Շապին Գարահիսարի գավառ
| Գավառ | |
|---|---|
| Շապին Գարահիսար | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Սեբաստիայի վիլայեթ |
| Այլ անվանումներ | Գարահիսար, Գարահիսարի Պեհրամշահ, Գարահիսար Ծապին, Գարահիսար Շարգի, Կարահիսար, Կարահիսարի Բերհրամշահ, Կարահիսարի Շարքի, Կարահիսար Շարքի, Կարահիսար Չարըգ, Ղարահիսար, Շաբին Կարահիսար , Շաբին Քարահիսար, Շապին Կարահիսար , Շարդի, Շարքի Կարահիսար |
| Մակերես | 9800 կմ² |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն, այլ |
| Բնակչություն | 80 000 մարդ (XIX դարավերջ) |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)[1], այլ |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)[1], այլ |
| Տեղաբնականուն | Շապին Գարահիսարցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Շապին Գարահիսար, գավառ Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթում։ Կենտրոնը Շապին Գարահիսար քաղաքն էր։
Երբեմն մտել է նաև Տրապիզոնի վիլայեթի կազմի մեջ:
Զբաղեցնում էր Սեբաստիայի վիլայեթի հյուսիսարևելյան մասը: Հյուսիսից ու հյուսիս-արևելքից սահմանակից էր Տրապիզոնի վիլայեթին, արևմուտքից Թոկատի գավառին, իսկ արևելքից Էրզրումի վիլայեթին:
Բովանդակություն
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տեղի հայերի մեծ մասը թուրքերի կոտորվեցին 1895-1896 թվականի ջարդերի և 1915 թվականների Մեծ եղեռնի ժամանակ։Կենդանի մնացածները տարագրվեին տարբեր երկրներ:
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XX դարի սկզբին ուներ 80 000 բանկիչ, որից 35 000-ը հայեր էին:
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայերի հիմնական զբաղմունքը արհեստներն էր: Լայն տարածում ուներ գորգագործությունը:
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շապին Գարահիսարը 1903 թվականին ուներ 3 վանք և 32 գործող եկեղեցի:
Վարչական բաժանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գավառը բաժանված էր 5 գավառակների և 6 գյուղախմբերի: Ուներ 1100 գյուղ։[1]
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||||||||||||||||
