Ղանղալի գավառակ
| Գավառակ | |
|---|---|
| Ղանղալ | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Երկրամաս | Սեբաստիայի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Գանկալ, Գանկալի Կլլինե, Խանղալ, Կանգալ, Կանղալ, Քանկալ |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն, այլ |
| Բնակչություն | 55307[1] մարդ (1910) |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)[1], այլք |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը), այլ[1] |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Ղանղալ, գավառ պատմական Փոքր Հայքում, իսկ ապա գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթի Սեբաստիայի գավառում։ Վարչական կենտրոնը Ղանղալ ավանն է։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1910 թվականին ուներ 37801 բնակիչ, որից 18250-ը հայեր էին, 16885-ը` թուրքեր, իսկ մնացածը քրդեր ու չերքեզներ։
1915 թվականի Մեծ եղեռնին բռնագաղթվել է 3088 հայեր։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Աչքի էր ընկնում հատկապես անասնապահությամբ։
Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գավառակն ուներ բազմաթիվ հայկական եկեղեցիներ։
Կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հայերն ունեին մոտ 20 դպրոց։
Վարչական բաժանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1910 թվականին գավառակն ուներ 132 գյուղ[1]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||