Շապին Գարահիսարի գավառակ
Արտաքին տեսք
Գավառակ | |
---|---|
Շապին Գարահիսար | |
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
Վիլայեթ | Սեբաստիայի վիլայեթ |
Գավառ | Շապին Գարահիսարի գավառ |
Այլ անվանումներ | Գարահիսար, Գարահիսարի Պեհրամշահ, Գարահիսար Ծապին, Գարահիսար Շարգի, Կարահիսար, Կարահիսարի Բերհրամշահ, Կարահիսարի Շարքի, Կարահիսար Շարքի, Կարահիսար Չարըգ, Ղարահիսար, Շաբին Կարահիսար, Շաբին Քարահիսար, Շապին Կարահիսար, Շարդի, Շարքի Կարահիսար |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
Տեղաբնականուն | Շապին Գարահիսարցի |
Ժամային գոտի | UTC+3 |
Շապին Գարահիսար, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթում։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գավառակի հայաբնակ ավանների և գյուղերի թիվը 49 էր։ Այդ գյուղերն էին. Ածպեր Վերին, Ածպտեր Վերին, Ակշահր, Աղվանիս, Անդրիաս, Բուրգ, Թոմարզան, Կարթանոց (Քրդանոց), Էսկիշեհր, Մշկանոց, Մուշկենց և այլն։
Տեղի հայերի մեծ մասը թուրքերի կոտորվեցին 1895-1896 թվականների ջարդերի և 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Կենդանի մնացածները տարագրվեին տարբեր երկրներ։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հայերի հիմնական զբաղմունքը արհեստներն էր։ Լայն տարածում ուներ գորգագործությունը[1]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 4, էջ 78
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
|