Ուլաշ
Արտաքին տեսք
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ուլաշ (այլ կիրառումներ)
Գյուղ | ||
---|---|---|
Ուլաշ | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Սեբաստիայի վիլայեթ | |
Գավառակ | Ղանղալի գավառակ | |
Այլ անվանումներ | Յուլաշ, Ուլաշո | |
ԲԾՄ | 1382 մետր | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Բնակչություն | 9682 մարդ (2018) | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
|
Ուլաշ, գյուղ (գյուղաքաղաք) Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթի Ղանղալի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Սեբաստիա քաղաքից 32 կմ հարավ, Սեբաստիա-Մալաթիա ճանապարհի վրա, գետափին։
Գրիգոր Դրանաղցին (XVI-XVII դարեր) հիշատակել է Ուլաշո ձևով։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1852 թվականին ուներ 200 տուն, 1915 թվականին՝ 400 տուն՝ 3350 հայ բնակչով։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղում գործում էր ջրաղաց։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ըստ Առաքել Դավրիժեցու (XVII դար) 1614 թվականին Ուլաշում կառուցվել է Ս. Փրկիչ եկեղեցին։ Գյուղը նաև ունեցել է Ս. Սարգիս և Աստվածածին եկեղեցիները։ Ս. Աստվածածինը նաև կոչվել է վանք[2]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Սեբաստիայի նահանգ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 5, էջ 178
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
|