2022
  30. ↑ 30,0 30,1 «Знищують за те, що українці». Правники та дипломати наголошують на геноциді в Бучі Արխիվացված 2022-04-14 Wayback Machine//«Радіо Свобода», 04 квітня 2022
  31. ↑ STOP RUSSIA’S GENOCIDE AGAINST UKRAINE — URGENT CALL FOR MORE ARMS AND STRANGLING RUSSIA’S ECONOMY Արխիվացված 2022-04-04 Wayback Machine//Ukrainian World Congress
  32. ↑ Polish president said it’s 'hard to deny' genocide in Ukraine after images of civilians killed emerge Արխիվացված 2022-04-08 Wayback Machine//CNN, April 6, 2022
  33. ↑ Байден назвал войну России против Украины геноцидом Արխիվացված 2022-04-13 Wayback Machine//«Deutsche Welle», 13.04.2022
  34. ↑ Deutsche Welle (www.dw.com). «Трюдо вслед за Байденом назвал действия РФ в Украине геноцидом | DW | 14.04.2022». DW.COM (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 14-ին.
  35. ↑ Singh, Kanishka (2022 թ․ ապրիլի 27). «Canada lawmakers vote unanimously to label Russia's acts in Ukraine as 'genocide'». Reuters. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 28-ին.
  36. ↑ «[Direct] Guerre en Ukraine : Biden accuse Poutine de "génocide"». euronews (ֆրանսերեն). 2022 թ․ ապրիլի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 13-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 13-ին.
  37. ↑ Всеукраїнська рада церков закликає світ визнати геноцид українського народу Արխիվացված 2022-04-14 Wayback Machine//«Укрінформ», 06.04.2022
  38. ↑ «Комитет Сената США по международным отношениям признал действия России против Украины геноцидом». The Insider (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
  39. ↑ «Risch, Cardin Applaud Committee Passage of Ukraine Genocide Resolution | United States Senate Committee on Foreign Relations». www.foreign.senate.gov (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
  40. ↑ Ukraine: Apparent War Crimes in Russia-Controlled Areas Արխիվացված 2022-04-14 Wayback Machine «… These include a case of repeated rape; two cases of summary execution, one of six men, the other of one man;…» //HRW, April 3, 2022 1:00AM EDT
  41. ↑ Російські війська без суду і слідства страчують цивільних осіб в Україні. Це вважається воєнним злочином Արխիվացված 2022-04-26 Wayback Machine//Amnesty International, 07.04.2022
  42. ↑ 42,0 42,1 Воєнні злочини російських військ у Бучі можуть виявитися лише «верхівкою айсберга» Արխիվացված 2022-04-23 Wayback Machine//Amnesty International, 04.04.2022
  43. ↑ Russian Forces Kill Civilians, Loot for Supplies in Occupied Ukraine, Residents Say Արխիվացված 2022-04-12 Wayback Machine//«The Wall Street Journal», March 14, 2022
  44. ↑ «'Hungry' Russian Soldiers Loot Ukrainian Shops». Radio Free Europe/Radio Liberty (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 23-ին.
  45. ↑ «"Орки, йдіть геть": Мелітополь вийшов на протест». BBC News Україна. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 26-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 23-ին.
  46. ↑ Reports of sexual violence involving Russian soldiers are multiplying, Ukrainian officials say Արխիվացված 2022-03-29 Wayback Machine//The New York Times, March 29, 2022
  47. ↑ Philp C.‘Russian soldiers raped me as my terrified son cried’ Արխիվացված 28 Մարտի 2022 թվականին. // The Times, 28.03.2022
  48. ↑ Российская армия под Киевом: ужасающие свидетельства военных преступлений Արխիվացված 2022-04-01 Wayback Machine//Русская служба BBC, 1 апреля 2022
  49. ↑ Убитые в гражданской одежде на улицах Бучи. Что известно о страшных кадрах из города под Киевом, откуда вышла армия России Արխիվացված 2022-04-02 Wayback Machine//Русская служба BBC, 2 апреля 2022
  50. ↑ 50,0 50,1 Ukraine: Germany’s Scholz vows response over Bucha deaths — live updates Արխիվացված 2022-04-03 Wayback Machine//DW, 3.04.2022
  51. ↑ Max Bearak, Louisa Loveluck (2022 թ․ ապրիլի 2). «In Bucha, the scope of Russian barbarity is coming into focus». The Washington Post (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 10-ին.
  52. ↑ Bucha 'isn’t a one-off atrocity' Արխիվացված 2022-04-07 Wayback Machine//BBC, 4 Apr 2022
  53. ↑ Казни входили в план Путина по вторжению в Украину — глава британской разведки MI6 Ричард Мур Արխիվացված 2022-04-07 Wayback Machine//The Insider, 4 апреля 2022
  54. ↑ Der Spiegel: немецкая разведка перехватила переговоры российских военных, которые обсуждали убийства мирных жителей в Буче Արխիվացված 2022-04-10 Wayback Machine//«Настоящее Время», 7 апреля 2022
  55. ↑ Forcible transfer of Ukrainian population to Russia constitutes a war crime Արխիվացված 2022-04-09 Wayback Machine//Международная федерация за права человека, 31/03/2022
  56. ↑ AI: Российская армия совершает в Украине военные преступления Արխիվացված 2022-04-18 Wayback Machine//DW, 4.04.2022
  57. ↑ Ivana Kottasová CNN. «Leading experts accuse Russia of inciting genocide in Ukraine and intending to 'destroy' Ukrainian people». CNN. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 28-ին. {{cite web}}: |author= has generic name (օգնություն)
  58. ↑ «Телеканал Дождь». Telegram. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 25-ին.
  59. ↑ Oksana Dudko A conceptual limbo of genocide: Russian rhetoric, mass atrocities in Ukraine, and the current definition’s limits // Canadian Slavonic Papers. — 2022-07-03. — В. 2-3. — Т. 64. — С. 133–145. — ISSN 0008-5006. — doi:10.1080/00085006.2022.2106691
  60. ↑ «Комиссия ООН: Россия совершила много военных преступлений в Украине, но факт геноцида пока не доказан». Factcheck.kg. 2023 թ․ մարտի 29. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 3-ին.
  61. ↑ «Комиссия ООН не нашла доказательств геноцида в Украине». Euronews. 2023 թ․ մարտի 16. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 3-ին.
  62. ↑ Гуща С. (2022 թ․ մարտի 16). «Международный суд ООН потребовал прекратить войну РФ против Украины». Deutsche Welle (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 9-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 9-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ուկրաինացիների_ցեղասպանության_հարցը_Ռուսաստանի_Ուկրաինա_ներխուժման_շրջանում&oldid=9752066» էջից